Sterker,



Jenny en Jan hadden jaren geleden een paar keer met elkaar gestoeid, en
toen leek het steeds dat Jenny de sterkere was. Jan had Jenny daarna een
paar keer uitgedaagd om in een krachtmeting uit te maken wie er nu echt de
baas is.

Hij had alles geprobeerd, van uitdagen tot verleiden, maar Jenny gaf geen
krimp. Tot de dag..
Jenny zei tegen Jan dat ze het erg vervelend vond, dat hij steeds aan haar
zat, en zelfs haar laarzen had gekust. Jan dacht dat ze nooit meer de ring
in zouden gaan, en dat zijn kans om zijn spannendste droom (een echt
gevecht met een sterke(re) vrouw) in rook was opgegaan.

Maar dat was verkeerd gedacht! Jenny zei: ik wil best met je vechten, maar
ik wil dat je nu ophoudt met dat ge aai en gestreel. Pas d’r op!

En toen gebeurde het: Jenny zette haar elleboog op tafel en keek Jan
uitdagend aan, kom op, dan gaan we nu vuistje drukken.
Jan wist niet hoe hij het had; alles had hij gedaan om dit voor elkaar te
krijgen, en nu daagde ze hem uit voor een gevecht van vrouw tegen man.
Hij greep haar fijne maar sterke hand, en keek recht in de ogen van de
vechtster. Hij dacht: ze is een kop kleiner, ik ben 10 kilo zwaarder, ik
pak haar in de eerste minuut, en dan…

Jenny telde af: 3,2,1 ja!!
Jan voelde haar enorme kracht. Hij vocht en gromde maar kreeg de sterke
vrouw niet over de top. Minuten stonden hun handen recht overeind. En Jan
voelde dat hij nu snel moest winnen, want hij raakte door zijn krachten
heen. Het kan niet het kan niet…
En toen ging Jenny hem vernederen: “hehe ik vecht nog maar op halve kracht,
kom op mannetje”.
En ze zette aan met enorme kracht. Jan moest al snel terrein prijsgeven.
Langzaam maar zeker werd zijn arm onderuit gedrukt. Hij kon zich niet
overgeven, Jan voelde hoe zijn spieren kraakten, Jenny zette aan en BAF,
daar lag de man op zijn rug.

Jan zat met gebogen hoofd tegenover zijn meesteres, hij kon haar niet
aankijken want ze had bewezen dat zij veel sterker is.
“Stel je niet zo aan, jij bent natuurlijk veel sterker dan ik” zei Jenny,
met een triomfantelijke blik keek ze naar de man die door haar was
verslagen. Ze zag hoe de vernedering en de onderwerping door haar Jan
volledig op de knieën hadden gedwongen.

Ze liep weg en vroeg of hij nog iets lekkers wilde. Uit haar ooghoeken zag
ze hoe Jan het pak slaag tot in zijn tenen voelde doordreunen. Ze had hem
te pakken.
Jan at zwijgend het lekkers, en Jenny begon Jan weer uit te dagen. Ze sloeg
naar zijn handen, en keek hem opgewonden aan.

Jan werd opgewonden van de situatie: de man van 90 kilo vernietigd door de
vrouw van 75 kilo. Op spierkracht te grazen genomen!
Hij trapte in haar verleiding, en daagde Jenny uit voor de revanche.
Spinnend van genot greep ze zijn hand.
Gelijk begon het gevecht. Jan beet op zijn tanden, kneep zijn ogen dicht,
en gaf alles wat hij had. Maar weer begon Jenny hem neer te drukken. Ze
keken elkaar in de ogen, vochten volle kracht en na een minuut of twee
maakte Jenny een eind aan de laatste hoop van Jan: bam! 2 – 0 voor de
vrouw, de man verslagen en overmeesterd.
Nadat Jan de tranen van vernedering van zijn wang veegde, vroeg Jenny of
hij nog een keer wilde, en dat ze hem wel zou laten winnen. |Jan begon te
trillen, wat een vernedering!
Hij zei: genade, ik geef me over; je bent sterker..
Jan knielde aan haar voeten en kuste haar voeten ten teken van zijn
volledige overgave.