Paul By Dutcher Paul who gets humiliated and raped by his girlfriend's roommate. Update 01/11/1997 to dutch Paul zat in bibliotheek van de universiteit zijn studieboeken door te nemen. Als eerstejaars aan de Universiteit van Leiden had hij het erg zwaar. Het VWO had hij eigenlijk met gemak doorlopen, maar deze studie Economie viel hem erg zwaar. Hij richtte even zijn hoofd op, want de regeltjes in het boek begonnen nu toch voor zijn ogen te dansen. Plotseling werd zijn aandacht getrokken door een enorme kerel die de bibliotheek ruimte binnen kwam. Zijn verbazing werd echter groter toen dit gigantische persoon dichterbij kwam, en het een vrouw bleek te zijn. Allemachtig, wat was ze groot. Ze was niet alleen lang, maar ook stevig. Ze kwam zijn kant op, en tot zijn grote verbazing hoorde hij zijn naam zeggen, "Hallo Paul". Hij keek langs de reusachtige vrouw en zag Yvonne staan, het meisje waar hij een beetje mee optrok, deze eerste 3 maanden van zijn studie. "Ik wil je even voorstellen aan Magda, met haar ga ik mijn eerste studieproject voorbereiden". Hij stond op om de boomlange vrouw een hand te geven, maar kreeg het gevoel dat hij was blijven zitten. Zelf had hij een tenger postuur, en met zijn 1.68 meter kon je hem ook zeker niet groot noemen. Zelfs Yvonne was met 1.75 meter al een stuk langer dan hem. hij haatte het als vrouwen groter als hem waren, maar Yvonne was tenger, zodat het lengteverschil nogal meeviel. Hij stond nu voor de enorme Magda, en keek op tegen haar enorme borsten, die als meloenen in een netje in haar trui hingen. Hij schatte dat ze zeker 2.10 meter lang moest zijn en over haar gewicht durfde hij amper een schatting te maken. Hij stak zijn hand uit en voelde hoe zijn hand compleet in de grote hand van de vrouw verdween. "Magda", zei ze met een diepe, zware basstem. Hij had gevoel dat hij piepte toen hij zich voorstelde als Paul van Rosmalen. Langzaam deed hij een stapje naar achteren om de vrouw in haar gezicht aan te kijken. Ze had halflang, gitzwart haar en een vol gezicht, zoals alles aan de vrouw vol was. Ze keek nors op hem neer, en het liefst had hij zich onzichtbaar gemaakt. "Wat een lekker klein ventje ben jij zeg", zei ze met haar donkerbruine stem, "met jouw wil ik wel eens spelen." Hij kreeg het gevoel dat het zweet hem aan alle kanten uitbrak. "Met je spelen" dacht hij, ze kan me totaal verpletteren. Hij hoorde Yvonne zachtjes giechelen. "Dat zegt ze maar om je te plagen, Paul. Wat ben je toch altijd serieus." Vervolgens richtte ze zich tot Magda, "Zullen we gaan , we hebben vandaag nog veel te doen". De boomlange vrouw draaide zich zonder iets te zeggen om, en liep samen met Yvonne de zaal uit. Paul kon het niet nalaten om de reuzin na te staren. Plotseling zag hij dat Magda haar hoofd omdraaide, zonder dat Yvonne het merkte, en hem doordringend aankeek. ze gaf hem een vette knipoog en liep verder. - De weken hierna had hij de grote meid niet meer gezien, en was haar dan ook bijna vergeten. Af en toe dacht hij nog wel eens terug aan wat een enorme indruk ze maakte. En dan die veelbetekenende knipoog. Zou ze hem echt willen om "mee te spelen"?. Alleen de gedachten al. Hij zou niets meer dan een speelpop in haar handen zijn. Maar zijn gedachten concentreerden zich de laatste tijd steeds meer bij Yvonne. ze waren zelfs al 2 keer uit geweest, en ondanks het feit dat ze nog niet gezoend hadden of zoiets, voelde hij een bepaalde aantrekkingskracht tussen hen ontstaan. Inmiddels had hij de eerste 5 maanden van zijn studie voltooid, en begon het erg naar zijn zin te krijgen. Sinds 3 maanden had hij een kamer in het studentenhuis, en kon goed opschieten met de mensen in het flat. Hij had zijn eigen kamer, en ondanks dat het er klein was, had hij het sfeervol ingericht. Ook een voordeel vond hij het dat de flat van Yvonne maar op 5 minuten afstand van zijn eigen flat was. Die avond had hij afgesproken met Yvonne, en zou haar om 19.30 uur ophalen. Ze zouden naar de nieuwste film van Tom Hanks gaan, en ondanks dat hij nou niet erg weg was van Tom Hanks, verheugde hij zich op een avondje met Yvonne. Stipt om 19.30 uur belde hij aan bij Yvonne. Enkele ogenblikken later ging de deur open, en liep hij de trap op, naar boven. Haar flat was op de 4e etage, en hijgend stond hij voor haar deur. Tot zijn verbazing stond de deur open, nu is dit niet gek, maar normaal stond ze hem altijd in de deuringang op te wachten. Plotseling werd de deur opengedaan, en tot zijn schrik stond de reusachtige Magda in de opening. Van schrik was hij al een stap naar achteren gegaan, en keek in het grijnzende gezicht van de enorme vrouw. "Je bent toch niet bang van me, schatje?". "Euhhhh, nee", stamelde Paul, "maar ik had Yvonne verwacht". "Ben ik dan zo lelijk of zo, dat je schrikt?". Gelukkig hoefde hij geen antwoord te geven en zag hij Yvonne ergens achter het grote vrouwenlichaam tegen hem praten." Paul, leuk dat je er bent, kom binnen". Machteloos keek hij naar de vrouw voor hem. Hoe moest hij in Godsnaam voorbij dat mens komen?. Tot zijn opluchting ging ze opzij. Hij ging zitten op de bank en Magda ging tegenover hem zitten in een grote feulteill. "Magda komt voorlopig even bij me wonen, want haar kamer was tweemaal verhuurd, en aangezien zij net iets later was, had ze pech". Deze woorden van Yvonne donderden bij Paul na alsof er net een orkaan voorbij was gekomen. "Fantastisch, dacht hij bij zichzelf, dan zit die halve mammoet hem constant op zijn lip te kijken, als hij al ooit iets durfde te beginnen met Yvonne. "Dat is vriendelijk van je", zei Paul en hij keek naar Magda, die hem nog steeds grijnzend aankeek. Yvonne begon een gesprek over haar gezamenlijke opdracht met Magda, en Paul dacht er verder even niet over na. Even later dwaalden zijn gedachten even af, omdat Yvonne af en toe wel erg lang van stof was. Ongemerkt dwaalden zijn ogen naar de grond, en zag dat Magda haar schoenen uitdeed. Haar enorme voeten gleden uit de zwarte pumps, waarna ze haar benen uitstrekte. De zwart gekouste voeten bevonden zich nu vlak voor hem, en hij kon het niet weerstaan om naar de voeten te kijken. "Wat een schuiten zeg", dacht Paul bij zichzelf. Hij probeerde zijn voet zo te draaien, zodat hij zijn eigen voeten met die van de grote Magda kon vergelijken. plotseling hoorde hij Magda zeggen "maat 48", tussen de woorden van de nog immer doorratelende Yvonne door. Met een rood hoofd keek Paul naar Magda." Hou je van vrouwen met grote voeten, Paul?", vroeg ze cynisch. "Je mag ze best even aanraken hoor". Paul had het niet meer. Vervolgens legde de enorme Magda haar voeten bij Paul op zijn schoot neer. "Geef me maar een voetenmassage, daar ben ik wel aan toe". Paul duwde uit allemacht tegen de vrouwenvoeten, maar daar kwam geen enkele beweging in. "Oh, wil je met mijn voeten worstelen, jochie, dat is ook goed hoor". Vervolgens duwde ze haar linkervoet onder Paul zijn neus. "Probeer mijn voetje maar weg te duwen. "Gelukkig was Yvonne opgestaan, en kwam tussenbeide. Terwijl ze de voet van Magda wegduwde, die nu wel meegaf, zei ze tegen haar grote vriendin dat ze Paul niet zo moest plagen. "Paul houdt meer van kleine vrouwen, Mag, dus je maakt geen kans bij hem". De reuzin grijnsde. "Nou, volgens mij ben jij ook een stuk groter dan onze kleine vriend hier". Yvonne antwoordde hier niet op, en richtte zich tot Paul. "Ik ga even naar het toilet, dan gaan we zo, Oke?". "Ja, graag" zei Paul, terwijl hij opstond. Nerveus keek hij om zich heen. Hij wilde de boomlange vrouw niet aankijken. Maar dat had hij niet zelf in de hand. Vanuit zijn ooghoeken, zag hij dat de reuzenmeid opstond, en zijn richting opkwam. "Ze vult zowat de hele kamer in d'r eentje", dacht hij nog. Maar die gedachten maakten snel plaats voor andere, bangere gedachten. Hij keek nu naar Magda, die angstaanjagend dicht naast hem stond. Haar zware basstem leken al zijn organen doorelkaar te schudden. "Zo mannetje, dus jij houd niet van grote vrouwen ?". Langzaam voelde hij hoe haar grote lichaam het zijne raakte. Hij deed een stapje naar achteren, maar het lange lijf bleef hem volgen. Op een gegeven moment voelde hij de muur achter, zich en nog meer angst maakte zich van hem meester. Hij voelde hoe het lichaam van de reuzenvrouw hem langzaam opslokte, en duwde wat hij kon tegen de vrouw. Maar ze gaf nog geen millimeter mee. Zijn hoofd werd verzwolgen door het onderste gedeelte van de enorme borsten. Hij probeerde nu Yvonne te roepen, maar ook dit had geen enkel effect. Het geluid van zijn stem werd verstomt door het vrouwenlichaam. "Vind je dit niet geil, kleintje, volgens mij wel". Plotseling voelde hij de hand van de vrouw tussen zijn benen. Ze begon zijn pik te masseren, die tot zijn ontzetting ook nog stijf werd. "Nou, zo te voelen vind je het allemaal erg opwindend", zei Magda weer. Hij had kans gezien om zijn handen tussen zijn eigen en het grote vrouwenlichaam te krijgen, en probeerde de enorme hand van de vrouw weg te duwen. "Stop daarmee, anders knijp ik je hele handeltje fijn als een rijpe banaan", siste de grote Magda. Die ene zin was genoeg voor Paul om zijn poging te staken. Het had waarschijnlijk toch geen zin. Inmiddels merkte hij dat de masseerbewegingen van Magda hun effect begonnen te krijgen. Hij voelde hoe zijn ballen zich samentrokken om tot uitbarsting te komen. De wanhoop werd hem nabij. Schreeuwend en duwend probeerde hij te ontsnappen uit de greep van dat reuzenwijf. Maar het had geen zin meer. De prikkels waren te groot geworden, en langzaam voelde hij de sperma zijn onderbroek inlopen. Even ging de massage nog verder, totdat ze eindelijk los liet en een stap achteruit deed. "Je komt ook snel klaar zeg", zei ze, "maar daar breng ik wel verandering in. Oh ja, voor alle duidelijkheid, geen woord hierover tegen Yvonne, want ik weet je toch wel te vinden, en je zal inmiddels wel begrijpen dat ik veels te sterk voor je ben. Begrepen?", en om haar woorden kracht bij te zetten, greep ze met een hand zijn hoofd beet. "Ja ja, natuurlijk", piepte Paul. De toiletdeur ging open en Yvonne kwam binnen, "zullen we gaan?", zei ze tegen Paul. "Uhhh ja, ik moet alleen ook even naar het toilet". Op het toilet probeerde hij zo goed mogelijk zijn broek een beetje schoon te maken. Opgelaten verliet hij het toilet, en liep samen met Yvonne de flat uit. - Uitgeput kwam hij thuis. Yvonne had de hele avond gezeurd dat hij zo stil was, en wilde weten wat er aan de hand was. Uiteraard had Paul niets gezegd. Hij was doodsbenauwd voor die gigantische griet. Hij had Yvonne thuis afgezet, en was niet op haar uitnodiging ingegaan om nog even wat te komen drinken. Hij had absoluut geen zin om weer vernederd te worden door dat mens. Het liet zijn gedachten maar niet los hoe hij van dat mens af moest komen. Niets leek nu meer mee te zitten. De volgende ochtend had Yvonne verteld dat ze door haar ouders was uitgenodigd om het komend weekend bij hun te komen logeren, dus ze zouden elkaar een aantal dagen niet zien, aangezien Yvonne de kans greep om er een lang weekend van te maken. - Paul had s'ochtends Yvonne gedag gezegd, en haar een prettig weekend gewenst. gekscherend had ze nog gezegd dat hij Magda maar een beetje gezelschap moest houden, aangezien die verder geen vrienden had. Ze vertelde hem ook nog dat ze de kwaadste niet was. "Nee, natuurlijk niet", dacht Paul bij zichzelf, en even speelde hij met de gedachte om Yvonne te vertellen wat ze 2 avonden terug met hem had gedaan. Maar de bijtende woorden van de enorme Magda brachten hem snel weer van die gedachten af. Gelukkig was het lekker weer, en voor het enorme universiteitencomplex zat hij rustig op een bankje van de zon te genieten. Hij had zijn ogen gesloten, en dommelde een beetje weg. Hij droomde van de fijne dingen die hij met Yvonne zou willen doen, en de wereld leek een sprookje. Totdat dat sprookje wreed werd verstoord door een "Hoi Paul", een vrouwenstem, maar de stem van een kolossale vrouw. Hij deed zijn ogen open en voor hem stond de gigantische Magda. Paniekerig keek hij om zich heen hoe kon ontsnappen. "Rustig maar, je hoeft niet weg te rennen. Ik zal je niets doen", en terwijl ze dat zei ging ze naast hem op het bankje zitten. Er klonk iets oprechts uit de woorden van de door hem zo gevreesde vrouw, en hij draaide zijn lichaam iets naar haar toe. "Ik weet dat ik een beetje vervelend ben geweest, maar ik vind het altijd ontzettend irritant als kleinere mannen die ik leuk vind mijn vriendinnen de voorkeur geven, terwijl diezelfde mannen wel altijd naar me zitten te staren alsof ik van een andere planeet kom". "Kan je je daar iets bij voorstellen?". Paul wist niet wat hij moest zeggen. Hij moest toegeven dat hij naar haar enorme boezem had zitten staren, en dat hij haar grote voeten had willen vergelijken met zijn schamele maat 40. "Euhh, ik weet niet wat ik moet zeggen Magda. Ik denk dat je ergens wel een beetje gelijk hebt, maar je moet toegeven dat je benadering nogal agressief is". Dat laatste zei hij steeds zachter, bang als hij was dat ze hem zou aanvallen. "Dat ben ik met je eens Paul. En daarom wil ik je uitnodigen om vanavond bij mij langs te komen en dan trakteer ik je op een etentje. Ik kan heerlijk koken, en tenslotte is het ook leuker voor Yvonne als we vrienden worden". Hij viel bijna van het bankje. Niks geen pak slaag, maar begrip en een verzoeningsgebaar. Hij huiverde er enigszins voor alleen met haar in dat flatje te zijn, maar anderzijds moest je iemand ook maar eens vertrouwen, en hij stemde in met haar voorstel. Wat zou hij daar spijt van krijgen. - Met een rustige trede liep hij het acht verdieping tellende flat binnen. Iemand had de benedendeur opengelaten, dus hij had niet aan hoeven te bellen. Op de vierde verdieping ging hij rechtsaf en stond voor de deur waar anders zijn lieftallige Yvonne hem opwachtte. Hij drukte op de bel, en wachtte enige momenten. De deur zwaaide open en in de ingang zag hij het immense postuur van Magda staan. Ze droeg een eenvoudige blouse, waar zoals altijd de enorme borsten uitpuilden. Verder droeg ze een spijkerbroek en aan haar voeten had ze geen schoenen aan, maar zwarte pantykousen of zoiets. "Kom binnen, leuk dat je er bent", zei ze uitnodigend, en ging hem voor de huiskamer in. Hij keek naar de enorme kont die voor hem uitwaggelde. Haar kont kwam tot zijn borst!!. Paul ging zitten, en Magda liep de keuken in. Ze vroeg of hij ook een wijntje wilde, waar hij wel zin in had. Een beetje alcohol zou hem misschien enigszins tot bedaren kunnen brengen. Helemaal op zijn gemak voelde hij zich toch niet. Maar onder het genot van een rood wijntje praatte ze honderduit, en na een uurtje gingen ze aan tafel. "Je kon veel zeggen over d'r", dacht Paul, "maar koken kan ze". Paul smulde van het heerlijke eten en ging voldaan op de bank zitten. Magda nestelde haar grote lichaam naast hem neer en legde haar voeten op de tafel, die op een voor hem veels te grote afstand stond om hetzelfde te doen. "Nou smaakte het", zei ze, en terwijl ze dat zei legde ze haar hand op zijn dijbeen. Paul keek naar de grote sterke vrouwenhand en de lange krachtige vingers, waarvan de nagels roodgelakt waren. Haar hand besloeg zowat zijn hele dijbeen. "Ja, het was lekker", stamelde Paul. Hij voelde hoe ze zachtjes in zijn dijbeen kneep, en hem met een geile blik aankeek. Plotseling had hij het gevoel alsof zijn zesde zintuig ging werken. Hij moest weg hier!!. Haastig stond hij op maar in zijn haast viel het glas met nog een laagje rode wijn over zijn broek. "Shit !!", dacht hij. "Wat is er nou aan de hand?, hoorde hij Magda zeggen, "Ik zou dat maar even schoonmaken als ik jou was". Hij wist het nu ook niet meer. Misschien was hij wel veels te achterdochtig. "Ja, ik loop even naar de keuken", zei hij, en liep snel de keuken in. Hij bekeek de vlek op zijn broek en vloekte binnensmonds. Hij deed zijn schoenen uit, en daarna zijn broek, zodat hij de vlek wat beter schoon kon maken. Na even hard te hebben geboend was de vlek er aardig uit. "Nou, en dat met wijn, dat valt me nog mee", dacht hij. Hij wilde zijn broek aantrekken, toen hij zag dat op zijn overhemd net zo'n grote vlek zat. Woedend trok hij zijn overhemd uit, en begon deze ook schoon te boenen. "Oh, ik zie dat je je al hebt uitgekleed", hoorde hij zeggen. Hij keek naar de ingang van de keuken, en zag Magda staan. Ze was naakt, op de zwarte panty na, die ze nog aan had. Haar enorme borsten slingerden zachtjes heen en weer, toen ze dichterbij kwam. "Zo Paultje, zullen we dan toch maar eens kijken hoe je jezelf verweerd tegen een vrouw van 2.12 meter en 186 kilo?". "186 kilo?. Dan was ze drie maal zo zwaar als hem!!!", dacht hij. Arme Paul kreeg geen kans meer om iets te zeggen of te doen. Alsof hij een klein kind was, greep ze hem bij zijn arm beet, en sleurde hem de keuken uit. Met drie passen stond ze in de huiskamer, en gooide hem in een beweging tegen de grond. Hij wilde iets zeggen, maar direct werd zijn mond gesnoerd door de voet van de grote vrouw, die ze op zijn gezicht zette. Hij schudde zijn hoofd wild heen en weer, maar de enorme vrouwenvoet verplaatste nog geen millimeter. "Zo mannetje, dan ga ik eindelijk eens lekker met jou spelen. Ik heb het je toch al gezegd?. Ik vind het zo opwindend om zo'n klein ventje zoals jij onder mijn voeten of lichaam te zien kronkelen. Ohhh, ik kan niet wachten om je te vernederen !!!". Ze voegde de daad bij haar woorden en bukte voorover en greep hem bij zijn haar beet. Langzaam trok ze hem omhoog, en terwijl hij nog op zijn knie‰n zat, stapte ze over hem heen. Ze trok hem verder omhoog, zodat hij met zijn hoofd tussen haar gigantische dijbenen kwam te zitten. "Vind je dit lekker, mannetje?", zei ze, terwijl ze haar benen langs elkaar schuurde. Zijn hoofd werd als een bal tussen de gekouste dijbenen geschuurd. Hij probeerde zijn hoofd terug te trekken, maar het was zinloos. Plotseling lieten de zuilen van dijen zijn hoofd los, en uitgeput viel hij languit op de grond. "Sta op, dwerg", hoorde hij Magda zeggen. Hij verzamelde al zijn krachten, en stond langzaam op. Vervolgens haalde de reuzin genadeloos uit met de vlakke kant van haar hand. Alsof ze een tennisbal backhand terugsloeg, raakte ze hem vol op zijn gezicht. Hij viel achterover, en klapte tegen de grond. Hij hoorde de enorme vrouw hard lachen. Ze bukte, en greep hem bij kop en kont beet. Hij voelde hoe hij werd opgetild alsof hij niets woog. Ze hield hem hoog boven haar hoofd, maar door haar lengte werd hij tegen het plafond gedrukt. Lachend schuurde ze zijn rug langs het plafond. Paul gilde het uit, en smeekte of ze hem los wilde laten. "Smeek je me nou al, kleine man?. Dat is ook snel. Ik ben nog lang niet klaar met je". Een paar keer achter elkaar deed ze net alsof ze hem liet vallen. De angst werd Paul te veel. De tranen liepen over zijn wangen, waardoor hij de grote vrouw stotterend vroeg of ze hem toch alsjeblieft los wilde laten. "Ach, moet mijn kleine mannetje huilen ?" , zei de grote Magda cynisch. Terwijl ze hem nog vast had, liep ze naar de slaapkamer. Binnen gooide ze hem op het bed, ging op hem zitten, "Zo, nu is het tijd voor mijn behoeftes", vindt je ook niet?. Paul zei niets meer. Als versteend lag hij op het bed. De lange vrouw trok snel de weinige kleren die hij nog aanhad van hem af. Zelf was ze ook binnen 2 minuten uitgekleed. ................................................................. Wordt vervolgd. Laat even via het Tall Women Message Board weten, of dit verhaal een vervolg verdient. "Dutcher"