Malgrat de Mar, deel 1. Geschreven door WatjeKouw. WatjeKouw en zijn vriend Erik vieren vakantie in Spanje. Het zal zo'n achttien jaar geleden zijn dat mijn vriend Erik me uitnodigde om samen met hem een weekje vakantie te gaan vieren in Spanje. Hij had in de krant een aanbieding gezien: een busreis naar een hotel in Malgrat de Mar in Spanje met acht dagen halfpension voor maar negenennegentig gulden. Omdat ik vond dat ik me daaraan geen buil kon vallen, had ik hiermee ingestemd. Het kwam me goed uit, want mijn verhouding met Lydia was een paar weken eerder op de klippen gelopen; ik was wel toe aan een weekje relaxen. Erik zat in een vergelijkbare situatie: zijn relatie met Sophie was onhoudbaar geworden en ze hadden elkaar – toch nog in redelijk goede harmonie - vaarwel gezegd. Bij de opstapplaats in Breda waren ze me al opgevallen: twee stevige jonge meiden. De ene was van mijn lengte: ongeveer 1.75 en had rood haar, de andere was wat langer, zo'n 1.80 en was duidelijk van Surinaamse of Antilliaanse afkomst. Ze hadden nogal veel bagage bij zich en, gentlemen als we waren, hadden we hen geholpen om al die koffers in de laadruimte van de bus te stouwen. Tijdens de busreis zaten ze vlak achter ons en uit de gesprekken die ze met elkaar voerden kon ik opmaken dat ze Diana en Syreeta heetten, en dat ze iedere dag meerdere uren in de sportschool te vinden waren. De reis naar Spanje verliep voorspoedig, voorzover dat woord op een bustocht van achttien uur van toepassing kan zijn. Toen we in het hotel in Malgrat aankwamen, was het negen uur in de ochtend en werd ons doodleuk medegedeeld dat we onze kamer nog niet in konden omdat de kamermeisjes nog bezig waren. Gelaten installeerden Erik en ik ons met een glas vers geperst sinaasappelsap aan een tafeltje in de lounge. Even verderop zag ik Syreeta staan. Toen ze in mijn richting keek, wierp ik mijn liefste glimlach in de strijd en knikte ik lichtjes met mijn hoofd. Syreeta zei iets tegen Diana, die naast haar stond, en toen kwamen ze onze richting op gelopen. "Dit gaat wel erg gemakkelijk," dacht ik toen ze bij ons tafeltje aangekomen waren. "Mogen we even bij jullie komen zitten?" vroeg Syreeta met een hese, sexy stem. "Natuurlijk dames," reageerde Erik en hij schoof haastig twee stoelen aan. Terwijl ze ging zitten, gaf Diana me een nauwelijks waarneembare knipoog. Toen ze waren gaan zitten, begon ik hun lichamen eens aan een nadere inspectie te onderwerpen. Terwijl ik dat deed, viel mijn mond steeds verder open van verbazing: onder hun slordig afgeknipte spijkerbroekjes staken een stel enorm gespierde dijen en dito kuiten uit. De T-shirts die ze droegen spanden om hun brede schouders en herbergden borsten die ik met mijn kennersblik inschatte op maat DD. Hun armen waren even dik als mijn – weliswaar niet al te gespierde – benen en straalden een fantastische spierkracht uit. "Is er iets met je, je mond hangt zo open?" vroeg Syreeta op bezorgde toon. "Eh, nee hoor. Ik barst alleen van de slaap, want ik heb in de bus geen oog dicht kunnen doen," antwoordde ik. Na een half uurtje keuvelen over koetjes en kalfjes kwam het bericht dat onze kamers klaar waren. "Nou, zien we jullie dan vanmiddag bij het zwembad?" vroeg Diana heel lief. "Natuurlijk, tot straks," zeiden Erik en ik beiden in koor. We pakten onze bagage op en begaven ons naar kamer 2112. Nadat we onze spullen uitgepakt en opgeborgen hadden, gingen we even het dorp in. Tijdens het winkelen zag Erik een mooie fles wijn waaraan hij geen weerstand kon bieden. Eenmaal terug op de hotelkamer trokken we onze zwembroeken aan en pakten we onze badspullen. We liepen naar het kleine zwembad van het hotel en installeerden ons op een paar ligstoelen. Een blik op het zwembad leerde me dat Diana en Syreeta al aan het badderen waren. Met het water tot aan hun middel stonden ze met elkaar te keuvelen. Nu was pas duidelijk te zien hoe enorm hun borsten waren: Vanessa zou er een minderwaardigheidscomplex van krijgen. Syreeta's borsten barstten bijna uit haar expres een maat te klein gekozen gele bovenstukje. Het rode topje van Diana leek niet veel minder moeite te hebben om haar prammen in bedwang te houden. "Tieten voor gevorderden," merkte Erik terloops op. Toen ze ons in de gaten kregen, zwaaiden ze ons vrolijk toe. "Kom er toch in, het water is heerlijk!" riep Diana. "We wachten liever nog even," riep ik terug. Hierop begonnen de dames rond te zwemmen en handstandjes te maken op de bodem van het zwembad. Hun fabelachtig gespierde dijen en kuiten staken hierbij in al hun glorie uit het heldere water. Maar wacht eens even! Wat was hier aan de hand? Het leek wel alsof ze het erom deden! Met hun benenshowtje probeerden ze Erik en mij op te geilen! En reken maar dat ze daarin aan het slagen waren! Langzaam voelde ik de inhoud van mijn zwembroek opzwellen, totdat mijn erectie onmiskenbaar was geworden voor een eventuele passant. Ik pakte zo onopvallend mogelijk mijn handdoek en drapeerde die over mijn verhitte onderlichaam. Erik kende blijkbaar dezelfde gevoelens, want hij begon zachtjes voor zich uit te zingen, op de melodie van "We zijn zo stoned als een garnaal". "Ik ben zo geil als een kanon, geil als een kanon." Erik kende kennelijk minder schaamte dan ik, want hij deed geen enkele moeite om zijn opwinding te verhullen en bewoog zelfs zijn heupen heen en weer om aan te geven waarop zijn hersens op dat moment voor honderd procent gefocust waren. Na ons tien minuten getrakteerd te hebben op hun showtje, hesen Diana en Syreeta hun majestueuze lijven uit het water. Ze droogden zich af, trokken hun oranje badjassen aan en liepen naar ons toe. "Ik geloof dat jullie blij zijn om ons te zien," zei Diana terwijl ze haar blik heen en weer liet gaan tussen de zwembroek van Erik en mijn handdoek. Syreeta schoot onbedaarlijk in de lach. "Syreeta en ik moeten ons nu gaan opmaken voor het diner. Hebben jullie zin om na het diner bij ons op bezoek te komen? Ons kamernummer is 3113." Erik aarzelde geen moment en zei: "Dat lijkt ons een uitstekend plan. Rond acht uur zullen jullie ons kunnen verwelkomen." "Nou, tot straks dan," antwoordde Diana, waarna ze de nog steeds onbedaarlijk lachende Syreeta meenam. Nadat de dames uit het gezicht verdwenen waren, was de opwinding snel weggeëbd. "Wat denk je dat we daar vanavond kunnen verwachten?" vroeg ik aan Erik. "Ik weet het niet precies, maar heftig wordt het in ieder geval," antwoordde Erik. We gingen naar onze hotelkamer, namen een douche en kleedden ons aan voor het diner. Na het diner, dat matig was en in verschillende eetzalen werd geserveerd, gingen we weer naar de hotelkamer om nog wat te lezen. Om vijf voor acht zei ik: "Erik, zullen we de dames met een bezoek gaan vereren? Het is bijna acht uur." Erik antwoordde: "Ga jij alvast maar. Ik moet eerst nog even een bruinvis doorspoelen. Neem in ieder geval dat flesje wijn mee." Toen ik op de deur van kamer 3113 aanklopte, zag ik het dunne streepje licht dat onder de deur doorkwam verdwijnen. "Hallo, kom binnen," zei Diana toen ze de deur had geopend. Ik stapte de halfdonkere kamer binnen en moest mijn ogen even laten wennen aan de duisternis. Langzaam werden de contouren van het interieur van de hotelkamer duidelijker: naast me stond een tafeltje, waarop ik het flesje wijn neerzette. In de achterwand zaten twee grote ramen, die afgesloten waren met dikke gordijnen. Tegen de rechterwand stond een groot tweepersoonsbed, daarachter bevond zich een deur. Links stonden twee stoelen, op één waarvan Syreeta zat. De vloer lag bezaaid met trekveren, buigstaven, roeibankjes en allerlei ander soort fitnessmateriaal. Toen ik het bed nog eens goed bekeek, zag ik tot mijn verbazing dat aan elk van de vier bedstijlen een touw was vastgeknoopt, met aan het uiteinde een lus die met klittenband dichtgemaakt kon worden. Op dat moment deed Diana, die achter me stond, het licht aan en sloeg ze haar armen rond mijn middel. Schijnbaar zonder enige moeite tilde ze me op, droeg me naar het bed en smeet me daar op. Razendsnel draaide ze me op mijn rug en ging schrijlings op mijn borst zitten. Ze pakte allebei mijn polsen stevig beet, drukte die moeiteloos tegen het bed aan en zette haar knieën op mijn bovenarmen. "Wa...wat heeft dit te betekenen?" vroeg ik verbouwereerd. "Hou je bek watje, vanaf nu maken wij de dienst uit," schreeuwde Diana me toe. Ze pakte mijn linkerpols stevig beet, sloeg er de lus om en plakte het klittenband dicht. Daarna deed ze hetzelfde met mijn rechterpols. Ze liet zich langs mijn lichaam naar beneden glijden, pakte een stuk touw en bond mijn enkels tegen elkaar aan. "Aardig van je dat je een flesje wijn hebt meegebracht, maar zonder kurkentrekker kunnen we daar niet veel mee," zei Diana. "Laat mij maar even", zei Syreeta. Ze pakte de fles beet en haalde er het loodje af. Toen nam ze een kleine spreidstand aan en zakte lichtjes door haar knieën. Ze schoof het kruisje van haar slipje een beetje opzij en bracht de hals van de fles bij zich naar binnen. Ze ademde diep in en toen ze haar longen volgezogen had, hield ze haar adem in. Toen gaf ze een krachtige ruk aan de fles en "PLOP". Zonder een druppel te morsen had ze de fles geopend, puur met de kracht van haar vaginale spieren! Ze overhandigde de fles aan Diana en haalde met een handig gebaar de kurk weer tevoorschijn. "Handig trucje, Syreeta, dat moet je me ook eens leren," sprak Diana vol bewondering, terwijl ze twee glazen volschonk. "Het is heel gemakkelijk, Diana, en ik weet dat je er de juiste spieren voor hebt," antwoordde Syreeta. Op dat moment werd er op de deur geklopt. Dat was Erik natuurlijk. Syreeta stond op, deed het licht uit en zei tegen Diana: "Zorg ervoor dat jouw watje geen kik geeft, Diana." "Komt in orde, Syreeta," zei Diana. Ze klom op het bed, ging met haar voeten aan weerszijden van mijn hoofd staan en liet zich met haar onderlichaam op mijn gezicht zakken, zodat mijn ademhalingswegen volledig werden afgesloten. "Die zegt voorlopig niets meer, Syreeta," hoorde ik Diana zeggen terwijl de ademnood me al aardig parten begon te spelen. Syreeta deed de deur open en zei: "Hallo Erik, kom binnen, je vriend heeft zich al geïnstalleerd." Ook Erik moest zijn ogen laten wennen aan de duisternis. Op het moment dat hij zag dat ik in zo'n compromitterende houding op het bed lag, greep Syreeta hem rond zijn middel, tilde hem op en voerde hem hevig tegenstribbelend door de deur naast het bed af naar de belendende kamer. Diana ging nu van mijn gezicht af en ik hapte amechtig naar de lucht waarvan ik minstens een minuut verstoken was geweest. Diana ging naast het bed staan, maakte mijn broeksriem en de knoop van mijn spijkerbroek los en trok de ritssluiting naar beneden. Met twee handen pakte ze mijn broeksband aan weerszijden beet en trok die tergend langzaam tot op mijn knieën. Daarna deed ze hetzelfde met mijn onderbroek. "Nou zeg, jij hebt ook niet echt vooraan in de rij gestaan toen de mannelijke geslachtsorganen werden uitgedeeld," schamperde ze terwijl ze mijn pik en ballen bekeek. Ze liep naar de kast en haalde er een rood-wit-blauwe plumeau uit. "We hadden jullie in de bus al als onze speelkameraadjes uitgezocht, maar we willen eerst wel weten of jullie over voldoende uithoudingsvermogen beschikken, anders is er voor ons ook geen lol aan," zei Diana terwijl ze met de plumeau over mijn geslachtdelen begon te strelen. Zonder dat ik er iets tegen kon – of wilde – doen begon mijn pik stijf te worden. Geraffineerd bewerkte ze mijn ballen met de plumeau, totdat mijn pik zich maximaal met bloed had gevuld. Daarna ging ze naast me zitten en greep met haar gespierde hand mijn pik stevig beet. Ze begon me vakkundig af te trekken. Aangezien ik al een paar weken "droog" stond, duurde het niet lang voordat ik mijn sperma over mijn buik begon te spuiten. Het gaf me een opgelucht gevoel. Diana pakte wat tissues en veegde mijn eikel en buik schoon. "Dat was snel zeg, je hebt zeker al een hele tijd geen vrouw meer gehad," merkte Diana misprijzend op. "Nee, Diana, en het lucht me ontzettend op," gaf ik haar toe. "Je zult nog wel anders piepen, watje," zei Diana op dreigende toon. Ze nam de plumeau weer ter hand en begon daarmee weer over mijn inmiddels slap geworden pik te strelen. Het duurde nu iets langer voordat mijn voortplantingsorgaan zich volledig opgericht had. Ze pakte hem beet en begon me hardhandig af te rukken. Dit was niet aangenaam meer en deed zelfs een beetje pijn. Toch slaagde ze erin om mij voor de tweede keer in korte tijd klaar te laten komen. Wederom veegde ze mijn eikel en buik schoon, maar daar had ze nu maar één tissue voor nodig. "Hoe was dat, watje?" vroeg Diana. "Heel fijn, Diana," loog ik een beetje, want de pijn was erger dan het genot. "Maar ik denk dat ik hiervan voor vandaag genoeg heb gehad," probeerde ik haar enthousiasme te temperen. "Nou, ik denk van niet, want ik ben pas tevreden na het magische aantal van zeven!" stelde Diana vast met een stem die geen tegenspraak duldde. "Syreeta en ik hebben dat met elkaar afgesproken." Wederom begon ze mijn slappe geslachtsdeel met de plumeau te bewerken. Mijn pik luisterde meer naar de strelingen van de plumeau dan naar mijn verlangen naar rust. Toen mijn pik – volledig tegen mijn zin in – weer helemaal klaar was voor actie, greep ze hem weer ruw beet en begon me nog hardhandiger pijnlijk af te trekken. Toen ik voor de derde keer klaarkwam, trokken mijn ballen zich pijnlijk samen en produceerde ik nog slechts een paar druppels sperma. Diana vond het kennelijk niet meer de moeite waard om die van mijn eikel te vegen. De vierde, vijfde en zesde keer duurde het steeds langer voordat mijn geslachtsdeel weer klaar was voor actie, en nog langer voordat Diana me, beurtelings met haar linker- en rechterhand, tot een orgasme had gedwongen. De zevende keer was een regelrechte marteling. Minstens een uur lang zat Diana met haar steeds harder wordende handen aan mijn erectie te rukken. Toen ik eindelijk was klaargekomen, raakte ik bewusteloos. Toen ik weer bijkwam, lag ik op het bed van onze eigen hotelkamer. Naast me lag Erik, die kermend op zijn buik lag. Zijn naakte achterste was pimpelpaars en bedekt met rode striemen. "Wat is er met jou gebeurd?" vroeg ik op bezorgde toon. "Ik heb de zeven keer niet gehaald. Syreeta zei dat ze daar helemaal niet blij meer was en toen heeft ze me over de knie gelegd en me vijftig keer met de vlakke hand "klits klats klandere, van de ene bil op de andere" gegeven. Die meid is zo sterk, ik kon er helemaal niks tegen doen. Daarna haalde ze een liniaaltje tevoorschijn en moest ik op mijn handen en knieën gaan zitten. Toen heeft ze mijn kont nog eens vijftig keer met de scherpe kant van dat liniaaltje geteisterd." Terwijl ik me realiseerde dat ik er nog relatief genadig vanaf was gekomen, viel ik in een verlossende slaap. Wordt vervolgd.