Een oude vriendin. Geschreven door Gjakkes. Gebaseerd op 'SuperFem' van Puppetman. De reusachtige Penelope slaat Daan en zijn vrienden tot pulp. Daan zat met zijn drie beste vrienden Wilbert, Geert en Alex aan een klein tafeltje in een gezellig café in de stad. Het was laat en ze waren alle vier al behoorlijk aangeschoten. Ze wilden nog één cafeetje pakken voor sluitingstijd en stonden net buiten toen Geert in een donker hoekje van het fietsenhok een stel meiden zag staan. 'Daan, staat daar Michelle niet?' Daan keek om en zag inderdaad Michelle met iemand anders in het hok staan. Michelle was het aantrekkelijkste meisje van de hele stad en Daan had diverse pogingen gedaan om haar te strikken. Ooit toen ze allebei nog erg jong waren hadden ze even een korte relatie gehad, of wat daar voor moest doorgaan, maar zij had hem al snel gedumpt. Daan was die vernedering nooit vergeten. Daan draaide zich om en liep op het stel af. Door de vele drank kon hij nauwelijks nog rechtuit lopen. 'Dag, Michelle! Hoe gaat het met jou en je dikke bollen? Beginnen ze nog niet te hangen?' Met 'dikke bollen' werden natuurlijk de grote, zware borsten van de blonde schoonheid bedoeld. Ze was gezegend met een uitzonderlijk grote en stevige boezem die nog geen spoor van verslapping vertoonde. De opmerking van Daan, aan wie ze na haar korte jeugdrelatie een grote hekel had gekregen, schoot haar volledig in het verkeerde keelgat. 'Daan de Vries! Die woorden neem je terug!!!' Van pure boosheid draaide het meisje zich om en liep hem tegemoet. Ze rechtte haar rug en wierp haar enorme borsten vooruit terwijl ze hem recht in de ogen keek. Ze droeg die avond een bijzonder sexy truitje dat weinig aan de verbeelding overliet en Daan, dronken als hij was, begreep de boodschap volkomen verkeerd. Hij pakte haar borsten in zijn handen en drukte zijn gezicht in haar boezem. 'Laat dat!', gilde ze geschrokken waarbij ze vlug weer een stap achteruit deed. 'O, Michelle!', riep Daan uit met heftige lustgevoelens duidelijk zichtbaar op zijn gezicht. 'Ik wist wel dat je nog van me hield, na al die jaren.' Hij greep haar vast en kuste haar vol op de mond. 'Laat dat!!!' Het andere meisje, dat in de schaduw van het fietsenhok bij Michelle had gestaan, maakte die opmerking. Met verbijstering keken Daan en zijn vrienden naar haar gestalte. Ze was kolossaal. Haar hoofd raakte bijna het dak van het fietsenhok. Ze moest ver over de twee meter zijn. 'Hé, wie ben jij? En hoe kom je zo groot? En waar bemoei je je trouwens mee?', vroeg Daan met dikke tong. 'Ik heet Penelope Black. Ik ben zo groot omdat ik anderhalf jaar het SuperFemprogramma gevolgd heb en ik bemoei me ermee omdat jij mijn meisje zit lastig te vallen', antwoordde ze terwijl ze naar voren liep om zich in het heldere lamplicht aan de jongens te tonen. Ze was iets ouder dan de jongens en Michelle, waarschijnlijk zo'n 23 of 24 jaar. En ze was gigantisch! Ze ging gekleed in vrijwel hetzelfde sexy pakje als Michelle droeg, maar dan wel diverse maten groter. Het gaf een goede kijk op haar verbijsterende lichaam. Ze moest minstens 2,10 meter of zelfs 2,15 meter lang zijn en haar hele lichaam was bedekt met enorme spieren. Haar benen, goed zichtbaar onder haar korte rokje, waren dikker dan de romp van de jongens. Haar blote buik liet een ongelooflijk wasbord van buikspieren zien boven haar navel en haar grote borsten, zelfs nog groter dan die van Michelle, werden brutaal omhooggehouden door twee geweldige borstspieren waardoor ze nog veel groter leken dan ze waren. Ze had haar armen in haar zij gezet. En wat voor armen!!! Ze waren dikker dan de benen van de jongens en aan haar bovenarmen leken spierballen zo groot als bowlingballen te zitten. 'Ter informatie: ik ben 2,16 meter lang en weeg 171 kilo. En als jij mijn meisje niet onmiddellijk loslaat zal ik ervoor zorgen dat je de rest van je leven een kunstgebit draagt!', dreigde ze. 'Jóuw meisje? Jullie zijn toch niet lesbisch?', riep Daan geschrokken uit. 'Nou en of!' Michelle had zich van hem losgerukt en was naast Penelope gaan staan. Ze keken elkaar aan met een verliefde blik in hun ogen. Michelle kuste de gespierde vrouw op haar gigantische biceps. 'Ze is duizend keer sterker dan alle mannen van de wereld bij elkaar. Jullie mannen zijn allemaal losers!' Ze stak haar tong naar hen uit. Vervuld van afschuw greep Daan Michelle opnieuw bij haar borsten. Hij trok haar met geweld naar zich toe. Hij trok haar truitje helemaal kapot waardoor haar enorme borsten voor iedereen duidelijk zichtbaar werden. Ze droeg geen beha en het was duidelijk dat haar borsten nog absoluut niet hingen, zoals Daan aanvankelijk had gesuggereerd. 'Blijf met je poten van haar af, jij... jij... overgespierde pot!!!', riep hij woedend. 'Aaaiii!!! Penny, pak hem! Sla hem verrot!!! Sla hem he-le-maal verrot!!!, gilde Michelle uit, terwijl ze met haar handen wanhopig haar borsten probeerde te bedekken. Penny, of Penelope, deed dreigend een stap naar voren. Uiterlijk oogde ze nog rustig, maar wie goed keek kon zien dat ze trilde van ingehouden woede. Daan deed vlug een paar passen achteruit en ging tussen zijn vrienden staan. 'Pas op, pot!!! Je mag dan sterk zijn, maar wij zijn met zijn vieren!!! Nog één stap vooruit en je zult een pak ransel krijgen dat je je leven lang niet meer zult vergeten. Normaal slaan wij geen vrouwen, maar voor zo'n overgespierde heks als jij maken wij graag een uitzondering!' Penelope bekeek de jongemannen eens goed. Wilbert stelde niks voor. Hij was een slanke jongeman van ongeveer 1,75 meter en oogde niet erg sportief. Alex was steviger gebouwd, ongeveer 1,85 meter. Daan zelf was een grote opgeschoten knaap van ruim 1,90 meter en woog misschien 95 kilo. En Geert was een grote brede kerel die net zo groot was als Daan en vermoedelijk meer dan 100 kilo woog. Al met al een stevig stel waar je normaal gesproken liever geen ruzie mee zou hebben. Maar Penelope wist dat haar lichaam verre van normaal was. Voor haar was dit een fluitje van een cent. En dit was dé gelegenheid om Michelle te laten zien wat ze allemaal kon. 'Ha! Al waren jullie met twintig!' Penelope deed vlug een stap voorwaarts en besloot eerst de grootste uit te schakelen. Ze pakte Geert met één hand bij zijn strot en tilde hem met ontstellend gemak zo dertig centimeter de lucht in! Ze deed het zo vlug dat zijn hoofd met een luid gekraak dwars door het golfplaten dak van het fietsenhok brak. Met een achteloze beweging liet ze hem weer los en bewusteloos viel hij op de grond. 'Oooohh, Penny, wat geweldig!!!', hijgde Michelle met de bewondering duidelijk hoorbaar in haar stem. 'Wacht maar tot je dit ziet, Michelle!', antwoordde Penelope terwijl ze met haar rechterhand Alex beetpakte en met haar linkerhand Wilbert. Eerst trok ze de jongens uit elkaar om daarna haar handen, met de jongens daarin gevangen, met enorme snelheid naar elkaar toe te brengen. KLÒK!!! Met een enorme dreun kwamen de hoofden van de twee arme jongens tegen elkaar. Met geweld stuiterden ze van elkaar weg. Het bloed spoot alle kanten op. Volkomen vernietigd bleven ze enkele meters verderop doodstil liggen. 'O, Penny!!! Jij bent de beste!!! Een winner, een absolute winner!!!', kreunde Michelle. 'Nu Daan!!! Pak nu Daan!!! Sla hem helemaal in elkaar! Vernietig hem!!! Nee, vermorzel hem!!! Nu!!!' Daan was door de schok weer helemaal nuchter geworden. Verbijsterd keek hij naar zijn hevig bloedende vrienden waarvan hij niet eens wist of ze nog wel leefden. In paniek viel hij op zijn knieën. 'Nee! Genade! Heb genade!!! Ik... Ik... Ik was dronken. Ik bedoelde het niet kwaad...' Penelope aarzelde even. 'Nee!!! Luister niet naar die leugenachtige loser!!!', krijste Michelle. 'Sla hem verrot!!! Laat geen spaan van hem heel!!! Al jaren zit die klootzak me lastig te vallen. Vermorzel hem. Plet hem!!!' Daan bleef op zijn knieën liggen en keek Penelope aan met een wanhopige blik in zijn ogen. Ze aarzelde nog steeds. 'Penny, als je het doet, dan beloof ik je, dan zul je vannacht iets beleven wat je je leven lang niet meer zult vergeten', sprak Michelle met een wellustige blik in haar ogen terwijl ze haar handen weer voor haar borsten weghaalde om haar opgezette tepels aan haar minnares te tonen. Penelope pakte Daan bij zijn schouder en trok hem overeind. Terwijl Daan zich in allerlei bochten wrong om uit haar greep te ontsnappen draaide zij zich om, boog zich voorover en gaf Michelle een tongzoen die wel een minuut scheen te duren. Toen duwde ze haar weg en richtte ze zich weer op Daan. 'Jammer, jochie. Je zult er aan moeten geloven! Maar ik heb medelijden met je: je krijgt maar drie klappen!' De eerste klap was een enorme stomp in zijn mond, waarmee Penelope haar eerste belofte nakwam, want Daan verloor letterlijk al zijn tanden bij die klap. Dat daarbij en passant ook zijn hele onderkaak werd weggeslagen, leek weinig indruk op de meisjes te maken. 'Dat is één!' 'Zijn ballen!!!', krijste Michelle. 'Vermorzel zijn ballen!!!' Ze leek wel krankzinnig. Gehoorzaam greep Penelope Daan in zijn kruis en tilde hem zo veertig centimeter van de grond. Toen begon ze te knijpen... Het is dat Daan zijn keel vol was gelopen met bloed, anders had hij gillend de hele buurt wakker geschreeuwd toen hij voor altijd van zijn mannelijkheid werd beroofd. Nu klonk er slechts een bloederig gegorgel. 'Dat is twee!!!' 'Jaaaaah!!!', gilde Michelle. Het leek wel of ze ter plekke een orgasme had. 'En dit is drie!!!', sprak Penelope terwijl ze haar enorme vuist met volle kracht in de maag van Daan liet ploffen. De klap was zo onvoorstelbaar hard dat zijn ruggengraat brak. Nauwelijks nog levend viel zijn gebroken lichaam op de grond. Het werd doodstil in het fietsenhok. Vier verpletterde jongemannen, de een nog erger toegetakeld dan de ander, lagen bewusteloos in het rond. Tussen hen in stonden twee vrouwen, een blonde schoonheid en een gigantische reuzin, elkaar hartstochtelijk te kussen. 'Kom, laten we naar huis gaan.' Na vijf minuten verbrak Penelope de stilte, terwijl ze haar van het bloed druipende handen afveegde aan haar rokje. 'Ik wil met je neuken!' 'O, ja!!!', riep Michelle verrukt uit... Gebeurtenissen bij café 'Het Duistere Hol' nog altijd mysterie. Politie staat nog voor raadsels. (van één onzer verslaggevers) Drie dagen na de lugubere vondst van vier zwaar gewonde jongemannen in het fietsenhok van café 'Het Duistere Hol' staat de politie nog altijd voor raadsels. 'Zowel wat betreft daders als motief tasten wij nog volledig in het duister', aldus politievoorlichter Van Dissel gistermiddag. 'Van roof is in ieder geval geen sprake, daar geen van de slachtoffers geld of persoonlijke bezittingen miste. Ook is het waarschijnlijk geen afrekening in het criminele milieu, omdat alle slachtoffers onbekenden van de politie waren en het onderzoek ook geen aanwijzingen in die richting heeft opgeleverd.' Of de politie wijzer zal worden van een toekomstig verhoor van de slachtoffers wordt steeds twijfelachtiger. 'Eén slachtoffer is gisteren (eergisteren, red.) weer bij kennis gekomen. Uit een eerste verhoor bleek dat hij zich van die nacht niets meer kan herinneren. Het is mogelijk dat hij zich later meer zal herinneren, maar volgens de doktoren is dit niet waarschijnlijk bij een dergelijke zware hersenschudding.' Een perscommuniqué van het ziekenhuis bevestigt de lezing van de politievoorlichter en geeft bovendien nadere informatie over de toestand van de overige slachtoffers: 'maandag is één slachtoffer ontwaakt uit zijn coma. Wij hebben goede hoop dat hij zal herstellen. Het is nog te vroeg te voorspellen of hij blijvende schade aan het voorval zal overhouden.' 'Wat betreft twee andere slachtoffers kunnen wij u mededelen dat zij inmiddels niet langer in levensgevaar verkeren. Wel liggen zij nog op de intensive care waar zij kunstmatig in coma worden gehouden. Beide patiënten hebben ernstig schedeltrauma opgelopen en het is nog onduidelijk of en in welke mate daarbij hersenletsel is opgetreden.' 'Het vierde slachtoffer verkeert nog altijd in uiterst kritieke toestand. Zijn verwondingen zijn ernstiger en omvangrijker dan van de anderen. Hij is zaterdagmorgen direct overgebracht naar het Academisch Ziekenhuis, waar hij een zestien uur durende operatie heeft moeten ondergaan. Nadere mededelingen over zijn toestand volgen later deze week.' Tot zover het perscommuniqué.