Billenkoek op Kerstavond. Door MBP mwfan318@aol.com, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Steve ontmoet Patricia in de trein. Het was Kerstavond, even na tien uur 's avonds. In de sneltrein tussen New York en Philadelphia keek Steve Goldstein op uit zijn boek. Hij had gedacht dat de trein leeg zou zijn; hij had niet verwacht dat er nog iemand in de trein zou zitten. Aan de andere kant van de gang bij het raam zat een aantrekkelijke oudere vrouw met een feestelijke zwarte jurk aan. Verdiept als ze was in haar eigen boek, leek de vrouw de jongeman niet op te merken. Ze had zwart haar met een beetje grijs erdoorheen. Haar benen zagen er welgevormd uit in haar zwarte panty en ze had haar schoenen uitgedaan, zodat ze onbewust haar voeten etaleerde. De vrouw was tegen de vijftig en stevig gebouwd, in tegenstelling tot de jonge vrouwen met wie Steve doorgaans omging. De jongeman kon zijn ogen niet van haar af houden; hij vond deze dame aantrekkelijk. Steve was een van de weinige joodse mensen bij het bedrijf waar hij werkte, en aangezien hij de jongste in rang was, had hij overgewerkt. De vrouw was kennelijk van een Kerstsoiree op weg naar huis. De 23- jarige man bleef maar naar haar gluren; zijn medepassagier was interessanter dan het boek dat hij aan het lezen was. Tijdens het lange traject tussen Newark en Princeton Junction, merkte Steve dat de vrouw aan het grijnzen was, hoewel hij haar niet had zien opkijken. De man keek schielijk een andere kant op, aangezien de vrouw hem naar haar had zien gluren. Toen hij weer opkeek, keek ze hem met een brede grijns recht in zijn ogen. Toen ze Steve gebaarde om bij haar te komen zitten, ging hij daar meer dan graag op in. "Ik heet Patricia," zei de vrouw toen Steve was gaan zitten. De man stelde zich ook voor en ze raakten in gesprek. Steve vond de keurig opgemaakte Patricia ontzettend aantrekkelijk. Ze was waarschijnlijk ouder dan zijn moeder, maar wat dan nog? Ze voerden een sprankelend en flirterig gesprek. Toen ze Princeton Junction naderden, nodigde Patricia Steve uit om met haar mee naar haar huis te komen. Ze stapten allebei uit op dat station en Patricia vroeg Steve om mee naar haar huis te gaan. Dat deed hij, en binnen de tien minuten zat hij de oudere vrouw in haar huiskamer te kussen. Patricia was goed in kussen, dus liet hij haar met tegenzin gaan toen ze zei dat ze zich wilde omkleden. Toen de vrouw weg was, keek Steve eens om zich heen. Hij zag foto's van twee jongens die ongeveer van zijn leeftijd waren. Er stonden ook niet al te recente foto's van een oudere man op wie de jongens leken. Om de een of andere reden begon hij eraan te twijfelen of het wel goed was waar hij mee bezig was. Toen Patricia terugkwam, was ze fris gewassen en gestreken. Zonder haar make-up en feestjurk zag ze er ouder uit, maar nog steeds aantrekkelijk. Patricia had een lang, wit T-shirt aan en haar benen en voeten waren bloot. Steve zag nu de cellulitis op haar nog steeds welgevormde benen. Ze was een knappe dame, maar van middelbare leeftijd. Steve kreeg een afknapper. Hij mompelde wat verontschuldigingen en wilde vertrekken. Patricia ging voor de voordeur staan en blokkeerde hem de weg. "Waar ben je van plan heen te gaan?" vroeg ze. "Ik kan hier niet mee doorgaan," zei Steve. "Waarom niet?" Steve had er geen zin meer in. De foto's van het gezin en de aanblik van de oudere vrouw in gewone kleding hadden hem een koude douche bezorgd. De spanning was verdwenen en hij wilde er vandoor. Toen Steve haar geen antwoord gaf, zei Patricia: "Mijn echtgenoot heeft tien jaar geleden de benen genomen en sindsdien heb ik het niet meer gedaan. Je hebt me de hele tijd zitten opgeilen en nu wilde je er vandoor gaan? Dat vind ik gemeen." Steve wist niet wat hij moest zeggen. Hij flapte eruit: "Het zou net zijn alsof ik seks had met mijn moeder." Hij verontschuldigde zich onmiddellijk. "Het spijt me dat ik dat gezegd heb." Patricia barstte in tranen uit, maar was snel weer bij haar zinnen en begon te glimlachen. "Nou," zei ze met een gemene grijns op haar gezicht, "Aangezien ik je aan je moeder doe denken en jij je gedraagt als een klein kind, zal ik je straf moeten geven." "Hoe bedoel je dat?" "Ik ga met je doen wat ik vroeger met mijn zoons deed als ze zich misdroegen. Ik ga je billenkoek geven." Steve schoot in de lach. "Mij billenkoek geven? Laat me niet lachen. Waarom denk je dat ik jou mij billenkoek zal laten geven." Kalmpjes antwoordde Patricia: "Het maakt niet uit of je mij dat wel of niet laat doen. Die billenkoek krijg je toch wel. Als je nou gewoon meewerkt, dan zal ik het je niet al te moeilijk maken." "Geen sprake van!" briesde Steve krijsend. "Ik ga er vandoor." Patricia greep Steve bij zijn arm en trok de jongeman weg van de deur. Hij trok zijn arm los, maar toen greep ze hem rond zijn middel en begon ze hem in de richting van de bank te sleuren. Steve probeerde dat te verijdelen, maar de oudere vrouw boekte behoorlijk vooruitgang. De man zette zich schrap; het mocht niet baten. Patricia ging zitten, trok Steve over haar knie heen en draaide hem zijn arm op zijn rug. Nu Steve geen kant meer op kon, begon Patricia hem een pak slaag te geven. Steve kon nauwelijks geloven hoe gemakkelijk deze vrouw hem had overmeesterd. Ze was vijfentwintig jaar ouder dan hij. Ze zag er dan wel stevig uit, maar hij was groter en zwaarder. Ze was verbazingwekkend sterk. En het werd nog erger toen de eerste klap op zijn gespierde achterste terechtkwam. Pets. Pets. Pets. Een sterke hand sloeg hem in een gestadig ritme op zijn achterste. Pets. Pets. Hoewel Steve zijn broek en onderbroek nog aanhad, kon hij haar hand duidelijk voelen. Het deed pijn. Pets. Pets. Patricia gaf vijf minuten lang billenkoek aan de jongeman, die nauwelijks tegenstribbelde. Hij was verbouwereerd en begon pijn te krijgen. Patricia liet Steve van haar benen af de vloer op rollen. Sexy glimlachend in haar uitdagende outfit wachtte ze tot hij was opgestaan. Toen Steve was opgestaan, wreef hij onbewust over zijn achterste. "Trek nu je broek uit. Je mag je ondergoed aanhouden." Patricia wachtte. "Nu meteen." Daar kon hij niet aan toegeven. Lafhartig sprintte hij naar de deur en probeerde hij het verrassingseffect te gebruiken om te ontsnappen. Patricia sprong op hem af en worstelde hem tegen het karpet aan. De oudere vrouw nam het heft snel in handen. Ze sloeg haar arm rond zijn hoofd en duwde hem met zijn gezicht tegen het karpet aan. Met haar vrije hand mepte Patricia hem een paar keer op zijn achterste. Steve probeerde haar af te weren, maar toen schoof de vrouw een beetje op en ving zijn arm alleen nog maar lucht. Patricia begon langzaam en pesterig zijn riem los te maken. "Wat is er met je aan de hand, kleine Stevie," zei de vrouw. "Is Mammie een beetje te sterk voor je?" "Kleine Stevie," 1.83 lang en bijna 80 kilo zwaar, vocht alsof zijn leven ervan afhing; de kleinere, maar stevige vrouw hield hem echter met gemak in bedwang. Ze maakte zijn riem verder los, knoopte zijn broek los en manoeuvreerde hem zo, dat hij alleen nog zijn onderbroek maar aanhad. "Wow," zei Patricia toen ze de dure lichtblauwe, zijden boxershort zag die Steve aanhad. "Wat kinky. Ik vraag me af hoe mijn hand daar doorheen zal aanvoelen? Daar komen we zo wel achter." Hierop ging de middelbare vrouw op de bank zitten en draaide ze Steve zijn arm weer op zijn rug. Hij had geen keuze en Patricia begon hem weer billenkoek te geven. Pets. Steve schreeuwde het uit. De zijden boxershort bood zijn zere kont geen bescherming. Patricia wreef met haar hand sexy over de onderbroek van de man en voelde aan het zijde. Dat vonden ze allebei lekker. Pets. Nog een vinnige mep, nog een schreeuw, gevolgd door nog veel meer. De pijn was bijna ondragelijk voor Steve, maar de vrouw ging door en lette niet op zijn geschreeuw. Toen Steve op het punt stond om van zijn stokje te gaan van de pijn, hield Patricia op en liet ze zich onder hem uit glijden. Steve lag op de bank te huilen als een baby. "Niet te geloven dat ik met jou naar bed wilde," verzuchtte de vrouw. "Je ligt als een klein kind te huilen van een beetje billenkoek. Ik dacht dat je een man was. Ik zal je eens wat vertellen. Als je ophoudt met huilen, dan zal ik je eens verwennen." Steve vermande zich en hield op met huilen. Patricia ging naast hem op de sofa zitten en begon voorzichtig over zijn kont te aaien. Haar sterke handen gingen verrassend zacht over het zijde. De man raakte hier opgewonden van. Toen ze over de andere kant begon te wrijven, voelde Patricia dat Steve onmiddellijk een stijve kreeg. Ze wreef over zijn zijden boxershort. Snel, veel te snel begon Steve zijn zaad te spuiten. "We hadden het samen zo leuk kunnen hebben, of niet soms?" vroeg de oudere vrouw. Steve knikte. "Maar jij moest het zo nodig verpesten," vervolgde Patricia terwijl ze zijn boxershort naar beneden trok. Steve bespaarde zich de moeite om tegen te stribbelen. "Ik heb je een voorproefje gegeven; nu krijg je de rest van je straf." Steve zette zich schrap, maar deze pijn was te veel voor hem. Zijn achterste was rood en deed zeer. Patricia kraste met haar vingernagels over zijn kont, zodat er bloedsporen ontstonden. Toen Steve het uit wilde schreeuwen, legde Patricia haar hand over zijn mond zodat het stil bleef. De pijn was ondragelijk en heel zijn lichaam kronkelde ervan. "Nog één keer dan," zei Patricia. Steve probeerde iets te zeggen, maar de vrouw had haar hand nog over zijn mond. Met haar vingernagels bereikte ze het gewenste resultaat; pas na een paar minuten hield Steve op met kronkelen. Vijftien minuten later lag hij nog steeds te trillen en te beven. Patricia legde zijn lichaam over haar knieën en verleende Steve eerste hulp door zalf op zijn achterste aan te brengen. De zalf werkte goed, maar de man zou waarschijnlijk een week lang niet fatsoenlijk kunnen zitten. En wie zou er iets op zijn kont smeren als hij thuis was? Hij kon dit toch aan niemand laten zien? Hoe moest hij dit verklaren? Toen Steve zich met wat hulp had aangekleed, hielp Patricia hem naar de deur. Nadat ze die open had gedaan, smeet ze Steve in de sneeuw. "Smeer daar maar wat van op je kont, stuk. Dan zwelt het minder op." Het voelde eigenlijk wel lekker, dus bleef Steve een tijdje in de sneeuw zitten. Patricia hield hem in de gaten. Toen hij wegging, riep Patricia hem na: "Als ik jou was, dan zou ik de volgende keer dat je een vrouw teleurstelt maar een beetje voorzichtiger zijn." Steve keek haar aan, knikte en verdween.