Rodeo. 
Door Noroltix
Irma, het sterkste meisje ter wereld.


We liepen door de grote, typisch amerikaanse, dierentuin. Irma
genoot van de prachtige dieren en ze liet mij met beide benen op de
grond. Ze had me al enige dagen niet meer over de schouder
gedragen, wat ik op zich wel prettig vond. 

Toen we bij de kooien aankwamen waar de grote apen zich in bevonden
veranderde er weer iets in de blik van de reuzin. Ze keek naar het
bordje dat op de muur bevestigd was en vroeg mij het te vertalen.
Er stond niets anders dan dat je niet te dicht bij de tralies moest
komen. Een gorilla was immers oersterk. Ik had het woord oersterk
nog niet uitgesproken of Irma deed een paar stappen naar voren. De
grote zwarte aap die in de hoek zat keek ogenblikkelijk in haar
richting. Irma stak haar hand door de tralies heen en begon takjes
naar de aap te gooien. Het duurde niet lang of er volgde een
reactie. Andere bezoekers gilden verschrikt toen de enorme aap de
rechterarm van Irma vast greep. Irma lachte "Zo aapje, let's see
how strong you are". Er volgde een soort tug-of-war. De aap trok
aan Irma en Irma trok aan de aap. Ik wist dat Irma olifanten
aankon, maar toch was ook ik gespannen. Onzinnig eigenlijk, want
langzaam werd de aap naar voren getrokken, in de richting van de
tralies. Irma trok de aap tegen de tralies aan en bleef trekken. De
aap piepte nu van ellende. Zijn arm werd bijna van de romp
getrokken. Nooit had het zoveel kracht gevoeld.

Irma liet de aap weer los en zuchtte.. "Geen partij voor mij.. Kom
Noroltix, we gaan verder". Met een klap viel de aap bewusteloos op
de grond. Irma liep al weer verder. Ik vroeg me af waar ze nu naar
toe zou gaan. Nog voordat ze de uitgang van de Apenhal bereikt had
sprong er een klein amerikaans mannetje naar voren. Hij begon een
heel verhaal over een rodeoshow in Texas en of Irma daar in
geinteresseerd was. Waar nodig hielp ik Irma met vertalen en nog
voor we het over salaris hadden gehad zei Irma :yes, i want to
wrestle with big bulls". Enkele maanden geleden zou ik met stomheid
zijn geslagen, nu begon ik het ook prachtig te vinden. Ik vond het
bij voorbaat al zielig voor die stieren. 

-=-
Enkele dagen later zat ik op een grote tribune net buiten Austin.
De arena was stoffig en er reed een cowboy in het rond die zojuist
een stier had verslagen. Hij had vanaf zijn paard een lasso
geworpen en de stier daarna besprongen. Een indrukwekkende
worsteling was gevolgd waarbij de stier na een hevige strijd het
onderspit had gedolven. Er zou nu nog een cowboy het strijdperk
betreden alvorens Irma haar debuut zou maken.
De cowboy was een gigantische texaan van over de 2m. Hij zat op een
groot wit paard en zijn prooi was een van de allergrootste stieren
die ik ooit gezien had. Het dier was pikzwart en zo verschrikkelijk
angstaanjagend dat ik me afvroeg of er wel grotere, agressievere
stieren bestonden. Dit was een mooie tegenstander voor Irma
geweest.
Het dier liet zich niet makkelijk vangen door de cowboy. De lasso
werd keer op keer ontweken. Toen het de reus eindelijk lukte om het
touw om de nek van de stier te krijgen rukte het monster paard en
ruiter ondersteboven. Het touw zat vast aan het zadel en het paard
werd dan ook meegesleurd achter de stier aan. Het krijsde gewoon
van angst en ontzetting. De stier draaide zich nu om en sotond
klaar om het prachtige witte paard met zijn horens te doorboren. Ik
zag het witte dier in gedachten al vuurrood worden van het bloed.
De cowboy was opgekrabbeld en greep de stier bij zijn horens. Hij
probeerde het om te leggen. Het was zinloos. Hoewel de man ongeveer
150 kilo moest wegen en een bonk spieren was, werd hij als een
veertje door de lucht geworpen. Ik vreesde voor 's mans leven toen
die met een klap 10 meter verder neerkwam. De stier keek nog even
naar de reus en keerde zich toen weer om naar het paard.
Tussen paard en stier was een meisje gaan staan. Ik zag het
zilveren doosje glinsteren in haar rechterhand. Op haar gezicht
stond een grote grijns. Irma had er zin in. De stier schudde een
keer met zijn kop en stampte met zijn poot. Irma deed uitdagend het
zelfde. De stier leek zichzelf te lanceren. Razendsnel sprintte het
op Irma af. Irma hield haar handen vooruit en greep de horens vast.
Ze deed niet een stap naar achteren. Hoewel de klap waarmee de
stier tegen haar opbotste geweldig was. De stier probeerde zich los
te trekken, maar Irma had de horens stevig vast en ze drukte het
enorme dier naar de grond. Met een onwaarschijnlijke beweging wist
ze de stier in de lucht te werpen. Het dier kwam vlak naast de
cowboy weer neer. Irma rende op het dier af en sloeg haar armen om
de stierenek heen. Het dier was even versuft en daarom wachtte Irma
even met krachtzetten, maar toen het beest weer helemaal bij zijn
positieven was en begon te worstelen ontstond een schitterend
gevecht. Irma hield het zwarte monster neer met haar rechter arm en
wist de schoppende voorpoten te neutraliseren met haar linker.
Het publiek was uitzinnig. Ik hoorde ook mezelf gigantisch juichen. 
Wat een vertoning.. Wat een kracht. De organisator had zijn sigaar
uit zijn mond laten vallen en vroeg aan mij hoe DIT mogelijk was.
Ik haalde mijn schouders op. Irma was opgestaan. Ze had de
bewusteloze stier over haar schouders gelegd. En droeg het dier
door de arena, alsof het niets woog. "What a monster" riep iemand
naast mij en ik vroeg me af of hij de stier of Irma bedoelde.
Aan de reacties van de eigenaar kon ik merken dat hij super
enthousiast was over Irma's speciale kwaliteiten. Ik tikte hem op
de schouder en vroeg of hij aan olifanten kon komen. Dan zou hij
pas een show hebben. Hij keek me aan met een blik vol ongeloof,
maar naar enige ogenblikken verschenen er bij wijze van spreken
dollartekens in zijn ogen. "Elephants.... hmmm, well .. Ok"

Irma's droom zou uitkomen.. dachten ik toen.. Eindelijk werk in een
soort circus.. en nog wel met olifanten..

Hoe anders zou het allemaal worden, want enkele honderden
kilometers boven ons hing een groot voorwerp. Een van de
inzittenden was iets verloren op die blauwe planeet en ze wilde het
terug hebben.

Wordt vervolgd in "Irma en de Aliens"