Motivatie.
Door Montrose, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw.
Een priv�trainer ziet erop toe dat haar pupil zijn oefeningen doet.


Bari las de advertentie nog eens door.

"Gezocht: priv�trainer, vrouw, midden twintig, sterk, openstaand voor 
creatieve methodes. De juiste kandidate kan onmiddellijk beginnen."

Ze wist niet precies wat ze onder "creatieve methodes" moest verstaan, 
maar haar studieschuld moest onmiddellijk betaald worden, dus wat kon 
het haar schelen. Ondanks haar graad in lichamelijke opvoeding kon ze 
geen werk vinden. De scholen waren aan het bezuinigen.

Ze hoopte maar dat ze met haar 21 niet te jong zou zijn. En sterk? Dat 
zat wel snor. Met haar lengte van 1.85 en haar 80 stevige 
vrouwenkilo�s dacht ze niet dat ze wat dat betreft veel andere 
kandidates zou moeten laten voorgaan. Ze schikte haar blonde pagekopje 
nog een laatste keer en belde aan. 

Terwijl ze voor de deur stond te wachten, liet Bari de omgeving op 
zich inwerken. Een lange priv�oprijlaan, een groot bakstenen huis, 
dure beplanting. Degene die hier woonde keek niet op een cent meer of 
minder. De vlinders in haar buik gaven twijfel aan. Toen de deur 
openging, was ze meteen weer bij de les.

De man die opengedaan had keek haar aan en glimlachte. Zijn opgewekte 
blik stelde Bari gerust.

"Kan ik u helpen?" vroeg hij met vriendelijke stem.

"Ik ben Bari Pagano. Ik heb hier een afspraak om tien uur, maar ik ben 
een paar minuten te vroeg."

De man glimlachte nog breder toen hij de deur wijd opendeed.

"Mevrouw Pagano! Welkom! Ik ben blij dat u het gevonden hebt. Komt u 
alstublieft verder."

Ze stapte over marmeren tegels een rijk gedecoreerde entreehal binnen.

"Ik ben Stephen Sanders," vervolgde de man.

Hij had peper-en-zoutkleurig haar, was 1.80 lang en had een buikje. 
Bari schatte dat hij ongeveer 85 kilo woog.

"Ik ben degene die de advertentie heeft geplaatst. Ik heb een 
trainingsruimte aan de andere kant van het huis. Hebt u er bezwaar 
tegen dat we het gesprek daar voeren?"

"Wat u maar wilt, meneer Sanders."

Ze stiefelde op haar lange benen achter hem aan. Het viel haar op dat 
de oude man zo goedgemutst was. Hoe oud zou hij zijn? 50? 55 
misschien? Hij bleef maar achterom kijken en glimlachen naar haar. 
Omdat hij kromgebogen liep en zij acht centimeter hoge hakken aanhad, 
moest hij een heel eind tegen haar opkijken. Bari liep nooit 
kromgebogen. Ze maakte zich het liefst zo lang mogelijk. 

Meneer Sanders nam haar mee naar een grote ruimte en hij legde zijn 
hand op de onderkant van haar rug toen hij haar binnenliet. Gingen 
zijn vingers heen en weer over haar afgetrainde rugspieren? Bari vond 
het niet erg.

De trainingsruimte was goed uitgerust, met gewichtentoestellen en 
halters, evenals matten op de vloer en bokszakken � zelfs in een hoek 
een kitchenette.

"Mooi," zei ze terwijl ze de ruimte bewonderde.

"Dank u, Mevrouw Pagano. Ik ben blij dat het u bevalt."

Meneer Sanders schoof een stoel voor haar klaar aan een tafeltje in de 
kitchenette. Er stond bruisend mineraalwater met citroen op hen te 
wachten. Ze ging zitten en meneer Sanders pakte ook een stoel.

"U beweegt zich sierlijk, Mevrouw." Hij hief zijn glas. "Dat is een 
goed teken."

Bari begon deze beleefde man aardig te vinden. Hij zat blijkbaar goed 
in de slappe was, maar hij behandelde haar heel netjes � om niet te 
zeggen hoffelijk. Ze dankte God op haar blote knie�n dat ze zo�n 
zandloperfiguur had en zulke aangename gelaatstrekken. Een eerste 
indruk maak je maar ��n keer.

"Volgens mij hebt u mijn Curriculum Vitae, meneer."

Ze nam een nipje van haar water.

"Wat wilt u nog meer weten?"

"Dat is inderdaad de vraag," reageerde meneer Sanders. "Allereerst wil 
ik zeker weten dat u net zo sterk bent als u er uitziet. Ik wil dat 
mijn trainster overweldigend sterk is. D-d-dominant."

Bari glimlachte om zijn vermakelijke gestotter en hief haar gespierde 
arm.

"Dat zal het probleem niet zijn."

Haar mouwloze blouse gunde hem een vrije blik op haar spierballen. Ze 
merkte dat meneer Sanders paars aanliep toen hij haar biceps zag 
opbollen. Toen ze die nog harder aanspande, begon hij te hijgen. Dat 
ging de goede kant op, dus hief ze haar andere arm en liet haar 
spierballen beurtelings opbollen.

"Oh mijn God," fluisterde hij toen hij naar haar armen keek. Zijn 
hoofd flitste heen en weer. "Verbijsterend."

Bari giechelde. "Tevreden, of moeten we ook nog armpje drukken?"

Meneer Sanders schoof hun glazen opzij. "Dat zou me een eer zijn, 
Mevrouw!"

Daarop zette hij zijn rechterarm uitdagend op de tafel.

Bari giechelde weer. "Ik maakte maar een grapje."

"Als ik u niet ontrief?" vroeg meneer Sanders. "Dit is een soort 
bruggetje naar mijn verlangen naar creatieve methodes."

"Aha."

Bari had al vaker met zulke mannen te maken gehad. Ze ging op zijn 
uitdaging in, in de wetenschap dat ze de baan al had.

"Maar neem het me niet kwalijk als ik u pijn doe."

Meneer Sanders telde af en begon tegen de hand van Bari aan te duwen. 
Het verbaasde haar dat hij zo slap was.

"Mijn hemel," zei ze terwijl ze met gemak zijn hand tegenhield. "Er 
zal nog heel wat training nodig zijn voordat u in de juiste conditie 
bent."

Meneer Sanders duwde kreunend uit alle macht en begon rood aan te 
lopen.

Om hem geen pijn te doen, drukte Bari zijn hand langzaam omlaag. 
Halverwege stopte ze even om een nipje van haar water te nemen. 
Uiteindelijk drukte ze zijn knokkels zachtjes tegen de tafel.

Hijgend en glimlachend wreef meneer Sanders over zijn arm.

"Verbijsterend. Werkelijk verbijsterend!"

Bari knikte alleen maar bevestigend. Ze hoefde niets meer te forceren. 
Hij was nu als was in haar handen.

Meneer Sanders nam een grote slok water. Hij leek een beetje nerveus 
te worden.

"Laten we het nu eens hebben over die baan. Weet u, het gaat inderdaad 
om lichaamstraining. Het lukt me nooit om het vol te houden. Ik vind 
er eigenlijk niks aan. Maar ik dacht..."

Hij keek haar aan en begon een beetje te blozen.

"Gaat u alstublieft verder," moedigde Bari hem aan. Ze vond het 
vermakelijk dat hij zo om de hete brij heen draaide.

"Ik dacht als ik nou eens kon worstelen met een d-d-dominante jonge v-
v-vrouw..." zijn stem dwaalde af.

Bari glimlachte.

"Maar hoe DOMINANT precies wilt u dat die vrouw is?" vroeg ze met de 
klemtoon op het D-woord en ze boog zich naar hem toe. "Zal ik u alleen 
maar dwingen om uw oefeningen te doen, of zal ik je VERNEDEREN en 
VERNIETIGEN omdat je niet aan mijn verwachtingen voldoet?"

Meneer Sanders depte zijn voorhoofd met een zijden zakdoekje.

"U bent aangenomen, Mevrouw. Volgens mij hebt u de juiste instelling. 
Wat het geld betreft, ik was van plan om u 50 euro per uur te betalen 
plus gratificaties, maar als dat niet aan uw verwachtingen voldoet..."

Bari sloeg haar armen over elkaar en staarde meneer Sanders zwijgend 
aan. Ze wilde hem wel eens zien zweten. 

"Eh... 75 euro per uur dan?" Hij liet zich op zijn knie�n vallen. 
"Alstublieft Mevrouw! Vertel me uw tarief maar."

"200 euro per uur, plus gratificaties," zei ze. 

"Afgesproken!"

"En als de gratificaties me niet bevallen, dan zul je wat beleven."

"Jawel, Mevrouw. Wanneer kunt u beginnen?"

Bari stond op, greep de man bij zijn kraag en trok hem overeind.

"Op dit moment."

Ze smeet hem naar de matten, waar hij languit op terechtkwam. Terwijl 
ze op hem af stevende, trapte ze haar schoenen uit en trok haar blouse 
over haar hoofd. Ze deed haar beha uit en smeet die weg, zodat haar 
verrukkelijke boezem tevoorschijn kwam. Ze was blij dat ze voor blote 
benen gekozen had en geen panty aanhad. Bari ritste haar rok los en 
stapte er uit. Zo, met alleen haar strakke slipje aan, ging ze op haar 
prooi af.

Toe ze bij meneer Sanders aankwam, was die net overeind gekrabbeld. Ze 
pakte hem bij kop en kont en smeet hem op zijn rug tegen de mat. Ze 
ging op haar gemak op zijn gezicht zitten en bekeek zijn spartelende 
lijf. Ze klemde zijn armen onder haar kuiten en stopte zijn gezicht in 
haar bilspleet, zodat hij geen lucht meer kreeg.

"Je krijgt tien tellen om me van je gezicht af te duwen, meneer 
Sanders. Als dat je niet lukt, dan krijg je een klap op je 
blubberbuik."

Ze begon te tellen en rukte zijn overhemd aan flarden. Meneer Sanders 
lag tevergeefs onder haar te spartelen. De klap met haar vlakke hand 
die ze hem op zijn buik gaf, klonk als een kanonschot. Hij slaakte een 
kreet die door haar bilspleet gesmoord werd. Haar rode handafdruk 
tekende zich af op zijn witte vlees.

"Het lijkt erop dat je hier nog niet helemaal aan toe bent, Eikeltje 
van me."

Ze stond op en ging over de arme man heen staan. Hij kroop happend 
naar lucht in de foetushouding en sloeg zijn handen voor zijn buik.

"We zullen eens aan je conditie gaan werken. Ga op je buik liggen en 
laat me tien pushups zien. En iedere keer dat je neerkomt, kus je mijn 
voeten."

"Ja... Mevrouw," hijgde meneer Sanders.

Hij voerde tien miserabele pushups uit en iedere keer dat hij 
neerkwam, kuste hij Bari's tenen. Toen hij klaar was, bleef hij 
hijgend op de vloer liggen.

"Dat was een zielige vertoning," zei ze. "Vooruit, sta op."

Hij worstelde zich overeind. Ze trok de flarden van zijn overhemd weg.

"Laat je broek zakken."

Hevig blozend gehoorzaamde de man.

"En dan nu naar de tredmolen."

Hij klom op het toestel met alleen maar zijn boxershort en zijn 
gympies aan. Bari zette de tredmolen op de hoogste stand. Meneer 
Sanders moest zijn uiterste best doen om het tempo bij te houden.

"Alstublieft Mevrouw!" hijgde hij.

"Twintig minuten!" snauwde ze. "Als je dat niet haalt, dan sla ik je 
twee blauwe ogen."

Om hem extra aan te moedigen, sloeg ze hem onder het rennen op zijn 
hobbelende kont.

"Vooruit Eikel! Sneller!"

Toen hij klaar was, zag de arme man eruit alsof hij toe was aan een 
hartaanval. Hij viel achterover op zijn rug van het toestel.

Bari ging op zijn borst zitten en trok haar perzikkleurig slipje 
opzij.

"Zie je dit sneetje, Eikel?" vroeg ze haar nieuwe werkgever.

"Oh jeetje," hijgde hij.

Ze had een netjes geschoren kutje, een sappige pruim die bekroond werd 
met een stevige kittelaar.

"Omdat je vandaag zo slecht gepresteerd hebt, mag je dat niet likken."

Ze liet haar slipje weer op zijn plaats schieten.

"Als ik over een paar dagen terugkom, dan verwacht ik dat je wel wat 
vooruitgang geboekt hebt. Begrepen?"

"Ja Mevrouw! Ik zweer het!"

"Mooi zo. Dat was het voorafje. Over nu naar het hoofdgerecht."

Ze gleed met haar achterste over zijn gezicht en stond op. Ze greep 
hem bij zijn haar en sleurde hem mee naar een bankje.

"Alstublieft Mevrouw," hijgde hij. "Ik kan niet meer."

"Dat weet ik, idioot," reageerde ze. "Ik heb je zo afgepeigerd dat je 
geen pap meer kunt zeggen."

Ze smeet hem op zijn buik op het bankje en ging achterstevoren op zijn 
rug zitten. Bari trok zijn boxershort naar beneden, zodat zijn rode 
billen tevoorschijn kwamen.

"Mevrouw?"

Er sprak een hoop bezorgdheid uit zijn stem. Bari kon het hem niet 
kwalijk nemen.

"Nu zullen we eens uitproberen hoe veel dominantie je aankunt... 
Eikel."

Ze stopte haar middelvinger in zijn poepgaatje.

"AHHH!" riep hij uit.

"Ben ik soms wat te creatief voor je?" vroeg ze terwijl ze er een 
tweede vinger in stopte.

"MIJN GOD!" 

"Ik hoor je me niet vragen om ermee op te houden."

Ze neukte zijn kont een tijdje met die twee vingers, zodat hij wat 
opgerekt werd.

"Als... ALS!... Ik... zou... OH!... vragen... zou... AH!"

"Bedoel je misschien: als ik u zou vragen om ermee op te houden, zou u 
dan terugkomen?" vroeg Bari.

De man knikte en kreunde toen ze nog dieper stootte.

"Nee," antwoordde ze en stopte er een derde vinger in.

De man hijgde en liep rood aan, maar hij vroeg haar niet om ermee op 
te houden. Hij liet haar haar gang gaan.

"Je bent mijn bezit, Eikel," snauwde ze terwijl ze er nog een vinger 
in stopte.

Toen het uur om was, trok ze haar vuist uit zijn achterste en stond 
op. Terwijl ze haar handen waste aan de wastafel, zei ze over haar 
schouder: "Hoe langer je met me kunt vechten en voor me kunt trainen, 
des te minder tijd we hiervoor zullen hebben."

Ze droogde haar handen af.

"Ik stel voor dat je de komende dagen aan je conditie gaat werken, 
tenzij je natuurlijk vuistneuken lekker vindt. Begrepen?"

Meneer Sanders, die nog op het bankje lag, knikte.

"Ja... Mevrouw."

Bari ging aan de tafel zitten.

"Je mag me voortaan aanspreken met Meesteres Pagano, Eikel. En je mag 
ook onmiddellijk mijn dagloon gaan halen."

Het bedrag was vele malen hoger dan de 200 euro die ze bedongen had. 
Bari kleedde zich weer aan en verliet de villa in hogere sferen. Over 
een jaar zou haar studieschuld tot het verleden behoren!