Linderia Door Noroltix Langer dan lang Linderia was wat je noemt een reuzin. Ze was nog lang niet volgroeit en toch stak ze al ver boven de meeste mensen van het dorp uit. Het is niet beleefd om aan een meisje te vragen hoe lang ze is, maar Linderia was op zeker over de 2 meter. Ze moest bukken om door een deur te kunnen. Linderia zat in de brugklas van het lokale College. Het kwam regelmatig voor dat lange gasten en meiden uit de hoogste klassen zo onopvallend mogelijk naast haar gingen staan om te zien hoeveel ze met Lin scheelden. De allereerste dag op school was het langste meisje uit 6Ath. al naar Linderia toegelopen om te zien wie er langer was. Het was tijdens de eerste pauze. Linderia zat bij haar nieuwe klasgenootjes en de lange griet uit de hoogste klas kwam zonder aarzelen op haar af. "Ik hoor dat jij lang bent" had de menselijke toren gezegd. Lin keek de lange meid onderzoekend aan. Onwaarschijnlijk lange benen in witte jeans, een kakkerig truitje, sjaaltje om de nek en een knot in het haar. Dat was het eerste wat opviel. Een echte stud. Ze was vreselijk lang en dun. Linderia was zelf nog maar net 12, ook haar benen waren vreselijk lang en haar bovenlichaam was dat ook. Ze had blauwe jeans aan, en een zwart truitje. Nu ze zat en omhoog moest kijken, had ze het idee dat de oudere meid hier voor haar onwaarschijnlijk lang was... maar dat was ze volgens haar ouders zelf ook, dus stond ze langzaam op. Terwijl ze dat deed zakte de mond van de 6ecklasser langzaam open. Linderia rees op en op en op. Haar hoofd passeerde de borsten, de schouders, de mond, de ogen en het haar van de boomlange meid en nog stond ze niet rechtop. Zo lang als dat studje eerst geleken had, zo klein leek ze nu, nu Linderia zelf rechtop stond. "Hoe.. Hoe .. Hoe lang ben je... ?" stamelde de 6e klasser die altijd boven vrijwel alles en iedereen had uitgestoken. "Langer dan jij" lachte Linderia terwijl ze weer ging zitten. Haar klasgenootjes keken bewonderend naar haar. Zelfs nu ze zat torende Lin boven hen uit. De 6e klasser bleef nog even verbijsterd naar Lin staan kijken, maar omdat ze nu volkomen genegeerd werd kwam er een blik van woede in haar ogen. Ze greep het haar van Lin vast en trok daar aan. Waarom ze dat deed is me nooit duidelijk geworden. Ze kon het waarschijnlijk niet hebben dat ze niet langer de langste was. Lin stond razendsnel op. Ze torende werkelijk waar boven het oudere meisje uit. Vooral het verschil in beenlengte was onwaarschijnlijk. Daar waar het prachtige ronde kontje van de eindexamenkandidate begon gingen de benen van Lin nog even door. In de witte jeans was het achterwerk van de 18 jarige mooi rond en vol. Lin haar kont was nog smal en  ' kinderlijk ' . Jongens uit alle klassen hadden moeite hun derde been in toom te houden. Wat een mooi gezicht.. Wat een reuzinnen.. Linderia kon met gemak cen letterlijk!c op de boomlange 6e klasser neer kijken. Ze was echt meer dan een half hoofd groter. Twee echte reuzinnen. Lin pakte de hand die aan haar haren zat vast en trok de vingers probleemloos los.OTerwijl ze de hand met haar rechter hand vast had gaf ze de kleinere reuzin een duw zodat die achterover viel. Jongens en meiden uit de hogere klassen mompelden over het feit dat niemand Petroxia ooit omver had gekregen. Met haar handen in haar zij stond Linderia voor Petroxia. Nu enkele van haar kleine klasgenootjes achter haar waren gaan staan leek ze plotseling nog veel langer. Petroxia stond op en viel aan. Ze sloeg haar armen om Linderia heen en probeerde haar ondertussen pootje te haken. Haar lange stelten waren echter niet lang genoeg, Linderia stapte gewoon over haar uitgestrekte been heen. Nu was het haar beurt. Ze wurmde haar rechterbeen tussen de benen van Petroxia en langzaam bracht ze haar bovenbeen omhoog. Het onderbeen zat als een haak cin een hoek van 45¬oc om het linkerbeen van Petroxia heen. Hoewel Petroxia's benen vreselijk lang waren kwamen ze toch van de grond toen Linderia haar bovenbeen 90 graden opgetild had en nog verder ging. Petroxia begreep niet wat haar overkwam. Haar rechtervoet zocht contact met de grond, terwijl haar linkerbeen zo machteloos was dat ze het amper kon bewegen. Nu Petroxia op deze aparte manier was opgetild kon ze Linderia recht in de ogen kijken. Wat ze zag was een ijskoude blik. Een blik die dan wellicht niet letterlijk kon doden, maar haar wel verlamde van schrik. Razendsnel ging Linderia's been weer naar beneden en Petoxia viel achterover. Plat op haar rug bleef ze liggen. De lange spriet tegenover haar was haar de baas. Lin pakte het haar van Petroxia vast en trok de spelden er uit. Het haar viel nu langs het gezicht van Petroxia. Petroxia stond weer op en probeerde de spelden te pakken. Lin stak haar arm omhoog en rekte zich helemaal uit. Petroxia sprong omhoog, maar nog kon ze niet bij de spelden. Ze was dan wel 1m93 lang, maar toch niet lang genoeg. Ze hoorde hoe er werd gelachen. Uitgelachen!! Zij.. De langste griet van de school was niet lang genoeg. De brugpieper vernederde haar op alle fronten. Linderia pakte Petroxia vast en liep naar een ruit toe. Petroxia wilde niet, maar had geen keus.. Het jongere meisje was sterker dan zij. Voor de ruit bleven ze staan en Petroxia kon in de spiegeling zien hoe klein ze leek naast de jonge reuzin. "Zo lang ben ik" lachte Linderia terwijl ze Petroxia vasthield. Ze stonden allebei rechtop, en Lin torende werkelijk waar boven de 18 jarige uit. Petroxia hoopte dat ze snel mocht gaan, maar Lin hield haar vast en bleef dat de hele pauze doen. Ze zou zich dat jaar ook niet meer buiten wagen gedurende de pauzes wanneer Linderia op het plein was. Alleen wanneer het regende en Linderia in het gebouw bleef zat er voor Petroxia niets anders op dan naar buiten te gaan. Ze had 5 jaar lang jongens en meisjes vernederd en nu was ze zelf de pineut.. Aan de ene kant was Petroxia dan ook blij dat het haar laatste jaar was, aan de andere kant vond ze het jammer. Want het volgende jaar zou haar jongere zusje naar het Dorps College gaan.. En haar jongere zusje was niet alleen een kop groter dan zijzelf en 45 kilo zwaarder, maar ook nog eens twee keer zo sterk. OHet 11 jaar oude meisje had vaak gezegd dat ze Linderia wel mores zou leren, maar hun moeder had dat verboden. "Volgend jaar", zei ze dan, "volgend jaar mag jij!" Next : Titanenstrijd