EEN DROOM DIE WERKELIJKHEID WERD



De eerste keer dat ik haar zag moet ze ongeveer 17 jaar zijn geweest.
Ze was net klaar met haar tennistraining op een uitzonderlijk warme 
zomerdag. 
Ze droeg enkel een zwarte sport-bh, een kort zwart broekje 
en korte tennissokken in haar tennisschoenen. Mijn ogen gleden 
automatisch naar haar middel waar ik de hardste buikspieren zag die ik 
ooit in het echt gezien had. Zes blokjes die eruit zagen alsof ze uit steen
waren gehouwen. Toen ontspande ze zich en mijn blik ging omhoog. 
Met een schok merkte ik dat ze me recht in de ogen keek. Dit duurde 
ongeveer vijf seconden. Ik kon mijn ogen niet afwenden, was gevangen 
in haar blik. Toen keek ze opzij en ze zei iets tegen haar trainer die 
naast haar stond. Vervolgens liep ze recht op me af. Ze had een 
energieke stap, aan de ene kant jongensachtig, aan de andere kant
uitdagend en sexy. Ik zag haar buikspieren bewegen met iedere stap. 
Ze liep me voorbij zonder me verder ook maar één keer aan te kijken.
Mijn adem stokte toen ze vlak langs me liep. Ze was ongeveer net zo 
lang als ik en rook heerlijk. Sindsdien droomde ik van een tweede ontmoeting
met haar, maar kwam er nooit aan toe uit te zoeken wie of waar ze was.

Vijf jaar later zag ik haar weer op een groot tennistoernooi op het hoogste 
landelijke niveau. Ze droeg twee grote sporttassen, één over haar 
schouder en de andere gewoon in haar hand. Ze was op weg naar de baan 
waar ze haar partij moest spelen. Uiteraard ging ik bij haar kijken.
Ze speelde fantastisch en won de partij gemakkelijk. Zo makkelijk dat ze
niet eens de moeite nam om haar trainingspak uit te trekken.
Af en toe meende ik haar kuiten tegen haar trainingsbroek te zien drukken,
maar daar kan de wens de vader van de gedachte zijn geweest.

Dezelfde dag nog liet ik een briefje voor haar achter bij de wedstijdleiding.
In dat briefje stelde ik mezelf voor en informeerde ik of ze interesse had
in het geven van een clinic bij mijn tennisvereniging. Uiteraard was de
achterligende gedachte dat ik haar dan weer zou kunnen zien en wellicht
beter zou kunnen leren kennen. 
Dezelfde dag nog belde ze me op. Ze zei dat ze wel interesse had en we
maakten een afspraak voor de volgende dag.
Op het tennispark zag ik haar weer lopen en nadat ik al mijn moed 
verzameld had, stapte ik op haar af en zei: "Lisa?" Ik stak mijn hand naar 
haar uit en met een stralende glimlach pakte ze die beet. Au! Het leek wel
 of mijn hand vastzat in een bankschroef. En toch leek ze geen enkele
moeite te doen om hard te knijpen of mij pijn te doen. Nee, ze gaf me 
'gewoon' een hand!
Ze schudde mijn hand een paar keer op en neer. "Jij moet Aaron zijn!"
Ik knikte en hoopte dat mijn glimlach niet te geforceerd over zou komen.
Ze liet mijn hand los en nam gelijk de leiding. "Zullen we daar gaan zitten?"
Ik liep volgzaam achter haar aan.
We hadden een leuk gesprek waarin ze onder andere vertelde dat ze pas 
op haar 15e was begonnen met tennissen, na eerst 8 jaar judo te hebben 
gedaan. (Waarin ze uiteraard een zwarte band had behaald...)
Jammer genoeg kon ik alweer weinig van haar lichaam zien, want ze droeg 
een joggingpak dat nogal wijd zat. Lisa schreef een adres op en vroeg me 
daar 's avonds naar toe te komen om de zaak af te ronden.

Toen ik dezelfde avond aanbelde bij de schitterende villa waar ze kennelijk 
woont, hoopte ik vurig dat ze wat meer onthullende kleding aan zou hebben.
Ik hoorde een zoemer gaan en ik drukte tegen de deur en ging naar binnen.
De deur sloeg achter me dicht. 
Ik stond in een lange gang en hoorde Lisa roepen: "Ik ben nog even aan het 
trainen, kom maar even helpen als je wilt!"
Dat liet ik me geen twee keer zeggen en ik liep door naar het eind van de
gang. Links zag ik een slaapkamer en rechts een fitnessruimte. 
Daar stond ze. Mijn hart sloeg een slag over. Ze droeg dezelfde outfit als 
bij onze eerste ontmoeting, alleen had ze nu geen schoenen of sokken aan. 
Het zwart stak prachtig af tegen haar bezwete, gebruinde huid. 
Met een ondeugende glimlach zei ze: "Je dacht zeker dat ik je niet herkende, 
Aaron?!" Ik stamelde wat.
Lisa zei me mijn schoenen uit te doen. Ik voldeed prompt aan het verzoek. 
"Braaf", plaagde ze me. 
Ze kwam voor me staan en zei: "volgens mij ben ik net wat langer dan jij!"
Ik moest inderdaad iets naar boven kijken, ze was denk ik één of twee 
centimeter groter. Ze deed een stap achteruit en kruiste haar armen achter 
haar rug. "Hoe vind je ze nu?" Ze spande haar buikspieren die ogenblikkelijk
reageerden. "Wauw, wauw!!!" Mijn ogen gingen van haar buikspieren naar
haar geamuseerde blik en weer terug. "Ze zijn kei- en keihard", zei ze met
gepaste trots. "Ik geloof je", zei ik zwaar onder de indruk. Kennelijk was dat
niet genoeg lof. Ze stompte snel twee keer op haar muurtje. "Toe maar! Zo
hard als je kunt!" Terwijl ik me klaar maakte om aan dat verzoek te voldoen
realiseerde ik me dat ze al ongeveer een minuut haar buikspieren hard 
gespannen hield. Dat op zich vond ik al bewonderenswaardig. Ik begon dan 
ook een behoorlijke bobbel in mijn broek te krijgen!
Ik haalde behoorlijk hard uit en raakte haar vol op haar buikspieren. 
"Geen geintjes nou!" Ze leek licht geïrriteerd. "Op je allerhardst!" Ze maakte
met haar hoofd een kom-maar-op-gebaar.
Nog steeds hield ze haar buikspieren volledig aangespannen. Ik snapte dat ik
er vol voor moest gaan en dat deed ik. 'WHAM!' Mijn knokkels leken wel te
exploderen. Lisa gaf geen krimp. Terwijl ik controleerde of ik mijn hand nog 
kon bewegen (en dat was gelukkig zo), leek ze ergens over na te denken.
Ze liep naar een kast en haalde een enorme houten moker te voorschijn. 
"Ik heb een idee", zei ze monter. Het was de bedoeling dat ik haar met de 
moker zo hard mogelijk op haar six-pack zou raken. Ze keek me strak aan. 
"Als je mijn ribben raakt, vermoord ik je..." Dat ze het meende was duidelijk.
Toen ging ze op haar tenen staan en strekte haar armen boven zich uit.
Onwillekeurig keek ik naar haar kuiten. Ze waren groter dan ik gedacht had
en zagen er al net zo hard uit als haar buikspieren. Ze ging weer even gewoon
staan. "Ik zal je even motiveren. Als ik na de klap niet op mijn tenen kan blijven
staan, trek ik iets uit. En ik heb maar twee dingen aan", voegde ze er met een 
lachje aan toe. Ze ging weer op haar tenen staan (daar gingen die kuiten weer!)
en zei achteloos, terwijl ze haar armen weer ver boven zich strekte: "Natuurlijk 
doe jij wat uit als ik blijf staan!" "Fair?" Dat kon ik niet ontkennen en ik ging er
echt voor staan met de moker over mijn schouder als een honkbalknuppel.
Ik maakte twee oefenzwaaien en haalde uit alle macht uit. Ik hoorde de lucht uit 
haar longen ontsnappen, maar ze bleef staan.
"Je linkersok!" Er was iets in haar stem veranderd. Ik keek snel in haar gezicht, 
maar ze keek opgewekt en vriendelijk. Misschien had ik me die harde toon
verbeeld? 
De tweede slag mikte ik bovenop haar navel. Ik wist niet of het iets uit zou maken;
hoe dan ook ik verloor mij rechtersok......en mijn overhemd.....
Lisa lachte spottend. "Wat ben jij een watje! Nee, een MEGA-watje!!! Je slaat nog
zachter dan mijn nichtje van veertien!" Nu was de toon van haar stem definitief 
veranderd in een koud en cynisch geluid.
Ik weet dat het dom is, maar ik verloor mijn zelfbeheersing en snauwde:"Nog een 
keer!" 
"Met genoegen", zei ze wreed.
Ik geloof niet dat ik in mijn leven ooit ergens zo veel energie in heb gestoken als in
die laatste knal met de moker. Deze keer kreunde Lisa zelfs even, maar ze bleef
staan! Ze glimlachte, likte haar lippen af en zei: "Dat begon er zowaar op te lijken."
Ze zei dat het zo genoeg was, beval me mijn jeans uit te trekken en borg de moker
weer op in de kast. Mijn kleren gooide ze in een hoek.
________________________________________________________________

"Nu jij!" Lisa kwam weer voor me staan en drukte haar linkervuist in haar 
rechterhand. Nu viel het me pas op hoe groot haar handen waren. Haar borst-, 
schouder- en bovenarmspieren zwollen vervaarlijk op.  Ik slikte. 
Blijf maar gewoon op je voeten staan. Ik zal je vier keer op je zielige 
buikspiertjes stoten." Kennelijk zag ze mijn benauwde blik, want ze zei, terwijl ze 
me met haar vlakke hand op de wang sloeg: "Wees maar niet bang. Ik begin heel 
zachtjes! En je mag je broekie aanhouden.....voorlopig!" Dit gaf me moed. 
Misschien zou er wel een heel mooi einde aan deze avond komen! "Okay", zei ik..
 
"Spannen!" Lisa's stem knalde als een zweepslag door de ruimte. In een reflex 
spande ik mijn buikspieren. Ik doe regelmatig crunches en ben best trots op mijn
buikspieren, maar Lisa begon hard te lachen. "Leuk 2-packje heb je daar...!"
Toen weer kil: "Handen op je rug". Ze haalde een koordje uit haar paardestaart, 
schudde haar halflange kastanjebruine haar los en bond met een razendsnelle 
beweging mijn polsen bij elkaar achter mijn rug. Ik protesteerde: "Hé, waar is 
dat goed voor?" Lisa legde het onverstoorbaar uit: "Om te voorkomen dat je op 
het laatste moment je handen er voor probeert te doen en zo een vinger breekt."  
"Trouwens, je hoeft niet zo te protesteren, want ik zie dat je het heel erg naar je zin
hebt!" Met twee vingers streek ze over mijn ballen en over mijn erectie omhoog.
Ondertussen had ik mijn buikspieren weer ontspannen en dat was Lisa niet 
ontgaan. Ze deed een stap achteruit. Ogenblikkelijk spande ik mijn buikspieren.
Met een soepele beweging zwaaide ze haar linkervuist richting mijn midsectie.
Ik kon een kreun niet onderdrukken. Het had er zo relaxed uit gezien, maar de 
klap was behoorlijk aangekomen. Lisa keek minachtend. Ze leek nog groter 
dan eerst. "Klaar voor de volgende?" vroeg ze dreigend. Ik knikte aarzelend.
Deze keer haalde ze haar arm wat verder naar achteren en terwijl ze sexy kreunde
sloeg ze toe. AUWW!!! Ik voelde de pijn omhoog kruipen in mijn maag en leunde 
wat voorover. Lisa trok mijn kin omhoog en sloeg me onzacht met de vlakke hand
op mijn wang. "Je speelt leuk mee, jochie!" "Maar ik zal toch maar een emmertje
voor je pakken..."
Toen een minuut later haar linkervuist vergezeld van een luide kreet voor de derde 
keer op mijn maag afsuisde, wist ik het al. WHAM!!! Ik sloeg dubbel, pijn schoot 
omhoog naar mijn keel en het avondeten volgde. Lisa stond al klaar met het 
emmertje en ving de troep handig op. Even later veegde ze mijn mond af met een 
natte doek, gaf me wat te drinken en zei me weer rechtop te gaan staan. "Lisa, ik 
heb genoeg gehad, laten we hier mee ophouden." "Niks daarvan,  Aaron. Je ging 
akkoord met vier stoten, dus worden het er ook vier. Alsjeblieft? Nog eentje!" Ze
klonk nu poeslief en keek me sexy aan. "Het zou heel veel voor me betekenen om
eindelijk een man te vinden die het vier stoten volhoudt..." Ze leek opeens kleiner 
en kwetsbaarder. Ik aarzelde. "Daarna gaan we leuke dingen doen....." Dat gaf de 
doorslag. Ik raapte al mijn moed en waardigheid bijeen en stond weer op.
Vrijwel ogenblikkelijk richtte ook Lisa zich in haar volle lengte op en kwam vlak 
voor me staan. Even streelde ze over mijn onderbroek en ik kreeg onmiddelijk
weer een stijve. "Zie je wel, je vind het lekker om klappen te krijgen." Ze grinnikte
voldaan. Vervolgens deed ze een stap naar achteren en deed ze een dubbele
biceps-pose. "Vind je deze mooi?" Ik knikte. "48 centimeter bij de laatste meting.
Die mag je straks strelen en bewonderen." Ze liet haar armen weer zakken. 
"Okay, hier komt nummer vier..." Ze haalde haar rechterarm naar achteren. Ze 
moet de vragende blik in mijn ogen hebben gezien want ze zei simpelweg: "Ik ben
rechtshandig!" Terwijl de betekenis daarvan langzaam tot mij doordrong voegde
ze er aan toe: "Ik heb besloten je nu écht pijn te gaan doen." De blik in haar ogen
was koud, heel koud. "Span ze maar, jochie!" Uit alle macht spande ik mijn
buikspieren. Harder dan ik ooit gedaan had. Als in een roes zag ik haar enorme
vuist recht op mijn maag af gaan. Ik voelde het contact van haar vuist met mijn 
buikspieren. Het leek alsof ze er dwars doorheen sloeg. Ik voelde haar vuist diep 
naar binnen gaan en toen leek het alsof mijn maag explodeerde. Daarna werd 
het me zwart voor de ogen. Ik herinner me alleen nog dat ik wakker werd in een
grote kooi in een donker vertrek