Het Neutrino-effect, deel 15. Geschreven door Gjakkes. Al na drie weken Neutrino-effect zijn alle mannen vogelvrij! Het was erg druk die avond in Bar-Dancing 'Rico' in New York City. De zaal was gevuld met jonge mensen. Zestig procent van hen was van het vrouwelijk geslacht, en van hen was ongeveer de helft al zo oud dat ze die avond het neutrino-effect hadden ondergaan. Zij staken met hun enorme lengte en borst- en spiermassa een meter boven de andere gasten uit. Er heerste een opgewekte sfeer onder de meiden. Ook diegenen die nog te jong waren om het volledige neutrino-effect meegemaakt te hebben hadden die avond in ieder geval een enorme toename van hun kracht en lenigheid ervaren. En die lenigheid werd nu op de dansvloer goed zichtbaar! Er werden de meest ongelooflijke acrobatische toeren uitgehaald in het midden van de vloer. De aanwezige jongens durfden zich daarom slechts aan de randen van de vloer te bewegen. Toch waren het juist de jongens die zich die avond het beste voelden. Zij hadden een eersteklas uitzicht op de nieuwe (en volkomen naakte!) lichamen van de aanwezige 'moderne' vrouwen. Bij menigeen liep het speeksel uit de mond en bij allemaal waren de hormonen volledig van slag. In een hoekje van de bar zaten Ray, George en James hun ogen uit te kijken. Zoals alle aanwezige mannen voelden ze zich ontzettend aangetrokken door die geweldige reusachtige gespierde schoonheden op de dansvloer. Ray, zoals altijd de brutaalste van de drie vrienden, had het vooral flink te pakken van een gigantische blonde schone met lang sluik haar dat haar hele rug bedekte, en met een paar kolossale borsten van voren. Ze was met een lengte van meer dan drie meter zelfs voor een moderne vrouw nog lang. De blondine had blijkbaar in de gaten gekregen welke indruk ze op Ray had nagelaten, want tijdens het dansen kwam ze telkens vlak bij hun tafeltje en ze wierp af en toe een paar wildmakende wulpse blikken in zijn richting. Toen de muziek even stopte en er een ander plaatje begon liep ze naar de kant naar haar vriendinnen, drie reuzinnen die hooguit dertig centimeter kleiner waren dan zij was, en die aan een tafeltje naast de drie jongens zaten. In plaats van op een stoel te gaan zitten ging ze naast haar tafeltje staan en bukte zich voorover, waardoor haar monsterlijk gespierde achterwerk pal naast Ray uitkwam. Ray had het niet meer! In een zaal vol met naakte gespierde supervrouwen die vandaag hun transformatie vierden, zat uitgerekend de mooiste en grootste van het hele stel met hem te flirten! Hij had nu natuurlijk op moeten staan en haar wat te drinken aanbieden, maar de aanblik van haar fantastische lijf van zo dichtbij bracht bij hem helemaal het hoofd op hol. Geheel automatisch stak hij zijn hand uit en hij begon haar naakte achterste te strelen. Hoewel George en James ook zeer onder de indruk waren, waren ze ook stomverbaasd over de reactie van hun vriend. Ze reageerden niet. De blondine zelf bleef staan waar ze stond maar kwam overeind en verhief zich in haar volle lengte. 'Weg die hand!!!', beet ze Ray toe. Ray was helemaal weg. Hij hoorde en zag niets meer behalve die prachtige grote naakte kont voor hem. Hij bleef doorgaan met strelen en zijn vingers bewogen zich meer en meer in de richting van haar bilspleet en haar privé-plekje. 'HAAL DIE HAND WEG!!!', zei ze nu met een bulderende stem die zelfs het volume van de muziek in de zaal ruimschoots overstemde. Iedereen hoorde het en draaide zich om in haar richting. Iedereen behalve Ray. Hij was nu zover heen dat hij zich zelfs voorover boog en met haar tong over haar bilspleet begon te likken. Nu was voor haar de maat vol. Bliksemsnel draaide ze zich om, balde haar vuist en haalde vol uit naar Ray's hoofd. CRONCHH!!! Er klonk een onwaarschijnlijk harde knal toen haar vuist, groter en zwaarder dan zijn hoofd, hem raakte. George en James keken met verbijstering toe hoe hun vriend door die geweldige klap uit zijn stoel werd getild en met een enorme snelheid over de hoofden van het dansende publiek in de lager gelegen danszaal wegvloog. BOEMMM!!! Zijn lichaam kwam in aanraking met de betonnen muur aan de overkant van de zaal, zeker dertig meter verderop, en brak er dwars doorheen. De bakstenen vlogen alle kanten op. De muziek stopte en het werd doodstil. De kolossale blondine bleef ijzig kalm. Haar rechterhand droop van het bloed dat niet van haarzelf kon zijn, en ze liep de danszaal over in de richting van het gat in de muur. Daar aangekomen bukte ze zich en ze raapte een been op. Even later pakte ze met haar andere hand het andere been op. Verder bleek er van Ray niets over te zijn. Nog steeds onwaarschijnlijk rustig liep ze de zaal weer door terug naar haar plek. Ze ging naast haar vriendinnen zitten. 'Mijn God. Je hebt hem vermoord!', zei een van hen. 'Pff, die loser? Daar is toch niets mee verloren? Zo'n lul die zijn handjes niet thuis kan houden. Ha!' 'Maar nu moet je de gevangenis in! Iedereen heeft het gezien!' Ze schudde haar hoofd. 'Nee hoor, helemaal niet. Als jullie het nieuws de afgelopen weken goed gevolgd zouden hebben hadden jullie kunnen weten dat moderne vrouwen niet meer gevangen worden gehouden in Kansas. Het is simpelweg onmogelijk ze vast te houden. Alle straffen zijn er omgezet in boetes. En zoals jullie weten is mijn vader schatrijk. Nee hoor, maak je maar geen zorgen over mij. Trouwens, laten we hier weggaan. De sfeer is hier helemaal bedorven. Ik heb geen zin om de mooiste dag van mijn leven door dit voorval met dat lulletje te laten bederven.' Met deze woorden stonden de vier supervrouwen op. De gigantische blondine draaide zich om in de richting van George en James. 'Jullie twee hoorden bij die lul, hè? Luister goed. Mijn naam is Kathleen Williams, Wessexstreet 436. Als de politie komt zeg ze dat maar. Zeg ze verder dat ze morgenvroeg langs kunnen komen. Zeg ze bovendien dat ik nu een moderne vrouw ben geworden en me niet zal laten arresteren, maar dat ik bereid ben om alle juridische financiële consequenties van dit voorval voor mijn rekening te nemen. Begrepen? Nou, tot ziens dan bij de rechtszaak, hè?' Toen was ze weg, samen met haar vriendinnen, George en James in een staat van volkomen shock en verbijstering achterlatend. Drie weken later stond het volgende krantenbericht te lezen in de New York Observer: 'Dader wordt slachtoffer, slachtoffer wordt dader.' (door onze rechtbankverslaggever) 'De rechtbank in New York heeft gistermiddag de negentienjarige Kathleen Williams, woonachtig te New York, vrijgesproken van alle beschuldigingen die tegen haar waren ingediend. Zij werd verdacht van doodslag c.q. moord op Ray Ockowitz, drie weken geleden op de avond na de wereldwijde vrouwentransformatie. Een veroordeling had haar op een boete van twintigduizend dollar kunnen komen te staan. Tijdens het onderzoek kwam duidelijk naar voren dat direct voorafgaande aan de daad het slachtoffer, Ray Ockowitz, de verdachte herhaalde malen onzedelijk betastte, en dat hij na meerdere waarschuwingen van haar kant geen aanstalten maakte zijn ongepast gedrag te staken. Dit verhaal werd door meerdere getuigen bevestigd. De rechtbank kon hierdoor tot geen andere conclusie komen dan dat Kathleen Williams die avond rechtmatig gehandeld heeft. Volgens artikel 2478, paragraaf 6, lid c van de nieuwe Femexwet, die vorige week wereldwijd rechtsgeldig is geworden, en die met terugwerkende kracht ook geldt voor de avond na de transformatie, mag iedere vrouw "zich op haar eigen manier verdedigen tegen onzedelijke betastingen door iemand van het mannelijk geslacht zonder dat daar voor haar juridische consequenties tegenover staan, ook al heeft dit de dood voor dit betreffende lid van het mannelijk geslacht tot gevolg." Vrijspraak volgde dan ook onmiddellijk. De rechtbank verklaarde echter meteen Ray Ockowitz postuum schuldig aan overtreding van artikel 2221 van de Femexwet, het onzedelijk betasten van een vrouw door een lid van het mannelijk geslacht. De wet eist in dit geval onmiddellijke executie van het betrokken lid van het mannelijk geslacht (in dit geval niet meer noodzakelijk) en een schadevergoeding, te betalen door zijn echtgenoot of door de vrouw die de rechtmatige voogdij over hem bezit (in dit geval zijn moeder, Lara Ockowitz), aan het slachtoffer. De rechtbank besloot in dit geval dat een bedrag van zestigduizend dollar hiervoor volstaat. Lara Ockowitz heeft inmiddels publiekelijk haar verontschuldigingen voor het gedrag van haar zoon aan Kathleen Williams aangeboden.'