Larry's lavement
 vertaald door Darksite
Sandi vernietigd een mans lichaam en ziel , en breekt vervolgens z'n ribben


Ik ontmoette haar in een natuurvoedingswinkel. We maakten een praatje en het ene woord
bracht het andere mee en ik belande in haar huis. Eenmaal daar bekende ik dat ik hield
van athletische vrouwen maar dat geen vrouw een man kon domineren als die dat niet 
toeliet. Ze was erg kwaad en stevende weg. Toen ze terugkwam kreeg ik de schok van mijn
leven! Sandi had zich uitgekleed tot haar middel en onthulde zo een buitengewoon gespierd
bovenlichaam. "Ik zal je eens laten zien hoe makkelijk deze vrouw een man kan domineren.
Vooral eentje zo mager als jij!" Ze flexte haar massieve armen en zei:

"Ik ben sterk, ruig en gemeen schatje. Mijn grote spieren zijn hard als staal en ik gebruik 
ze graag om mannen te vernietigen. Ik scheur hun kleren van hun lijf om zo te zien welk
effect mijn vuisten hebben als ik hun lijfje in de vernieling sla. Dan, nadat mijn vuisten
hem wat zachter hebben gemaakt begint de echte pret. Ik wikkel dan graag mijn immense
armen rond z'n gebroken lichaam en plet hem tegen m'n borst. Er gaat niets boven een van
angst versteende man in mijn gespierde armen te houden en hem te knijpen tot hij om
genade schreeuwt. Het is zelfs beter dan seks. Seks is bevredigend voor de man en voor mij.
Als ik een man vernietig ben ik de enige die bevredigd wordt. Hij voelt gewoon de pijn die
hij verdient. Ik hou van het gevoel dat een mannenlichaam me geeft als hij ineen stuikt
tegen mijn grote borsten door de rauwe kracht van mijn armen. Luisteren naar zijn brekende
ribben is pure extase voor me omdat ik weet dat mijn kolossale spieren dit doen. Niets 
maakt me zo heet als zien welke schade mijn spieren bij een man veroorzaken. Behalve
misschien luisteren naar zijn smeekbedes om genade terwijl mijn vuisten op hem inbeuken.
Er is niemand hier behalve wij twee en ik voel me gemeen vandaag. Ik scheur je in stukjes!
Maar ik ga het zo proberen te rekken zodat je echt beseft hoe strek ik ben. Ik zal je
telkens tonen wat mijn volgende aanval zal zijn. Jouw lichaam is van mij nu, Larry! 
En wanneer ik je verslagen heb ga ik me amuseren met die kleine pik van je!"

Dan boog de body-buildster zich voorover en rukte mijn kleren af! De kledingstukken
desintegreerde gewoonweg door haar kracht. Ik probeerde me te verzetten maar ze was 
onstopbaar en ze lachte met mijn zwakke pogingen. In minder dan een minuut waren mijn
kleren veranderd in vodden. Ik werd erg bang toen de amazone me onderzoekend bekeek.
"Dit wordt plezierig: je spiertjes zullen nooit weerwerk kunnen bieden aan deze!" Ze
spande haar biceps traagjes voor mijn ogen. Haar spottende lach verhoogde mijn angst
terwijl haar biceps veranderde in heuvels van man-plettende graniet. "Beeld je in
Larry wat deze schatjes kunnen doen. Kijk hoe groot ze zijn: 48cm in omtrek. 48cm
man-vernietigende spieren die ik ga gebruiken om jouw lichaam te verminken. En oh ja:
ik ben niet zo sterk als ik eruitzie, ik ben nog veel sterker! Nog heel veel sterker!!!"

Ik viel op mij knieën en piepte van de schrik, begon te zweten en te hyperventileren. 
"Alsjeblieft Sandi, ik weet dat je sterker bent dan ik, dat je sterker bent dan om het
even wie! Doe me geen pijn!" Ze bekeek me minachtend en spande vervaarlijk haar armen op.
Mijn keel kneep samen. Ik kroop naar haar toe en legde mijn handen op haar gespierde
dij en begon te huilen. Ze was immers zo gespierd en wreed dat ik alles zou doen om te
ontsnappen. Ze genoot van mijn angst voor haar massieve spieren."Arme jongen. Je weet
dat je me niet kan tegenhouden. Ik geniet zo van je angst en ik zal ervoor zorgen dat die
nog groter wordt." Ze greep me vast bij m'n haar, pakte me op en wreef mijn gezicht tegen
haar grote borsten. "Als dit al pijn doet zit je in de problemen: wat nog moet komen is
nog veel erger, zoals dit bijvoorbeeld."

En met die woorden begroef Sandi haar vuist in mijn maag. "AAAAAUUW!!!...Oh God!" schreeuwde
ik toen de pijn explodeerde in mijn maag. Sandi liet me vallen en merkte op :"Heb je
dat klopje dan zo hard gevoeld?" Maar het enige dat ik nog besefte was de verschrikkelijke
pijn die de vuistslag van deze rondborstige meid me had bezorgd. Ze liet me even liggen
tot de pijn bijna was weggeëbt. Toen pakte ze me op, opnieuw bij het haar en sloeg me 
tegen de muur. Voor ik kon vallen pinde ze me tegen die muur met haar voorarm. Ik probeerde
die weg te duwen met beide handen maar haar ene arm was sterker dan mijn twee armen samen.
"Wat scheelt er Larry, ik dacht dat jij als macho sterker was dan ik." Ze begon hierna
haar brede borst opnieuw tegen me aan te wrijven. "Vind je dat plezierig, Larry, mijn
harde borsten tegen jouw borst." vroeg de mooie sadiste. Ze greep mijn pik en kneep
terwijl mijn pik erg hard werd. "Ik ben je liefje niet, ik ben de vrouw die tot spijs zal
slaan. Ik zou deze kunnen afrukken maar ik heb nu iets anders in gedachten."

Ze liet mijn pik los en trok zich terug maar greep mijn keel in een ijzeren greep. Mijn
blik dwaalde van haar gespierde voorarm naar haar enorme borst. Haar grote vooruitstekende
borsten waren hooggeplaatst op ettelijke lagen spieren. "Mijn eerste slag heb je niet al 
te goed geincasseerd. Misschien bevalt deze je beter!" Sandi sloeg me toen op dezelfde
plaats en opnieuw vulde mijn buik zich met pijn maar ik kon niet schreeuwen door haar
greep op m'n keel. "Dat was ongeveer 25% van mijn kracht, Larry. Beeld je in  wat 100%
zou doen.!" Dan kraste ze met haar nagels een X op mijn borst. "Hier zal de volgende
terechtkomen, maar ik zal eventjes wachten om je wat te laten zweten." Eindelijk liet
ze me los uit haar greep zodat ik naar lucht kon happen. Ik kreunde en probeerde te
smeken en sadistische Sandi bleef gewoon grijnzen terwijl ze haar harde tepels tegen me
wreef. "Wat gebeurde er de laatste keer dat ik dit deed?" Dan sloeg ze me op de gemarkeerde
plek en ik hoorde en voelde mijn ribben barsten. "AAAUW, God nee! Nee!" schreeuwde ik.
"Daar zijn spieren voor nodig om zo hard te slaan." spuugde ze uit. "Geen mini-spiertjes
zoals die van jou."

Sandi tekende een andere X op mijn borst. "Dat is het volgende doelwit, Larry-schatje!
Nu ga je voelen hoe hard ik echt kan slaan!" Ik keek naar haar monsterachtig grote 
spieren die met een laagje zweet bedekt waren wat ze nog beaccentueerde. "Nee, Sandi, 
nee!" bracht ik uit. De gespierde sadiste grinnikte: "Waarom niet? Het begint net; en
daarbij je hebt nog geen echte pijn gevoeld." Ze duwde haar borsten terug tegen me en
haar steenharde tepels sneden in m'n vlees. Ik begon te bibberen van angst maar ze lachte
opnieuw en ramde haar vuist door m'n ribben. De pijn van mijn vergruisde ribben was
gigantisch. "Dat was één van de betere. De volgende zal op volle kracht zijn."
Traagjes tekende ze nog een X, deze keer op mijn buik.

Mijn angst vertienvoudigde. De rondborstige spierbundel pakte me op met één arm. Die arm
was zo stevig als een stalen balk maar nog veel sterker. Ze bracht haar borsten dichter
en zei "Groot en stevig hè, net als mijn spieren." en wreef ze tegen me. Haar tepels 
voelden als dolken en ik begon ongecontrolleerd te huilen. Plots sloeg ze met 
ontzagwekkende kracht in mijn buik. Haar vuist moet mijn ruggegraat geraakt hebben, zo
hard had ze geslagen. Ze liet me opnieuw los en ik viel op de grond waar ik begon te
braken. De pijn van die slag was groter dan die van de andere slagen samen. Ik hoeste
bloed op terwijl mijn lichaam spastisch samentrok van de schade die ze had veroorzaakt.
Sandi stond voor me, zichtbaar vergenoegd. "Lijd, Larry! Ik wil dat je pijn voelt. En
denk eraan dat een vrouw deze pijn veroorzaakt. Het is trouwens nog niet voorbij."
Ik keek op naar haar: haar botbrekende vuisten had ze op haar heupen geplant. Dikke
lagen dodelijke spieren bedekten haar gehele lijf maar vooral haar armen, schouders 
en borst en het zicht van haar grote borsten bezorgde me rillingen.

Sandi's mooie gezichtje verhulde haar sadistische persoonlijkheid. Wel, behalve haar
ogen die branden met wrede intensiteit. Ik kon haar haat voor me zien in die ogen.
Ik wist dat ik geen genade zou krijgen. Mijn kreetjes van pijn veranderden in kreetjes
van  terreur toen ik dat besefte. Sandi glimlachte. "Je weet het, niet? Je weet dat
dit niets is in vergelijking met wat komen zal. Jij zal uittesten hoeveel pijn het
menselijke lichaam kan verdragen." Ze boog zich voorover, pakte me op bijmijn haar
en duwde mijn gezicht tegen haar borst. Ik piepte van de schrik want elke keer ze dat
had gedaan was de pijn niet ver af. Ze lachte zachtjes en plaatste mijn hand op haar
enorme biceps. Het gevoel was ongelofelijk. Sandi's biceps was ongelofelijk groot
maar vooral extreem hard.

Sandi's kolossale spieren voelden steenhard onder haar gebruinde huid. Dan boog ze
traag haar arm. Sandi's al zo grote biceps zwelde op tot nog massievere proporties
en werd zo mogelijk nog harder. Wat voordien steenhard was, was nu niet meer te
beschrijven. Haar spieren waren do dik en hard dat ze wel van staal leken.
Onvrijwillig dwaalde mijn hand over haar titanenbiceps. Ze duwde haar stevige borsten
dichter tegen me en fluisterde: "Ik ga je verpletteren met mijn armen! Ik ga op je
borstkas inknijpen tot je ribben versplinteren! Maar eerst ga ik je gezicht verbouwen!"
Mijn angst vergrootte nog. In pure paniek spartelde ik in een poging te ontsnappen
uit haar ijzeren greep. Lachend om mijn zwakke poging pakte ze mijn haar vast en
trok mijn gezicht weg van haar borst om het dan met grote kracht tegen haar stalen
borstspieren te rammen. Ik schreeuwde van de pijn toen mijn neus verbrijzeld werd
tegen haar gepantserde borstkas. Dan herhaalde ze de rambeweging. Ik jammerde
zachtjes terwijl mijn bloed over haar borsten stroomde. De pijn was onbeschrijfelijk
toen ze mijn gezicht over haar borst wreef. "Genade...alstublieft!O God...stop!"
smeekte ik. "Fuck you, worm! Ik amuseer me te veel om te stoppen!" en met die woorden
sloeg ze me nog tweemaal tegen haar borst. Na die tweede viel ik bewusteloos.

Ik kwam terug bij na lange tijd. Ik had overal pijn. Sandi's spieren en vuisten
hadden me zwaar mishandeld. Ik voelde dat mijn gezicht vol gedroogd bloed hing en
mijn ribben stonden in brand. De pijn in mijn maag was niet te harden. Sandi's
vuistslagen hadden inderdaad veel schade berokkend. Maar de pijn herinnerde me aan
haar borsten die ze zo vaak tegen me had gewreven en mijn angst voor de voluptueuze
body-buildster flakkerde terug op. Ik begon te huilen omdat ik wist dat ze zou
terugkomen en me nog erger zou pijnigen. Ze had immers beloofd dat ze me zou
verpletteren.

"Ah, de slappe lul is eindelijk terug wakker. Nu maak ik je kapot! Wees een man en
probeer tenminste terug te vechten." Ze pakte me op, dit keer bij mijn nekvel en
draaide ons zo dat we tegenover een spiegel stonden. Wat ik zag is nu gebrand op m'n
netvlies. Mijn magere misbruikte lichaam stak af tegen dat van haar. Mijn armen en
benen waren stokjes tegen de hare die heuvels van graniet leken. Zij had een mooi
gezicht, mijn was bebloed en opgezwollen. "Je ziet er niet zo goed uit, hè Larry."
Ze duwde haar borsten opnieuw tegen me aan. Ik begonnen opnieuw te spartelen.

Ze glimlachte en begroef dan haar linkervuist diep in mijn maag. Ik schreeuwde
opnieuw terwijl ik op mijn knieën zakte. Die slag werd gevolgd door een nierstoot.
Ik kotste een grote hoeveelheid bloed uit en viel achterover in een zittende positie.
Ze zette zich achter me, greep mijn polsen en trok ze naar haar toe. "Wat ik daarstraks
deed deed gewoon pijn, dit zal echter vernietigend zijn." En toen trok ze hard aan mijn 
armen en trrok tegelijk mijn polsen omhoog. Ik voelde mijn schouders uitrekken en
de gewrichten scheuren door haar wilde vrouwelijke kracht. Ze duwde dan ook met haar
knie op mijn rug, wat de pijn nog vergrootte. "Stop, stop alsjeblief!" schreeuwde ik.
"Schreeuw maar terwijl deze vrouw je vernietigd, sukkel!" Op dat moment hoorde ik
duidelijk mijn ligamenten breken maar ik was te zwak om nog te schreeuwen.

Sandi lachte hilarisch omdat zo zo opgewonden was door mijn pijn en duwde mijn arm
nog hoger en duwde me dan neer in een "surfbord-greep". Met haar voet op m'n rug
begon ze nog harder te trekken. Ze was bezig mijn armen van mijn lijf te scheuren!
"Nee..." zuchte ik. "Smeek me, Conan. Smeek dit kleine meisje om te stoppen." Ik
smeekte, maar ze ging gewoon door. Maar dan, na lange tijd liet ze me los. Ze greep
mijn nek en wrong die terug en zei dan glimlachend: "Ik kan je breken als een twijgje!"
Ik keek naar haar ontzaglijke armen en wist dat dat waar was. Ik vreesde voor mijn
leven. Mijn geruïneerde armen hingen naar beneden en het enige wat ik in haar greep kon 
doen was gorgelen. Ze duwde mijn hoofd dan tegen haar buik en door al mijn pijn voelde
ik verbazing over hoe stevig die was. Haar buikspieren waren hard als staal. Ze duwde
harder en vroeg: "Heb je ooit al zulke sterke buikspieren gevoeld?" Mijn gebroken
neus begon terug te bloeden. "Geweldig! Dit zou ik jaren kunnen volhouden!" triomfeerde
ze terwijl ze mijn gezicht verbouwde. Dan liet ze me los en alleen met mijn pijn voor
een uurtje.

Ze kwam uiteindelijk terug en tilde me dadelijk van de grond. Sandi wikkelde haar armen
dan rond het onderste deel van mijn borst. Ze voelden als stalen banden die me omwikkelde
in een val van spieren. Met haar borsten tegen me geperst zei ze: "Nu ga je voelen hoe
sterk ik echt ben. Ik ga elk bot in je borst breken. Ik dat doe ik traag, één per één!"
Traagjes voerde ze de druk op. Ik huilde terwijl haar armen strakker trokken. Mijn 
onderste paar ribben gaf het dan op en braken terwijl ik het uitschreeuwde. Sandi liet
me dan zakken zodat mijn volgende ribben het doelwit werden. Ze herhaalde haar woeste
aanval met hetzelfde resultaat. Ik spuugde bloed op haar zwoegende borsten terwijl
ze me verscheurde met haar vreselijke kracht. Het duurde een uur eer dat ze klaar
was. Ze had het in een minuut kunnen doen maar ze wou me pijn doen lijden. En dat
deed ik terwijl die gespierde krachtpatster me afmaakte in een show van angstaanjagende
kracht. Wanneer het werkje eindelijk voltooid was liet ze me gebroken op de vloer vallen.
"Ik kom later wel eens terug." hoorde ik haar nog zeggen.

Sandi kwam terug en rolde me op mijn rug. Ik keek op naar de amazone die zo makkelijk
mijn ribben had verpletterd met slechts haar armen. Ze zette dan haar naakte voet op
mijn ballen en duwde. Ik schreeuwde en smeekte en bad maar ze gaf geen gehoor. "Zeg
maar vaarwel aan je mannelijkheid, smeerlap!" Ze bewoog haar super-gespierde been
omhoog en vernietigde dan in één beweging mijn ballen. Ik viel flauw door de schok.

Toen ik wakker werd in het ziekenhuis zeiden ze dat ik het wel overleef."