Het Worstelclubje. Door Madman, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Rick en Joyce nemen het op tegen Tim en Lisa. Mijn naam is Rick. Ik ben 33 jaar oud, 1.76 lang en weeg 72 kilo. Mijn vriendin Joyce is 28 jaar oud, meet 1.73 en weegt 63 kilo. Ze is heel aantrekkelijk, met haar schouderlange blonde haar en haar groene ogen. We trainen allebei vaak bij een sportschool en zijn behoorlijk fit. We zijn allebei dol op worstelen en zijn al bijna een jaar lid van een worstelclubje. Het clubje is opgericht via een Yahoo groep en de mensen vinden ons zowel via de groep als op persoonlijke uitnodiging. We komen iedere maand bij elkaar en we hebben nu acht stellen die regelmatig meedoen. We komen bij elkaar in een grote kelder van het huis van een van de leden. We hebben twee matten die samen een oppervlakte bestrijken van vier bij vier meter. Eén meter rond de matten hebben we op de vloer met gekleurd plakband een groot vierkant gemaakt. Bij aflossingswedstrijden moet de partner met allebei de voeten achter dit plakband staan als hij of zij aflost. We beroemen ons erop dat we interessante nieuwe wedstrijdvormen verzinnen. We houden wedstrijden tussen mannen, tussen vrouwen of gemengd. De meeste van onze wedstrijden spelen zich in een vriendelijke, speelse sfeer af, maar soms slaat de vlam in de pan en dan gaat het er een beetje ruig aan toe. Die avond sloot een nieuw stel zich bij onze groep aan, Tim en Lisa. Ze leken allebei half in de twintig te zijn. Tim was tamelijk groot, zo'n 1.85 en 80 kilo, en zag er in zijn singlet en sportbroekje heel sterk uit. Lisa was ongeveer 1.70, 60 kilo, en exorbitant knap. Ze had lang, sluik, ravenzwart haar en de meest betoverende diepblauwe ogen die ik ooit gezien had. Ze leek een goed lijf te hebben, maar door de slobbertrui die ze aanhad was dat niet goed te zien. Toen we ons aan elkaar voorstelden en grapjes uitwisselden was Tim heel hartelijk, maar Lisa erg stil en teruggetrokken. We besloten om het nieuwe stel in ons clubje in te wijden met een aflospartijtje tegen Joyce en mezelf. Je kon alleen een punt scoren als iemand van de andere partij zich overgaf, en winnaar was het team dat het eerste twee punten had gescoord. Om het allemaal nog interessanter te maken, konden alleen de vrouwen een punt scoren. Dat kon tegen allebei de tegenstanders. We legden uit dat iemand zich kon overgeven door drie keer op de mat te kloppen of door drie keer "ik geef me over" te zeggen. We hadden een paar maanden geleden deze procedure ingevoerd, niet om de verliezer te vernederen, maar voor de duidelijkheid: soms was het met al dat gepuf en gesteun niet duidelijk of iemand zich nou overgegeven had of niet. Bijna alle technieken waren toegestaan, behalve stompen, trappen, krabben en aan het haar trekken. Als er een punt was gescoord, dan zouden we twee minuten pauzeren, en daarna zouden dezelfde twee weer de ring in moeten. Ik was één en al oog toen Lisa haar slobbertrui uitgedaan had en daaronder een bijzonder stevig lichaam in een blauw-zwart gestreepte sportbeha en een bijpassend strak sportbroekje bleek te zitten. Ik had een grijs sportbroekje aan, zo een waar we vroeger gymnastiekles in kregen, en Joyce had een zwart joggingpakje aan. Tim hoefde alleen maar zijn schoenen en zijn sokken uit te doen, aangezien hij al een singlet en een sportbroekje aanhad. Allebei de partijen kozen ervoor om de vrouw te laten beginnen, omdat dat de enige manier was om een punt te scoren. Lisa en Joyce begonnen om elkaar heen te cirkelen. Hoewel Joyce een beetje groter was, was Lisa veel sneller, en Joyce kon haar niet te pakken krijgen. Na een tijdje dook Lisa Joyce naar haar benen en vielen ze allebei op de mat met Lisa bovenop. Ze ging over Joyce heen zitten en probeerde haar armen te pakken te krijgen, maar daar was Joyce te ervaren en te sterk voor. Na een paar minuten zo geworsteld te hebben, lukte het Joyce om Lisa van zich af te schudden en losten beide vrouwen af met hun mannelijke partners. Hoewel Tim groter was dan ik, had ik er alle vertrouwen in dat mijn ervaring de strijd in evenwicht zou brengen. We gingen in de clinch, maar geen van ons beiden kon voordeel boeken. Ik dook op hem af, greep hem in een hoofdklem en werkte hem tegen de mat. Toen we op de grond terecht kwamen, kwam zijn knie keihard in mijn maag terecht, zodat de lucht uit mijn longen werd geperst. Hij stond snel op en loste af met Lisa. Ik lag nog op de mat naar adem te happen, toen Lisa toesloeg. Ze liet zich met haar knie op mijn maag vallen, zodat ik zonder adem bleef. Van de pijn rolde ik me om op mijn buik. Lisa greep me bij mijn linkerpols, zette haar voet op mijn schouder en begon aan mijn arm te trekken en te draaien. Toen liet ze zich met haar knie op mijn schouder vallen. "Ik heb je wel naar me zien loeren, hoor. Nu kun je ook eens voelen wat ik in mijn mars heb," zij ze pesterig terwijl ze de druk op mijn arm opvoerde. Ik verging van de pijn en stond op het punt om op te geven. Toen ze dat merkte liet Lisa me los en rolde me om zodat ik op mijn rug kwam te liggen. Ze greep meteen mijn verzwakte linkerarm beet en nam me in een ondragelijke polsklem. Terwijl ze de pols van mijn afgeklemde arm pijnlijk achterover drukte, boog ze zich voorover en zei: "Ik weet dat ik je hiermee tot opgave kan dwingen, maar ik wil nog een paar andere grepen uitproberen. Toen rolde ze me weer op mijn buik, greep mijn pijnlijke linkerarm weer beet, ging over me heen zitten en nam me in een stevige politiegreep. Mijn arm voelde aan alsof hij ieder moment kon breken toen ze hem nog verder omhoog duwde. Hoe graag ik ook lichaamscontact had met deze prachtige vrouw, deze pijn was niet te harden en ik moest me overgeven. Ik schreeuwde: "ik geef me over, ik...", maar voordat ik helemaal uitgesproken was, had Lisa me al losgelaten. Met mijn linkerpols nog in haar handen ging ze van me af en ging naast me zitten met haar ene voet tegen mijn nek aan en de andere tegen mijn schouder. Ze leunde achterover en begon met haar benen te duwen en met haar armen te trekken. Mijn schouder voelde aan alsof hij ieder moment uit de kom kon schieten en ik begon me weer over te geven. Wederom liet Lisa met snel los uit haar greep, maar hield me wel bij mijn pols beet. Lisa vertelde me: "Nu komt mijn favoriete armklem. Volgens mij is die ontzettend pijnlijk, wat vind jij ervan?" Terwijl ze dat zei, nam ze mijn bovenarm tussen haar dijen in een schaar, sloeg haar benen om mijn nek en boog mijn arm over haar been heen. Ze had gelijk: dit was ontzettend pijnlijk. Ik had het gevoel dat mijn elleboog zou breken. Toen ik "ik geef me over" schreeuwde, voerde ze de druk nog eens op. Na een tweede "ik geef me over" verdubbelde ze de druk op mijn afgeklemde arm nog eens. Ik had zo veel pijn dat ik mijn derde poging tot opgave nauwelijks over mijn lippen kon krijgen, maar toen me dat gelukt was liet Lisa me met veel tegenzin los. Tijdens de rustpauze van twee minuten zat ik op de mat terwijl mijn partner Joyce mijn zere arm masseerde. Terwijl Lisa met haar partner aan het grappen was, hield ze zich warm door op haar tenen op en neer te wippen. Haar kuitspieren bolden daarbij vervaarlijk op. Ik nam me voor om uit de weg te blijven van haar benen, hoewel die totnogtoe geen grote rol hadden gespeeld. Tot mijn verbazing voelde ik me tegen het einde van de pauze tamelijk goed en had ik het gevoel dat ik haar aankon, aangezien ze nu niet zou beginnen terwijl ik al buiten adem was, zoals in de eerste ronde. Met het wegblijven van haar benen in mijn achterhoofd, bewoog in me met mijn handen in de hoogte naar het midden van de mat, om haar te verleiden tot de klassieke krachtmeting. Ik dacht dat mijn lichaamslengte en de kracht in mijn bovenlichaam in mijn voordeel zouden zijn. Tot mijn verbazing ging Lisa hierop in door haar handen met de mijne te verstrengelen en toen begonnen we allebei naar voren en naar beneden te drukken. Na een paar seconden gaf mijn verzwakte linkerarm echter de pijp aan Maarten en werden mijn pols en vingers achterover gedrukt. In plaats van dat ze doordrukte liet Lisa mijn linkerhand los, greep met allebei haar handen snel mijn rechterhand beet en zwiepte me dwars over de mat naar haar hoek. Toen loste ze af met Tim. Voordat ik helemaal was opgestaan nam Tim me in een hoofdklem en werkte me weer tegen de vloer. Ik begon tegen zijn benen aan te duwen om los te komen, maar hij nam mijn rechterarm in een beenschaar om mijn pogingen te verijdelen en zette zijn hoofdklem nog harder aan. Ik begon de laatste krachten uit me weg voelen stromen. Toen stond Tim op en trok me overeind. Met zijn ene hand in mijn kruis en zijn andere om mijn nek tilde hij me op en beukte me met mijn rug over zijn knie. Ik verging van de pijn toen hij over mijn rug heen ging zitten. Hij nam mijn kin in zijn handen en begon die omhoog te trekken. Na me ongeveer een minuut zo gepijnigd te hebben, liet hij me los en loste hij af met Lisa. Dit keer was ik er nog slechter aan toe dan toen ze voor de eerste keer tegen me was aangetreden, aangezien ik hulpeloos in hun hoek lag. Lisa wandelde langzaam en verleidelijk om mijn geteisterde lichaam heen en zei: "Leuk je weer te zien Rick, hoe is het met je?" Toen liet ze zich hard op mijn rug vallen met haar gezicht naar mijn voeten toe. Terwijl ik van de pijn met mijn benen spartelde, greep ze allebei mijn enkels beet en liet zich achterover leunen, zodat ik een uiterst pijnlijk vogelnestje maakte. Ze hield me zo niet al te lang beet, waarschijnlijk omdat ze niet wilde dat ik nu al opgaf. Nonchalant ging ze van me af, deed een paar stapjes naar achteren en ging op mijn achterhoofd zitten, nog steeds met haar gezicht naar mijn voeten. Ze nam mijn kin in haar handen en tilde die een beetje op, zodat mijn hoofd van de mat af kwam. Ze kruiste haar onderbenen onder mijn gezicht door en ging weer zitten, zodat mijn hoofd nu in een merkwaardige schaar zat. Haar lichaamsgewicht drukte mijn gezicht tegen haar heerlijke kuiten aan en ze voerde de druk nog eens op door haar dijen te spannen. Ik zette me schrap en zette allebei mijn handen op de mat om te proberen me los te duwen. Toen greep ze allebei mijn polsen beet en draaide die achter mijn rug in een dubbele politiegreep, terwijl ze me in haar schaar hield. Lisa leunde achterover, zodat mijn nek pijnlijk uitgerekt werd en de politiegreep nog ondragelijker. Ik verging nu van de pijn, zonder het geringste uitzicht op ontsnapping. Lisa zei pesterig tegen me dat ik maar moest afkloppen of me moest overgeven als ze te veel vrouw voor me was. Ze wist donders goed dat ik dat in die positie geen van beide kon. Met allebei mijn armen in haar politiegreep en mijn mond in de wurggreep van haar kuiten kon ik praten noch afkloppen. Ik werd duizelig van de ademnood toen Lisa haar vernietigende combinatiegreep nog eens aanzette. In de verte kon ik Joyce op horen merken dat ze het punt zouden scoren als Lisa haar benen een beetje zou ontspannen. Nonchalant zei Lisa: "ik geef me over, ik geef me over, ik geef me over" en haalde mijn hoofd tussen haar benen vandaan. Terwijl ze opstond zette ze zich met haar handen keihard af op mijn geteisterde armen, zodat ik nog een scherpe pijnscheut toe kreeg. Die trut had zich alleen maar aan me overgegeven om me nog een keer te grazen te kunnen nemen.