Hoe je een man verkracht, deel 2. Door Alexandra Romanova, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Een bedrieger wordt overweldigd door een veel zwakkere vrouw. Hoofdstuk Twee: De Vangst. Toen we in zijn appartement waren, boog hij zich voorover om zijn laarzen uit te trekken; dat kon ik niet toestaan. Ik stak mijn rechterhand tussen zijn benen door en begon over zijn half stijve penis te aaien. Ik boog me over hem heen en drukte mijn borsten tegen zijn rug aan. Met mijn linkerhand kneep ik hem zachtjes in zijn rechter tepel. Hij liet de veters van zijn laarzen voor wat ze waren. Nu ik al zijn aandacht had, gleed ik om hem heen en ging op mijn knieën aan zijn voeten zitten. Terwijl ik zijn pik met mijn lippen door zijn broek heen liefkoosde, maakte ik zijn riem en spijkerbroek los en trok die tot op zijn knieën omlaag. Ik pakte de lussen van zijn veters beet en trok die stevig dicht. Terwijl ik zijn pik door zijn slip heen bleef bewerken, liet ik hem één voor één zijn voeten optillen en trok ik de tailleband van zijn spijkerbroek over zijn laarzen heen. Vervolgens stond ik op, kuste hem en trok ik hem zijn sportjack uit. Zijn borst, schouders en armen zagen er magnifiek uit. Hoewel ik zijn voeten buiten gevecht had gesteld, was hij nog steeds uitstekend in staat om mij uit te schakelen. Hij deed de rits van mijn jurk naar beneden, trok hem van mijn schouders en liet hem op de vloer vallen, zodat ik alleen nog mijn slipje, jarretels, kousen en pumps aanhad. Terwijl hij zijn overhemd uitdeed, maakte ik zijn leren stropdas los. Ik trok zijn stropdas uit zijn boord, maar hield de uiteinden in mijn handen. Ik sloeg mijn armen om de zijne heen en gaf hem weer een diepe tongzoen. Ik plette mijn borsten tegen zijn borst aan, spreidde mijn benen en drukte mijn geslachtsdelen door twee dunne laagjes ondergoed tegen de zijne aan. Blijkbaar leidde dit hem zo af dat hij niet merkte dat ik de uiteinden van zijn leren stropdas met een stevige knelstrop achter zijn rug aan elkaar vastbond. Ik stopte abrupt met kussen en keek hem triomfantelijk aan. "Je beseft nog niet eens in wat voor gevaar je verkeert," blufte ik, "maar er is al geen ontsnappen meer aan." Zijn blik veranderde van een van opwinding naar een van angst en vrees toen ik aan het losse eind van de stropdas trok en zijn ellebogen tegen zijn ribben aan bond. "Perverse trut!" zei hij, "maak me los!" Zijn deltaspieren bolden vervaarlijk op toen hij enorme kracht op de stropdas uit begon te oefenen. Een knelstrop kan alleen maar strakker worden, maar niet losser, hoe veel kracht er ook op wordt uitgeoefend. Desalniettemin was het duidelijk dat hij binnen een paar minuten los kon komen door de strop naar zijn schouders te schuiven. Ik gaf hem een flinke zet en toen tuimelde hij op de grond omdat zijn spijkerbroek rond zijn voeten zat. "Vuile sloerie! Wanneer ik weer los ben, dan breek ik je in tweeën," zei hij. Ik rolde hem op zijn buik, trapte mijn pumps uit, zette mijn voet op zijn rug en trok met allebei mijn handen aan het losse eind van de stropdas. "Als je ooit weer los komt, zul je bedoelen," zei ik. Zonder te bluffen gaf ik mezelf nog een paar minuten. Ik pakte mijn handtas en haalde er een nylonkous uit waar ik een paar handboeien van had gemaakt, bestaande uit twee lussen die hetzelfde werkten al die rond zijn armen. Die moesten ervoor zorgen dat zijn polsen zo dicht bij elkaar werden gehouden dat hij niet met zijn ene hand zijn andere kon losmaken. Nylon is sterk, maar zal zijn polsen niet verwonden. Ik greep een van zijn handen beet, deed er een lus om en trok die vast. Ik greep zijn andere hand beet en probeerde die naar de andere toe te trekken, maar dat lukte niet. Hoewel hij bij zijn ellebogen vastzat en ik er mijn hele gewicht achter zette, kreeg ik zijn polsen niet bij elkaar. Ondertussen was door ons geworstel de stropdas naar zijn schouders opgeschoven. Ik stak mijn linkerhand door de losse lus heen en mijn rechterhand tussen zijn benen door. Ik greep hem bij zijn ballen en kneep erin alsof mijn leven ervan afhing, wat misschien ook wel het geval was. Hij krijste het uit van de pijn. Dit gaf me net genoeg tijd om met mijn linkerhand de zijne beet te grijpen, de lus er omheen te slaan en die aan te trekken. Nu was ik in veilige haven en kon ik me ontspannen. Ik leunde achterover en genoot van zijn zinloze geworstel. Plotseling hield hij op met spartelen, rolde zich om en staarde me aan. "Jij gaat me ogenblikkelijk losmaken en daarna als de wiedeweerga opsodemieteren!" beval hij op strenge toon. "Edward, probeer eens te beseffen dat jij hier niet de dienst uitmaakt, en dat wat jij wil niet meer van belang is. Alleen mijn wil is nu wet," zei ik kalmpjes. Ik haalde mijn mobieltje uit mijn handtas en belde Joanne. "Hallo Joanne. Ik ben in zijn appartement. De prooi is vastgebonden. Kom maar hierheen, en neem Ralph en Charlie maar mee."