De Ontevreden Vrouw Door ithkoryn@yahoo, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw Een man wil zijn mannelijke waardigheid bewaren, maar faalt enorm "Denk eraan waarom je met haar vecht," zei mijn vrouw Sue terwijl ik achter het stuur zat. "Ze heeft gezegd dat je een lafaard zonder ballen bent, een watje, een schlemiel. Ze heeft gezegd dat je alleen maar schone schijn bent. Ze heeft gezegd dat ze je op je getatoe�erde reet kan geven in de tijd dat je een ei kookt." Haar vriendin Mary, de sloerie met die giftige tong, was vroeger serveerster geweest. Ze was 1.63 lang, slank en had een paardenstaart. Ze was even dom als arrogant. Ik weet niet eens meer hoe ons conflict eigenlijk begonnen is, maar het lijkt erop dat we elkaar nooit gemogen hebben. Toen we op een avond met ons allen � mijn vrouw en ik, Mary en haar Afro-Amerikaanse man Blake � zaten te drinken, barstte de spanning uit in een woordenwisseling. Toen we later die avond weer thuis waren, pochte ik tegen mijn vrouw dat ik Mary tot moes zou hebben geslagen als ze geen vrouw geweest was. Mijn vrouw had dat tegen Mary verteld en Mary had daar aanstoot aan genomen. "Dat wil ik hem wel eens zien proberen." Dus daagde ze me uit tot een heus gevecht. Mooi, dacht ik bij mezelf. Als die gratenkut wil dat ik haar in elkaar sla, dan vind ik dat prima. Het gevecht zou plaatsvinden in hun achtertuin. Mary en Blake hadden hun gazon gemaaid alsof het een putting green was - perfect glad en mals. Een mooie valbreker voor het geval ik die zelfingenomen sloerie tegen de grond zou moeten smijten, dacht ik bij mezelf. Na een korte begroeting - en een warme omhelzing tussen mijn vrouw en Blake � keken Mary en ik elkaar eventjes fel aan en liepen we door het huis de achtertuin in. Er werd besloten dat Mary en ik bijna naakt zouden vechten, zodat we geen gevaarlijke voorwerpen konden verbergen. Ik had een strak wit sportbroekje aan en Mary een zwart slipje, dat gemaakt leek van latex of een andere glimmende en elastische stof. Een strakke rode sportbeha hield haar C-cup borsten bij elkaar. Ik zou zweren dat ik door haar slipje heen haar genitale spleet kon zien. Zou dit haar opwinden? De frisse buitenlucht zorgde er gelijktijdig voor dat haar grote tepels stijf werden en mijn scrotum ineenschrompelde. "Ik had kunnen weten dat je de geslachtsdelen van een pygmee hebt," plaagde Mary me. Daar had ik geen weerwoord op, dus balde ik mijn vuisten. "Ga jij de eerste stoot uitdelen?" nodigde ik haar uit. "Of ben je alleen maar blabla?" Daarop stoof Mary op me af. Ik ontweek haar met gemak door een stap opzij te doen en dacht: wat een idioot. Toen besefte ik pas dat ze een schijnbeweging had gemaakt en rekening had gehouden met mijn stap. Ze zwaaide haar linkerhand naar mijn gezicht en raakte me vol op mijn kaakbeen. Ik hoorde een knal en begon onmiddellijk sterretjes te zien. Het was een verrassend stevige stoot en terwijl ik eventjes verdoofd was, verkocht ze me nog een paar tikken: een rechtse hoek op de andere kant van mijn gezicht, een uppercut op mijn plexus solaris waardoor de lucht uit mijn longen werd geperst, en daarna een snelle combinatie van stoten die beurtelings op mijn neus, mijn mond en in mijn maag terechtkwamen. Ik kon het niet geloven; haar vuisten bestookten me met een spervuur aan stoten. Uiteindelijk viel ik op mijn knie�n, voordat ik die luidruchtige sloerie ook maar ��n fatsoenlijke stoot had kunnen verkopen. Ik proefde bloed in mijn mond, mijn gezicht was helemaal beurs en ik voelde hete tranen in mijn ogen opwellen. En ik hoorde gelach; van Mary, van Blake en zelfs van mijn vrouw. Toen ik op mijn knie�n zat, sloeg ik mijn armen voor mijn gezicht om me te verdedigen tegen de volgende aanval van Mary. Mijn vingers kwamen onder mijn eigen bloed te zitten. Deze verdediging was echter zinloos, aangezien Mary geen stoten meer afleverde. Ze had het gevecht al overduidelijk gewonnen. "Ik dacht dat je me in elkaar ging slaan, Larry! Ik dacht dat je me tot moes zou slaan! Waar is die grote, sterke man nu, Larry? Gebroken, op zijn knie�n en � ach gut! � in tranen?" Daarop greep Mary me bij mijn polsen en trok mijn handen weg van mijn gezicht om de tranen in mijn ogen te kunnen zien. "Ik zal je leren om me af te bekken, eikeltje. Kijk me in mijn ogen." Ik keek haar in haar strenge gezicht. Op het moment dat we oogcontact maakten, ramde Mary me met haar blote knie in mijn kruis. Ik begon te janken van de pijn, stortte aan haar voeten neer en sloeg mijn handen voor mijn ballen. "Bek me nooit meer af, smerig watje." Na dat pak slaag reed mijn vrouw ons naar huis, zonder ook maar een woord te zeggen. Ze was duidelijk niet te spreken over mijn dramatische nederlaag. Ze fronste haar wenkbrauwen en schudde haar hoofd van teleurstelling. Ze deed het portier voor me open en hielp me met haar arm rond mijn middel naar de voordeur. Toen we binnen waren, nam ze me mee naar de badkamer. Ik nam aan dat ze mijn wonden ging deppen met antiseptisch spul of me misschien in bad ging stoppen om bij te komen. Maar dat deed ze niet. Ze trok me mijn T-shirt uit, maakte mijn riem los, trok mijn broek en onderbroek naar beneden en liet me voorover over de wastafel leunen. Toen ik opkeek, zag ik in de spiegel mijn gehavende gezicht met mijn gebarsten, opgezwollen, bebloede lip. Mijn oren suisden nog, mijn hoofd bonkte. Mijn knie�n knikten, alsof ze het ieder moment konden begeven. "Larry," zei ze, "Ik dacht dat ik getrouwd was met een man. Een man laat zich niet in elkaar slaan door een vrouw." "Maar ze heeft verdomme vals gespeeld," kreunde ik met gebogen hoofd en mijn ogen dicht. "Nee Larry, ze heeft je eerlijk verslagen." "Ze heeft me een knietje in mijn ballen gegeven. Dat was niet eerlijk." "Dat heeft ze gedaan omdat ze boos was dat je begon te huilen. Larry, dat hebben we allemaal gezien. Ze had je al verslagen, en toen je begon te huilen als een schoolmeisje, vond ze dat je straf nodig had. Als je wilt doorgaan voor een man, maar je dan bij het minste of geringste aanstelt als een watje, dan verdien je straf." Ik voelde de hand van Sue tussen mijn benen; ze smeerde een dot vaseline van mijn ballen tot aan mijn anus. "En ik ben het met haar eens. Mannen behoren mannen te zijn, geen huilerige watjes. En ik had beter van jou verwacht. Als jij je niet kunt gedragen als een man, dan zal ik je behandelen als het watje dat je bent." Daarop begon mijn vrouw me anaal te verkrachten met een serie voorbinddildo�s. De eerste, die mijn anus met een abrupte pijnscheut penetreerde, was 20 centimeter lang. Ik schreeuwde het uit. "Vind je dit lekker, watje van een vent? Die is heel wat groter dan dat pikkie van jou, of niet soms? Zo ziet de pik van een echte man er uit. Voel de pik van een echte man. Voel hem in je miezerige kont." Ik zag mijn tranen in de wastafel stromen en hoorde mezelf kreunen in reactie op het gebeuk van mijn vrouw. Nadat ze me er een paar minuten mee in mijn poepgaatje had geramd, verving ze het exemplaar van 20 centimeter door een veel dikker wapen van 25 centimeter. Ze stak hem zo diep in me, dat er een folterende pijn in mijn onderlijf explodeerde. Ik smeekte haar om op te houden en mijn geschreeuw werd steeds wanhopiger. "Nee, flikkertje. Ik hou pas op als je gereed bent om een man te zijn." Ze leunde tegen me aan, zodat mijn gezicht tegen de spiegel aan gedrukt werd, en trakteerde me op een flukse serie buitengewoon barbaarse stoten, waarvan ik moest kreunen. "Is dat jouw idee van een man zijn? Smerig flikkertje. Vooruit dan, ik zal je gaatje eens flink oprekken." Daarop trok ze de dildo uit me en gaf me een knietje onder mijn kont, precies tussen mijn billen. Ik gromde. Ze mepte me een paar keer met de dildo op mijn kont en zei: "Zo zou ik willen dat je was. Kijk dan, Larry." Ze greep me bij mijn haar en rukte mijn gezicht weg van de spiegel om me trots haar volgende werktuig te laten zien: een monster van 30 centimeter met een ijzingwekkende doorsnee. "Ik zou graag voelen wat jij nu gaat voelen, maar helaas. Ik moest zo nodig trouwen met een miezerig mini-mannetje. Een watje met een muizenpikkie. Een man die zich in elkaar laat slaan door vrouwen. Vooruit, buig je voorover en voel de glorie, echtgenoot." Mijn vrouw ramde dat kolossale ding zo diep in me, dat het voelde alsof mijn ribben van binnenuit werden gekneusd. De lucht werd uit mijn longen geperst. Hij was zo ontzettend dik, dat het leek alsof mijn poepgaatje uit zou scheuren. Ik deed geen poging om mijn verdriet en overgave te verhullen; Ik snikte, trilde en beefde. Het enige dat me ervan weerhield om tegen de vloer te storten, was de kracht van de heupen van mijn vrouw. Daarmee stootte ze haar enorme penis zo diep in mijn arme, zere lijf, dat ik overeind bleef. Ondertussen lag ik te kreunen en te steunen en smeekte ik haar om op te houden. Toen mijn vrouw ophield me te sodomiseren, vertelde ze me dat ik revanche op Mary moest nemen. "En je kunt maar beter winnen, want anders dan trap ik je verdomme het huis uit." De daaropvolgende week liet mijn vrouw geen gelegenheid voorbijgaan om me te pesten. "Klaar voor je revanche, Superman? Ga jij je ballen terughalen?" Mijn wonden waren grotendeels geheeld en na een paar dagen was de inwendige pijn van de verkrachting door mijn vrouw heel wat afgenomen. Dat luchtte me op; ik had eerst gedacht dat ik naar mijn huisarts zou moeten, die toevallig een neef van mijn vrouw is. Om de vernedering door mijn vrouw te vermijden, probeerde ik van huis weg te blijven. Ik deed net alsof ik grote opdrachten had en vele uren moest overwerken. Achteraf gezien was dat stom; ik had moeten trainen, mijn tijd in de sportschool moeten spenderen. In plaats daarvan hield ik me voor dat het niet echt zou gaan gebeuren; Ik probeerde mezelf wijs te maken dat mijn vrouw alleen maar zo lelijk tegen me deed om me te straffen voor mijn zwakke optreden. Maar het gebeurde wel. Ik moest het weer tegen Mary opnemen. In het weekend vlak na mijn gevecht met Mary sprak mijn vrouw me �s ochtends onderweg naar de badkamer aan. "Trek je cape aan, Superman. We gaan straks naar Mary en Blake." De rest van de dag werd ik gekweld door angst en door de gedachte hoe absurd de situatie was. Ik bedoel: ik ben een sterke, gezonde, jonge vent; ik zou Mary moeten kunnen vernietigen. Als je ons naast elkaar zou zetten, dan zou niemand mijn fysieke overmacht in twijfel trekken. Ik probeerde mezelf wijs te maken dat Mary me de eerste keer had verslagen door me te verrassen; ze had me met een gelukszet van mijn stuk gebracht. En ik was waarschijnlijk die dag een beetje moe geweest. Maar dit keer zou ik klaar zijn voor haar. Ik zou niets aan het toeval overlaten. En het allerbelangrijkste: ik zou mezelf geen verliezermentaliteit aanpraten. Nee, ik zou dat vulgaire kutwijf een lesje leren; haar verpletterend verslaan; ieder greintje zelfrespect uit haar ellendige lijfje beuken. Toen we bij Mary en Blake aankwamen, deed Mary net alsof ze verrast was. "Niet te geloven dat je man meegekomen is," zei Mary. "Wat een onverwachte moed!" Ik stond op het punt om Mary weerwoord te geven, toen mijn vrouw reageerde: "Hij kon kiezen: of het tegen jou opnemen, of een ander huis zoeken." Ze schoten allebei in de lach. De reactie van mijn vrouw maakte me woest en ik wilde haar boos aankijken, maar het laatste dat ik wilde was haar een excuus geven om me nog een keer te sodomiseren. Ik besefte dat ik haar respect alleen kon terugwinnen door dit gevecht tot een goed einde te brengen. We gingen weer allemaal naar de achtertuin. Dit keer, zei Mary, zullen we helemaal naakt moeten vechten. "Waarom?" wilde ik weten. "Mijn broekje zit nog in de was. Wat is het probleem? Bang dat we zullen zien wat een kleintje je hebt?" Ik zal wel gebloosd hebben toen ik me uitkleedde, maar ik zwoer bij mezelf dat ik mijn energie zou bewaren voor lichamelijke vergelding en niet voor verbale. Ontdaan van onze kleren, gingen Mary en ik tegenover elkaar staan. Ik zakte een beetje door mijn knie�n en balde mijn vuisten. Tot mijn volledige verbijstering spuugde Mary me in mijn gezicht. "Smerige sloerie!" riep ik en veegde het spuug van mijn voorhoofd. Terwijl ik dat deed, dreef Mary haar vuist in mijn maag en veegde ze met haar voet mijn benen onderuit, zodat ik tegen de grond stortte. Ik was mijn adem kwijt, maar sprong bijna ogenblikkelijk overeind. Mary begon nu mijn gezicht met haar vuisten te bestoken. Voordat ik ook maar even op adem kon komen, was ik al duizelig van de stoten op mijn gezicht. Ik begon sterretjes te zien en stond te tollen op mijn benen. Shit, dacht ik. Shit. En opnieuw plantte Mary met een snelle rechts- links-rechts combinatie haar vuisten in mijn maag. Ik moest mijn dekking opgeven; ik kon nauwelijks nog overeind blijven. Wederom welden de hete tranen op in mijn ogen. En toen hield ze op. In plaats van me volledig in de pan te hakken, wat ze gekund had, hield ze gewoon op. Ik kon mijn vrouw luidruchtig horen zuchten. Ik kon haar diepe ongenoegen voelen. Toen de pijn in mijn lendenen een beetje afgenomen was, rechtte ik mijn rug. Moest ik mijn vuisten nog een keer ballen, vroeg ik me af, of moest ik gewoon maar opgeven? Mary deed een stap in mijn richting en keek me recht in mijn ogen. Met haar gezicht een paar centimeter van dat van mij, stak ze haar hand tussen mijn benen en greep me bij mijn ballen. Ze glimlachte rustig, alsof ze absoluut geen gevaar of angst voelde. Ik boog mijn hoofd; ik kon haar niet in haar ogen kijken. Toen ze me in mijn ballen begon te knijpen, hoorde ik mezelf een hoge kreet slaken. Met een loensende blik zag ik dat haar schaamlippen opgezwollen waren van de opwinding en dat haar schaamhaar kletsnat was. In een laatste wanhopige poging om mezelf te verdedigen, probeerde ik met mijn vuist haar kutje te raken. Maar dat was zelfmoord; dat maakte haar alleen maar nog bozer. Toen spande ze haar greep op mijn testikels aan totdat er een afgrijselijke, jammerlijke gil door de nacht weerklonk � het klonk alsof er een biggetje geslacht werd, maar het was ik. Terwijl Mary met haar ene hand mijn mannelijkheid aan het vernietigen was, begon ze me met de andere op mijn gezicht te timmeren. Haar vuistslagen dreven me naar achteren, maar haar stevige greep op mijn geslachtsdelen trok me naar voren. Uiteindelijk liet ze me los, bang dat de buren door mijn gegil de politie zouden bellen. Ik viel in het gras. "Het spijt me, Sue," zei ze terwijl ze naar de keukendeur liep. "Jouw man verdient dan misschien genoeg geld, maar hij kan voor geen meter vechten." Mary en Blake stapten het huis binnen. Mijn vrouw keek me met diepe minachting aan. "Ik zou je ballen eraf moeten snijden, stomme eikel." Daarop trapte ze mijn benen uit elkaar en ramde haar voet in mijn testikels. Ik schreeuwde het uit, mijn lijf begon onwillekeurig te schokken en ik sloeg mijn handen voor mijn geslachtsdelen. Mijn vrouw ging zich bij de anderen voegen. Ik wou dat dit het einde was van mijn trieste verhaal, maar wat er daarna gebeurde was nog vernederender dan wat ik tot dan toe had meegemaakt. Een paar minuten later, toen mijn geschreeuw geminderd was, kwamen de drie terug naar de achtertuin. Ze hadden alle drie een drankje in hun hand en gedroegen zich jolig en tipsy. "Zeg Blake, heb jij wel eens een man in zijn kont geneukt?" vroeg mijn vrouw. "Dat is niets voor hem," zei Mary. "Maar ik zou het graag zien gebeuren!" "Ik doe mee," zei Blake terwijl hij zijn drankje neerzette. De vrouwen begonnen te juichen en klonken hun glazen. Blake knoopte snel zijn spijkerbroek los en liet zijn boxershort zakken. Bijna onmiddellijk sprong zijn grote pik als een knipmes overeind. Zijn ballen waren enorm. Ik lag al op mijn buik toen Blake achter me neerknielde. Hij trok me bij mijn heupen omhoog, zodat ik op mijn handen en knie�n kwam te zitten. "Ik heb hem al eens in zijn kont geneukt," zei mijn vrouw terloops. "Echt waar?" giechelde Mary. "Hij zal wel weer beginnen te huilen. Het is een flauw flikkertje!" Blake lachte toen hij zijn pik in mijn anus duwde. Ik werd verkracht door een man, maar ik kon het niet opbrengen om me tegen die vernedering te verzetten. Ik wilde niet dat mijn vrouw me nog een keer zou mishandelen en zo kon ik haar tenminste het genot schenken dat ik haar als man in bed niet kon geven. De pik van Blake was niet te vergelijken met het monster van 30 centimeter waarmee mijn vrouw me geneukt had, maar toen Blake me langs achteren begon te nemen, voelde ik zijn kolossale testikels tegen die van mij aan klotsen. Elk van zijn testikels moet twee keer zo zwaar geweest zijn als alle twee die van mij. En ik was niet de enige die het verschil in formaat opviel. "Jouw man heeft lekkere ballen," hoorde ik mijn vrouw tegen Mary zeggen. "Ik wou dat mijn man zulke had." "Voel er maar eens aan," grinnikte Mary. "Ga je gang." En dat was precies wat Sue, mijn ontevreden vrouw, deed; ze knielde achter Blake en stak haar hand tussen zijn benen. Terwijl hij me in mijn kont bleef neuken, masseerde ze glimlachend zijn forse testikels. Toen hij klaarkwam, stroomde het zaad in ongelofelijke hoeveelheden over mijn kont. Mijn vrouw streek met haar hand door het hete spul en veegde die af aan mijn gezicht. Einde.