De afgang van een stoere bink. Geschreven door Iemand, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Laura laat Jos zien dat hij niet zo stoer is als hij wel denkt. Jozef Deelder voelde zich uitstekend. Hij was op kroegentocht, op zoek naar een verzetje. Jos vond zichzelf een echte stoere bink. Hij schepte er genoegen in om op zoek te gaan naar de mooiste vrouw die hij kon vinden. Dan ging hij ruzie zoeken met de man die haar vergezelde, en sloeg hem vervolgens helemaal in elkaar. Daarna nam hij de vrouw dan mee naar zijn appartement voor zijn soort uitzonderlijk ruwe seks. Als hij klaar met haar was, dan bracht hij de vrouw meestal doodsbang en afgetuigd terug naar de plaats waar hij haar had gevonden. Dreigementen met meer lichamelijk geweld zorgden er dan voor dat de vrouw en de man wel uitkeken om de politie te veel te vertellen. Jos voerde dit spelletje ongeveer één keer per twee of drie weken op. Hij kickte echt op geweld en seks. Vanavond was zijn keuze gevallen op Club de Molen, eigendom van zijn vriend Rob Molenaar. Toen Jos de bar binnenstapte, begroette Rob hem, "Jos D.! Hoe gaat het met je?" "Het gaat uitstekend, Rob. Lekker druk vanavond, hè", antwoordde Jos. "Vrijdagavond is het altijd druk. Probeer je vanavond een beetje rustig te houden", waarschuwde Rob. "Ik hou me altijd rustig, Rob. Dat weet je", lachte Jos. Hij liep naar de bar en bestelde een whisky met water. Terwijl hij aan zijn glas nipte, bekeek hij zichzelf eens in de spiegel achter de bar. Hij zag er goed uit. Je zou hem zelfs knap kunnen noemen, als hij niet die wrede mond had waar een sinistere grijns op leek gebeeldhouwd. Hij was 1.88 lang en zijn honderd kilo waren goed over zijn lichaam verdeeld. Jos had brede schouders die taps toeliepen naar zijn slanke middel. Hij had ravenzwart haar en bruine ogen. Hij was helemaal in het zwart gekleed, zwarte broek, zwart overhemd en een zwart jasje. Hij dronk zijn glas leeg en bestelde er nog een. Hij had zijn tweede glas half op, toen zijn oog viel op zijn prooi voor die avond. Het was een aantrekkelijke blondine, ongeveer 1.70 lang, met een rode minirok aan die haar donker gebruinde huid en haar spierwitte tanden perfect accentueerde. Ze was een paar minuten eerder binnengekomen in gezelschap van een man in een net pak. "Vast zo'n eikel van een boekhouder of advocaat", zei Jos bij zichzelf. Jos liep naar hun tafeltje. "Hallo, schat. Zet die eikel toch aan de kant en ga met mij de bloemetjes buiten zetten," zei Jos tegen haar. De vrouw keek Jos aan en zei dat hij weg moest gaan. Jos lachte alleen maar en herhaalde wat hij zojuist gezegd had. De man wilde opstaan uit zijn stoel, maar Jos gaf hem een rechtse directe op zijn gezicht. Door de kracht van de stoot zakte de man terug in zijn stoel. Jos greep de man met zijn linkerhand bij zijn stropdas en trok hem overeind. Jos ramde zijn rechtervuist drie keer in de buik van de man. Die wilde neergaan, maar Jos hield hem aan zijn stropdas overeind. Na nog twee stoten in zijn gezicht liet Jos de man neerstorten op de vloer. Hij was al buiten westen voordat Jos zijn stropdas had losgelaten. Hij wendde zich naar de vrouw. "Als je met me meegaat, dan laat ik hem met rust. Zo niet, dan sla ik hem helemaal in elkaar," zei Jos tegen de snikkende vrouw. Hij pakte haar bij haar hand. Voordat de vrouw kon antwoorden, voelde Jos een hand op zijn arm. Hij draaide zich om om te zien wat er aan de hand was en keek in de ogen van de prachtigste vrouw die hij ooit gezien had. Ze had dik, donker haar, groene ogen, en een gezicht dat je alleen maar tegenkomt op de voorpagina's van glossy's. Ze was kleiner dan de blondine, ongeveer 1.65. Jos keek naar haar linkerhand, die nog steeds op zijn arm lag, en zag dat ze geen ringen droeg. Ze had een marineblauw broekpak aan. Haar schouders zagen er veel breder uit dan gemiddeld en liepen toe naar een ranke taille. Het was echter vooral haar borst die zijn aandacht trok. Haar borsten staken duidelijk af tegen de stof van haar pak. Met een zachte, zangerige stem zei ze: "Laat die mensen toch met rust. Ik heb net gezien wat je met die sukkel daar op de grond gedaan hebt, en daar ben ik behoorlijk opgewonden van geraakt. Volgens mij hou jij wel van het ruige werk, net als ik. Zet haar uit je hoofd, dan ga ik met je mee." Jos kon zijn oren niet geloven. "Wil je écht met me mee?" vroeg hij ongelovig. "Ja" antwoordde ze met nadruk. "Ik zei je toch dat het ruige werk me opwindt. Volgens mij hou jij wel van ruwe spelletjes. Heb ik het bij het rechte eind?" vervolgde ze. "Nou, ja, ik denk het wel," zei Jos. "Mooi!" zei de vrouw. "Laten we dan naar jouw huis gaan en daar de discussie voortzetten. Ik heet trouwens Laura". "Hallo, Laura. Ik heet Jos. Mijn vrienden noemen me Jos D.", stelde hij zichzelf voor. Hij dacht al niet meer aan de blondine, op wie hij een paar tellen geleden nog zo verkikkerd was geweest. Laura zei: "Ik wil mijn auto hier niet laten staan. Als jij nou naar je huis rijdt, dan rij ik wel achter je aan." Hierop verlieten ze Club de Molen. Ze kwamen aan op de parkeerplaats bij Jos zijn flat. Toen ze uitgestapt waren, zei Laura: "Ik moet eerst nog even iets doen. Geef me het nummer van je appartement maar, dan ben ik over tien minuten bij je." Jos gaf haar het nummer en ging naar binnen. Tien minuten later belde Laura aan en liet hij haar zijn appartement binnen. Ze had andere kleren aangedaan. Ze had nu een ruimzittende joggingbroek aan en een slobbertrui. Over haar schouder hing een grote tas. "Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid," zei ze, en zette de tas neer. Zelfs door haar slobbertrui heen kon hij de contouren van haar borsten duidelijk zien. "Heb je al een voorstel hoe we het gaan aanpakken?" vroeg Jos aan Laura. "Probeer jij mij maar te pakken te nemen, en dan stribbel ik wel tegen" zei ze. "Dan zien we daarna wel wat er gebeurt." "Bedoel je dat ik moet proberen om jou om genade te laten smeken?" vroeg Jos. "Hoe zullen we beginnen?" Laura keek hem aan en zei "Wat dacht je hiervan?" en sloeg hem me haar rechterhand keihard in zijn gezicht. Voordat hij kon reageren, had ze hem met haar linkerhand al op de andere kant van zijn gezicht geslagen. Jos had rode handafdrukken op allebei de kanten van zijn gezicht. Laura boog zich naar hem toe en fluisterde sensueel in zijn oor: "Als je het wilt weten, onder deze kleren heb ik niets aan. Kleed je eens uit, zodat ik dat lichaam kan bewonderen waar je zo trots op bent". Jos ging naar zijn slaapkamer en toen hij een paar minuten later terugkwam, had hij alleen nog maar een heupslip aan. Hij was al een erectie aan het ontwikkelen. "Niet slecht," zei Laura tegen hem. "Waar waren we ook alweer gebleven? Oh ja, ik weet het weer." Terwijl ze aan het praten was, was ze naar Jos toe gelopen. Ze sloeg hem weer, hard met haar rechterhand. "En nu heb ik genoeg van deze onzin!" snauwde Jos. Hij dook op haar af, in de veronderstelling dat hij haar zo tegen de grond zou werken. Toen hij haar raakte, deed ze een paar stappen naar achteren, maar het was net alsof Jos tegen een stenen muur was aangelopen. Hij deed nog een poging en dit keer lukte het hem wel om haar tegen de grond te werken. "Kip, ik heb je," kraaide Jos. Zijn conclusie was echter voorbarig. Ze rolden over de vloer en na wat worstelwerk kwam Laura op de borst van Jos te zitten. "Ik dacht dat jij zo'n stoere bink was" giechelde Laura, en ze stapte van Jos af en stond op. "Het ziet ernaar uit dat ik mijn broek zelf zal moeten uittrekken, anders gaat hij nooit uit. Jij krijgt het toch niet voor elkaar." Terwijl Jos opstond, trok Laura haar joggingbroek uit. Zoals ze gezegd had, had ze er niets onder aan. Ze hoorde Jos slikken toen hij dat zag. Haar benen waren niet slank zoals hij ze zich voorgesteld had. Integendeel, het waren de zwaarst gespierde benen die hij ooit bij een man of een vrouw gezien had. Haar dijen waren bedekt met enorme spierbundels. Vanuit haar knieën naar boven verbreedden haar bovenbenen zich in een fraaie druppelvorm. Haar kuiten leken wel enorme spierdiamanten met duidelijke definitie. Haar dijen waren een lust voor het oog. Tussen haar benen zat een wilde bos donker haar die al verwachtingsvol nat glinsterde. "Een kleine verrassing voor jou, Josje. Ik denk niet dat je ooit zulke benen hebt gezien. Hoe zou je het vinden om daar tussen te zitten. Zou je dat niet lekker vinden?". Jos sprong weer op haar af. Dit keer eindigde de korte worsteling op het tapijt met Laura achter Jos zijn rug. Ze sloeg haar zwaar gespierde benen rond zijn middel en nam hem in een vernietigende schaar. Jos dacht dat hij doormidden werd gesneden. Laura kneep haar verbazingwekkende dijen krachtig samen. Jos kreeg geen adem. Plotseling voelde hij de druk minder worden. Terwijl hij op adem probeerde te komen, sloeg ze haar krachtige ledematen nu rond zijn hoofd. Hij voelde de natte plek tussen haar benen tegen zijn nek aan drukken. Laura voerde de druk weer op. Haar gespannen dijen werden ontzettend dik door de inspanning. Jos dacht dat zijn hoofd onder de druk zou bezwijken. De pijn was ondragelijk. Net op het moment dat hij dacht dat hij het niet meer kon verdragen, werd de druk weer minder. Hij voelde hoe ze hem met haar handen omdraaide, zodat hij met zijn gezicht naar haar toe zat. Ze sloeg haar magnifieke benen weer rond zijn hoofd. Dit keer echter, zat zijn hoofd vlakbij haar druipende spleet. "Je weet wat je te doen staat" zei Laura tegen hem. "Laat je tongetje maar wapperen, en doe het goed. Dan breek ik misschien je nek niet." Jos stribbelde hevig tegen toen zijn gezicht tegen haar hete, natte kut werd geramd. Laura voerde de kracht weer op, en hij koos eieren voor zijn geld en begon te likken. Volgens haar had hij niet al te veel ervaring hiermee, maar hij zou snel bijleren. Naarmate haar orgasme naderde, werd de druk van haar benen op zijn hoofd groter. Met een harde schreeuw kwam ze klaar en doorweekte ze zijn gezicht met haar sappen. Onwillekeurig klemde ze haar dijen nog steviger rond zijn hoofd. Jos raakte buiten westen. Toen haar orgasme beëindigd was, duwde ze Jos weg. Toen Jos begon bij te komen, probeerde hij zich langzaam te verroeren. Laura sprak Jos weer toe met haar zachte, zangerige stem. "Je hebt wel aanleg voor tapijtschuier. Vanavond gaan we dat maar eens uitgebreid oefenen." Jos was langzaam opgestaan. Laura stond naar hem te glimlachen. Jos trakteerde haar op zijn bekende rechtse directe, en raakte haar met zijn volle gewicht stevig op haar kaak. Laura viel achterover en ging neer. "Dat lijkt er meer op," dacht Jos. Nu was ze wel rijp voor de slacht. Maar Laura sprong meteen weer op. Ze had zojuist een stoot geïncasseerd waarvan de meeste mannen buiten westen zouden raken, maar zij stond meteen weer op! Ze deed een paar stappen naar achteren en trok haar trui uit. Jos slaakte weer een zucht van verbazing toen hij haar bovenlichaam zag. Haar borsten staken recht naar voren uit haar zwaar gespierde torso. Ze had helemaal geen beha nodig. Haar borsten waren groot en stevig, met lange vooruitstekende tepels. Haar schouders waren bedekt met dikke spierbundels. Haar biceps leken wel kanonskogels! Hij keek vol ontzag naar haar wasbordje. Toen ze haar vuisten balde, leken die nog groter dan hij ze zich had kunnen voorstellen. "Dat had je nou niet moeten doen," zei Laura terwijl ze met haar hand over haar kaak wreef. "Nu heb je me boos gemaakt." Ze liep op hem af. "Krijg de pestpleuris," schreeuwde Jos haar toe en haalde weer uit met zijn rechtse. Laura pareerde die met haar linkerarm en stootte met haar rechtervuist recht op Jos zijn neus. Zijn hoofd ontplofte van de pijn. In heel zijn kroegvechtersleven was hij nog nooit zo hard geraakt. Zijn neus was zeker gebroken en er begon bloed uit te stromen. Alsof ze er zeker van wilde zijn dat hij gebroken was, mokerde Laura haar vuist nog een keer op zijn neus. Jos kon zich niet bewegen van de pijn. Laura teisterde zijn gezicht met nog drie krachtige stoten, links, rechts, links, de laatste een tandenbrekende linkse hoek op zijn kaak, en Jos viel bewusteloos op het tapijt. Een paar minuten later begon hij bij te komen. Door de pijn heen voelde hij een gewicht op zijn borst. Hij keek omhoog en zag Laura op zijn borst zitten. "Het is weer tijd om je tongetje aan het werk te zetten" zei Laura tegen hem. Haar natte seksorgaan was maar een paar centimeter verwijderd van zijn gezicht. Weer probeerde hij zich los te worstelen, maar ze sloot haar kolossale benen rond zijn hoofd en dat maakte hem heel rustig. Langzaam bedekte Laura zijn mond en neus met haar hongerige spleet. Jos moest vechten om genoeg adem te krijgen. Hij dacht dat hij zou stikken. Zijn gebroken neus maakte ademhalen erg moeilijk. Uit puur zelfbehoud zette Jos zijn tong aan het werk en probeerde hij haar te bevredigen. Hij hoopte maar dat Laura zou klaarkomen voordat hij bewusteloos raakte. Ze bereed zijn gezicht als een paard, en naarmate haar extase naderde, werden haar bewegingen steeds heftiger. Ze kwam nog heviger klaar dan de eerste keer. Laura rolde van de hijgende Jos af en stond op. "Ik heb je toch gezegd dat ik van het ruige werk hou, maar je hebt waarschijnlijk nog niet begrepen dat ik je een koekje van eigen deeg wil geven. Dit zal waarschijnlijk de eerste keer zijn dat jij de ontvangende partij bent. Dan krijg je ook eens een idee wat al die andere mensen hebben moeten doorstaan." Jos stond met veel moeite op en sprong weer op haar af. Ze liet haar machtige dij met een daverende plof tussen zijn benen belanden. Jos werd groen en geel. Hij boog zich voorover om de martelende pijn in zijn kruis te verlichten. Zijn gezicht was nu volledig onbeschermd. Laura balde haar harde rechtervuist en ramde die tegen zijn kaak aan. Weer viel Jos bewusteloos op het tapijt. Dit keer was hij bijna twintig minuten buiten westen. Toen hij bijkwam lag hij op zijn buik op zijn bed, met zijn handen geboeid aan het hoofdeind. Laura had zijn bewusteloze lichaam daarheen gedragen. "Hallo, Jos. Je hebt de slechte gewoonte om in slaap te vallen net op het moment dat het interessant wordt. Terwijl je een beetje bijkomt zal ik je een verhaaltje vertellen. Weet je nog van ongeveer drie maanden geleden, toen je jouw smerige spelletje speelde in de Bananen Bar?" Jos knikte. "Je hebt toen een jonge man vreselijk afgetuigd. Zijn kaak gebroken en hem het ziekenhuis in geslagen. Dat was mijn broer. De vrouw die je toen hierheen hebt meegesleurd en hebt verkracht was zijn verloofde. Ze zouden vorige week gaan trouwen. Sinds jij haar hebt gedwongen om met je mee te gaan, is ze constant onder behandeling van een psychiater. Nu zullen ze misschien nooit gaan trouwen. Ze waren bang om naar de politie te gaan, dus hebben ze mijn hulp ingeroepen. Ik werk voor de overheid. Het is mijn taak om af te rekenen met stoere binken zoals jij, die de wet willen overtreden, zoals drugs het land binnensmokkelen. Het enige wapen dat ik daarbij gebruik is mijn lichaam. Ik ken 10 verschillende vormen van ongewapende man-tegen-man gevechten. Maar bij jou zal ik alleen mijn benen en mijn vuisten gebruiken. Vanavond zul jij dezelfde gevoelens ondergaan die mijn broer en zijn verloofde hebben ondergaan. Ik ga je lichamelijk, seksueel en emotioneel misbruiken. Je hebt al een voorproefje gehad van het lichamelijk geweld. Ik heb je éénmaal met mijn benen en tweemaal met mijn vuisten sterretjes laten zien, en dat is nog maar het begin. Er komt nog veel meer. Je hebt ook een klein voorproefje gehad van het seksueel geweld. Gedurende de avond zul je leren hoe je je mond veel beter kunt gebruiken om een vrouw te bevredigen. Als de avond voorbij is, dan zul je ofwel nooit meer een vrouw willen zien, ofwel er alles aan doen om nog zo'n vrouw als ik te ontmoeten. Ik heb nog een verrassing voor je." Laura pakte de tas die ze had meegebracht en haalde er een grote voorbinddildo uit. Terwijl ze die omdeed, praatte ze verder tegen Jos. "Ik heb begrepen dat je haar diverse keren van achteren genomen hebt, en haar gezegd hebt dat het goed was om nieuwe ervaringen op te doen. Nu ben jij aan de beurt." Jos deed verwoede pogingen om los te komen, maar de handboeien hielden stand. Laura ging achter hem zitten en legde haar handen op zijn heupen. Met haar krachtige handen scheurde ze zijn slip in één ruk af. Jos vloekte en tierde, maar hij kon geen kant op. Laura zette het topje van de dildo in zijn anusopening. "Als je je ontspant, dan overleef je dit misschien. Maar als je tegenstribbelt, dan word je helemaal opengereten," zei ze tegen Jos. Hij hield op met tegenstribbelen. Laura duwde de dildo in één keer ruw halverwege bij hem naar binnen. Jos dacht dat hij in tweeën scheurde. Met een tweede stoot werd de dildo diep in Jos zijn rectum begraven. Laura begon hem heen en weer te bewegen. Jos schreeuwde het uit van de pijn. Ze voelde haar orgasme al komen. Jos voelde zich alsof zijn darmen uit zijn lijf werden gescheurd. Hij ging steeds harder schreeuwen. Laura kwam tot een hevig orgasme. Toen dat weggeëbd was, trok ze de dildo uit zijn anus. Er zaten bruine en rode vlekken op. Jos lag te janken op het bed. "Ik denk dat je nu wel een idee hebt wat die arme vrouw heeft moeten doorstaan. Vond je het lekker?" Terwijl ze dit zei, deed Laura de dildo af. Ze pakte het sleuteltje en maakte de handboeien los. Ze greep hem bij zijn haar, rukte hem van het bed af en sleepte hem de woonkamer in. Daar smeet ze Jos op de grond. "Ik weet hoe trots je bent op je lichaam. Die trots ga ik nu krenken. Als je het weten wilt, ik ga dit in twee stappen doen. Dit is stap nummer één!" Terwijl ze dit zei, ging Laura achter Jos op de grond liggen. Ze omsloot zijn lichaam met haar monsterachtige benen en begon te knijpen. "Eerst ga ik je lichaam met mijn benen een beetje slap maken. Je zult het gevoel krijgen dat je darmen eruit worden geknepen." Laura voerde de druk op. Jos probeerde haar enorme benen uit elkaar te drukken, maar hij kreeg er niet eens beweging in. Hoe langer Laura kneep, hoe meer de spieren uit haar benen puilden. Jos begon haar te smeken om hem niet te vermoorden. Uiteindelijk deed Laura haar benen uit elkaar en viel Jos op zijn rug op de grond. Laura stond op. Ze greep hem met haar handen onder zijn oksels en tilde hem overeind. Ze hoorde hem moeizaam en fluitend door zijn gebroken neus ademhalen. Laura glimlachte bij de aanblik van haar kunstwerk en bij de gedachte aan wat ze nog voor hem in petto had. Ze duwde Jos tegen de muur. "Dat was stap één. Stap twee komt er zo aan." Laura balde haar rechtervuist en dreef die diep in Jos zijn maag. Haar benen hadden zoveel weerstand bij hem weggenomen, dat haar vuist zich veel dieper in zijn buik begroef dan voorheen. "In stap twee laat ik met mijn vuisten niets heel van je buik en je ingewanden. Je bent nog nooit door zulke vuisten geslagen. Ik heb mannen met deze vuisten gedood." Ze wachtte een paar seconden, zodat Jos zich kon realiseren wat er met hem ging gebeuren. Laura haalde weer uit met haar vuist. Terwijl ze die diep in Jos zijn onderlichaam dreef, zwollen haar enorme arm- en schouderspieren op van de inspanning. Jos wist dat iets diep van binnen ernstig beschadigd was. Ze hield zich weer even in, zodat Jos even kon bijkomen van haar laatste stoot. Nog drie keer ramde ze haar keiharde rechtervuist diep in Jos zijn lichaam. Jos hield het niet meer. Hij viel op zijn knieën, leegde de inhoud van zijn maag op zijn dure tapijt, en viel met zijn gezicht in zijn eigen kots. "Jasses, wat maak jij er een rotzooi van, Jos D." schamperde Laura. Ze greep hem met haar linkerhand bij zijn haar en trok hem met enorm machtsvertoon overeind. Het was een vreemd schouwspel om hem daar aan haar linkerhand te zien bungelen. Deze sterke, naakte vrouw die een veel grotere man met één hand omhoog hield. Laura bewerkte Jos zijn buik weer met haar grote rechtervuist. Steeds dieper verdween die in hem. De eens zo keiharde buik van Jos bood nu geen weerstand meer aan haar krachtige stoten en bij iedere gemene stoot verdween haar vuist dieper in zijn buik. Na vijftien vernietigende stoten liet Laura eindelijk zijn haar los en viel Jos bewusteloos aan haar voeten. Toen Jos bijkwam, was hij zo in de war dat hij dacht dat het alleen maar een nachtmerrie was geweest. Maar de pijn in zijn buik hielp hem snel uit zijn droom. Het deed zo'n pijn dat hij zeker wist dat er daarbinnen iets ernstig beschadigd was. Hij hoestte bloed op. De door Laura's vernietigende schaar veroorzaakte hoofdpijn was langzaam weggeëbd. Ook de pijn in zijn neus was minder geworden, ook al was die dan gebroken. Jos twijfelde eraan of de martelende pijn in zijn buik ooit zou verdwijnen, zo erg was het. Hij realiseerde zich dat hij weer op zijn bed lag. Laura was weer iets in haar tas aan het zoeken. Dit keer haalde ze een nog grotere voorbinddildo tevoorschijn dan die ze de eerste keer had gebruikt. "Stoere binken zoals jij weten dit na een tijdje echt te waarderen. Het is tijd voor je tweede beurt." Laura ging achter Jos zitten. Dit keer stootte ze het hulpmiddel in één keer naar binnen. Jos schreeuwde nog harder dan de vorige keer. Het was net alsof hij op een telefoonpaal gespietst zat. Ze bewoog het enorme apparaat heen en weer. Jos schreeuwde en smeekte. Eindelijk trok ze hem uit zijn geteisterde rectum en deed hem af. Laura liep naar het hoofdeinde van het bed om te kijken hoe laat het was. Ze ging even naar de woonkamer. Jos realiseerde zich dat ze dit keer niet de moeite had genomen om zijn handen te boeien. Zelfs in zijn huidige toestand was Jos zo woedend dat hij nog één poging wilde wagen om Laura te verrassen en haar te overmeesteren. Langzaam, vechtend tegen de pijn, sloop hij naar de slaapkamerdeur en kroop hij de woonkamer in. Laura was in de tweede badkamer aan de andere kant van de hal. Jos pakte een pook uit de open haard. Toen Laura weer de hal binnenliep, stapje Jos naar voren en zwaaide hij met de pook naar haar hoofd. Laura dook weg, maar ze kon niet verhinderen dat de pook haar rug raakte, en ze viel op de grond. Vol woede, pijn en ergernis hief Jos de pook boven zijn hoofd. Voordat hij hem met een vernietigende klap op haar hoofd kon laten belanden, sloeg Laura haar voet uit en trapte ze Jos tegen zijn knie. Door de trap werden zijn benen onder hem weggeslagen, viel hij op de grond en liet hij de pook vallen. Jos probeerde naar de pook toe te kruipen, maar Laura was hem voor. Ze sprong door de lucht en landde op zijn rug, zodat hij op de vloer belandde. Weer sloten haar verbazingwekkende benen zich om zijn hoofd. Dit keer zette Laura er de turbo op. Haar dijspieren zwollen op tot ongelofelijk formaat en werden keihard. Jos dacht nu echt dat zijn laatste uur geslagen had. De druk was zo hevig dat hij dacht dat zijn hersens uit zijn hoofd geperst zouden worden. Na een tijdje verloor hij weer zijn bewustzijn. Toen hij bijkwam, zat Laura op haar gemak op de sofa. "We zijn nu in het laatste stadium, Josje. Er is nog maar één ding dat ik moet doen. Omdat jij mijn broer's kaak hebt gebroken, zal ik die van jou ook gaan breken. Ik was eerst van plan om dat met mijn benen te gaan doen, maar omdat je mijn broer's kaak met je vuist gebroken hebt, zal ik de jouwe op dezelfde manier gaan breken." Toen ze naar de over de vloer kruipende Jos heen schreed, zag ze dat hij niet eens meer probeerde om haar te weerstaan. Ze kon met hem doen wat ze wilde. Hij was volledig gebroken. De gedachte daaraan was genoeg om dat bekende tintelende gevoel tussen haar benen op te roepen. Ze trok Jos overeind. Laura ging tegenover hem staan en balde haar handen tot twee grote, harde vuisten. Ze keek hem diep in zijn ogen en zei: "Dit is het moment waarop ik gewacht heb, Josje. Nu ga ik je gezicht in elkaar slaan en met mijn vuisten je kaak breken. Ik word al nat als ik er alleen maar aan denk. Een heleboel mannen hebben gezegd dat ze liever met een honkbalknuppel geslagen werden dan door mijn vuisten. Laat mij maar weten hoe je daarover denkt als je weer bijgekomen bent." Toen ze dit gezegd had, liet ze een linkse hoek los op Jos zijn oog. Daar kwam een rechtse achteraan, recht op zijn gebroken neus. Die verpulverde hem en zorgde voor een nieuwe bloeding. Zijn oog zat snel dicht en was nu omgeven door een dikke blauwe rand. Ze liet haar linkervuist op zijn mond neerkomen, zodat zijn lippen uit elkaar barstten en opzwollen tot enorme dikte. Ze kon het niet laten om haar harde vuist weer in zijn geteisterde maag neer te laten komen. Jos sloeg allebei zijn handen voor zijn pijnlijke buik. Laura bewoog haar rechtervuist naar achteren. Ze draaide haar hoofd om en keek even naar dat grote, meedogenloze vernietigingswapen. Daarna richtte ze haar aandacht weer op haar slachtoffer. Toen haar enorme arm- en schouderspieren haar vuist naar zijn gezicht dreven, kon ze de paniek en de angst in zijn ogen zien. Haar vuist raakte zijn kaak met vernietigend geweld. Er kwam een straal bloed uit zijn mond, samen met stukjes tand en zijn kaakbeen werd door de kracht van haar ijzeren vuist verbrijzeld. Hij was misschien beter af geweest als ze hem met een honkbalknuppel had geslagen. Jos zijn bewusteloze lichaam vloog een paar meter door de lucht en stortte neer op het tapijt. Dit keer zou hij lang, heel lang buiten westen blijven. Laura keek neer op haar afgetuigde slachtoffer en zei: "Dat was wat je noemt de echte kroon op het werk. Verdomme, ik had hem me nog een keer moeten laten beffen. Daar is het nu te laat voor, het zal uren duren voordat hij weer bijkomt." Ze keek uit het raam en zag dat de zon aan het opkomen was. Laura overdacht de gebeurtenissen van de nacht, terwijl ze neerkeek op het hoopje ellende dat aan haar voeten lag. Ze had hem zes keer buiten westen geholpen, twee keer met haar benen en vier keer met haar vuisten. Ze had hem gedwongen om haar oraal te bevredigen, en hem tweemaal verkracht met een dildo. Zijn buik was beurs en verkleurd, hij had waarschijnlijk inwendige verwondingen door toedoen van haar benen en vuisten. Zijn gezicht zag er niet uit. Zijn neus was duidelijk gebroken, één oog zat helemaal dicht, zijn lippen waren gebarsten en twee keer zo dik als normaal, en zijn kaak was verbrijzeld als gevolg van haar laatste verwoestende stoot. Eindelijk was er wraak genomen voor haar broer en zijn verloofde. Laura zocht haar kleren op. Toen ze zich wilde aankleden, zag ze een grote spiegel in de hal. In een zeldzaam moment van zelfingenomenheid ging ze voor de spiegel staan en spande ze haar spieren. Door alle inspanningen waren die supergespannen. Haar biceps leken nog groter dan anders, en haar massieve dijen waren opgezwollen tot ongelofelijke afmetingen. "Josje was hier totaal kansloos tegen", zei ze. Laura kleedde zich verder aan, raapte haar spullen bij elkaar, deed ze weer in haar tas en liep de woonkamer weer in. Het enige geluid dat daar te horen was, was het moeizame ademen van de bewusteloze Jos. Toen Laura de deur opendeed en het appartement verliet, dacht ze: "Jos zal nooit meer de stoere bink uithangen. Hij zal bang zijn voor zijn eigen schaduw. Ik moet zeggen dat ik het leuk vond om hem op zijn nummer te zetten. Geen slechte manier om je vrije dag door te brengen." Laura pakte haar mobieltje en belde het alarmnummer om medische hulp voor Jos te vragen. Ze zette haar zonnebril op, stapte in haar auto en reed weg.