Langer !!
Door Notorium
Er is altijd baas boven baas.


Het was vrijdagnacht en Jolanda zat in het bushokje te wachten op de laatste bus 'richting'
Centrum. Naast haar zat een jong meisje, maar verder was er niemand te bekennen. Het was echt stil
voor een vrijdag. De bus zou pas over een kwartier komen en dus stak Jolanda nog maar een sigaret op. 
Dat kon makkelijk.

Plotseling werd de stilte verbroken door een zaktelefoon. Het andere meisje pakte het apparaat
uit haar jaszak en begon te spreken. Wat had Jolanda een hekel aan die dingen.. Het gerinkel in
de stille nacht had haar bijna een hartaanval gegeven. 
Ze wilde niet meeluisteren, maar hoorde het meisje zeggen "met Sandra" en daarna volgde een vreemd 
gesprek over iets wat ze blijkbaar had meegemaakt.  Sandra had het constant over haar lengte en een langer 
meisje dat ze had gezien. Omdat Sandra zacht sprak kon Jolanda niet alles horen, maar het was duidelijk
dat ze niet echt vrolijk was. Toen Sandra na 10 minuten het gesprek beëindigd glimlachte ze naar Jolanda. 
Jolanda glimlachte terug en zei "Kan lastig zijn he, die lengte. Ik weet er alles van".
Sandra begon wat te lachen, "hoezo, ben jij ook lang dan?" 

"Ja", zei Jolanda "ik vind mezelf heel erg lang" om dat te laten zien stond ze op. Sandra stond ook 
op en tot Jolanda's stomme verbazing bleek die veel langer te zijn dan zij. 
Het jonge meisje keek gewoon neer op Jolanda. "Vind jij jezelf echt heel erg lang?" 
Sandra kwam niet meer bij.. 

"Hoe lang ben jij?" stamelde Jolanda verbaasd. Ze zag zelden een meisje dat langer was dan
zij. En als dat al gebeurde, dan scheelde het nooit veel. Sandra stak echter bijna een half
hoofd boven haar uit. Ze kon dat zien in de spiegeling van de ruiten. Ze leek zelf wel klein.
"1.95" was het antwoord. "Doe je arm eens omhoog en probeer het dak eens aan te raken!", zei Sandra. 
Jolanda probeerde tot het dak van het bushokje te reiken en ze kon het grijze kunststof nog net met haar 
vingertoppen aanraken. Sandra stak haar arm omhoog en tot Jolanda's grote verbazing kon die lange 
haar hand plat tegen de onderkant van het dak aanleggen. Jolanda zelf vond zichzelf met 1m85 lang,
maar Sandra -duidelijk nog een tiener- maakte dat ze zichzelf voor het eerst in haar leven klein
voelde. "Kom eens met je hand" zei Sandra terwijl ze die van haar opstak. Jolanda zette haar
hand tegen de hand van Sandra aan. Ongelovelijk.., haar hand leek wel klein. 
Haar lange vingers eindigden nog onder de bovenste kootjes van Sandra. Dat was toch niet normaal 
meer. Sandra zette haar rechtervoet naast de linkervoet van Jolanda. 
Jolanda keek er naar en schudde haar hoofd. Haar maat 43 leek minuscuul. 
"46" glimlachte Sandra, "ik vind jou helemaal niet zo groot"
Jolanda wilde tegensputteren, maar de bus kwam aanrijden en ze stapten allebei in.
Er waren nog twee plaatsen vrij, en nog wel naast elkaar. Ze wilde niet blijven staan want dat deed Sandra al
dus ging ze zitten en tot haar ontzetting kwam Sandra naast haar zitten. Hoewel ze het eigenlijk 
altijd vervelend had gevonden lang te zijn, had ze er het tot haar eigen verbazing veel moeite mee
dat Sandra zoveel groter was. Sandra was ook duidelijk aan het maken dat haar benen veel langer waren. 
Ze zette ze heel demonstratief neer en duwde constant met haar rechterbeen tegen de linker van Jolan. 
Jolanda probeerde terug te duwen, maar Sandra bleek sterker. "Lukt niet, he" fluisterde Sandra grinnekend.

Na 20 minuten die eindeloos leken was de bus eindelijk in de binnenstad, Jolanda had afgesproken met een vriendin in 
de "Dreamersbar" die op enkele meters van de halte lag. Ze stond op om uit te stappen en gelukkig stond Sandra ook op
Ze was al bang dat ze haar er niet door zou laten. Ze keek niet naar Sandra, maar voelde hoe ze op haar neer stond te kijken.
Even later merkte ze tot haar verbijstering dat ook Sandra uitstapte en haar leek te volgen.
Verd.. Die lange zou toch ook niet... Ja hoor, Jolanda ging "Dreamers" in en Sandra volgde.

Ilse, de vriendin van Jolanda, stond al aan de bar en wuifde. Jolanda zwaaide terug en liep naar
haar toe. Het liefst had Jolan gevraagd of ze meteen naar een andere bar konden, maar Ilse had al
drank voor haar besteld. Jolanda keek om of ze Sandra nog zag.
Ja, daar was ze.. Ze kwam aanlopen met een ander meisje en wees lachend naar Jolanda.
Jolanda wilde haar vriendin nog vragen of ze toch niet weg konden, maar het was al te laat. 
Sandra ging triomfantelijk naast haar staan en begon weer te pochen over haar eigen lengte en 
hoeveel kleiner Jolanda wel niet was. Ilse keek Jolanda verbaasd aan en keek toen, net als Jolanda, 
geïrriteerd naar Sandra. Even maar.. want toen verscheen er een grijns op haar gezicht en ze 
fluisterde "Wacht hier maar even, ik ben zo terug". Ilse liep vervolgens in de richting van de
toiletten en Jolanda kon zien dat zij ook zo'n ellendige draagbare telefoon pakte.. Sandra zag
het niet.. Zij bleef maar vervelend doen en ging voor Jolanda staan, zodat die Ilse niet meer kon 
zien.

Na enkele minuten kwam Ilse terug. Jolanda zei dat ze weg wilde, maar Ilse schudde haar
hoofd: "Wacht maar even.. Ik heb even iemand gebeld". 
Jolanda had geen idee naar wie er gebeld was, maar ze kreeg een nieuw drankje in haar handen
gedrukt. Sandra stond nu een beetje tegen Ilse aan te duwen, maar Ilse was sterker dan de tiener
en gaf geen krimp. Ze bleef gewoon staan en begon met Jolanda te praten over haar nieuwe
baan. Jolanda luisterde maar half. Ze werd constant afgeleid door Sandra die hoog boven Ilse
uittorende en maar bleef duwen. Ilse's benen eindigden net boven de knieen van Sandra, zodat Sandra's achterwerk 
'in' de rug van Ilse zat. Jolanda hoorde dat Sandra maar door bleef mekkeren over het feit dat ze zoveel langer was 
dan andere meisjes. Toen die irritante griet weer tegen Ilse begon te duwen wilde Jolanda haar een zet geven, 
maar Ilse wuifde dat weg. "Niet doen, gewoon even geduld hebben".

Kort daarna ging de deur open en tot Jolanda's stomme verbazing kwam er een meisje binnen
dat moest bukken om binnen te komen en daarna wuifde die reuzin nog naar Ilse ook. Had zij HAAR
gebeld ??

Sandra had geen zicht op de deur, maar kon aan de blik van haar vriendin wel zien
dat er iets bijzonders binnen kwam. Ze draaide zich om en liet haar mond openzakken toen
ze de nieuwkomer zag. De boomlange meid liep naar Ilse en Jolanda toe. 
"Dit is Irene/ Irene, Jolanda" stelde Ilse haar twee vriendinnen aan elkaar voor. Jolanda moest 
nu echt omhoog kijken.. Ilse wees vervolgens naar Sandra en fluisterde toen iets in het oor van 
Irene die door haar knieen was gezakt.

Sandra was snel op een barkruk gaan zitten en keek een andere kant op, maar Irene liep naar haar 
toe en Jolanda hoorde haar zeggen: "Eindelijk eens een meisje dat zich met mij kan meten..  
Ik hoorde dat jij ook zo ontzettend lang bent" Sandra keek even omhoog vanaf haar kruk en mompelde 
toen iets onverstaanbaars. Irene gaf de barkeeper een teken en de muziek ging zachter. 
Ze kwam waarschijnlijk wel vaker in Dreamers.. 

Iedereen keek naar de bar en Irene riep.. "Jullie geloven het niet, maar er zit hier een meisje
dat misschien wel langer is dan ik" Er klonken verbaasde kreten. "Sta eens op" vervolgde Irene 
tegen Sandra.. 

Sandra bleef zitten, maar aangezien iedereen begon te roepen "OPSTAAN, OPSTAAN, OPSTAAN" stapte ze toch 
van de kruk af en richtte zich op. Ze stond net als Irene op schoenen met lage hakken en was langer dan
alle andere aanwezigen, op Irene na.. Met een licht gekleurd gezicht keek ze omhoog naar de diep blauwe ogen. 
Gee.. Irene was VEEL langer dan zij. Ze had het idee dat ze nauwelijks tot de schouders kwam van deze reuzin. 
Irene pakte nu de schouders van Sandra vast en draaide haar met gemak om, vervolgens ging ze rug/rug met 
haar staan. 

"Wie is er langer" lachte ze triomfantelijk. Sandra kon in de spiegel achter de bar kijken en zag
dat het hoofd van Irene totaal boven dat van haar uitstak. Tot haar afgrijzen ging Irene voor de
grap nog even op haar tenen staan zodat ze ook met haar schouders boven Sandra uitkwam.
Vervolgens vroeg Irene of Sandra het plafond kon aanraken, Sandra keek omhoog en deed
haar uiterste best, maar het lag buiten haar bereik haar armen waren niet lang genoeg. Irene
stak haar arm omhoog en bleef stijgen. Ze raakte het hout eerst met haar vingertoppen aan en
‘legde' haar hand er daarna helemaal tegenaan.
Sandra keek verschrikt naar beneden om te zien of Irene op haar tenen stond. Dat was NIET
het geval. Irene's voet werd tegen Sandra's voet aangezet en Sandra piepte verschikt "welke
maat is DAT??" "49" lachte de reuzin "daar heb jij niet van terug he.. Kleine"
Sandra wist niet hoe ze het had. 1m95 lang en toch werd ze hier ‘verkleind' door een veel
langere vrouw. Er werd hard gelachen in de bar en de muziek ging weer harder. Sandra hoopte
dat Irene haar nu met rust zou laten, maar Irene zette haar been naast die van haar en de
beenlengte werd vergeleken.. De eindeloze benen van Sandra leken wel kort! De heup van
Irene bevond zich boven Sandra's navelhoogte.
Jolanda had breed lachend toe staan kijken, maar nu wenkte Irene haar. "Nee, he" dacht ze.. 
Onmiddellijk merkte ze dat er iets vreemds gebeurde.. Jolanda had het idee dat alles om haar
heen iets kleiner werd.
"Wat gebeurt er??" schreeuwde Jolanda ontzet.. Terwijl ze neerkeek op Sandra en de rest van
de aanwezigen. Tot haar verbazing kon ze Irene recht in de ogen kijken.. "Je bent nu -net als
ik- 2m16" glimlachte Irene en ze zette Jolanda en Sandra rug tegen rug. In de grote spiegel
kon Jolanda zien dat Sandra een klein meisje leek. Glimlachend pakte ze de haarspeld uit het
haar van de lange tiener en ze strekte haar arm. Sandra keek met grote mond omhoog.. Dit
kon niet.. Jolanda was net nog een half hoofd kleiner geweest dan zij.. En nu stak ze een hoofd
boven haar uit. Ze probeerde de speld te pakken, maar hoe hoog ze ook sprong.. De hand en
de speld bleven buiten haar bereik..
Weer ging de muziek zacht en weer begonnen alle aanwezigen te roepen. Nu riepen ze echter
iets anders: "Armpje, Armpje".
Zowel Jolanda als Sandra vroegen zich af wat er bedoeld werd. Iedereen kon toch zien dat de
Jolanda hoger kon reiken dan Sandra.. Jolanda voelde dat Irene haar op haar kont sloeg en
weer voelde ze een korte pijnscheut.. Ze keek om en zag nu dat Irene een ring om had met een
klein naaldje. De wereld om Jolanda heen leek weer groter te worden, ze bleek terug te
krimpen naar haar eigen lengte. Sandra stak weer boven haar uit.
Een aparte tafel werd van achter de bar naar voren gehaald en Jolanda zag dat het een
‘handjedruk' tafel was, met handvaten en beugels.
De tafel werd tussen Jolanda en Sandra ingezet en Irene en Ilse duwden hen naar voren.
Ze hadden geen keus, zowel Irene als Ilse bleken te sterk om tegen te stribbelen.
Jolanda plaatste haar arm in het midden en Sandra deed hetzelfde. Nu Jolanda weer
‘gekrompen' was naar 1m84 waren ook haar armen weer korter dan die van Sandra.
Sandra lachte dan ook triomfantelijk. Jolanda had de haarspeld aan Irene gegeven en pakte de
grote hand van haar opponente vast. De barkeeper telde af en de wedstrijd begon.
Sandra gromde.. Nu het doodstil was geworden in de bar was dat duidelijk hoorbaar.
Ze duwde met alle kracht die ze had, maar de arm van Jolanda bewoog niet.
Woest slingerde ze haar lange been om de tafelpoot heen om een soort anker-effect te
creëerden. Ze gromde nog harder, maar de kortere arm van Jolanda bewoog niet.
Sandra ging nu echt hangen in de hoop dat ze daardoor kon winnen, maar er gebeurde niets.
De impasse duurde enkele minuten en toen voelde ze dat ze zelf werd neergedrukt. De kleinere
Jolanda was sterker. Het lange been dat om de tafelpoot geslagen was werd weer op de grond
gezet. Sandra zweette als een bezetene ze duwde wat ze kon, maar Jolanda duwde haar arm
langzaam maar zeker naar de tafel toe en terwijl ze dat deed begon ze ook nog keihard in de
hand van Sandra te knijpen.. San had het idee dat al het bloed uit haar hand verdween. Haar
vingers werden eerst wit en toen blauw..en toen werd er zo hard geknepen dat de vingers een
voor een afbraken.. Toch bleef Jolanda doorknijpen terwijl ze de arm van Sandra weer naar
boven trok en toen met een enorme klap op de tafel deed belanden. Terwijl alle aanwezigen in
de bar schreeuwden.

GILLEND werd Sandra wakker..
Ze lag in bed en was kletsnat van het angstzweet. Ze keek verschikt om zich heen..
Waar was ze?? Niet in de bar ? Nee.. Ze was nog thuis. Een blik op de klok leerde dat het al
bijna middernacht was. Ze was na het werk even gaan slapen voordat ze uit zou gaan. De
wekker zou over enkele minuten zijn afgegaan, maar ze was nu al klaar wakker.. 
Ze zwaaide haar lange benen over de rand en bleef even zitten. Hoewel ze deze droom snel
wilde vergeten bleef hij van begin tot eind in haar hoofd hangen.
Zou ze haar vriendin afbellen of toch maar naar de stad gaan. Ach.. 

Zo'n droom was toch maar fictie.. Wat zou ze zich zorgen maken.

Een klein half uur later zat ze in haar nette kleren in de bushalte te wachten op de laatste bus.
Het was stil voor een vrijdagavond. Er was niemand anders bij de halte. Ze dacht nog eens na
over haar droom en merkte niet dat er een meisje naast haar ging zitten. Plotseling schrok ze
wakker uit haar overpeinzingen.. Haar telefoon ging. Het was de vriendin die in de
Dreamersbar op haar zat te wachten en ze vertelde haar dat ze eigenlijk niet had willen komen
vanwege de droom. Hoewel Sandra haar zo zou zien vertelde ze toch al over de nachtmerrie..
Haar vriendin aan de andere kant van de lijn lachte haar uit en Sandra beëindigde het gesprek
maar.. 
Toen pas merkte ze dat er iemand naast haar zat.. Ze glimlachte nerveus en de ander glimlachte
terug en zei "Kan lastig zijn he, die lengte. Ik weet er alles van".
... zenuwachtig en stotterend zei Sandra.. "Hoezo.. Ben jij ook lang dan??" Het andere meisje
knikte en stond op.. Sandra stond ook op en keek neer op de ander.. Ze opende haar mond en
leek te gillen zonder een geluid te maken en rende vervolgens hard weg..

"Vreemd" dacht Jolanda.. "ze vindt het zeker heel beangstigend dat ik niet eens zoveel kleiner
ben dan zij.."