Judoles



Jan was 20 jaar en zat op judo. Het was een klas van fitte jongens die
dachten dat ze heel wat konden. Ze vochten ook in de competitie, en konden
dit jaar kampioen worden.

Op de zelfde club was ook een cursus zelfverdediging voor dames. De vrouwen
zagen de jongens altijd vertrekken als zij binnenkwamen. Plagend keken ze
naar de ontluikende mannen, en de vrouwen zorgden er altijd voor dat ze in
de weg stonden als de jongens het clubhuis verlieten. De vrouwen kregen
steeds meer pret in het vechten en kletsten met elkaar over nieuwe
uitdagingen.

In november begonnen de vrouwen de kleedkamer al in te gaan als de jongens
net klaar waren, want anders moesten in het zo enge donker, en dat wilden
die stoere jongens die dames toch niet aandoen, toch..

Steeds eerder gingen de dames de kleedkamer in, en op een gegeven moment
lag de kleedkamer al vol met de plooirokken en laarzen van de dames toen de
jongens uit de douche kwamen. De dames trokken hun badpakken nog even
lekker strak en zorgden ervoor dat de jongens hun sterke dijen niet konden
overzien.
Er ontstond een ruzie-achtige sfeer en Hanneke, een sterke huisvrouw die
net 50 was geworden, sprak de wens van de dames uit: “wij willen met jullie
vechten!” dan zullen we wel eens zien wie er hier bang moet zijn in het
donker” De dames joelden, en de jongens konden geen kant op. Volgende week
gingen ze vechten met vrouwen die hun moeder konden zijn.
 “En omdat wij echte dames zijn, zullen we in dameskleding met jullie
vechten, en jullie in jullie leuke judopakjes” De vrouwen joelden, de
jongens verborgen hun groeiende erecties..

De week ging snel om en de troepen trokken ten strijde: de dames hadden
kuitlange gabardine stolpplooirokken aan, kniehoge laarzen en satijnen
blouses. De jongens hadden hun judopakken aan en moedigden elkaar aan vol
te gaan vechten.

Jan moest als eerste tegen Tineke. Ze gingen de mat op en stonden als
vechters tegenover elkaar. Er was geen scheidsrechter, en het gevecht zou
beslist worden door totale overgave of knock out.

Tineke sloeg met haar heupen haar rokken zwierend heen en weer en daagde
jan uit. Jan werd steeds geiler van die potige blonde huisvrouw. In zijn
natste dromen had hij er vaak van gedroomd om zo’n sterke vrouw eens tussen
zijn benen te dwingen.
Ze grepen elkaar. Jan voelde haar kracht, en probeerde haar in een
heupzwaai te nemen. Dit lukte bijna, maar toen ze op zijn rug hing, veegde
ze hem onderuit en vielen ze op de grond. Er ontstond een hard grondgevecht
en Tineke bleek de sterkere. Maar Jan kon ontsnappen en kroop op handen en
voeten over de mat. Hij was niet alleen vreselijk opgewonden geworden van
het krachtige lijf van Tineke tegen zijn lijf en tussen zijn benen tijdens
de grondworsteling, hij was ook bang geworden omdat hij wist dat hij dit
gevecht ging verliezen..
En dat wist Tineke ook! Ze trok haar blouse uit en haar rokken. Met alleen
nog haar stoere dameslaarzen aan lonkte ze Jan naar zich toe! “Hier jij,
lekker jong! “

Jan wilde vluchten, maar de vrouwen hielden hem tegen. Jan rende door de
ring, en als snel had Tineke hem gevangen genomen. Jan was zo bang en
verslagen, dat er geen sprake meer was van een eerlijk gevecht. Tineke kon
met Jan doen wat ze wilde. De jongens zagen met open monden hoe een van hun
sterkste vechters kansloos gepakt werd door een huisvrouw!
Tineke rukte zijn jasje uit en dwong hem op zijn buik tegen de mat. Jan
begon nu te huilen van angst: “Help ze heeft me te pakken!!”. Maar de
jongens konden alleen maar toekijken hoe de vrouw het eerste gevecht totaal
domineerde, en hoe Jan zijn ontmaagding zou beleven, net als de rest van de
jongens