Julie. In het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Julie neemt me stevig te grazen. Julie en ik zijn nu iets meer dan een jaar getrouwd, dus praktisch gesproken zijn we geen pasgetrouwd stel meer. Maar wat wel pas aan de orde is, is dat ze steeds meer overwicht over me krijgt. Het begon met worstelen en is inmiddels doorgedrongen tot in ons seksleven en de manier waarop we bijna alles in ons leven benaderen. In het begin was het worstelen nog wel leuk en redelijk competitief, maar nu verslaat ze me met gemak en schept ze er genoegen in om me veel meer dan noodzakelijk af te ranselen voordat ze de partij in haar voordeel beslist. Ik stel nooit meer voor om een partijtje te gaan worstelen, aangezien dat te pijnlijk voor me is geworden, maar wanneer Julie er zin in heeft, dan heb ik geen keus. Ze neemt me te grazen, of ik dat nu wil of niet. Afgelopen weekend, toen ik lekker naar een voetbalwedstrijd zat te kijken, kwam Julie naar me toe en vertelde ze me dat we gingen worstelen. Ze had een tweedelig spandex aerobicspakje aan dat ze vaak draagt als ze als persoonlijk trainer werkt in haar fitnessclub. Omdat ze constant traint is haar lichaam van 1.78 en 72 kilo zowel mooier als indrukwekkender geworden. Ik reageerde door te vragen wat het voor zin had om te gaan worstelen - dat ze toch al wist dat ze van me zou winnen. "Waarom zeg je dat? reageerde ze. "We zijn ongeveer even groot en jij bent toch de man van ons tweeën?" "Omdat jij zo veel beter in conditie bent dan ik. Jij hebt veel meer uithoudingsvermogen en ik weet dat je worstelles heb genomen. Je benen zijn dodelijk en het enige voordeel dat ik heb is dat ik een sterker bovenlichaam heb," antwoordde ik. "Nou, dat zullen we dan nog wel eens zien," was haar koele reactie. We gingen naar de kelder, waar de matten liggen waarop ze haar aerobicsoefeningen doet en die we ook gebruiken voor onze worstelpartijen. Meestal ging ze snel in de aanval, maar deze keer stak ze alleen maar haar handen naar voren, alsof ze me uitdaagde voor een krachtmeting. Nadat ik mijn handen in de hare had geslagen, begonnen we tegen elkaar aan te duwen om de ander op de knieën te krijgen. Julie's glimlach veranderde in een intense uitdrukking van concentratie en inspanning. Ik zag de spieren in haar schouders opzwellen als bewijs dat ze al haar kracht in ons krachtmetingkje stopte. Al spoedig namen mijn krachten af en dwong ze me op mijn knieën. Mijn polsen en vingers deden zo'n pijn dat ik tegen haar zei dat ze gewonnen had en haar vroeg om me los te laten. "Waarom zou ik je loslaten? Alleen maar omdat jij zo'n watje bent?" zei ze boos. "Ik ben me alleen nog maar aan het opwarmen." Ze deed een stapje dichterbij en zette nog een keer stevig aan. We waren pas ongeveer dertig seconden aan het worstelen en nu al stierf ik van de pijn. Om het allemaal nog erger te maken, had ze tot nu toe alleen haar bovenlichaam gebruikt, dat nu dus klaarblijkelijk sterker was dan het mijne, en ik wist zeker dat het daar niet bij zou blijven. Julie glimlachte me toe terwijl ze de folterende druk opvoerde en zei: "Wat is er aan de hand? Ik dacht dat jouw bovenlichaam zo sterk was." Ik had veel te veel pijn om te reageren en Julie wist dat. Ze genoot van ieder moment van haar overwicht, dat nu dus uitgebreid was met alle aspecten van het worstelen. Ze was sterker, sneller en beter dan ik, en we wisten allebei dat ik haar op geen enkele manier kon tegenhouden. Het krachtsverschil was zo groot dat ze er met volle teugen van genoot om dat keer op keer aan mij en zichzelf te bewijzen. Uiteindelijk liet ze mijn rechterhand los, maar hield mijn linker vast. Terwijl ze met allebei haar handen mijn linkerhand vastgreep, draaide ze zich om en nam me in een armklem. Toen ze zich omdraaide, rolde ik van mijn knieën op mijn buik op de mat. Julie zette haar voet op mijn linkerschouder en begon tegelijkertijd mijn arm, pols en vingers stevig onder handen te nemen. Het enige dat ik kon doen was met mijn rechterarm op de mat slaan, maar dat maakte de pijn niet minder en bracht haar ook niet in de verleiding om me los te laten. Eindelijk haalde Julie, na wat mij een eeuwigheid leek, haar voet van mijn schouder. Ik dacht dat het bij deze aanval zou blijven, maar ik had het bij het verkeerde eind. Ze liet zich venijnig met haar knie precies op mijn pijnlijke schouder vallen. De pijn was ongelofelijk. Ik rolde me op mijn rug en probeerde al wrijvend de bloedsomloop weer op gang te brengen. Julie ging over me heen staan, met haar benen aan weerszijden van mijn achterover liggende lichaam. Toen ik omhoog keek, zag ik haar machtig gespierde benen, haar strakke buik en haar heerlijk stevige borsten. Dit alles werd bekroond door haar prachtige gezicht, omringd door haar lange krulhaar. Ze had een brutale uitdrukking op haar gezicht omdat ze wist dat zij de lakens uitdeelde en dat zij uitmaakte hoe ze dat wilde doen. Nadat ze zich hard op mijn borst had laten vallen, klemde ze mijn armen onder haar schenen in. Julie kneep me met haar handen in allebei mijn wangen en stelde me ervan op de hoogte dat ze een paar nieuwe grepen op me wilde uitproberen. Ze vertelde me dat ik het maar tegen haar moest zeggen als het te veel pijn deed. "Tenslotte," voegde ze eraan toe, "is het alleen maar voor de lol." Nadat ze zich een paar keer op mijn borst had laten stuiteren, ging ze op haar hurken naast me zitten en rolde ze me op mijn buik. Julie kruiste mijn enkels, boog allebei mijn benen naar mijn rug toe en ging erop zitten, met haar gezicht naar voren. Ik voelde al een ontzettend onaangename druk op mijn knieën en enkels. Omdat ze nog niet tevreden was boog ze zich voorover, legde haar handen onder min kin en trok die naar achteren. Ik lag nu in een soort vogelnestje en doordat ze mijn kin naar achteren trok, nam zowel de druk op mijn benen als die op mijn nek en rug toe. Ik kon geen kant op en verrekte van de pijn. "Alsjeblieft Julie," smeekte ik. "Ik kan al deze pijn niet verdragen." "Bedankt dat je me dat vertelt," antwoordde ze, maar hield haar vernietigende combinatiegreep stevig aan. "Ik wilde alleen maar weten of hij goed werkt, en ik geloof dat dat het geval is." "Maar je zei dat het alleen maar voor de lol was," schreeuwde ik uit. "Ik vermaak me ook uitstekend. Hoe beter een greep werkt, des te lolliger het voor me is om hem te gebruiken," was haar kalme respons. Hoewel ik het verschrikkelijkste pak slaag kreeg dat Julie me ooit gegeven had, had ze haar machtigste wapen, haar benen, nog nauwelijks gebruikt. Julie moet dat ook gedacht hebben, want daar ging spoedig verandering in komen. Terwijl ze me op mijn rug hield, greep ze me bij allebei mijn polsen en trok mijn armen naar achteren. Toen sloeg ze haar angstaanjagende benen er omheen en haar enkels rond mijn nek. Ze had me nu in een dubbele nelson met haar benen. Ik had al eerder kennisgemaakt met de vernietigende kracht van haar dubbele nelsons met haar armen, maar dat was niets vergeleken met dit. Als Julie haar gespierde benen ook maar een beetje bewoog, dan hield ik het niet meer van de pijn. Ik kon haar niet zien, maar ik hoorde haar lachen als ik kreunde van de pijn. "Ik wil je horen huilen," vertelde Julie me. "Je brengt zo weinig geld in het laatje en je kunt me seksueel ook al niet bevredigen, dus het minste dat je kunt doen is voor me huilen." Terwijl ze dit zei, trok ze haar greep nog wat steviger aan. Ik was echt niet van plan om van haar greep te gaan huilen. Dat zou haar alleen maar sterken in haar overwicht dat, wat mij betreft, allang de grenzen van het betamelijke had overschreden. Maar ze bleef die vreselijke greep maar aantrekken en ik had totaal geen kans om me ertegen te verdedigen. Ik voelde dat mijn ogen begonnen te tranen en merkte dat mijn gekreun steeds meer op gejank ging lijken. Uiteindelijk hield ik het niet meer en barstte ik in tranen uit. Het was zo vernederend en ik wist zeker dat Julie dat besefte en dat ze zich verkneukelde in het feit dat zij me dat had aangedaan. Uiteindelijk liet ze me los en liet ze me weten: "Dit is leuk, maar ik wil je gezicht zien als je huilt." Ze rolde me op mijn rug en ging schrijlings over me heen zitten. Ik voelde me onaangenaam in deze houding, maar had niet genoeg pijn om in tranen uit te barsten. Julie bracht daar verandering in door met de knokkels van haar duimen in mijn slapen te drukken. Dat was nog pijnlijker dan de beennelson en wederom bleek ze in staat om me in tranen te laten uitbarsten van de pijn. Ik herkende het leedvermaak op haar gezicht. Dit was verreweg het ergste pak slaag dat ze me had gegeven en het leek er wel op dat, hoe meer pijn ze me deed, hoe meer ze ervan genoot. Het was voor mij moeilijk te begrijpen dat zo'n mooie vrouw zo wreed kon zijn, maar dat was de werkelijkheid die ik onder ogen moest zien. Ik kon er op geen enkele manier tegenstand tegen bieden. Toen ik op het punt stond om van mijn stokje te gaan van de pijn, hield Julie op met haar marteling en ging ze over me heen staan. "We gaan verder in de slaapkamer," zei ze. "Sta op en ga daar nu heen." Ik was te uitgeput om op te staan en naar de smaak van Julie niet snel genoeg onderweg naar de slaapkamer, dus trok ze me overeind. Met haar ene hand stevig in mijn nekvel en de andere rond mijn linkerarm geklemd, sleurde ze me hardhandig de trap op en de slaapkamer in. Toen we daar aangekomen waren, duwde ze me op het bed. "Trek je kleren uit en zorg ervoor dat je een stijve krijgt," beval ze. "Ik ben over vijf minuten terug." Normaal gesproken was alleen de gedachte aan mijn heerlijke vrouw voldoende voor me om een stijve te krijgen en had ik weinig stimulans nodig. Deze keer had ik echter wat problemen om een erectie te krijgen. Ik had nog steeds pijn van het pak slaag dat ik zojuist gekregen had en haar dreigende taal was nou ook niet bepaald romantisch te noemen. Toch lukte me het nog om een volle erectie te krijgen voordat ze terugkwam. Julie kwam de kamer binnen in een ongelofelijk sexy babydoll. Die was gemaakt van puur zwart kant, heel kort en met een diep decolleté. Haar gespierde en afgetrainde lichaam kwam er adembenemend in uit. Julie glimlachte toen ze mijn erectie zag, maar zei niets. Ze ging boven mijn hoofd zitten met haar rug tegen het hoofdeinde aan. Kalmpjes legde ze haar rechterbeen onder mijn kin en stopte haar enkel in de vouw van haar linkerknie. Ze trok de greep aan door zowel haar benen te spannen als met haar hand aan haar linkerenkel te trekken. Toen ze zich voorover boog, begon ze te grijnzen omdat ze mijn gezicht rood zag worden. "Zorg er maar voor dat je lekker stijf voor me blijft, lieveling," sprak ze dreigend. De druk en de pijn maakten het moeilijk voor me om mijn erectie in stand te houden, dus begon ik met mijn rechterhand met mezelf te spelen. Mijn linkerarm was onbruikbaar, aangezien die onder haar benen vastgeklemd zat. Terwijl Julie geleidelijk haar greep steeds harder aantrok, drukte haar stevige, welgevormde kuit steeds zwaarder op mijn nek en onder mijn kin. Hoe meer druk ze uitoefende, des te moeilijker het voor me werd om haar bevel op te volgen om mijn erectie in stand te houden. Toen greep Julie me bij mijn rechterhand en trok die weg van mijn penis. Tegelijkertijd trok ze haar schaar zo stevig aan dat ik nauwelijks nog adem kon halen. De combinatie van de pijn, het feit dat ik naar lucht moest happen en het gebrek aan stimulans op mijn penis zorgde ervoor dat ik mijn erectie heel snel kwijt raakte. Boos schreeuwde Julie: "Eikel, je kunt niet eens stijf blijven. Ik zal je eens wat vertellen, je bent het niet eens waard om een erectie te hebben." Terwijl ze haar verschrikkelijke schaar aanhield, pakte Julie iets uit haar nachtkastje. Ze zwaaide er vlak voor mijn neus mee heen en weer. Het was een stel aan elkaar vastgemaakte rubberen ringen met metalen krammetjes aan de binnenkant. Ik had geen idee wat het was en ze zei dat ik stil moest blijven liggen. Ze knielde naast me neer en schoof het ding over mijn penis. Eén ring ging over mijn balzak heen en de andere om de schacht van mijn penis. Hoewel het niet bepaald aangenaam was, had ik er niet al te veel last van. Toen ging Julie naast het bed staan en trok ze langzaam haar babydoll uit, zodat ze nu poedelnaakt was. Ik zag haar netjes geschoren kutje tussen haar ongelofelijk stevige en welgevormde dijen. Ze begon zichzelf te vingeren en uitdagend haar lippen af te likken. Ik voelde het verlangen in mijn kruis opkomen door alleen maar naar haar te kijken. Julie knielde naast me op het bed en legde mijn hand teder tussen haar dijen. Ze boog zich over me heen en begon me op een ontzettend sensuele manier te kussen. Ze gaf me een hartstochtelijke tongzoen en liet haar tong door mijn mond dansen. Met haar linkerhand streelde ze vederlicht over mijn dijen. Terwijl ik opgewonden raakte, voelde ik een pijnlijk gevoel opkomen: hoe verder mijn penis opzwol, des te harder die metalen krammetjes erin drukten. Toen Julie merkte hoe ongemakkelijk ik me begon te voelen, begon ze me nog uitdagender seksueel te plagen. De pijn werd nu ondraaglijk. Ik deed mijn ogen dicht, zodat ik visueel niet gestimuleerd werd en probeerde mijn gedachten af te leiden van wat ze met me aan de doen was door te denken aan de statistieken van mijn favoriete voetballers. Maar zelfs dat hielp me niet af van mijn pijnlijke erectie. Mijn hormonen konden niet om haar aanwezigheid, haar geur en haar strelingen heen. Dit hele gebeuren was niet alleen pijnlijk, maar ook buitengewoon frustrerend. Al deed Julie de dingen waar ik normaal gesproken van geniet, toch wist ze die zo aan te passen dat ze veranderden in een manier om mij te martelen. Er leek geen rem te staan op wat ze wilde doen om haar overwicht op mij te vergroten. Het was me duidelijk dat, hoe meer ze me pijn deed en vernederde, hoe meer ze ervan genoot. Hoe veel pijn ik ook had, ik kon niet om haar opgeiltechnieken heen en mijn pik deed nu ontzettend pijn. Ik huilde letterlijk van de pijn en zij moest giechelen om mijn extreme ongemak. "Wat is er aan de hand, lieveling?" plaagde ze. "Ik dacht dat je het lekker zou vinden als ik dit met je zou doen." Ik antwoordde: "Ik begrijp niet waarom je me lieveling noemt als je me alleen maar martelt. Wat heeft dat met liefde te maken?" "Ik doe je dit met alle liefde aan, dus het heeft wel degelijk iets met liefde te maken," was haar reactie. Toen Julie eindelijk ophield met haar pijnlijke verleidingsspel, werd mijn zere penis onmiddellijk weer slap. Ze deed me dat vreselijke apparaat af en ging op mijn borst zitten, met haar gezicht naar mijn voeten. "Ik vind dat het tijd voor je is om klaar te komen, schat," vertelde ze me. "Maar ik ben niet van plan om je daarbij te helpen, ga jezelf maar aftrekken, en wel nu." Mijn rechterarm lag onder haar been geklemd, zodat ik alleen mijn pijnlijke linkerarm overhad om mee te masturberen. Mijn penis deed pijn en was rood van dat vreselijke apparaat, en mezelf aftrekken bezorgde me meer pijn dan genot. "Alsjeblieft, Julie, mag ik wat glijmiddel? Ik heb te veel pijn om het zonder te doen," smeekte ik. "Dat ligt in de badkamer en ik heb geen zin om nu op te staan, dus het antwoord is nee," was haar onverbiddelijke antwoord. "Doe het nu, anders dan trek ik je dat apparaat weer aan, maar dan voor de hele nacht." Ik wist dat ze het meende en deed mijn uiterste best om ondanks de pijn klaar te komen. Door haar gewicht op mijn borst kon ik nauwelijks ademhalen en dat maakte mijn opdracht nog moeilijker. Uiteindelijk lukte het me en de combinatie van de pijn met het genot van mijn klaarkomen maakte er een bijzonder intens orgasme van. Toch was het niet iets dat ik graag nog een keer zou willen meemaken, al denk ik dat Julie daar misschien wel anders over zal denken. Toen Julie zich op mijn borst omdraaide zodat ze met haar gezicht naar me toe zat, zag ik dat haar borsten helemaal onder mijn zaad zaten. "Viezerik!" gilde ze, "Ik zit helemaal onder. Lik het eraf!" Het idee om mijn eigen zaad op te moeten likken was niet aanlokkelijk en ik weifelde. Dat maakte Julie alleen maar nog woedender. Ze ging languit over me heen liggen en nam mijn benen in een pijnlijke houdgreep. Ze duwde haar borsten in mijn gezicht en herhaalde haar bevel om het zaad er af te likken. Ik had geen keuze. Het smaakte walgelijk en het feit dat ik gedwongen werd om mijn eigen sperma op te likken was ontzettend vernederend. Samen met de pijn door haar krachtige houdgreep was het een bijzonder onprettige ervaring. Julie had een manier gevonden om me te martelen terwijl ik aan haar prachtig stevige borsten likte en zoog, iets waar je me normaal gesproken midden in de nacht voor wakker kon maken. Het was verbazingwekkend hoe ze ieder aspect van lekkere seks kon omzetten in een pijnlijke en vernederende ervaring. Hoe vollediger en wreder haar overwicht zich ontwikkelde, des te meer ze ervan leek te genieten. Toen ik Julie naar haar tevredenheid had schoongelikt, drukte ze zich met haar armen op en spande ze haar rug om haar houdgreep nog meer kracht te geven. Ik zag de concentratie in haar ogen toen ze grijnzend naar mijn van pijn vertrokken gezicht keek. Haar ontzagwekkende heupen en benen spleten me zowat in tweeën en ik had het gevoel dat ze mijn benen zou verbrijzelen. Ik schreeuwde het uit van de intense pijn: "Alsjeblieft, Julie, alsjeblieft!" "Ik probeer mezelf te bevredigen," reageerde ze. "Als jij me niet kunt bevredigen, dan doe ik het zelf wel." Ze giechelde genoegzaam en ging door met mijn machteloze benen te martelen. Ik probeerde mijn pijn te maskeren, aangezien de aanblik daarvan haar leek op te winden, maar de pijn was te hevig. Ze lachte me vol leedvermaak uit en ik kon niet anders dan haar vreselijke pak slaag verdragen zolang zij dat wilde laten duren. Tenslotte liet Julie mijn benen los en trok me aan mijn oren overeind. Ze gaf me een harde klap op mijn wang en zei: "Kijk de volgende keer maar uit, anders dan mag je nooit meer klaarkomen van me. Je moet eens leren om me te behandelen met het respect dat ik verdien. Is dat begrepen?" Toen ik "ja schat" mompelde, kreeg ik een serie klappen op allebei mijn wangen te verduren en beval ze me: "Zeg het op een manier dat je het meent!" Pas toen ik luidkeels "ja schat" had geroepen, kwam er een eind aan de priemende klappen. "En sodemieter nu op uit mijn bed, ik wil slapen," blafte Julie me toe. Mijn elastieken benen reageerden haar niet snel genoeg, dus duwde ze me met haar voeten van het bed af op de vloer. "Jij gaat vannacht op de vloer slapen, je verdient het niet om bij mij te slapen." De vloer was hard en koud. Met de pijn die ik leed werd het zo moeilijk voor me om in slaap te komen. Ik durfde haar niet om een deken of een kussen te vragen. Na een paar minuten hoorde ik haar zachtjes snurken en wist ik dat zij in ieder geval sliep. Ik troostte me maar met de gedachte dat mijn lijdensweg nu over was – voor vannacht tenminste.