Het vervolg Hanneke had jan verschillende keren in een gevecht duidelijk verslagen. Na haar tiende overwinning had ze op hem neergekeken langs haar lange rokken en haar titel opgeëist:”ik ben je meesteres!” Weerloos had jan zijn hoofd gebogen en de leren laars van zijn meesteres gekust als teken van totale overgave. Sindsdien werd jan als lustslaaf door Meesteres Hanneke behandeld: ze liet hem steeds weer aan haar voeten door de kamer kruipen, ze kneep hem waar ze maar wilde en trok hem elke keer stevig tegen haar zachte maar stevige borsten aan. Jan voelde zich tussen de borsten getrokken, en voelde de lange wollen rokken tegen zijn benen: hij kon er niet omheen, hij is de prooi van een sterkere dame. Om de overwinning van de vrouw over de man er voor eens en voor altijd bij haar slaaf in te prenten gebruikte ze haar sterkste wapen. Ze begon haar slaaf te verleiden. Jan had zijn meesteres laten merken dat hij geil werd als hij haar gespierde benen kon voelen. En dat kon ie krijgen! Hanneke had haar strengste meesteressenpakje aan, groene trui en rok met bruine dameslaarzen. Langzaam vleide ze haar gespierde dij tegen haar elegante rokken, en ze zag dat jan een stijve kreeg van dit schouwspel.” Maar dit was pas de eerste ronde. Hanneke tilde haar laars op en zette hem op de lage koffietafel en deed tergend langzaam de rits van haar laars los. Jan kon geen weerstand meer bieden. Hij knielde voor haar voeten, en begon de krachtige kuiten te kussen. Tegelijk smeekte hij zijn meesteres: “pak me dan, ik geef me over, meesteres!” Pats.. Hanneke haalde genadeloos uit naar de slaaf aan haar voeten. Jan ging volledig gestrekt tegen de vlakte. Toen jan weer wist waar hij was, zat zijn sterke meesteres als een elegante dame op de bank en keek onschuldig op hem neer. Ze tikte op de bank naast haar en nodigde jan uit om naast haar te komen zitten. Onderdanig en bang voor haar kracht volgde jan haar bevel. Jan zat naast Hanneke en Hanneke zette de tv aan. Na een paar minuten trok ze haar prachtige dameslaarzen uit en vleide haar benen naast haar op de bank. Haar mooie voeten raakten de dij van haar slaaf, en uit haar ooghoek zag ze hoe jan vocht tegen de opwinding tussen zijn benen. Speels liet ze haar voet tegen de stijve van jan glijden. Ze genoot van het kreunen van haar slaaf. Het gevecht van een verslagen man tegen zijn lust. Zijn wil om de vrouw te pakken die vocht met de angst voor een genadeloos pak slaag, en erger nog de angst om zelf op zijn rug gedwongen te worden door een kleinere maar veel sterkere vrouw. De angst om genomen te worden onder haar rokken… Jan verloor van zijn lust. Hij besprong de meesteres en probeerde haar neer te drukken, zodat hij haar kon nemen. Hanneke schreeuwde “kom maar mannetje”. Ze vochten als beesten. Jan voelde het krachtige vrouwelijke lijf en genoot van alle rondingen die met hem vochten. Al snel kreeg de sterkere vrouw de man in haar macht. Hanneke dwong haar arm tussen de spartelende benen van de man, en tilde hem over haar schouder. Jan gilde en trappelde weerloos om zich heen. Hij gilde in paniek om hulp. Maar hij werd steeds geiler van dat heerlijke vrouwelijke lijf, de glooiende rokken, en haar sterke handen. Hanneke droeg haar slaaf uit de kamer en liep naar haar bed, ze vloerde hem en nam slaaf jan..