De Ontvoering. Geschreven door Melanie, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Hij wilde onderdanig zijn, maar nu wachtte hem een grote verrassing! Bob ging dit keer eens als winnaar naar huis. De laatste vijf jaar ging hij iedere donderdagavond een spelletje kaarten met een stel vrienden. Vanavond was hij als de grote winnaar uit de bus gekomen. Met vijftig euro in zijn zak en een brede glimlach op zijn gezicht sprong hij in zijn auto voor de nachtelijke rit naar huis. Hij had niet in de gaten dat er in een zijstraatje een rode auto geparkeerd stond die zijn kanariegele DAF begon te achtervolgen. Toen hij uit zijn auto stapte, herinnerde hij zich dat hij nog een pakje op de passagiersstoel had liggen en toen hij dat wilde pakken, hoorde hij een geluid achter zich. Voordat hij wist wat er aan de hand was, had iemand hem vastgegrepen en tegen de grond gedrukt. Zijn hart begon sneller te kloppen, en net op het moment dat hij het op een schreeuwen wilde zetten, werd er een rubberen balknevel in zijn mond gestopt en stevig vastgebonden. Er ging een kap over zijn hoofd en hij voelde koude metalen boeien rond zijn polsen en enkels gaan. Toen hoorde hij het geluid van een naderende auto en de stem van een tweede persoon, een vrouwelijke: "Schiet op, voordat iemand ons ziet, stop hem in de kofferbak!" Hij werd de kofferbak ingeduwd en die werd dichtgesmeten. Hij wist nu dat hij twee verschillende vrouwenstemmen had gehoord. Hij had zich bezeerd toen hij in de kofferbak viel. Zoals hij daar lag, bang en opgewonden tegelijkertijd, voelde hij zich opgegeild door zijn gevoel van hulpeloosheid. De auto reed snel weg, maar hij wist niet in welke richting. Dit was zijn eerste rit in de kofferbak van een auto. Hij had nooit gedacht dat hij zich nog eens in een dergelijke positie zou bevinden. De auto stopte plotseling en hij hoorde het portier open en dicht gaan. Zijn hart sloeg op hol. "Wat zou er gaan gebeuren?" dacht hij. Het duurde niet lang voordat de auto zijn nachtelijke rit voortzette. De weg waarover ze reden was redelijk goed, dus moesten ze nog in de stad zijn. Het vooruitzicht om in het bos achtergelaten te worden bezorgde hem een stijve. Hij had er geen idee van waar dit toe zou leiden. De auto vervolgde zijn reis voor wat wel een uur leek. Hij was zijn gevoel voor tijd kwijt. Plotseling werd de weg slechter. Zijn hart begon sneller te kloppen. Hij voelde de auto stoppen en hoorde het portier openslaan. Wat zou hem nu te wachten staan? De kofferbak vloog open en hij hoorde een vrouwenstem: "Ga op je rug liggen, slet! En werk me niet tegen!" Hij ging op zijn rug liggen en toen greep ze hem bij zijn benen en zette hem op de achterkant van de kofferbak. Toen greep ze hem bij zijn schouders en trok hem uit de auto. Hij viel op zijn gezicht op de grond. De ondergrond voelde aan als grint en toen hij daar met zijn gezicht overheen werd gesleept, wist hij dat hij de komende tijd beter maar niet in de spiegel moest kijken. Hij had er geen idee van wie hem hierheen had gebracht. Wat hij wel wist was dat hij nu nog maar met één persoon te maken had. Deze mysterieuze vrouw moest ruim een uur geleden al afscheid genomen hebben van haar handlangster toen ze een korte stop maakten. Plotseling duwde een sterke hand hem naar beneden. Ze legde hem op zijn rug op iets dat op een tafel leek. Misschien was het een picknicktafel, dat wist hij niet zeker. Ze deed hem zijn enkelboeien af. Hij hoorde het gerinkel van wat volgens hem kettingen moesten zijn. De persoon die hem hierheen had gebracht trok hem hardhandig zijn broek uit en daarna zijn ondergoed. Daar lag hij dan, poedelnaakt. Toen voelde hij hoe er koude kettingen rond zijn enkels gingen, zijn benen wijd uiteen gespreid werden en die allebei aan het oppervlak waarop hij lag werden vastgeketend. Toen draaide ze hem op zijn zij en deed hem zijn handboeien af. Hij voelde een koude ketting om allebei zijn polsen gaan. Hij lag doodstil en wist niet wat er stond te gebeuren. Hij hoorde haar naar de geparkeerde auto lopen en de kofferbak dichtdoen. Zijn hart begon sneller te kloppen toen de angst om daar, vastgeketend aan die tafel, aan zijn lot overgelaten te worden door zijn hoofd speelde. Het geluid van de startende auto deed zijn hart nog sneller kloppen. "Die sloerie! Ze laat me hier achter!" Hij wilde het uitschreeuwen, maar de rubberen bal in zijn mond verhinderde dat. "Wat moet ik verdomme nou doen?" dacht hij. Aangezien er nog maar een uur was verstreken sinds die doorgedraaide sloerie hem ontvoerd had, achtte hij de kans klein dat er op dit uur van de nacht nog iemand langs zou komen. God weet hoe lang ze hem daar alleen wilde laten! Terwijl de tijd verstreek dacht hij na over wat hij zou doen als iemand hem daar zou vinden. Hij zou door de grond zakken van schaamte. Wat zou ik doen als het iemand was die ik ken? dacht hij. Hoe zou hij dit ooit kunnen uitleggen? De gedachte daaraan was angstaanjagend en opwindend tegelijk. Het geluid van een naderende auto bracht hem terug tot de realiteit. Hij wist niet zeker of zij het was, maar dat hoopte hij wel. De auto minderde langzaam vaart en stopte een paar centimeter van de tafel. "Lig je op je gemak, mijn kleine slet!" hoorde hij die laaghartige sloerie zeggen. "Heb je me gemist? Nou, ik hoop van wel, want ik heb een verrassing voor je." Hij voelde een koude, dikke vloeistof over zijn hulpeloze benen gaan. Ze smeerde zijn benen royaal in met hars. "Blijf onbewegelijk liggen! Je zult dit lekker vinden en je zult me hier dankbaar voor zijn." Hij had er geen idee van hoeveel tijd er verstrak voordat ze de hars van zijn been begon te schrapen. Toen ze langs zijn been ging met iets dat leek op een botte plastic spatel om de hars te verwijderen, begonnen zijn benen te tintelen. Hij wist dat hij deze plaats kaal zou verlaten! "Shit!" Die sloerie herhaalde de procedure voor zijn andere been en trok de hars en hardhandig af toen die was opgedroogd. Toen nam ze een natte doek en wreef daarmee ruw over allebei zijn benen. "Rol je op je zij, slet!" zei ze op bevelende toon. Ze maakte de kettingen los van de tafel en voordat hij het in de gaten had, lag hij met zijn gezicht naar beneden en met gespreide armen en benen op de tafel. "Jezus, die is snel!" dacht hij. Binnen een paar seconden had ze hem weer aan de tafel vastgebonden. Die sloerie ging weer aan de gang! Hij voelde de hars over de achterkant van zijn benen sijpelen. "Waag het niet om een vin te verroeren, jij vuile slet!" Het duurde even voordat ze de hars van de achterkant van zijn benen had afgehaald en er weer ruw met de natte doek overheen had gewreven. "Nu zie je eruit als een prijshoer!" Toen ze met haar handen over zijn benen streek, spande hij zijn spieren, niet wetend wat ze van plan was. "Voordat we verdergaan, wil ik je even laten zien wat er met je gaat gebeuren als je mijn bevelen niet opvolgt!" Een ondragelijk pijn werd zijn deel toen ze zijn achterste begon te bestoken met iets dat op een stug leren plankje leek. Een! Twee! Drie stevige tikken met het plankje. "Bedank je meesteres nu, jij vuile slet!" beval ze. Er kwam geen reactie. "Ik versta je niet!" schreeuwde ze. Een gesmoord "dank u wel meesteres" kwamen vanachter de knevel vandaan. "Harder! Smerig watje! Harder!" Weer kwam er een gesmoord "dank u wel meesteres" vanachter de knevel vandaan. Toen gaf ze hem weer een stevige tik op zijn billen. Allengs werden de klappen harder en feller en bij de tiende voelde hij een warme gloed in zijn achterste opwellen. Ze sloeg hem niet twee keer achter elkaar op dezelfde plaats en de gloed leek zich gelijkmatig over zijn achterste te verdelen. "Vijftien!" Hij was nu een beetje gaan hijgen en de gloed was een uitslaande brand geworden. Die sloerie stopte even, wreef hem teder over zijn achterste en krabde er voorzichtig met haar vingernagels over. Hij kromde zijn rug en kreunde van genot. Bij "vijftig!" wist Bob niet meer of hij nou hijgde of huilde. Ze wreef weer met haar zachte hand over zijn achterste. "Tjonge! Ik hoef vanavond geen licht aan te doen met zo'n fel gloeiende rode kont bij me!" Toen voelde Bob iets koels over zijn billen gaan. Spoedig veranderde het koele in een hevig prikken. "Wat heeft ze nu weer bedacht?" dacht hij. Die sloerie had zijn billen ingesmeerd met aftershave. Bob had zijn tranen nu niet meer in bedwang. Ze ging door met zijn achterste te teisteren met haar plankje. "Tel mee en bedank me, slet!" Bob kon geen woord meer uitbrengen. Hij kon alleen maar zijn adem inhouden. Hij wist dat als hij niet deed wat ze zei, hij dan nog meer ellende zou beleven. Hij begon mee te tellen, "een... dank u wel Meesteres... twee...dank u wel Meesteres...drie...dank u wel Meesteres....vier...dank u wel Meesteres." Ze bleef zijn achterste bestoken en na een tijdje voelde Bob het plankje niet eens meer. Hij bleef meetellen en zijn meesteres bedanken, in de hoop dat ze moe zou worden en iets anders zou gaan doen. Hij wist verdraaid goed dat ze nog niet klaar was met hem. "Nu, mijn kleine smerige watje, begint de pret pas!" Ze maakte zijn polsen los van de tafel en liet hem op zijn handen en knieën boven op de tafel zitten. Ze liet de ketting die rond zijn enkels zat een beetje vieren en liet hem op de grond zakken. De ketting zat nog steeds vast aan de tafel. "Steek je handen boven je hoofd!" Ze trok iets zijdeachtigs over zijn hoofd en toen wist hij precies wat er aan de hand was. Ze was hem aan het aankleden als een hoer! Toen hij de zijden blouse aanhad, liet ze een rok over zijn hoofd glijden en maakte die aan de achterkant vast. Die sloerie verwijderde toen de knevel en de kap. Toen zette ze hem hardhandig een pruik op zijn hoofd. Hij kon zich alleen maar indenken hoe hij eruit zag. Toen zijn ogen een beetje aan het licht gewend waren, kon hij eindelijk een blik werpen op zijn ontvoerster. Precies wat hij gedacht had, zij was het! Meesteres Corrie! Ze had hem eens gedreigd om zijn ontvoeringfantasie uit te laten komen. Hij had nooit gedacht dat ze dat dreigement ook werkelijk zou uitvoeren. Ze bleef hem telkens weer verbazen. "Nu is het tijd om je mooi te gaan maken." Ze begon make-up bij hem aan te brengen. Zorgvuldig voorzag ze hem van foundation, oogschaduw, gezichtspoeder, mascara, eyeliner en lippenstift. "Oh!!!! Wat zie je er snoezig uit!" zei ze op verheugde toon. "Ik zal je die kettingen afdoen Bob, maar probeer er niet vandoor te gaan!" Het idee om er vandoor te gaan was in geen velden of wegen bij hem opgekomen. "Waar denkt ze verdomme dat ik heen zou gaan, in deze uitmonstering!" dacht Bob. Ze overhandigde hem kousen en schoenen en beval hem die aan te doen. Toen sleepte ze hem mee naar de auto. Zijn benen waren nog slap van de billenkoek. Zijn achterste deed ontzettend pijn. Plotseling dwong ze hem tot stoppen. "Wacht! Blijf waar je bent!" Toen ze teruggekomen was, rukte ze zijn rok omhoog. Hij hoorde het geluid van afrollend plakband en voordat hij het wist had ze zijn pik tegen zijn buik vastgeplakt. "Au!" dacht hij bij zichzelf. De gedachte aan het verwijderen van het plakband maakte hem onpasselijk. Toen trok ze hem hardhandig naar zich toe en beet hem in zijn tepel. "Niet terugtrekken, dat maakt het alleen maar erger!" Toen bond ze hem een blinddoek voor, duwde hem in de auto en sloeg het portier achter hem dicht. Toen de auto optrok, had hij er geen idee van waar hij was of waar ze hem heen zou brengen. Al snel reden ze een steile, bochtige heuvel op. "Oh shit! Ze neemt me mee de stad in!" dacht Bob. De auto minderde vaart en kwam tot stilstand. Die sloerie stapte uit de auto en hij hoorde zijn portier opengaan. Ze deed hem zijn blinddoek af en trok hem uit de auto. Ze schikte zijn kleren en zette haar lippen tegen zijn oor: "Nou, watje van me, begin maar te tippelen of anders zwaait er wat voor je!" Bob gehoorzaamde haar, begon langzaam over de straat te lopen en probeerde zich te concentreren op de rol die ze hem had opgelegd. Ze greep hem bij zijn achterste. "Ik heb je toch gezegd dat je moest tippelen! Wiebelen met die kont! Doe maar net alsof je op de versiertoer bent, watje!" Bob wiegde onder zijn rok met zijn roodgloeiende achterste. Langzaam maar kordaat liep hij voor haar uit. Hij voelde zich zo vernederd dat hij zich niet kon voorstellen wat hij zou doen als ze hem tot de ochtendspits op straat hield. Hoe hard hij ook nadacht, hij kon niet bedenken wat ze nog meer voor hem in petto had. Bob deed zijn best om zo goed mogelijk te tippelen, maar bij iedere stap werd hij eraan herinnerd hoe zeer zijn achterste deed. "Wiegen met die kont, watje!" Haar woorden maakten zijn ingetapete pik nog stijver onder zijn rok. Ze liepen een tijdje over de straat. Spoedig zou de zon opkomen. Wat dan? Die sloerie liep voor wat wel een eeuwigheid leek achter hem aan. Toen kwam ze naar hem toe, zette haar lippen aan zijn tepel en beet erin. Ze duwde hem op een bankje langs de rivier. "Blijf hier zitten en sla je mooi geschoren benen over elkaar. En vergeet niet vriendelijk te glimlachen naar iedere voorbijganger." Bob zat daar op dat bankje met een hart dat klopte in zijn keel en pik die stijf stond onder zijn rok. Hij hoopte maar dat er niemand langs zou komen. Toen kwam die sloerie naar hem toe en kneep hem met haar vingers zo lang in zijn tepels totdat Bob het niet meer uithield. Zijn gekreun en gegrom klonken steeds harder, maar ze ging gewoon door met knijpen. "Dit is leuk, hè?" "Een prachtige ochtend voor een wandelingetje. Vooral als je zulke prachtige spullen hebt om mee over straat te paraderen." "Je hebt je best gedaan, mijn kleine slet. Het is tijd voor je beloning! Kom mee!" Bob stond op en probeerde niet te laten zien hoe graag hij weer de auto inging, waar hij tenminste niet zo zou opvallen. Toen ze bij de auto waren aangekomen liet Bob zich op de passagiersstoel zakken. Corrie tilde zijn rok op om te kijken of hij nog een stijve pik had. "Ik zal dit hardnekkige probleem toch eens moeten oplossen!" Ze blinddoekte hem en draaide aan zijn tepels voordat ze achter het stuurwiel ging zitten. Ze reed weg. Weer wist Bob niet wat ze voor hem in petto had, maar wat hij wel wist was dat deze beproeving nog niet over was. Eindelijk minderde de auto vaart. Zijn hart klopte van opwinding in zijn keel toen ze hem uit de auto liet stappen. Hij wist dat de dageraad al was aangebroken en hij voelde zich zo opgelaten in zijn minirok, nylons en hoerige make-up toen ze hem naar haar huis bracht. Ze deed de deur van het slot en duwde hem ruw het huis binnen. Eenmaal binnen beval ze hem om voor haar op zijn buik te gaan liggen en bond ze zijn polsen vast aan zijn enkels. Op die manier kon hij alleen maar met veel moeite kruipen. "Kruip hierheen slet! Nou ben ik aan de beurt om wat plezier te beleven!" Bob kroop naar Corrie toe. "Mijn voeten doen pijn van mijn inspanningen van vanavond. Heb jij ook ergens pijn, Bob?" zei ze met een sneer. "Begin maar met mijn voeten te kussen en aan mijn tenen te zuigen!" Bob zoog en likte teder aan haar voeten en deed zijn uiterste best om het haar naar de zin te maken. Toen begon hij haar onderbenen te likken en ging hij op weg naar haar dijen. Plotseling greep ze hem bij zijn haar en trok ze zijn hoofd naar achteren. Met haar lippen tegen zijn oor aan zei ze: "Heb ik je gezegd dat je omhoog moest gaan?" Timide antwoordde Bob: "Nee meesteres." Corrie duwde hem op de grond: "Blijf dan bij mijn voeten totdat ik je vertel dat je omhoog moet gaan!" Bob beperkte zich nu tot haar voeten, en zoog en likte aan haar tenen. Hij nam haar tenen een voor een in zijn mond en likte ze voorzichtig schoon. Hij beperkte zich tot haar voeten en deed geen poging meer om haar benen te liefkozen, bang als hij was voor de toorn van zijn meesteres. "Wat geniet ik ervan als er aan mijn voeten gelikt en aan mijn tenen gezogen wordt door mijn kleine slet!... Mijn voeten verdienen respect, net als de rest van mijn lichaam!... Dit lesje zal je nog lang heugen, of niet soms Bob? Zonder waarschuwing trok Corrie het hoofd van Bob aan zijn lange haar naar achteren. "Je geniet hier teveel van!" fluisterde ze op bevelende toon. "Stop je gezicht tussen mijn benen." Bob stopte zijn gezicht onder haar rok, tussen haar benen en begroef zijn gezicht in haar geschoren kutje. Toen wreef Corrie met haar onderlichaam tegen zijn gezicht aan en dwong hem om haar geur op te snuiven. Corrie installeerde zich op de rand van de bank. "Stop je hoofd weer daar en laat me eens zien wat een goed hoertje je wel niet bent!" Bob blies zijn adem over haar natte kutje. "Laat me je nu in me voelen!" beval ze. Onverwijld stopte Bob zijn tong langzaam in haar kutje. Hij likte en zoog als een wilde aan het geslachtsorgaan van zijn meesteres, terwijl ze hem steeds aanwijzingen gaf en hem aanmoedigde om nog beter zijn best te doen om haar te bevredigen. Urenlang bewerkt Bob haar natte kutje met zijn tong, heen en weer, erin en eruit. Het ergste was dat, iedere keer dat Bob even ophield of eruit schoot, Corrie hem met haar leren plankje op zijn nog steeds roodgloeiende achterste sloeg. "Zoek nu mijn knopje, Bob! Laat me je tong over mijn knopje voelen gaan! Goed zo!" Bob pauzeerde even om een beetje op adem te komen. "Er wordt hier niet gerust, slet! Zet die tong weer aan het werk! Je blijft daar net zolang als het nodig is! Heb je me begrepen?" Bob vervolgde zijn poging om zijn meesteres te bevredigen. "Ik vind het niet leuk als je je gedraagt als een watje!" klaagde ze. Bobs inspanningen met zijn mond en tong leverden tenslotte het gewenste resultaat op toen zijn meesteres explodeerde in een huiveringwekkend orgasme, met zijn hoofd stevig tussen haar benen. "Maak me nu schoon, slet! En je weet wel hoe ik dat wil, en doe het goed!" fluisterde ze op bevelende toon in zijn oor. Bob likte haar liefdessappen op. Plotseling duwde Corrie hem met haar hiel weg. Bob lag nog steeds stevig geboeid voor haar op de grond. "Blijf waar je bent, ik heb een verrassing voor je!" Corrie ging voor een paar minuten de kamer uit. Toen ze terug was maakte ze zijn voeten los en trok hem overeind. Ze zette hem op de rand van het bed. "Het is nu tijd dat je je mond op een andere manier gebruikt! Sper je mond wijd open, vuile slet! Je dag is nog niet ten einde!" Hij deed zijn mond open en dacht dat hij haar kutje zou proeven, maar in plaats daarvan voelde hij een lange, dikke rubberen dildo zijn mond inglijden. Hij moest bijna kokhalzen toen ze haar heupen naar voren drukte en de dildo diep zijn keel ingleed. Bob gehoorzaamde zijn meesteres en begon op de dildo te zuigen, in de hoop dat ze snel moe zou worden. "Je bent een vuile slet, of niet soms? Het ziet ernaar uit dat je je lesje goed geleerd hebt." De dildo gleed uit zijn mond. Bob viel omver op het bed en dankte God op zijn blote knieën dat deze beproeving voorbij was. Corrie tilde zijn rok op. "Kijk eens! Wat hebben we hier?" zei ze terwijl ze zijn nog steeds stijve pik vastgreep. "Ik moet toch eens iets doen aan dit probleem! Vind je niet? Ga op je rug liggen!" zei ze en ging even weg. Toen ze teruggekomen was, deed ze een condoom om zijn stijve lid. Toen voelde hij een koele gel over zijn pik gaan. Ze begon zijn erectie te aaien en te masseren. Hoe harder ze wreef, des te warmer zijn pik werd. Toen ze even stopte, voelde Bob iets koels over zijn stijve lid gaan. Ze begon hem steviger te aaien en de gel over het condoom heen te smeren. Het condoom vormde geen belemmering voor zijn gevoelens. Na een tijdje voelde hij dat hij ging klaarkomen en toen Corrie dat in de gaten kreeg, ging ze nog steviger wrijven, zodat hij geen kant meer opkon. Bob kromde zijn rug toen hij zijn orgasme bereikte. Volledig bewegingloos liggend genoot hij van het moment. Toen haalde Corrie het condoom van zijn nu slappe lid. Corrie nam hem zijn blinddoek af en maakte de touwen rond zijn polsen los. "Ga naar de badkamer en was je!" Bob waste zich, vermoeid van deze lange nacht. Tijdens de rit naar huis liet Bob zijn gedachten de vrije loop. Wanneer zou hij zijn meesteres weer zien? Hij keek reikhalzend uit naar het kaartavondje van de volgende donderdag. Je weet maar nooit wie je 's avonds laat aan het begluren is. Einde