Simone. In het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Hoe ik leerde om een sterke vrouw te beminnen en te vrezen. Hallo, ik heet Mark Wilker, ik ben vierendertig jaar oud en ik ben universiteitsdocent. Ik was altijd al slim voor mijn leeftijd en les geven zit me in mijn bloed. Ik geef graag les en ik houd ervan om te werken met jonge studenten, debatteren, lesgeven, van dat soort dingen. Op een dag kwam een van mijn studentes naar me toe met een verzoek. Ze vertelde me dat ze me zo een goede leraar vond, hoeveel ze van me geleerd had en dat ik moeilijke lesstof zo kon uitleggen dat ze het begreep. Enfin, ze vroeg me of ik haar kon helpen en een van haar beste vriendinnen les kon geven. Ik vertelde haar dat ik toevallig dit weekend wat vrije tijd had en dat ik haar graag wilde helpen, maar dat ik het niet voor niets zou doen. Mijn studente bedankte me: "Kijk, hier is het adres, wat dacht u van tien uur �s ochtends?" "Dat lijkt me prima," zei ik en daarna ging ik naar huis. De dagen verstreken en al gauw was het zaterdag. Ik vertrok om half tien van huis zodat ik zeker op tijd zou zijn. Het was niet zo moeilijk te vinden en het was een behoorlijk leuke buurt. Om kwart voor tien parkeerde ik voor het huis. Jezus, ik was vergeten hoe ze heette, of had ze me dat helemaal niet gezegd? Enfin, ik liep naar het huis en klopte op de deur. Geen reactie. Ik was behoorlijk vroeg, maar ze zou toch niet al uit huis zijn. Het was ten slotte zaterdag, kwart voor tien. Ik duwde de deur open, hij zat niet op slot. "Hallo?" Ik hoorde geluid uit de kelder, het klonk als metaal op metaal. Ik liep naar de trap die naar de kelder leidde en probeerde het opnieuw: "Hallo!?" Het geluid stopte. "Wie is daar?" hoorde ik een vrouwenstem vragen. "Het is Mark, Mark Wilker..." "Oh, juist ja! Je bent vroeg. Ik ben zo bij je, doe maar net of je thuis bent. Er ligt frisdrank in de koelkast." Ik pakte een cola en wachtte tot ze uit de kelder kwam. Vijf minuten verstreken voordat ze eindelijk tevoorschijn kwam. Ik was erbij gaan zitten en toen ik opstond om haar te begroeten, merkte ik hoe lang deze vrouw was. Toen ik opgestaan was, zaten mijn ogen op dezelfde hoogte als haar borst. Haar borsten waren maar nauwelijks te onderscheiden, aangezien ze ruimzittende trainingskleding aanhad: een slobbertrui en een grijze joggingbroek. Ze keek me aan en gaf me een hand. Het viel me op hoe stevig haar handdruk was. Meestal als ik van een vrouw een hand krijg, dan is het zo een weke, maar niet van deze vrouw. Hij was zo stevig dat het bijna pijn deed. "Hallo, ik ben Simone. En jij moet Mark zijn," zei ze. "Aangenaam kennis te maken, Simone. En ja, ik ben Mark." "Heb je er bezwaar tegen als ik een douche neem voordat we beginnen, ik ben net klaar met trainen en ik stink nogal," zei ze. "Geen probleem." Ik keek naar haar toen ze zich omdraaide en naar boven ging. Als ik vlak achter haar stond, dan kwam haar achterste even hoog als mijn maag. Nou ben ik inderdaad geen al te lange man, maar een dwerg ben ik nou ook weer niet. Deze vrouw was gewoon ontzettend, ontzettend lang. Na een paar minuten kwam ze weer naar beneden. Ze had nu een wit shirt aan en een rok die net boven haar knie�n kwam. Haar benen waren lang en, dat moest me wel opvallen, gespierd. Haar kuiten waren goed ontwikkeld en ze was duidelijk een echte sportvrouw. Haar gezicht was ook heel leuk, het had iets meisjesachtigs. Misschien waren het de sproeten die op haar neus en de huid onder haar ogen zaten. Ze had kort rood haar en groene ogen. Ze was nog haar haar aan het afdrogen toen ze beneden kwam. "Nou Simone, eerst heb ik een paar vragen voor je," zei ik. Ze zuchtte en liet haar handdoek zakken. "Luister, ik ben 2.03 lang en het is inderdaad koud hierboven." Waar had ze het over? "Nee nee, het ging niet over je lengte. Ik kan wel zien hoe lang je bent. Ik wilde je alleen vragen hoe oud je bent en met welke problemen ik je kan helpen," zei ik. Simone leek zich ontzettend te schamen. "Oh jeetje. Het spijt me Mark. Weet je, overal waar ik kom maken mensen grapjes over mijn lengte. Goed, ik ben twee�ntwintig jaar oud. En jij bent drie�ndertig, is het niet?" "Vierendertig," zei ik. "Dus, je bent twee�ntwintig en je bent heel lang, fijn dat we dat uit de weg geruimd hebben. Doe je aan sport; je zei dat je getraind had?" Ze glimlachte; Het was me gelukt om de spanning te breken, dus alles was goed. "Ja, ik speel volleybal. Door mijn lengte ben ik daarbij in het voordeel, en ik ben van plan om bij het basketbalteam te gaan. Weet je, dat trainen doe ik alleen maar om fit te blijven. Ik wil niet lang EN dik zijn," zei ze. "En hoe zit het met jou, doe jij aan sport?" "Nee, helemaal niet. Ik ben sterk van geest, niet van lichaam," zei ik glimlachend. "Nou, dat is ook goed. Dan kun je kneusjes zoals ik helpen als we in de problemen zitten," zei ze. "Inderdaad," glimlachte ik. Toen begonnen we. Simone was echt een aardige persoon, ze was leuk, ze was onderhoudend en ze leek me wel een brave meid. Ze was niet dom, maar had alleen wat moeite om zich te concentreren. Ze bewoog haar armen en haar benen bijna constant en het had er alle schijn van dat ze haar huiswerk niet zo vaak deed. Na bijna drie uur ingespannen lesgeven had ik behoefte aan een pauze en Simone ook. Ze stond op en dat deed ik ook. Wederom viel me op hoeveel langer ze was dan ik. Plotseling ging de deurbel. "Oh, dat was ik helemaal vergeten. Ik heb een paar vriendinnen uitgenodigd; die willen van ons zwembad gebruikmaken. Ik hoop dat je het niet erg vindt," zei Simone. "Natuurlijk niet, ik denk eigenlijk dat we klaar zijn voor vandaag. Je hebt goede vorderingen gemaakt en met het advies dat ik je heb gegeven denk ik niet dat het nodig is dat ik meer dan ��n keer per week voor een uur of 2-3 langskom, gewoon om de boel aan de gang te houden en als je vragen zou hebben." "Dat klinkt fantastisch," zei Simone en toen deed ze de deur open. Er stapten twee vrouwen binnen die me naar adem lieten happen. De ene was bijna even lang als Simone, maar zag er een beetje breder uit. Ze had kort zwart haar en droeg een mouwloos zwart shirt, dat haar armen niet verhulde, en wat voor armen! Ze waren ongelofelijk gespierd; je kon de spieren onder haar huid zien zitten. Ze zag er verschrikkelijk sterk uit en ik wist zeker dat ze sterker was dan ik. Toen ze Simone omhelsde, kon ik de spieren in haar armen zien spannen. Haar borsten waren behoorlijk klein, al kon ik ze niet vergelijken met die van Simone, aangezien die de hele dag al slobberkleding aanhad. De derde vrouw was kleiner dan de zwartharige vrouw en dan Simone, maar ze was toch nog bijna een kop groter dan ik. Ze had een wit bikinibovenstukje aan dat er uitzag alsof het ieder moment kon knappen. Haar borsten waren heel groot en rustten op wat er uitzag als een stel heel behoorlijke borstspieren voor een vrouw. Niet ontzettend gespierd, maar je kon de spieren zien zitten. Ze was behoorlijk voluptueus en ze zag er sterk en krachtig uit. Af en toe kon je zien dat ze ook spieren had. Haar kuiten waren tenminste dik en ruitvormig, en zagen er dikker uit dan mijn biceps! Ze had een kort wit shirt aan; ze had lang blond haar en grote blauwe ogen. Allebei de vrouwen liepen naar me toe om me te begroeten. "Dit is mijn leraar, Mark. Hij helpt me ontzettend goed, dus wees aardig voor hem!" "Natuurlijk," zei de blonde vrouw en ze gaf me een hand. Net als die van Simone was haar handdruk erg stevig. "Ik ben Sara," zei ze. "Ik ben heel blij dat je Simone kunt helpen. Als ze geen hogere cijfers haalt, dan moet ze uit het team," zei ze. Toen omhelsde ze me. "Dank je wel." Ik kon haar heerlijke borsten tegen mijn borst voelen drukken. Ze voelden heel stevig aan en deukten maar een klein beetje in. "Geen prob... slik." Toen Sara me losgelaten had, stapte de vrouw met het zwarte haar op me af. Ze omhelsde me ook, maar veel steviger en ze tilde me letterlijk voor een paar seconden van de grond. Haar lichaam voelde keihard aan. Ze zette me weer neer. "Ik ben Katie," zei ze. "Leuk om kennis met je te maken." "Let maar niet op haar, dat doet ze bij iedereen. Ze loopt graag met zichzelf te koop," zei Simone. "Geen probleem," zei ik. "Wow, dat vat je heel aardig op, de meeste kerels zouden uit hun dak zijn gegaan," zei Sara. "Nou, ik moet zeggen dat ik een beetje verrast ben en misschien ook een beetje onder de indruk. Het lijkt erop dat ik hier de kleinste ben." "Je bent in ieder geval de lichtste," merkte Katie op en gaf me een knipoog. Ik glimlachte wat naar haar, maar wist niet precies wat ik moest zeggen. "Jongens, ik wil gaan zwemmen!" zei Sara en rende naar buiten. Katie ging haar achterna. Simone keek me aan. "Wil je met ons mee?" "Ik heb eigenlijk niets om aan te trekken," zei ik. "Geen probleem, mijn ouders zijn met vakantie en mijn pa heeft een paar extra zwembroeken die je kunt lenen, dus met dat smoesje kun je niet komen!" "Nou, vooruit dan," zei ik. "Fantastisch!" zei Simone. Ze trok haar witte shirt over haar hoofd en trok haar rok naar beneden. Daaronder had ze een rood eendelig badpak aan; het deed me een beetje denken aan de badpakken die ze in Baywatch aanhebben. Haar borsten zagen er stevig uit, maar niet zo groot als die van Sara, en ook niet zo klein als die van Katie. Ze zagen er aardig uit. Haar armen zagen er heel dik uit, ze had dan misschien niet de spieren die Katie had, maar ze was beslist geen slappeling. Haar schouders waren breed en zagen en rond en hard uit. "Wacht hier maar even," zei ze. Ze ging eventjes weg en kwam terug met een zwarte zwembroek. "Kijk eens hier en schiet een beetje op, anders dan zal ik je moeten komen halen!" zei ze en ze rende naar buiten. Haar achterste zag er ongelofelijk uit: twee massieve spierbollen. Haar kuiten waren dik, niet zo dik als die van Sara, maar haar benen waren lang en zagen er ontzettend sterk uit. Ik trok de zwembroek aan, maar besloot om nog wat te drinken voordat ik naar buiten zou gaan. Terwijl ik mijn drankje aan het drinken was, verscheen Simone plotseling in de deuropening. "Waar blijf je nou?" vroeg ze. "Ik drink nog even wat," antwoordde ik. Ze glimlachte: "Geen sprake van, Meneer Wilker. Ik heb je gezegd dat ik je zou komen halen." Ze rende op me af en ik kon nog net mijn drankje wegzetten voordat ze haar schouder in mijn maag ramde, zodat alle lucht uit mijn longen werd geperst. Daarna sloeg ze me over haar schouder alsof ik niets woog. "Waaaat," schreeuwde ik. "Wat ben je van plan?" "Wat ik gezegd heb dat ik zou doen, kom maar mee naar buiten!" zei Simone en toen begon ze met me te lopen alsof ik absoluut niets woog. Ik staarde naar de vloer die twee meter onder me lag. "Simone! Je bent behoorlijk sterk, maar zet me nu maar neer. Ik wil niet dat ik je pijn doe," zei ik. Simone moest daar alleen maar om lachen. "Oh, al zou je dat willen, dan kon je me nog geen pijn doen," zei ze en gaf me een klap op mijn k... "Geniet nou maar gewoon van het ritje." Toen we bij het zwembad waren aangekomen, smeet ze me daar ongelofelijk hard in. Ik lag nog maar nauwelijks in het water, toen ik er alweer uit werd getild. Dit keer was het Katie die me rond mijn benen greep en me in de lucht gooide. Ze ving me op alsof ik een baby was en liet me in het water glijden. Katie was een spektakelstuk om naar te kijken: Ik had nog nooit zo een gespierde vrouw gezien. Ze had overal spieren: haar borst, haar armen, haar schouders, haar rug. Het was surrealistisch. Ze had een witte bikini met rode stippen aan. "Je bent echt heel licht," vertelde ze me en ze spande allebei haar armen. "Dat ziet er indrukwekkend uit," zei ik. Ik probeerde naar het ondiepe gedeelte te zwemmen, maar Simone greep me bij mijn benen en trok me naar zich toe. "Laten we eens wat anders proberen, klim maar op mijn rug," zei ze. "Wat?" vroeg ik. "Klim er nou maar op!" zuchtte ze. Ik klom op haar en ging schrijlings op haar rug zitten. Toen zwom ze werkelijk, met mij op haar sterke, brede rug, naar het ondiepe gedeelte van het zwembad waar Sara stond. Simone ging overeind staan en ik ging met haar mee. Ik raakte nu het water niet eens meer. Ik liet me naar beneden glijden. "Wow, dat was geweldig. Ik kan haast niet geloven hoe sterk en atletisch jullie zijn!" zei ik. "Hoe zit het met jou, Sara?" vroeg ik. Sara keek me aan: "Hoe het met mij zit?" "Kun jij ook iets?" vroeg ik. Ze glimlachte. "Nou, ik ken dit trucje," zei ze en toen begon ze haar borstspieren te spannen. Met ongelofelijke spierbeheersing liet ze haar tieten op en neer dansen. Het zag er ongelofelijk uit: ze zong een liedje en liet haar borsten op de maat daarvan op en neer wippen. Ik kreeg ter plekke bijna een stijve. "Maar ik kan ook nog wel iets anders verzinnen," zei Sara. Daarop kwam ze heel dicht naar me toe gelopen. Toen ze bij me was aangekomen, liep ze nog even door. Ik moest een paar stappen achteruit doen en werd plotseling tegen de wand van het zwembad aan gedrukt. Haar stevige borsten drukten mijn lichaam tegen de wand van het zwembad aan. Toen pakte Sara me aan weerskanten beet en tilde ze me van de grond. Ze leek er geen enkele moeite mee te hebben. Toen spande ze haar borstspieren en haar borsten en liet ze me met haar armen los. Ik werd nu alleen door haar lichaam en haar borsten tegen de wand van het zwembad aan gedrukt; ze had haar armen niet eens meer nodig! Mijn voeten zaten nog wel in het water, maar het was desondanks heel indrukwekkend. "Wow, dat is... dat is werkelijk fantastisch," zei ik. "Dat is het zeker," zei de blonde vrouw en gaf me een knipoog. Toen deed ze een stap naar achteren en viel ik weer in het water. "Zeg, heeft iemand van jullie ook een vriendje?" vroeg ik. "Dat niet, maar Katie heeft een vriendin," zei Simone. Ik keek haar schaapachtig aan. "Ik ben lesbisch," zei Katie met een glimlach. Toen ging ze achter Sara staan en legde ze haar handen op de tieten van Sara. "Ik houd nou eenmaal van tieten," zei Katie. Toen zette ze haar handen onder Sara's oksels en tilde haar op haar schouders. "Sara en ik hebben geen vriendje," zei Simone, "maar we zijn wel hetero." "Ik denk dat de meeste mannen ervan schrikken hoe lang we zijn. Weet je, we zijn niet alleen langer dan de meeste kerels, maar ook nog eens sterker," zei Sara. "Ja, al heeft Sara wel een stel voortreffelijke borsten, zoals je gemerkt zult hebben," zei Simone. En Sara, die nog steeds op de schouders van Katie zat, spande haar borstspieren nog eens en liet haar tieten dansen. "De meeste mannen gaan niet graag om met vrouwen die langer en sterker zijn dan zij," vervolgde ze. "Hoe zit het met jou, heb jij op het ogenblik een vriendin of zo?" vroeg Sara me. "Nee, niet echt..." Terwijl Sara met me aan het praten was, was Simone stiekem achter me geslopen en plotseling zette ze haar handen onder mijn oksels en tilde ze me op haar schouders, net als Katie met Sara had gedaan. "Riddergevecht!" schreeuwden alle vrouwen, en toen viel Katie met Sara op haar schouders ons aan. Ik had echter niets in te brengen tegen Sara. Ze was veel te sterk en haar borsten leidden me ontzettend af. Iedere keer dat ik bij haar in de buurt kwam, liet ze die dansen en dan trok ze me van Simone's schouders af. De vrouwen leken totaal niet moe te worden van dit spel, maar na een tijdje was ik uitgeput. De genadeklap kwam toen Sara mijn hoofd beetpakte en het letterlijk tussen haar borsten in schoof. Toen spande ze haar borstspieren en voelde ik de druk op allebei mijn slapen toenemen. Het was pijnlijk en heerlijk tegelijkertijd. Daarna was ik te moe om verder te gaan. "Nee, je moet nog ��n rondje meedoen!" zei Sara. "Ik wil Katie ook op mijn schouders hebben!" Ze liet zich van Katie�s schouders glijden, stopte haar hoofd tussen de gespierde benen van Katie en ging overeind staan. Jeetje, ik wist dat ze sterk was, maar dit was ongelofelijk. "Wow, dat is heel indrukwekkend. Nog een rondje dan maar," zei ik. Simone tikte me op mijn dij. "Wil jij ook wisselen?" vroeg ze. "Ik denk niet dat ik jou op mijn schouders kan dragen. Ik ben behoorlijk uitgeput, en zelfs als ik dat niet zou zijn, denk ik dat ik dat niet zou kunnen," zei ik. "Klinkt aannemelijk," zei Simone. Ze begon naar Katie en Sara toe te lopen, die in het ondiepe gedeelte van het zwembad waren. Toen ik Katie's kolossale armen beetpakte, voelde het aan alsof er staal onder haar huid zat. "Leuk geprobeerd maatje, maar wat nu?" vroeg ze. Ik kon geen beweging in haar krijgen, dus sloeg ze mijn handen opzij, zette haar handen onder mijn armen en tilde me eenvoudig van de schouders van Simone af. Toen hield ze me met gestrekte armen voor zich uit. "Laat me je eens bekijken," zei ze. Sara leek er geen moeite mee te hebben om zowel het gewicht van Katie als dat van mij te torsen. "Nou Meneer Wilker, wij vrouwen geven vanavond een feestje en we zouden het fantastisch vinden als u ook zou komen. Er komen ook een heleboel andere mensen. Het wordt hartstikke leuk," zei Katie. "Ik weet niet..." zei ik. "Luister, ik laat je pas zakken als je ons het goede antwoord geeft. En het goede antwoord is ja." "Nou, goed dan. Het lijkt erop dat ik niet veel keus heb, of wel soms?" "Niet echt," zei Sara. Toen liet Katie me in Simone's armen zakken, die me als een baby vasthield. Nu sprak Simone: "Het feest is hier Mark, en het begint om zeven uur. En weet je wat er gebeurt als je er tegen die tijd niet bent?" vroeg ze. Ik probeerde me uit haar greep los te worstelen, maar toen spande ze haar spieren een beetje en was er geen ontsnappen meer voor me aan. "Dan kom je me halen?" vroeg ik. "Inderdaad zeg, wat ben je toch een slim jochie," zei Simone en toen droeg ze me naar binnen. Om zeven uur belde ik aan en Sara deed de deur voor me open. Ze had een heel strakke witte jurk aan die haar borsten fantastisch liet uitkomen. Doordat ze door de jurk stevig tegen haar lichaam aan werden gedrukt, werden ze ook omhoog geduwd en zagen ze er fantastisch uit. Ze omhelsde me stevig en tilde me in de lucht. "Mark! Wat ben ik blij dat je er bent!" zei ze en riep iets naar de andere vrouwen. Katie verscheen en ik werd aan haar overgedragen, zonder dat mijn voeten de grond raakten. "Hallo maatje van me," zei ze en ze omhelsde me zo stevig dat ik bijna in tranen uitbarstte. "Ho, rustig aan Katie," zei ik. "Sorry," zei ze en zette me neer. Er waren een heleboel mensen, zowel mannen als vrouwen. Sommige vrouwen zagen eruit alsof ze ook sportvrouwen waren: heel lang en sterk. Maar er waren mensen van alle soorten en maten. Toen Simone me begroette, omhelsde ze me stevig, maar ze tilde me niet op net als de anderen. Ze had een korte zwarte jurk aan die haar atletische lange benen goed liet uitkomen en die haar ronde schouders vrijliet. Haar rug was bloot en in gedachten zag ik al haar spieren lopen. Ik mengde me tussen de mensen, knoopte hier en daar een praatje aan, maar ik was waarschijnlijk de oudste die er was en ik voelde me een beetje niet op mijn plaats. Na een tijdje ging ik op een van de banken zitten en deed ik een half uur niets anders dan naar de mensen kijken en van mijn biertje nippen. Toen Simone bij me kwam zitten, zag ze er behoorlijk dronken uit. "Hallo Mark!" zei ze en legde allebei haar gespierde benen op mijn schoot. Door al die spieren wogen ze flink door. "Wat is er?" vroeg ik. Ze nam twee slokken en glimlachte naar me. "Niets, ik ben gewoon een grote meid die wat lol wil maken. Wil jij ook wat lol maken?" vroeg ze me. "Eh, ja natuurlijk," zei ik. "Dat dacht ik al Mark, want jij bent echt een aardige vent, je bent niet bang van me!" "Nee, eh, nee dat ben ik niet," zei ik. Ik was een beetje in de war, ze was duidelijk dronken. "Ook al ben ik veel groter en sterker dan jij? Weet je, ik zou alles wat ik wil met je kunnen doen en daar zou je niets tegen kunnen doen. En weet je waarom?" Ik wist echt niet wat ik moest doen. "Nee, waarom?" "Omdat ik deze heb!" zei Simone, en toen spande ze haar armen. Haar onderarmen explodeerden in spierbundels, haar biceps waren lang en dik, met een leuk dakje erop. "En deze!" zei ze, en ze strekte haar benen. Ze spande ze ook; Haar benen waren ontzettend gespierd en haar kuiten bolden vervaarlijk op. "Vooruit Mark, voel er eens aan." "Ik weet niet..." "Vooruit!" beval ze. En ik deed het. Ik moest eraan denken hoeveel meer kracht ze in haar benen had dan ik in alle spieren van mijn lichaam. Ik besefte dat ze gelijk had: ze kon waarschijnlijk alles met me doen wat ze wilde. Ik werd eigenlijk een beetje bang op dat moment, maar alleen maar voor een paar seconden. "Ik moet naar het toilet," zei ik en probeerde op te staan. Maar ik kreeg geen beweging in haar benen. Ze zat daar maar, draaide met haar haar en glimlachte naar me. "Simone, ik kan niet opstaan," zei ik. "Oh, sorry, laat me je helpen." Ze stond op, greep me bij mijn k... en sloeg me met alleen haar rechterarm over haar schouder. "Alsjeblieft," zei ze. Een heleboel mensen keken naar ons, sommigen keken weer een andere kant op, anderen wezen naar ons. Ik schaamde me ontzettend. Alleen met die meiden in het zwembad was ��n ding, maar dit was andere koek. Mijn gezicht werd rood. "Jezus Christus Simone, zet me neer," zei ik tegen haar. "Nee, je moest toch naar het toilet, daar breng ik je heen," zei ze. Ze liep niet erg stabiel met me. Ik denk dat het meer kwam doordat ze dronken was dan door mijn gewicht. Ze begon met mij op haar schouder door de woonkamer te lopen, zodat iedereen ons zag. Ze liep naar de trap en toen klom ze inderdaad de trap op met mij op haar schouder. Ik probeerde wanhopig mijn gezicht met mijn handen te bedekken, zo erg schaamde ik me. Met haar ene hand hield ze me op mijn plaats en met haar andere zocht ze steun tegen de muur terwijl ze naar boven liep. Toen we boven waren, verplaatste ze mijn gewicht op haar schouder. Eerder wilde ik niet proberen om er af te komen, voornamelijk omdat dat er waarschijnlijk voor zou zorgen dat er nog meer mensen naar ons keken. Maar boven waren we alleen, dus begon ik te spartelen en te kronkelen. Ik duwde tegen haar schouders om te proberen er af te komen. Ze stond op het punt om haar evenwicht te verliezen, dus liet ze me los en stortte ik tegen de grond. Vanuit mijn gezichtspunt op de vloer had Simone er nog nooit zo lang uitgezien. Ze torende hoog boven me uit en keek niet boos, maar een beetje ge�rriteerd naar beneden. Haar magnifieke benen, haar armen die langs haar lichaam hingen, het zag er allemaal ontzettend indrukwekkend uit. "Waarom heb je dat verdomme gedaan?" vroeg ze. "Simone, je kunt me niet zomaar ronddragen. Jezus Christus, ik ben een volwassen man. Waar ben je mee bezig?" Ze knielde neer en legde haar hoofd naast dat van mij. Ze rook naar een mengsel van drank en parfum, haar korte rode haar streek langs mijn kin. Ze likte me over mijn gezicht en fluisterde me toen in mijn oor: "Ik maak alleen een beetje lol." Ze legde haar ene arm onder mijn benen en haar andere onder mijn rug. "Niet doen alsjeblieft," fluisterde ik. "Als je tegenstribbelt, dan neem ik je mee naar beneden en dan doe ik het met je waar iedereen bij is." Toen lag ik, met een grom, weer als een baby in haar armen. Ze liep langzaam naar het einde van de hal. "Je moest toch naar het toilet, is het niet?" vroeg ze. "Jj... ja," stamelde ik. Ze stopte bij een deur, liet me zakken, maar hield haar hand nog op mijn rug. Toen ze de deur van de toiletruimte had opengedaan, stapte ik naar binnen. Ze kwam me achterna en deed de deur achter ons dicht. Ik stond daar maar naar haar te kijken. "Nou, doe maar wat je moet doen," zei ze. "Ik voel me zo niet helemaal op mijn gemak Simone, ik vind eigenlijk..." probeerde ik, maar ze kwam plotseling naar voren. Ze was nu maar een paar centimeter van me af. Ik keek een paar seconden recht tegen haar borst aan, voordat ik mijn hoofd achterover boog en haar in haar ogen keek. "Wat is er dan?" vroeg ze streng. "Ik... ik, eh, moet plassen." "Goed dan," zei ze en toen duwde en droeg ze me half naar de toiletbril en zette ze me daar op. Ze trok mijn broek naar beneden en ikzelf mijn onderbroek. Ik was in een totale staat van wanhoop, ik had geen idee wat ik moest doen, wat deze vrouw wilde. Ik deed maar wat ik moest doen, terwijl zij naar me stond te kijken. "Blijf zitten," zei ze. Ze liep naar me toe en knielde voor me neer met haar rug naar me toe. "Trek mijn rits naar beneden," zei ze. Dat deed ik. Ze liet haar jurk op de grond glijden. Ze stond nu voor me in haar beha en een slipje. Ze was ontzettend goed gebouwd, een platte buik en een heel mooi wasbordje. Het scheelde niet veel of het was allemaal perfect. Haar lange benen, gespierde armen, ronde harde schouders en haar achterste zagen er heel strak uit. Ze deed een stap naar voren en boog zich voorover, zodat haar bovenlichaam horizontaal kwam te zitten en haar hoofd recht voor dat van mij. "Geef me een kus." "Wat?! Nee, dat kan ik niet Simone, je bent te jong, je bent..." Ze greep me bij mijn hoofd en drukte haar mond tegen die van mij aan. Ze hield haar ene hand in mijn nek, haar andere ging naar mijn achterste en ze tilde me weer eens op. Ik stribbelde tegen en schreeuwde het op een gegeven moment uit. Ze wilde me verkrachten!! Ze stond op het punt om me te verkrachten, dat was het enige dat door mijn hoofd ging. Ze deed de deur open en droeg me naar buiten. "Rustig aan, kleine man," fluisterde ze me in mijn oor. Ik lag nog steeds in haar armen, zij was nog steeds half naakt. Het leek er niet op of er daar iemand was en ik had geen idee of ik wel of niet wilde dat er daar iemand was. Ik had nog alleen mijn onderbroek aan toen ze de deur van een slaapkamer aan het eind van de hal opendeed. De kamer was echter niet leeg. Binnen was Sara met een jongen aan het flikflooien. Ze was topless en ik kon haar vooruitstekende borsten in al hun glorie zien. Ze had een jongen op haar schoot zitten die haar aan het kussen was, maar toen ze ons twee�n zag, stond ze zo snel op dat de jongen van haar schoot viel. Ze tilde hem snel overeind, fluisterde hem iets in zijn oor en hij ging de kamer uit. "Simone, wat ben je aan het doen?" "Alleen een beetje lol maken Sara, relax," reageerde Simone, die mij nog steeds in haar armen had. "Mark?" Sara keek naar mij. "Help me alsjeblieft Sara," kon ik nog net zeggen. "Wat?!" schreeuwde Simone en ze smeet me pardoes tegen de grond. Ik viel hard op de vloer. "Au!" "KATIE!" schreeuwde Sara. Na twintig seconden kwam Katie binnen. "Oh nee, niet weer," zei ze en ze greep Simone beet die op het punt stond om me een trap te geven. Ik was ontzettend bang, maar Katie was duidelijk sterker dan Simone en kon haar in bedwang houden. Sara greep me bij mijn armen, tilde me overeind en sleepte me de kamer uit. "Het spijt me ontzettend van dit Mark. Ik had geen idee dat Simone dit zou doen. Ik bedoel, vroeger heeft ze wel eens, maar ik... jezus, het maakt niet uit. Ga je broek maar halen en ga maar weg. Het spijt me." Ze omhelsde me en toen ging ik weg. Ik heb Simone, Katie of Sara nooit meer gezien. Einde.