Wim's Modderworstelgevecht. Auteur: MilesEn@aolcom, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Wim neemt het in de modder op tegen Shirley en krijgt een bonus. Wim de Ridder was slim genoeg om te weten dat hij niet echt verliefd was, maar hij was wel in voor een stevig partijtje pure geilheid. Hij dacht - nee, hij wist het zeker - dat de vrouw die nu voor het publiek danste de allermooiste vrouw was die hij in zijn hele leven gezien had. Het was Wim zijn 26ste verjaardag en zijn vrienden hadden hem meegenomen naar een stripteasetent voor een avondje uit. Vanavond was er modderworstelen en Wim en zijn vrienden bevonden zich tussen de ruwe klanten die zo'n zaak doorgaans bevolken. De vrouwen voerden een dansje uit, haalden (tegen een bescheiden bedrag) een willige tegenstander uit het publiek, en gingen met de vrijwilliger worstelen in de modderbak van 4 bij 4 meter midden in de zaak. Zijn vrienden hadden de hele avond al geprobeerd om Wim over te halen om met één van deze schoonheden te gaan worstelen. De meisjes zagen er allemaal fantastisch uit, moest Wim toegeven, beter dan je van dit boerengehucht mocht verwachten, maar zijn type had er nog niet bij gezeten. De mannen met wie ze geworsteld hadden waren ook maar een stelletje watjes, vond Wim. De meisjes hadden de vloer met hen aangeveegd en de mannen waren nauwelijks aan hun trekken gekomen omdat de worstelaarsters hen gewoon de ring doorgejaagd hadden. Toen kondigde de spreekstalmeester aan dat het volgende meisje Shirley zou zijn, de Koningin van de Jungle. Daar verscheen de vrouw uit Wim zijn dromen. Ze was klein, ongeveer 1.65, maar alles aan haar was perfect. Ze had lang, donker haar dat zo gekapt was dat het een wilde, tomeloze indruk moest geven, maar ieder haartje zat op de juiste plaats. Het gezicht dat door dit haar omringd werd had zo de voorpagina van ieder vooraanstaand modeblad kunnen sieren. Shirley had donkere, hypnotiserende ogen en volle, vooruitstekende lippen. Ze straalde zo veel zelfvertrouwen uit dat Wim onmiddellijk op haar viel. Na het gebruikelijke stripteasedansje had Shirley alleen nog maar een bikini met luipaardmotief aan, die haar perfecte lichaam fraai accentueerde. Ze had grote, volle borsten die geen spoor van slapheid vertoonden. Haar grote boezem ging via indrukwekkende welvingen over in haar smalle, gespierde taille en welgevormde heupen, die ze hypnotiserend ronddraaide. Ze draaide langzaam en zelfbewust met haar heupen, alsof ze met een hoela hoep bezig was (of misschien wel met iets erotisch, dacht Wim). Haar lichaam was stevig en strak, niet overdreven gespierd, maar Shirley - of hoe ze in het echt ook mocht heten - had overduidelijk veel tijd in de sportschool doorgebracht. Ze was van top tot teen afgetraind en Wim kon geen grammetje vet bij haar bespeuren, zelfs niet op die plekken waar vrouwen meestal moeite mee hebben. Haar achterste bijvoorbeeld was stevig en blubberde niet als ze het heen en weer schudde. Haar donkergebruinde huid onderstreepte nog eens het gevoel van absolute seksualiteit en fitheid dat deze vrouw opriep. Wim merkte dat hij een erectie kreeg en dat hij ernaar smachtte om deze schoonheid aan te raken en te liefkozen. Ze had een onmiskenbare erotische aantrekkingskracht die Wim moeilijk kon beschrijven en nog moeilijker kon weerstaan. Een van zijn vrienden had kennelijk de blik in Wim zijn ogen opgemerkt, "Hé jongens, ik denk dat we iets gevonden hebben dat Willem wel leuk vindt. Ik denk dat we een verjaardagscadeautje voor hem hebben gevonden." Wim ontwaakte uit zijn droom, "Kom op jongens, zet me nou niet voor schut." Hij keek weer naar het dansende meisje. Ze werd bedolven onder de fooien die de mannen uit het publiek haar toestopten. Blijkbaar was Wim niet de enige die haar aantrekkelijk vond. "Jawel, de deze is het," lachte zijn kameraad. "Haal jullie geld maar tevoorschijn mannen, hier gaan we Willem op trakteren." Hij wees naar het meisje dat voor de mannen aan het dansen was. Bijna allemaal breidden ze de verzameling bankbiljetten uit die zich tussen haar G-string bevond. Wim stapte op haar af en stopte een briefje van 5 euro in haar G-string. Terwijl hij dat deed keek ze hem recht in zijn ogen en glimlachte naar hem. Hij raakte haar been even aan en stond er versteld van hoe stevig dat aanvoelde. Ze knipoogde naar hem en danste verder. "Hebben jullie dat gezien mannen?" zei zijn vriend. "Wim komt bijna klaar in zijn broek - en volgens mij vindt ze hem ook wel leuk." "Kom op, Piet - ik ben twee keer zo groot als zij, ik zou haar verpletteren in die ring," antwoordde Wim. Met zijn 1.90 en meer dan 100 kilo was Wim inderdaad 25 centimeter groter en 35 kilo zwaarder dan het meisje. Wim was trots op zijn lichamelijke conditie. Op de middelbare school had hij aan atletiek gedaan, maar hij was niet goed genoeg geweest om daarin verder te gaan. Met zijn werkbezetting was het niet gemakkelijk om tijd vrij te maken om regelmatig te trainen - maar Wim dwong zichzelf om drie keer per week te gewichtheffen en twee keer per week te hardlopen. Dat resulteerde in een slank lichaam met een behoorlijke hoeveelheid spiermassa. Hij lag toch al goed bij de vrouwen en kreeg vaak complimentjes over zijn lichaam. "Je hoeft niet te winnen Willem, ga alleen maar voor een goed contact met dat lijf," zei een van zijn andere vrienden. Wim probeerde vergeefs om hen te beletten om voor hem te bieden om met Shirley te mogen worstelen. Toen de spreekstalmeester het bieden geopend had, boden zijn vrienden enthousiast mee voor Wim en met een bod van 380 euro was hij de winnaar. Het was het hoogste bod van de avond - Shirley was blijkbaar een populaire attractie. Wim werd afgevoerd naar achter de coulissen en moest een kort broekje aantrekken. Hij koos een ruimzittend exemplaar uit, zodat hij zich goed kon bewegen en zijn eventuele stijve niet zo zou opvallen. Toen hij met plankenkoorts terugkwam, zag hij Shirley. Hij ging naast haar staan en fluisterde in haar oor: "Maak je maar niet ongerust - ik zal proberen om je geen pijn te doen." Shirley keek hem verstoord aan, "Hartelijk bedankt," antwoordde ze, maar uit de manier waarop ze dat zei kon je opmaken dat ze dat sarcastisch bedoelde. Ze had een lage, hese en ontzettend sexy stem. Nog zoiets dat me ontzettend opgeilt, dacht Wim toen hij naar de ring liep. Ik hoop maar dat ik kan worstelen met een stijve, dacht Wim nog en begaf zich naar de arena. De spreekstalmeester kondigde hen alle twee officieel aan. Ondertussen keek Wim naar Shirley. Ze was bezig om haar haar in een paardenstaart te binden. Zelfs deze eenvoudige beweging, waarbij haar borsten tegen haar bikinitopje aan drukten, vond hij ontzettend sexy. Haar strakke biceps bolden een beetje op en Wim kon zich weer niet aan de indruk onttrekken dat ze regelmatig aan aerobics deed, of wat vrouwen tegenwoordig ook beoefenden. De scheidsrechter vertelde hen dat de wedstrijd over drie rondes van 2 minuten zou gaan en gebaarde dat ze met de eerste ronde konden beginnen. Voordat ze begonnen ging Shirley naar de spreekstalmeester toe en praatte even met hem. De spreekstalmeester knikte en zei in de microfoon: "Shirley heeft me net verteld dat ze haar tegenstander 100 euro uitlooft voor iedere keer dat hij haar tegen de grond kan drukken. Veel succes." Wim was verbijsterd. Wie dacht ze wel dat ze was? Anton Geesink of zo? Wim begon zich al te verlekkeren bij de gedachte aan haar fantastische lichaam vast te mogen grijpen en en passant nog wat geld te verdienen ook. Wim stapte de modder in. Die was warm en reikte tot ongeveer halverwege zijn kuit. Voorzichtig stapte hij op de prachtige vrouw af, met een duidelijke erectie, ondanks zijn wijde broekje. Plotseling dook Shirley naar beneden, greep Wim bij één van zijn benen en tilde dat op. Wim lag al snel op zijn rug midden in de ring. Shirley sprong op hem af, greep allebei zijn armen beet en drukte die in de modder. Terwijl ze hem tegen de grond gedrukt hield, waren haar borsten verleidelijk dicht bij Wim zijn gezicht. Tot zijn grote verbazing merkte Wim dat hij zich helemaal niet kon verroeren. Hij probeerde zijn armen omhoog te drukken, maar Shirley gaf geen krimp. Hij probeerde het nog een keer, maar zonder resultaat. Ze keek hem recht in zijn gezicht en moedigde hem aan om beter zijn best te doen. "Kom op, grote jongen - maak het me een beetje moeilijk," plaagde ze terwijl de scheidsrechter tot drie telde en een punt aan Shirley toekende. "Eén-nul voor Shirley", zei de spreekstalmeester, en Wim's vrienden lachten hem uit en moedigden hem aan om haar te grijpen. Wim kwam overeind en deed een stap in de richting van Shirley. Hij sprong op haar af, maar ze dook moeiteloos uit de weg, stak haar voet uit en liet hem weer in de modder belanden. Dit keer sprong ze op hem, greep hem bij zijn benen en rolde hem op zijn rug. Ze drukte hem stevig tegen de grond, zijn hele gezicht zat onder de modder en hij schreeuwde het uit van de pijn door de druk die ze op zijn rug uitoefende. De scheidsrechter telde tot drie en toen was het 2-0 voor Shirley. Wim kwam langzaam overeind en was nu een beetje pissig. Dat had pijn gedaan! Hij stapte nu een beetje vastberadener op haar af en ze gingen in het midden van de ring in de clinch. Shirley zette zich schrap en begon Wim tot zijn grote verbazing met enorme kracht naar achteren de duwen. Wim vloog naar achteren en kwam als een vaatdoek in de hoek terecht. Snel sprong ze op hem af en landde op zijn maag. Alle lucht werd uit zijn longen geperst en hij kon niet voorkomen dat ze haar benen in een schaar om zijn hoofd sloeg. Ze greep hem bij zijn benen en rolde hem weer op zijn schouders. Wim keek nu recht tegen haar perfecte achterste aan, maar kon zich niet goed concentreren. Haar benen waren ontzettend sterk - veel sterker dan hij verwacht had - en ze zaten nu om zijn hoofd. De druk op zijn hoofd was enorm en Wim duwde en trok uit alle macht met zijn armen. Het leek wel alsof ze dit niet eens merkte. Ze lachte om zijn vruchteloze inspanningen en wiegde met haar achterste uitdagend vlak voor zijn neus heen en weer. Terwijl Wim machteloos lag te spartelen telde de scheidsrechter weer tot drie. Het stond nu 3-0 en Wim stond weer op. Hij was een beetje duizelig en begon zwaar te ademen. Hijgend rende Wim zowat op Shirley af in een wanhopige poging om haar een lesje te leren. Shirley dook onder hem door en liet hem door de lucht vliegen. Met een plof landde hij met zijn gezicht in de modder. Voordat hij iets kon doen, voelde hij hoe Shirley hem vakkundig in een halve nelson nam en hem op zijn rug rolde. Ze liet zich hard boven op hem vallen en drukte hem weer tegen de grond. Ze drukte haar borsten tegen zijn bovenlichaam aan en greep hem met één arm tussen zijn benen en de andere onder zijn rug. Terwijl de scheidsrechter telde, maakte ze van de gelegenheid gebruik om Wim in zijn neus te knijpen en wat modder in zijn mond te stoppen. De spreekstalmeester kondigde het einde van de eerste ronde aan. De stand was 4-0 voor Shirley, en Wim realiseerde zich tot zijn verbazing dat dit alles zich in slechts twee minuten had afgespeeld. Hij veegde de modder uit zijn gezicht en probeerde te verzinnen wat zijn volgende zet zou zijn. Deze vrouw was duidelijk veel sterker dan hij gedacht had en bovendien een uitstekend worstelaarster. Hij hoefde niet te winnen, maar dit was vernederend. In de hoek stonden zijn vrienden te joelen en hem aan te moedigen. "Kom op Willem, laat haar eens wat zien." "Kom op Willem, grijp haar bij haar tieten." "Jij bent de baas Wim, we willen wat van ons geld terugzien." Wim hoorde het nauwelijks en probeerde niet te denken aan de buitengewone schoonheid van zijn tegenstandster en zich te concentreren op een manier om in de wedstrijd te komen. Na deze vernedering moest hij een paar punten scoren om haar de ware krachtverhouding te tonen. Hij keek eens naar zijn tegenstandster. Ze zat daar heel rustig en leek niet eens zwaarder te ademen dan normaal. Zij had alleen maar wat modderspatjes op haar lijf, terwijl Wim helemaal onder zat. Toen de tweede ronde begon, liep Wim voorzichtig op haar af en begon Shirley hem te treiteren. "Ben je nou bang voor me geworden?" vroeg ze. "Je moet wel hier komen om deze te voelen," zei ze terwijl ze haar tieten vastgreep en ze heen en weer bewoog. Wim verloor zijn geduld en ging in de aanval. Ze stapte opzij en zette en passant haar knie keihard in zijn maag. De lucht werd uit zijn longen geperst en snakkend naar adem boog hij zich voorover. Ze sloeg haar armen om hem heen en greep hem rond zijn middel. Met enorme kracht tilde ze hem van de grond en smeet hem met een perfect uitgevoerde worp op zijn rug. Versuft keek Wim haar aan, terwijl ze zijn armen boven zijn hoofd hield en de scheidsrechter weer tot drie telde. Toen Wim zich duizelig overeind trok, zei de scheidsrechter iets tegen Shirley. Ze antwoordde hem dat hij "Zijn kop moest houden en zich met zijn eigen zaken moest bemoeien, deze vent is van mij." Terwijl Wim probeerde om een beetje bij zijn positieven te komen, stapte Shirley op hem af en liet hem weer in de modder belanden. Hij zag kans om haar been onderuit te trappen en ze viel naast hem in de modder. Hij ging op haar liggen en drukte haar in de modder. Voordat de scheids tot twee kon tellen, had ze haar rug al van de grond gedrukt. In deze positie had Wim alle voordeel van zijn grotere gewicht en gezien zijn lengtevoordeel dacht hij dat hij haar gemakkelijk terug tegen de grond zou kunnen drukken. Maar ze bleef terugdrukken en al spoedig moest Wim al zijn krachten aanspreken. Zijn armen trilden en zijn gezicht zag rood van de inspanning. Ze drukte hem rustig omhoog, zonder enig spoor van inspanning op haar prachtige gelaatstrekken. Ze drukte door en al snel was het Wim die in de modder wegzakte. Ze drukte hem tegen de grond en de scheids telde tot drie. De spreekstalmeester stelde vast dat de stand nu 6-0 was. Wim stond op en wist niet meer wat hij moest doen. Hij stond versteld van haar kracht. "Ze kan toch niet sterker zijn dan ik?" dacht Wim terwijl ze weer op hem af kwam. Al snel lag Wim weer met zijn gezicht in de modder, met Shirley op zijn rug. Ze greep hem bij zijn haar, tilde zijn hoofd op en ramde dat in de modder. Ze herhaalde dit nog een keer of vijf, waardoor Wim in de war raakte. Hij wist niet meer wanneer hij moest ademhalen en wanneer hij zijn adem moest inhouden. Toen ze hem eindelijk losliet, moest hij hoesten en proesten door de modder in zijn mond. Shirley lachte en draaide hem moeiteloos op zijn rug voor haar zoveelste punt. De scheidsrechter kende het punt toe en de spreekstalmeester kondigde het einde van de tweede ronde aan. De stand was 7-0 voor Shirley. Wim ging in zijn hoek zitten en probeerde zijn moed bij elkaar te rapen. Hij was duizelig en hij had overal pijn. Hij wist niet hoe deze vrouw dit allemaal voor elkaar kreeg, maar hij wist wel dat hij zijn opvatting over het schonere geslacht moest bijstellen. Dit was een tijgerin en die premie van 100 euro per punt kon hem al niets meer schelen. Hij wilde alleen maar hier weg zonder ernstig geblesseerd te raken. Als het kon, dan had hij de derde ronde aan zich voorbij willen laten gaan. Veel te vlug naar zijn zin kondigde de scheidsrechter het begin van de volgende ronde aan. Wim probeerde op afstand te blijven, maar Shirley lachte naar hem en viel aan. Ze greep Wim bij zijn benen en tilde hem op haar schouder. Ze draaide hem in de rondte. Terwijl Wim almaar duizeliger werd, smeet ze hem in de modder en drukte hem weer tegen de grond: 8-0. De rest van de ronde stelde niet veel meer voor, maar Wim wist dat hij er niet meer in zou slagen om haar tegen de grond te drukken. Shirley sprong met een vliegende schaar op hem af en voerde de score op tot 9-0. Shirley scoorde haar tiende punt door met een radslag naar Wim toe te komen en zijn hoofd tussen haar harde dijen te vangen. Weer voelde hij hoe staalhard die waren. Ze kneep keihard in zijn hoofd en draaide hem op zijn rug in de modder voor haar zoveelste punt. Shirley besloot de voorstelling door Wim in de modder te werpen en gelijktijdig keihard boven op zijn lichaam te belanden. De scheidsrechter kende dit laatste punt toe en de SSM riep dat de wedstrijd afgelopen was. De einduitslag was 11-0 voor Shirley. Wim was uitgeput en had overal pijn. Shirley zag er nog net zo fris uit als toen de wedstrijd begon. Ze maakte een dansje voor het publiek, nam felicitaties en fooien van hen in ontvangst en verdween. Wim trok zich apathisch terug in de kleedkamer en ging onder de douche staan. Hij kwam weer een beetje tot leven toen hij de modder van zijn lijf had gewassen. Hij droogde zich af en inspecteerde zijn lichaam in de spiegel. Hij had een paar flinke kneuzingen en morgen zou hij zeker overal pijn hebben. "Sloerie," mompelde hij terwijl hij zijn kleren bij elkaar raapte. Hij hoorde achter hem iemand lachen. Shirley stond achter hem, zonder kleren over haar fantastische lichaam. Haar borsten priemden parmantig naar voren en trilden licht toen ze naar hem lachte. "Sorry dat ik je zo te grazen heb genomen. Ik denk dat de stoppen bij me doorsloegen toen je zei dat je me geen pijn zou doen. Je had een lesje nodig." "En dat heb je me gegeven ook," antwoordde Wim. "Je was fantastisch - waar heb je dat allemaal geleerd?" Wim probeerde zijn erectie te bedekken die onweerstaanbaar opkwam toen hij naar haar lichaam keek en haar weelderige, donkere schaamhaar in het vizier kreeg. "O, je pikt zo hier en daar eens wat op," hijgde ze sexy, terwijl ze Wim zo dicht naderde dat hij haar zoete geur kon ruiken. "Maar wat heb je daar voor mij, grote jongen." Ze pakte Wim zijn kleren, smeet ze terug in het kastje en voelde aan zijn erectie. Wim kreunde van opwinding en wilde haar borsten beetpakken. "Niet zo haastig, minnaartje," en ze sloeg zijn handen van haar lichaam af. "Ben je er na ons worstelpartijtje nog niet achter dat we dit op mijn manier doen - op mijn voorwaarden?" Ze nam Wim mee naar een hoek en smeet hem tegen de tegelvloer. "Wat ben je in hemelsnaam van plan," sputterde Wim tegen toen ze zich op hem liet zakken en zijn erectie ruw in zich stopte. Ze duwde hem er helemaal in en liet zich hard op zijn lichaam vallen. Ze drukte hem met haar armen tegen de grond en begon in een razend tempo op zijn pik op en neer te rijden. Wim was niet gewend aan deze ruwe manier van vrijen, maar al spoedig gaf hij er zich aan over en genoot ervan. Hij voelde zich niet echt onderdeel van dit gebeuren, eerder een hulpmiddel voor deze duivelin. Ze had de situatie volledig onder controle, maar toch vond Wim het op één of andere manier opwindend om op deze manier genomen te worden. Na een tijdje rijden kwam Wim klaar. Het was het heftigste orgasme dat hij ooit gehad had en vol verwachting keek hij naar Shirley. Ze keek hem aan en glimlachte minzaam. Wim was teleurgesteld, hij wist dat hij haar niet bevredigd had. "Je hebt fijn gereedschap, dekhengstje, maar je moet wel leren hoe je het moet gebruiken. Nu zal ik een andere manier moeten vinden om aan mijn gerief te komen." Bliksemsnel sloeg ze haar benen om Wim zijn gezicht en drukte ze stevig tegen elkaar. Zijn opwinding ging over in walging toen hij voelde hoe zijn eigen sperma in zijn mond en neus liep. Hij probeerde haar af te schudden, maar ze hield zijn hoofd moeiteloos tussen haar benen. "Je kunt tegenstribbelen wat je wilt, maar ik ben zo sterk dat dat niks uit zal halen." Wim merkte dat ze daar gelijk in had en dat al zijn geworstel er alleen maar voor zorgde dat zijn mond en neus dieper in haar vrouwelijkheid verdwenen. Het leek wel alsof haar benen zijn hoofd verslonden hadden en de druk die ze uitoefenden was enorm. Hij schreeuwde het uit van de pijn en ze duwde hem steeds dieper in haar. "Goed zo schatje, jij weet wat Shirley nodig heeft," schamperde ze terwijl ze zich ritmisch heen en weer bewoog over het gezicht van de veel grotere man. Wim kon geen adem meer halen en raakte in paniek. Ze was zo ongelofelijk sterk dat ze hem misschien wel zonder het te weten zou vermoorden. Ze ging door met zijn gezicht te berijden, steeds harder naarmate haar orgasme dichterbij kwam. Toen ze klaarkwam kneep ze met haar benen ongelofelijk hard om Wim zijn hoofd. Hij schreeuwde het uit van de pijn en zijn hoofd voelde aan alsof het ieder moment kon ontploffen. Hij verloor zijn bewustzijn door de pijn en het zuurstofgebrek. Een paar minuten later kwam hij weer bij. Shirley was verdwenen. Wim ging weer onder de douche staan, maar kon de gebeurtenissen niet uit zijn hoofd zetten. Het was zowel de vernederendste als de opwindendste ervaring in zijn leven geweest. Hij wist dat hij dit nooit zou vergeten. Toen hij zich aankleedde vond hij een kaartje in zijn borstzak. Er stond op: Shirley's Amazones, kom naar ons toe voor een onvergetelijke ervaring! Worstelen, dominantie, spierverheerlijking. Teleurstelling uitgesloten. Onderaan stonden een adres en een telefoonnummer. Achterop stond een perfecte lipstickafdruk, en in een zwierig handschrift: "Liefde en lijfstraffen, Shirley". Wim kreeg onmiddellijk een erectie en stopte het kaartje terug in zijn zak. Hij wist dat hij dat nummer zou bellen - als zijn lichaam eenmaal hersteld was. Wim nam het geplaag van zijn vrienden goed op en overwoog of hij hen iets moest vertellen over de gebeurtenissen in de kleedkamer en het kaartje. Hij wist niet of ze zouden begrijpen wat een onbeschrijfelijk gevoel het gaf om zo door een vrouw behandeld te worden. Wim wist alleen maar dat hij wist hoe dat voelde - en dat hij de ontzettende behoefte had om het weer te ervaren, en wel heel snel.