De Prooi by ‘Dutcher’ Ze zag hem staan, en dacht…..die moet ik hebben. Katja was een vrouw waar je voor op moest passen. Ze had zeker haar leuke en plezierige kanten, maar vaak overheersten haar sadistische trekjes. Maar al te vaak vond ze het prachtig om te overheersen en te vernederen, en dat mensen, mannen en vrouwen, haar smeekten om hen met rust te laten. Het koste Katja weinig moeite om mensen schrik aan te jagen. Haar boomlange gestalte deden de meeste mensen al terugdeinzen. Al sinds haar kinderjaren was ze altijd dominant aanwezig geweest. Op haar twaalfde was ze reeds 1.90 meter lang, wat haar veel kleinere klasgenootjes deed sidderen. In haar zestiende jaar had ze haar huidige lengte van 2.06 meter bereikt, wat het haar alleen maar makkelijker maakte om haar klasgenoten en omgeving naar haar hand te zetten. Vol trots bekeek ze zichzelf in de grote spiegel. Haar schouderlange donkere haar had ze in een staart strak naar achteren gebonden, wat haar nog indrukwekkender maakte. Lelijk was ze zeker niet, helderblauwe ogen, hoge jukbeenderen, en een mooie volle mond. Ze had een prachtig lichaam. Katja deed veel aan sport, al sinds haar jeugd, en dat had haar altijd een stevig figuur gegeven. Niet gespierd, maar zeker geen grammetje teveel vet. Ze had een zwarte jurk aan, die aan de bovenkant haar brede schouders bloot lieten. Haar volle D-cup deed de jurk straktrekken. Aan de onderkant kwam de jurk tot het midden van haar stevige dijbenen, benen waar al menig man gillend van pijn tussen had gelegen. Het deed haar glimlachen. Wat hadden mannen zich toch al vaak op haar verkeken. Terwijl die zielenpoten soms toch echt decimeters kleiner waren, dachten ze toch dat ze iets te vertellen hadden. Nou, dat leerden ze bij Katja wel snel af. Vaak smeekten ze al binnen 5 minuten om genade, maar dat was wat ze nou juist niet bij Katja kregen. Ze vond het prachtig om te kijken hoe ver ze met zo’n mannetje kon gaan. Aan haar voeten droeg ze hoge zwarte stilettohakken van zo’n 10 centimeter hoog. Dat maakte haar nog groter en imposanter. Haar voeten en handen waren het enige aan haarzelf wat ze minder mooi vond. Haar schoenmaat 47 vond ze toch iets te groot, zelfs voor haar ruime 2 meter. Het was ook onhandig. Geen enkele schoenenzaak had maat 47, de meeste speciaalzaken gingen tot 46, en dan waren dat meestal ook nog smalle schoenen. Katja had een brede voet, en dat had tot gevolg dat ze haar schoenen speciaal moest laten maken. Aan de andere kant was het wel weer lollig om te zien hoe mannen lagen te spartelen onder haar voeten, het gaf haar veel genot om te zien hoe een trotse man alles deed om onder haar voet uit te komen. Minder lastig waren haar handen. Ze had grote sterke handen, met krachtige lange vingers. Uiteraard had ook hier al menig man op minder plezierige wijze mee kennis gemaakt. Volwassen mannen over haar knie leggen, en ze vervolgens een ongenadig pak slaag te geven vond ze ook wel geinig. Maar goed, het waren eigenlijk kleinigheden die haar weinig deden. Ze pakte haar sleutels, en liep de trap af naar de benedenverdieping van de mooie eengezinswoning. Binnendoor liep ze naar de garage, en stapte in haar Mercedes 600. Ja, slecht had ze het niet. Met haar 27 jaar had ze het goed voor elkaar. De erfenis van haar grootvader had haar vader zogoed belegd, dat ze eigenlijk niet meer hoefde te werken. Maar voor het sociaal contact was ze na haar studie gaan werken bij een grote bank, waar ze inmiddels een riante positie had ingenomen. Moeiteloos was ze afdelingsmanager over 60 mannen en vrouwen, wat ze weer voornamelijk aan haar natuurlijke overwicht had te danken. Deze afdeling stond nogal bekend als lastig, en de een na de ander was gestressed naar huis gegaan. Dit had Katja simpel opgelost. Ze was van tevoren nagegaan wie de lastige elementen waren, en die apart bij haar in haar kantoor geroepen. Aangezien ze van een ander kantoor kwam, wist niemand wie of wat Katja was. Ze had aan haar directe chef uitdrukkelijk gevraagd om niet bekend te maken wie de nieuwe manager zou worden, zodat haar verschijning een complete verassing voor de mensen zou zijn. Ze was achter haar bureau gaan zitten, en had de lastige 5 mannen en 1 vrouw een voor een in haar kantoor ontboden. De eerste man die binnenkwam was Bram van Gilstveem, een 45-jarige accountant, die, zo ging het verhaal erg tegendraads was. Katja bekeek hem vanachter haar bureau, en schoot bijna in de lach. Wat een drama. Bram was een klein ielig ventje, bijna kaal, en een minuscuul snorretje. Expres had ze geen stoel voor haar bureau neer gezet, zodat de lastige klanten moesten blijven staan. Enigszins onwennig stond Bram voor het bureau, en keek naar de nieuwe manager. Rustig besprak ze een aantal zaken met hem, totdat ze het onderwerp over zijn ‘lastig zijn’ aansneed. Hierbij was ze opgestaan, om haar bureau gelopen, en vlak voor Bram blijven staan, die zijn nek zover naar achteren moest rekken, dat zijn adamsappel bijna uit zijn keel schoot. Hij kwam met zijn hoofd net tot onder haar borsten, en voelde dat hij het erg benauwd kreeg. Hierna had Katja zijn kin tussen duim en wijsvinger beetgepakt en hem zachtjes in zijn oor gefluisterd dat ze haar zinnen had gezet op een carričre binnen het bedrijf, en dat ze van hem alle medewerking verwachtte. Ze had hem losgelaten en was een klein stapje dichterbij hem gekomen zodat ze tegen hem aan zou komen te staan. Maar zover had Bram het niet laten komen. Zodra de lange Katja aanstalten had gemaakt om dichterbij hem te komen, was hij zeker 2 meter achteruit gesprongen, en haar eeuwige trouw gezworen. Bij de anderen ging het minstens zo makkelijk. Toch wel handig om zo groot te zijn , grinnikte Katja, terwijl ze het centrum van de stad binnenreed. Ze parkeerde haar auto in de stadsparkeergarage, en liep de bar binnen, die op loopafstand was. Ze liep naar binnen en zag dat het rustig was. Een stelletje wat een tafeltje verder zat, tikte mekaar aan en keken elkaar aan met een blik van ‘zag je ook dat lange wijf binnenkomen?’. Katja was hier wel aan gewend. Het kwam immers niet iedere dag voor dat je een vrouw een bar zag binnenlopen die moest bukken om binnen te komen. Ze liep naar de bar, en ging op een kruk zitten. Zoals altijd bestelde ze een witte martini met ijs, haar favoriete drankje. Ze keek om zich om te zien of er nog slachtoffers rondliepen, maar de spoeling was dun. Mmmm….. ze had echt zin in een verzetje vanavond. Het was een drukke week geweest, en ze had verschrikkelijk veel zin om een ventje te grijpen vanavond, die haar uitgebreid zou gaan verwennen, dat had ze zichzelf al beloofd. Ze was vrij laat de deur uitgegaan, en na een blik op haar horloge zag ze dat het al bijna middernacht was. Tijd om de plaatselijke discotheek met een bezoekje te vereren, dacht ze. Katja rekende af, en liep naar buiten. Even later stond ze voor discotheek ‘De Molen’, en ging naar binnen. Het was lekker druk vanavond, dus daar moest vast wel wat interessants bijlopen. Ze ging weer aan de bar zitten, en bestelde het gebruikelijke. Vanaf deze plaats kon je de hele zaak goed overzien, dus ideaal voor Katja’s doel. Ze kreeg een jongen van een jaar of 25 in het oog, die vlak bij de verlaagde dansvloer stond. Door de drukte kon ze moeilijk zien ofdat hij nou op de verlaagde vloer stond, of net niet. Als het niet het geval was, dan was hij werkelijk heel klein. Dat vond ze toch het leukst. Mannen die zo klein waren. Dan voelde ze zich nog machtiger en meer aanbeden. Langere mannen maakten dan ook wel geen kans, maar die bleven toch een beetje tegenstribbelen, in tegenstelling tot kleine mannen, die hun machteloze positie al snel inzagen, en haar bevelen opvolgde zoals zij dat wilde. Ze rekte zich iets uit om een beter beeld van hem te krijgen, maar op dat moment liep hij net haar kant uit. Ha, hij was werkelijk zo klein. Hij was echt niet groter dan 1.50 of 1.60 meter, dacht ze bij zichzelf. Hij passeerde haar op zo’n 3 meter afstand, en liep naar de andere kant van de zaak. Katja volgde hem geďnteresseerd. Tot haar en ook zijn verrassing waarschijnlijk werd zijn weg plotseling versperd door 2 meiden, die redelijk lang waren. Katja schatte zo in dat de blondine met het ranke postuur toch zeker 1.90 meter moest zijn, en de brunette met krullen 1.85 meter. Schichtig keek de kleine man naar de 2 lange vrouwen die voor hem stonden. De blondine deed zo te zien het woord, en dat was niet al vriendelijk aan het gezicht van de man te zien. Plotseling greep de slanke blondine hem bij zijn overhemd vast, en trok hem uit het zicht van Katja. Nou zal je het beleven, dacht Katja bij zichzelf. Vinden alle lange vrouwen het tegenwoordig leuk om kleinere personen van het andere geslacht te treiteren ?, vroeg ze zich verbaasd af. Ze kon alleen maar ‘ja’ antwoorden, want ze was zoveel mogelijk uit het zicht gaan staan op zo’n 10 meter afstand van de 2 meiden en het kleine ventje. Inmiddels was de brunette achter hem gaan staan, en had zijn handen beetgepakt. De blondine stond met een grote grijns voor de huiverige man, en keek verlekkerd op haar slachtoffer neer. Plotseling zag Katja dat de ranke lange blondine uithaalde, en de man vol op zijn gezicht sloeg. Hierna bukte ze voorover, en fluisterde iets in zijn oor. Vervolgens haalde ze weer uit, en sloeg hem hard op de andere kant van zijn gezicht. Dit gaat te-ver, dacht Katja, ze slaan mijn slachtoffer tot moes. Met 3 grote stappen stond ze achter de blondine en kon nog net verhinderen dat ze haar derde klap zou uitdelen, door de pols van de blondine beet te pakken. Deze draaide zich om, en keek verbaasd omhoog naar de enorme Katja. Deze blondine die nou ook niet echt klein was, was het niet gewend om op te kijken naar iemand, en zeker niet naar een vrouw. Wat moet dat, brulde de blondine. Katja zei niets, maar draaide de pols van de lange meid om, en drukte deze naar beneden, zodat ze op haar knieën voor de boomlange Katja zat. Ik zeg het maar een keer meiden, zei Katja, jullie verdwijnen uit mijn ogen en laten hem met rust, of jullie krijgen met mij te maken, begrepen?, zei ze, terwijl ze doordringend neerkeek op de blondine, die inmiddels met tranen in haar ogen opkeek naar haar veel grotere en sterkere soortgenoot. Ja ja, maar laat me los, alsjeblieft. Katja liet haar los, stapte over haar heen en posteerde zich voor de brunette, die de kleine man inmiddels had losgelaten. Deze koos eieren voor haar geld, en deed een paar stappen naar achteren. Gaat het, vroeg Katja aan de verbaasd kijkende man, die zich afvroeg waar deze grote amazone ineens vandaan kwam. Ze pakte zijn hand beet, en zei hem haar te volgen. Beduusd liep hij achter de reuzin aan, die zowat twee keer zo lang was als hijzelf. Katja was teruggelopen naar de bar, en ging weer op haar kruk zitten. Ga zitten. De man klom op de kruk en keek vragend naar zijn lange bevrijdster. Hoe heet je, vroeg Katja. Bob, zei hij zachtjes, en bedankt voor je hulp. Die twee zitten al weken te treiteren, en vinden het op de een of andere manier leuk om mensen te pesten die kleiner dan hen zijn. Vooral die blonde heeft het op me gemunt. Mmmm…ja, ik had het in de gaten, zei Katja, ze stelde zich voor en schudde zijn hand. Hij had werkelijk de kleinste handjes die ze ooit had gezien, en bedacht nu al hoe die haar zouden gaan verwennen. Ze schatte hem echt niet groter dan 1.50 meter, dat zou een nieuw record worden, dacht ze. Ze babbelden er gezellig op los, maar Katja had haar zinnen nog maar op een ding gezet, dat lekkere ding moest mee naar huis. Hij had een leuk koppie, en dan dat schattige kleine lichaampje. Hoe moest ze hem in Godsnaam mee naar huis krijgen. Ze kon hem moeilijk onder haar arm meenemen. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat de lange blondine naar het toilet ging. Dat gaf haar een idee. Ik ben even naar het toilet, je wacht toch wel op me hč, vroeg ze zo lief mogelijk aan Bob. Ja natuurlijk, ik bestel nog wel wat te drinken. Ach, de kleine heeft geen idee wat hem wachten staat, dacht Katja onderweg naar het toilet. Ze liep naar binnen en zag dat de blondine net een hokje wilde binnenstappen, verder was er niemand aanwezig. He, wacht jij eens even, zei Katja met dwingende stem. Verschrikt draaide de blondine zich om, een keek naar de reusachtige Katja. Ja, wat is er, stamelde ze. Ik wil dat jij iets voor doet. Jij loopt zo het toilet uit, naar de bar, en daar moet je dat kleine mannetje een beetje bang maken, en hem wijsmaken dat je hem buiten opwacht. Maar…, stamelde de blondine. Stil ik ben nog niet uitgepraat, grijnsde Katja. Zo maak je hem namelijk helemaal voor mij klaar, want ik ben van plan om wat pleziertjes met de kleine te beleven vannacht. En ik denk dat hij uit angst voor jullie, wel op mijn voorstel zal ingaan om hem even thuis te brengen, waar hij natuurlijk nooit aankomt, begrijp je me?. De blondine keek eerst verbaasd, en begon toen te lachen. Jij bent echt slecht zeg, maar wel een goeie mop zeg. Die moet ik onthouden. En natuurlijk doe ik dat voor je, en langzaam kwam ze dichterbij Katja, want jij bent echt een lekker ding. Voor Katja wist wat er gebeurde, sloeg de blondine haar armen om haar heen, en kneep in Katja’s stevige billen. Ze ging op haar tenen staan en kuste de boomlange amazone op haar mond. Ze liet haar los, en liep het toilet uit. Katja voelde wat kriebelen van binnen. Dat was een lekkere zoen zeg, dacht ze bij zichzelf. Ja, binnenkort werd het ook weer eens tijd voor een spelletje met een vrouw, misschien wel met deze lange blondine, dat zou ook een nieuw record worden. Snel schudde ze haar hoofd. Nee, vannacht ging de kleine Bob eraan. Ze liep het toilet uit, en keek naar de verrichtingen van de blondine. Ze was voor Bob gaan staan, zijn hoofd tussen haar handen gegrepen, en ook hem op zijn mond gezoend. Ze fluisterde iets in zijn oor, wat hem zo te zien onrustig maakte. Ze gaf hem nog Een tikje op zijn wang, en liep weg. Tevreden liep Katja terug naar de bar. Onopvallend ging ze op haar kruk zitten, en deed net alsof ze niets had gezien. Bij haar terugkomst Was Bob direct van zijn kruk gesprongen, en greep Katja bij haar pols beet. Die blonde was net hier!!, zei hij zenuwachtig, ze zei dat ze me buiten zou opwachten, en me tot moes zou slaan !!!. Rustig keek Katja neer op het mannetje dat aan haar pols stond te trekken. Ze was meer dan tevreden over de lekkere blondine. Nou, weet je wat, ik wilde net naar huis gaan, ik wil je best even thuisbrengen. Ja, ja dat zou fantastisch zijn, als je dat voor we wil doen !!!, zei de meer dan blije Bob. Direct stond Katja op. Zullen we gaan dan??. Bob wist niet hoe snel hij achter de boomlange vrouw aan moest lopen. Bij de uitgang stond de lange blondine en haar zeker niet kleine vriendin met de bruine krullen. Oh, heb je bescherming van een vrouw nodig, namaak- mannetje, zei de blondine lacherig. Bob had inmiddels al zijn vertrouwen in Katja gesteld, en ging snel achter haar staan. Katja deed een stap in de richting van de twee plaaggeesten, en maakte hen duidelijk dat ze maar beter uit de buurt van Bob konden blijven, anders kregen ze met haar te maken. De meiden deinsden achteruit, en gaven de grote vrouw en de kleine man naast haar ruim baan om de zaak de verlaten. Katja knipoogde naar de twee, en draaide zich om. Ze tikte Bob tegen zijn hoofd, ten teken dat ze verder konden lopen. Snel liep Bob mee naar buiten. Terwijl ze naar de garage liepen waar de Mercedes stond, keek Katja tevreden naast haar, naar de kleine Bob die zijn ziel en zaligheid aan haar had overgegeven. Hij kwam niet verder dan tot haar middel, en dat maakte hem echt tot een speelpopje. Ze kon niet meer wachten om hem tussen haar dijbenen te laten spartelen. Bij de garage aangekomen haalde Katja snel de auto op, en even later zaten ze samen in de ruime Mercedes, waar Bob erg over was te spreken. Het was pas 01.00 uur, en Katja stelde voor om bij haar nog even wat te gaan drinken, op de goede afloop. Bob vond alles best, en stemde toe. Al gauw kwamen ze bij haar huis aan, en Katja parkeerde de auto in de garage, naast het huis. Via de binnendeur stonden ze een aantal ogenblikken later in de ruime huiskamer. Bob keek Zijn ogen uit in de inderdaad prachtig ingerichte huiskamer.