De school uitstap - 1 Door The Punisher Het was een mooi begin van het schooljaar voor ons, we mochten de eerste week al op een uitstap naar een oud kasteel. Maar wat daar gebeurde kon niemand verwachten. Mijn naam is Kelly en ik ben 16 jaar oud en ik ben de onafscheidelijke vriendin van Els (een ander meisje in onze klas). Die dag begon zoals elke andere uitstap. De afwezigen werden opgeschreven en iedereen werd geteld en nog eens dubbel gechecked. Toen we nog maar net op weg waren begonnen de jongens in de bus al kabaal te maken en de meisjes te pesten. Dit was voor ons vrij normaal, want we moesten die pesterijen al jaren verdragen. Toen we eindelijk, na een lange duffe rit, aankwamen bij de poort en de lange oprijlaan naar het kasteel, begaf de motor van de bus het. De leerkrachten besloten dat het nu toch niet meer ver wandelen was tot aan het kasteel en dat we dat stuk wel te voet deden. Een paar jongens hadden er niets beter op gevonden dan dat ze de lunch van Els hadden afgenomen en ze liepen ermee door het bos aan de zijkant van de oprijlaan. En verstopte het daar voor ons. Omdat Els een beetje bang was in dit griezelige bos ging ik wel mee haar lunch zoeken. Maar voor we het wisten waren we te ver in het bos en we verdwaalde er. De rest van de klas was rustig doorgelopen en mistte ons niet. Na een tijdje lopen zagen we een vervallen huisje staan in het midden van het bos. We dachten misschien vinden we daar een clue van waar we ongeveer zijn. We stapte het huisje binnen. We moesten even slikken toen we de inhoud van het huisje zagen. Overal skeletten van dieren, aardenwerken potjes, een grote ketel op een openhaard en een groot dik boek op een statief. Omdat ik heel nieuwsgierig ben ging ik verder binnen. Els volgde me op de voet. Ik nam een kijkje in het boek en het stond vol met spreuken en recepten. Dit huisje bleek van een heks geweest te zijn. Opeens hoorde ik een luide kraak en een gedeelte van het huisje storte in, recht boven Els. Els werd bedolven onder het puin. Toen het stof weg trok, zag ik Els daar liggen onder een heel dikke balk. Eerst wist ik niet wat ik moest doen en dacht ik dat Els dood was. Maar plots begon ze te kreunen van de pijn en riep dat ik haar zo snel mogelijk moest bevrijden omdat ze anders langzaam maar zeker verpletterd zou worden door het puin. Ik probeerde eerst aan haar te trekken maar dat had geen zin. Toen dacht ik dat ik die balk misschien kon verplaatsen met een stuk metaal dat daar lag, maar ik was helaas niet sterk genoeg om het te doen. Op die moment herinnerde ik mij dat ik een recept had gezien dat een persoon sterker kon maken. Ik keek in de boek en vond het recept. Ik vond gelukkig ook al de benodigdheden voor de drank te maken in de potjes. Ik wist niet hoeveel ik nodig had van die drank om Els te bevrijden, dus deed ik het maximale van alles in de grote ketel en stak het vuur eronder aan. Els had ondertussen al moeite met ademen, dus moest ik opschieten. Ik had ongeveer een liter drank klaar na een paar minuten. Omdat ik niet wist wat de uitwerking zou zijn dronk ik half de drank uit de ketel. Eerst dacht ik dat ik het niet goed gedaan had want ik voelde niets. Maar na een tiental seconde begon ik een lichte tintel over heel mijn lichaam te voelen. Eerst voelde ik mijn buikspieren sterker worden en ik kreeg een perfecte buik met een mooi sixpack figuur erin, maar mijn buikspieren bleven maar groeien en sterker worden. Meteen hierna begon mijn borst op te zwellen omdat mijn borstspieren steeds groter en sterker werden, daarna mijn schouders, rug, benen en armen. Het was een zalig gevoel. Mijn biceps groeide naar ongelooflijke afmetingen: 20 cm, 30 cm en uiteindelijk 40 cm. Mijn schouders waren zo dik als bowlingballen en zeker zo stevig. Mijn vroeger kleine borsten hadden nu het formaat van voetballen en stonden op een dikke laag borstspieren. Mijn boven benen waren van omtrek even dik als de bomen die rond het huisje stonden. En mijn kuiten hadden een mooie diamand vorm en hadden een dikte van volleyballen. Dit was ongelofelijk!!!! Al mijn kleren hadden het begeven onder de goeiende spiermassa. Ik was het sterkste meisje op heel de wereld, ik was zelfs de sterkste persoon van heel de wereld. Ik voelde me zo geweldig dat ik Els zelfs even vergeten was, maar het kreunen schudde me wakker uit deze euforische toestand. De dikke balk was nu helemaal geen probleem meer. Ik voelde zelfs geen tegenstand toen ik hem van Els haalde. Het leek net of ik een lucifertje optilde en de rest van het puin was helemaal geen probleem. Els zag er slecht uit met al die wonden op haar lichaam en ze dreigde het bewustzijn te verliezen, wat moest ik nu doen??? Ik dacht bij mijn eigen: Als ik haar nu ook van dit drankje geef misschien genees ik haar wel. En jawel, toen ik het drankje langzaam in haar mondje goot duurde het niet lang voor Els hetzelfde effect kreeg als mij. Haar vroeger redelijk dikke buikje veranderde in een sixpack waar alle bodybuilders jaloers op zouden zijn en dat was nog niet alles waar ze jaloers voor konden zijn. Heel haar lichaam nam al vlug dezelfde propporties aan als het mijne. Els voelde nu helemaal geen pijn meer en zag er geweldig uit. Al haar wonden waren onder het groeien genezen. Dit was fantastisch!!!! Niemand van de jongens zou hun nu nog ongestafd kunnen pesten, laat staan dat ze het zouden proberen tegen twee zulke spierbundels als zij. Voor we het half ingestortte huisje verlieten nam ik het boek nog mee, dit moest maar eens niet permanent zijn. De weg naar het kasteel was nu niet meer zo moeilijk, we wandelde gewoon recht overal door. Bomen die in de weg stonden trokken we gewoon uit de grond alsof we bloemen aan het plukken waren en ook vooral om onze nieuwe krachten te testen. We hadden zelfs met de dikste bomen geen probleem. Toen we het kasteel in zicht kregen zagen we ook de jongens rond lopen die ons zo hard aan het pesten waren voordien, nu was het onze beurt!!! Zo te zien was de rondleiding gedaan en mocht iedereen vrij rondlopen. Toen de jongens ons zagen, stonden ze met hun mond vol tanden, dit hadden ze nog nooit gezien. Een van de jongens doorbrak de stilte en vroeg:"wat is er in godsnaam met jullie gebeurt?" Zonder op zijn vraag te antwoorden stapte Els in zijn richting en nam hem (hij was de grootste en gespierste jongen uit onze klas) vast bij zijn broek. Zonder enige moeite tilde Els hem bover haar hoofd. Nu kregen de jongens opeens schrik. De andere twee jongens wilde wegvluchten maar ik haalde ze zonder moeite in en nam ze elk in een hand vast en tilde hen ook boven mijn hoofd. "Nu zijn jullie wel stiller als daarstraks, of niet", vroeg Els aan de jongens die nu in hun broek deden van de schrik. "Het was niet zo bedoeld", riepen de jongens en ze begonnen zich te verontschuldigen in de hoop dat deze amazones hun niet zouden pijn doen. Els gaf de leider van de jongens aan mij en ik nam hem zonder probleem in een hand waar ik al een andere jongen had. "Ik zal jullie even een demonsteratie geven van onze krachten", zei Els en ze nam een kanonsbal van een stapel die vlak naast haar stond ter decoratie. Els drukte met haar beide handen aan elke kant van de kanonskogel en meteen begon de kogel te luid te kreunen onder de druk die op hem kwam. De kogel werd samen geperst tot er alleen nog maar stof van overbleef door Els en ze had er duidelijk geen moeite mee. Dit gaat er ook met jullie hoofden gebeuren als jullie niet braaf onze slaafjes worden van nu af aan. Op dat moment kwam onze leraar eraan gelopen en riep: "Wat is hier aan de hand!" Ik liet in een reflex meteen de jongens vallen. "Wat is er met jullie gebeurd", vroeg de leraar aan ons. De jongens waren ondertussen achter de leraar gevlucht (niet dat die ons zou kunnen tegen houden). "We hebben gewoon een groeischeut gehad", verklaarde Els aan de leraar, " en trouwens daar heb jij helemaal niets mee te maken." De leraar had zo een antwoord niet verwacht en werd er stil van, omdat hij ook wel zag dat hij niets tegen deze twee amazones kon beginnen. Al dat kabaal had natuurlijk heel de klas naar ons gelokt. De meeste kinderen schrokken zich te pletter toen ze ons zagen en iedereen vroeg uit nieuwsgierigheid of jaloezie hoe wij zo gespierd geworden waren. Maar ik en Els verklapte ons geheim natuurlijk niet. Ondertussen was de tijd gekomen om te vertrekken. Heel de klas wandelde naar de bus terug. Die was nog altijd niet gerepareerd. Toen riep ik dat iedereen in de bus moest en dat ik en Els ze wel naar het school zou dragen. Daar had niemand iets op tegen omdat het met al die opschudding al aardig laat geworden was. Ik tilde de bus met al de leerlingen op alsof ik lege doos optilde. Ik nam de bus toen van voor vast en Els deed het zelfde aan de achterkant. En we liepen richting school. We gingen steeds sneller 50, 90, 120 . tot wel 200 km/u en we voelde niet eens vermoeidheid. Dit was de eerste dag van mijn nieuwe leven. Einde (voorlopig).