Marga



Jan en Marga zaten al jaren bij elkaar in de klas. Ze keken veel naar elkaar,
maar jan durfde haar niet te benaderen.

Hij werd daar wel mee geplaagd, en dan keek Marga hem speels uitdagend aan.

Ondertussen ging Marga veel met haar vriendinnen om. Jan keek toe en genoot
stiekem van haar stoere rijlaarzen. Tot op een dag dat hij zag dat ze met een
vriendin ging armpjedrukken. De meiden keken elkaar opgewonden aan, en jan zag
dat ze allebei volle kracht vochten. Na een lange strijd kwam Marga als
winnares uit de ring. Ze glimlachte en keek neer op haar verslagen
tegenstandster. Deze boog haar hoofd voor haar meesteres.

jan had met grote ogen naar de vechtende meiden gekeken, en zijn broek bolde
op door de stijve die Marga hem gegeven had. Enige tijd later werd zijn wens
vervuld.

Marga had net gym gehad, en ze had nog blozende wangen. Plots zei ze: wie er
langs wil, moet langs mij!

De meiden keken naar de grond, duidelijk onder de indruk van de spierkracht
die Marga bij gym had laten zien. jan zag de verslagen blikken van de meiden,
en kon zijn lust niet meer bedwingen.

Hij liep op haar af en zei: kom maar op!

Marga keek hem recht in zijn ogen en greep zijn handen. Langzaam kneep ze
steeds harder. jan voelde dat ze sterker was, en greep snel naar haar nek.
Zijn arm tegen haar lange blonde haar, haar heup tegen zijn zij, haar hijgende
borsten tegen zijn lijf; meteen greep ze hem ook beet.

Ze begonnen te draaien en jan viel over haar heup op de grond. Hij trok haar
mee en ze rolden over de vloer. Maar ook nu weer was Marga te sterk. Ze dwong
jan tussen haar rokken en verslagen lag hij tussen haar krachtige benen.

Jan vocht voor zijn leven, terwijl Marga toekeek hoe haar tegenstander niet
kon winnen van haar dijen.

Minutenlang lag jan te spartelen, en Marga ging hem uitdagend pesten. Steeds
woester gromde jan, maar uiteindelijk kreunde hij: GENADE, ik geef me over!