De Genadeloze Drie.
Drie jongedames spelen met een man.
Door Montrose, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw.

Snelbus 74 denderde over de snelweg en bracht me steeds dichter bij mijn 
appartement en de broodnodige rust na alweer een zware week. Tijdens deze 
rit werd het vermaak verzorgd door drie uitdagende jongedames - alledrie 18 
als je hun gesprekken mocht geloven. Ik zat in een stoel bij de achterdeur 
en ze stonden naast me te geiten en met elkaar te stoeien. Ze hadden het 
over films en jongens en ze roddelden over een of andere vrouw (over wie ze 
het eens waren dat het een verschrikkelijk lelijke slet was).

Lelijk waren deze jongedames allerminst. De lange blondine leek het 
Alfavrouwtje te zijn, met haar 1.83 op haar platte schoenen. Ze had een 
kort rokje aan en een laag uitgesneden haltertopje. Sappige grapefruits. Ze 
was slank en goed geproportioneerd - niet mager - haar armen konden het 
bijna opnemen tegen die van mij, niet dat ik nou train of zoiets. Blondie 
zou zo een beachvolleybalmeid kunnen zijn; ze zag er sportief uit. Ze had 
halflang haar dat los hing. Een grote ronde bril sierde haar kleine neus en 
haar blauwe ogen. Ze leek wel een engel. Vergeef me het cliché, maar ik kan 
het niet anders zeggen. Ze zag er uit alsof ze kon vliegen en iemand het 
eeuwige leven kon schenken. Verbijsterend. Adembenemend. Een stralende 
persoonlijkheid.

De volgende in de pikorde was een hapklaar brok vlees, om het maar 
oneerbiedig te zeggen. Lang donkerblond haar in een paardenstaart. Ook een 
kort rokje, alleen dat van haar zat strakker rond haar kont. Haar 
opengewerkte topje toonde trots haar bolle buikje (met navelpiercing) en 
hield haar majestueuze boezem met moeite in bedwang. Er zat venijn in haar 
groene ogen. Ze was ongeveer 1.73 lang op haar acht centimeter hoge hakken 
en woog waarschijnlijk hetzelfde als de blondine van 1.83 – ongeveer 65 
kilo.

De laatste was een kleine Japanse vrouw, 1.57 en 40 kilo. Lang, glanzend, 
zijdezacht zwart haar. Ze had een kostschooluniform aan waarvan mijn pik 
steigerde. Heel erotisch op een verboden manier. Ze glimlachte heel de tijd 
en was het eens met wat de andere twee zeiden.

Vlak nadat ze een fluisterend onderonsje hadden gehad gingen we plotseling 
de bocht om. De kleine vrouw verloor haar evenwicht en viel op mijn schoot.

"Alles goed met je?" vroeg ik terwijl ik haar op mijn schoot hield, haar 
over haar blote been aaide en mijn hand steeds verder omhoog ging. Ze 
lachte en begon met haar kontje heen en weer over mijn roede te rollen – 
allemaal schijnbaar onopzettelijk.

"Jezus Pearl, je gaat ons toch niet vertellen dat je op ouwe lullen valt?" 
vroeg de lange blondine.

Pearl giechelde en gaf me een tikje op mijn borst.

"Sorry Opa."

Ze stond op en trok haar rokje recht.

"Geen probleem," zei ik. "Totaal geen probleem. En weet je, zo oud ben ik 
niet."

De rondborstige vrouw lachte.

"Ik durf te wedden dat die ouwe snoeper het lekker vond."

Ik moest ervan blozen.

"Ik ben echt niet..."

"Je hebt de spijker op zijn kop geslagen, Janet," zei de lange blondine. 
"Kijk hem eens rood worden."

"Ik durf te wedden dat ik hem nog roder kan maken, of in ieder geval nog 
stijver."

Janet, de rondborstige vrouw, liet zich met haar plompe onderlijf op mijn 
schoot zakken en begon tegen me aan te wrijven. Ik kon mijn gekreun nog net 
onderdrukken, maar mijn ogen begonnen in hun kassen te rollen. Mijn handen 
dwaalden naar haar heupen.

"Oooo! Ik kan hem voelen groeien." 

Om de waarheid te zeggen zie ik liever gezonde, rondborstige vrouwen dan 
bonenstaken. Iedereen keek naar ons – de vrouwen met afgrijzen – de mannen 
met afgunst. De lange blondine was zo dominant dat niemand er iets van 
durfde te zeggen. Ze hoefde alleen maar te kijken en dan keken de mensen, 
man of vrouw, al een andere kant op.

Janet stond op.

"Trek je broek gerust maar recht, Oude Baas. Die stijve van je moet nu in 
een pijnlijke knik zitten."

Ze had gelijk. Ik legde mijn krant over mijn schoot en draaide met mijn 
heupen. Mijn apparaat sprong naar een aangenamere positie in mijn 
boxershort. 

Toen Janet mijn krant wegrukte, zag iedereen duidelijk de genante bobbel in 
mijn broek. De vrouwen slaakten een zucht.

"Die is net zo groot als die van Johnny Butachello!" gromde Janet. Het 
ontzag in haar stem gaf me moed.

"Nog groter," hijgde de kleine Pearl. Ze tikte zelfs even met haar tere 
vingertjes op het monster in mijn broek. Janet sloeg haar hand weg. Ik ging 
nog harder blozen. Waren ze om me aan het vechten?

De lange blondine ging zich ermee bemoeien en duwde de andere twee opzij. 
Ze zette haar bril recht en wierp een nauwkeurige blik op mijn kruis.

"Hij zit minstens in dezelfde categorie."

Ik moest even slikken toen ze naar me glimlachte.

"Je intrigeert me, oude man. Ik denk dat we maar eens met je mee naar huis 
gaan."

"Mee-mee-mee-meegaan...?"

"Ik zie geen trouwring," merkte Janet op.

"Gescheiden?" giste de lange blondine.

Ik knikte. Ik slikte.

"Woon je alleen?"

Ik knikte.

"Dat is dan geregeld."

De blondine ging weer rechtop staan.

"Dat kan nog leuk worden."

* * *

Terwijl ze met me in de lift naar de tiende verdieping meegingen, stond 
Janet de hele tijd aan mijn kont te voelen. Toen we bij mijn deur waren, 
griste de lange blondine mijn sleutels uit mijn hand. Ik wilde op haar af 
stappen om ze terug te pakken, maar toen versperden de andere twee me de 
weg.

"Volgens mij kun je je het beste een beetje gedeisd houden, oude man," zei 
de blondine toen ze mijn deur van het slot deed en zichzelf binnenliet.

"Zo oud ben ik niet," snauwde ik toen ik achter de andere twee vrouwen aan 
mijn huis binnen liep. Pearl deed de deur achter me dicht en op slot.

"Hoe oud ben je... vijfenveertig?" vroeg de lange blondine terwijl ze mijn 
schilderijen bewonderde.

"Zevenenveertig."

Ze draaide zich om en glimlachte.

"Oud dus."

Ik knarste met mijn tanden.

"Wat zijn jullie eigenlijk van plan?"

"Alsof je hier niet op gehoopt had," zei Pearl onmiddellijk terug en ze 
kneep me in mijn kont.

"Misschien zijn we wel van plan om je te verkrachten," zei Janet terwijl ze 
haar brede schouders opzette.

"Misschien zijn we wel van plan om je te beroven," stelde de lange blondine 
voor.

Ik schoot in de lach.

"Als jullie van plan zijn om me te beroven, dan gaan jullie hier allemaal 
weg met zere kontjes van een stevig pak billenkoek."

Het idee dat ze me zouden beroven was zo belachelijk dat ik me plotseling 
wat meer op mijn gemak voelde. Over het verkrachten had ik het maar niet, 
in de hoop dat dat inderdaad zou gebeuren.

De vrouwen gingen naast elkaar voor me staan, Blondie in het midden, de 
andere twee aan weerszijden van haar.

"Denk je dat je ons aankunt?"

Ik haalde mijn schouders op.

"Natuurlijk. Jullie zijn maar vrouwen."

"Eén voor één of allemaal tegelijk?"

"Maakt niet uit. Kom maar op."

Ik glimlachte naar haar. Ze was drie centimeter langer dan ik, maar ik weeg 
75 kilo – een verschil van 10 kilo – dus ik maakte me niet druk.

De lange blondine glimlachte lief en schikte haar boezem in haar 
haltertopje.

"Je hebt heel wat ballen als je denkt dat je ons alledrie aan kan. Weinig 
hersens, maar heel wat ballen."

Ik glimlachte terug en bewonderde het wiegen van haar jonge meloenen.

"Het lijkt erop dat het altijd in mijn voordeel uitvalt – jullie alledrie 
betasten... jullie over de knie leggen..."

Op dat moment sloeg ze me in mijn gezicht. Ik had het niet zien aankomen, 
maar ik voelde het wel degelijk. De kleine Japanse vrouw schoot in de lach.

"Pik je dat, oude man?" vroeg ze.

Ik voelde me vernederd en werd boos. Die vernedering zette me aan tot 
actie. Uit met de pret.

Ik hief mijn hand om Blondie terug te slaan, maar tevergeefs. De lange 
blondine weerde mijn hand af en duwde me met allebei haar handen tegen mijn 
borst. Ik wou een stap naar achteren doen, maar de rondborstige vrouw was 
op haar handen en knieën achter me gaan zitten. Waar was die vandaan 
gekomen? Behoorlijk snel en geruisloos voor zo een rondborstige meid. Hoe 
het ook zij, ik viel achterover over haar heen en kwam hard plat op mijn 
rug terecht.

Op het moment dat ik de vloer raakte, kwam Pearl met haar schouder zo hard 
op mijn borst terecht dat ik dacht dat ik een rib gebroken had. Ik kreunde 
en voelde aan mijn ribben. Pearl ging achterstevoren op mijn borst zitten 
en hield mijn handen bij mijn ballen. Terwijl ze dat deed, ging Janet op 
mijn knieën zitten en sloeg haar armen rond mijn voeten. Het was net alsof 
ik stevig vastgebonden zat.

Terwijl ik nog naar adem lag te happen van de schouderstoot, sprong de 
lange blondine over haar twee vriendinnen heen. Ze kwam met haar kutje 
strak onder mijn kin terecht en klemde haar ijzersterke dijen rond mijn 
nek. Ze trok me aan mijn haar in een wurggreep. Toen begon ze zo hard te 
knijpen dan ik dacht dat ze mijn nek zou breken! Ik kreeg niet alleen geen 
adem meer, maar er stroomde ook geen bloed meer naar mijn hersenen. 

Ik keek naar het engelengezicht van de blondine. Ze leek de verschillende 
tinten paars te bewonderen die ze me zonder enige merkbare moeite liet 
aannemen. Ik probeerde me los te wrikken, maar tevergeefs. De vrouwen 
giechelden om mijn vruchteloze pogingen.

"Dat was gemakkelijk," zei Janet die bij mijn voeten zat.

"Appeltje eitje," zei Pearl.

"Te gemakkelijk," zei Blondie terwijl ze met haar haar schudde. "Deze 
schlemiel verdient het niet om zo intiem aangeraakt te worden door vrouwen 
als wij."

Ze kneep nog eens extra in mijn nek.

Wist ze dat ze me zou vermoorden als hier lang mee zou doorgaan? Ik 
probeerde haar te vragen om me los te laten, te smeken als dat moest. Maar 
het enige dat ik kon uitbrengen was een gesmoord gerochel.

"Wat is dat?" vroeg ze. "Probeer je nou te praten?"

Mijn mond bewoog, maar er kwam geen woord uit. Ik had het gevoel dat mijn 
ogen op ontploffen stonden. Als ze me niet gauw zou loslaten, dan zou ik 
van mijn stokje gaan.

"Zal ik hem afmaken?" vroeg Blondie.

"Nee!" gilde de rondborstige bij mijn benen. "Laat me nog eventjes met hem 
spelen."

"Hmmmm."

De Blondine knikte haar hoofd opzij en dacht na.

"Ik vraag me af wie hij van ons zou kiezen voor een vrouw-tegen-
mangevecht."

"Zullen we hem dat laten beslissen?" stelde Pearl voor.

Ik had een waas voor mijn ogen en alles om me heen begon te draaien. Op dat 
moment liet Blondie haar greep vieren. Mijn hoofd zat nog steeds tussen 
haar stevige hammen en mijn kin in haar klem, maar niet meer zo strak. Ze 
sloeg me in mijn gezicht totdat ik weer een woord kon uitbrengen.

"Ben je er nog, oude man?"

"G-g-genade!" stamelde ik tussen twee klappen door.

"Genade? Je zou ons toch allemaal billenkoek geven?" (KLAP KLAP KLAP)

"Het spijt me! Alsjeblieft..."

"Hou je kop." (KLAP!)

Ik hield op met jammeren. De andere twee vrouwen lieten me los. Blondie 
draaide zich om op mijn borst. Ik kon een roze slipje onder haar rokje 
ontwaren.

"Dus je bent er achter dat je geen schijn van kans maakt tegen ons alledrie 
tegelijk. Dat lesje gaat je 300 euro kosten. Afgesproken?"

"Ja."

Haar dijen op mijn schouders boezemden me angst in. Ik voelde de hitte er 
vanaf stralen.

"Alsjeblieft, laat me los."

Ze deed net alsof ze me niet hoorde.

"Heb je zin in een kans om je geld terug te verdienen?"

Haar glimlach was zo lief en puur zoals ze me zat aan te kijken. Maar ik 
was nu op mijn hoede. Ze hadden me met hun drieën binnen de vijf seconden 
tegen de vlakte gewerkt. Zouden ze nog zoiets uit de hoge hoed toveren?

"Hij is bang."

Dat zei de rondborstige vrouw, die zich over me heen boog. Haar memmen 
bungelden voor mijn ogen. Ze leek me wel lekker om te neuken.

"Hij is te bang om iets te ondernemen, dat verdomde watje."

"Misschien moeten we hem een beloning in het vooruitzicht stellen," stelde 
Pearl voor. Zij was zeker hun ideeënvrouw.

"Goed voorstel," zei de lange blondine. "Wat dacht je hiervan..." Er 
verscheen en venijnige grijns op haar lippen. "Als je een van ons in een 
vrouw-tegen-mangevecht kunt verslaan, dan krijg jij je 300 euro terug, plus 
seks met ons alledrie, de hele nacht lang. En anders, dan ben je ons het 
dubbele schuldig."

"Tegen wie?" vroeg ik. Ik wilde het zeker niet opnemen tegen Blondie. Haar 
schaar zou me nog jaren nachtmerries bezorgen.

"Jij mag kiezen."

Blondie ging rechtop staan en stak haar hand naar me uit. Toen ik die 
vastgepakt had, trok ze me overeind. Ik stond duizelig te wankelen, maar ze 
ondersteunde me totdat mijn benen me weer konden dragen.

"Dus ik mag er een kiezen?"

"Dat klopt."

"Kies mij!"

"Nee! MIJ!"

De andere twee leken er wel zin in te hebben.

Ik keek om me heen. Ze zagen er weer uit als de onschuldige, lieve jonge 
dingen die ik in de bus had gezien. Verdomme. Hoe hadden ze me daarnet zo 
gemakkelijk kunnen overmeesteren? 

"Volgens mij is hij te bang," zei Janet met duidelijke minachting. "Wat een 
watje."

Ik keek naar haar. Haar schouders waren breed. Beter gebouwd dan die van 
mij en dikker. Dat zou een zware dobber worden. Te zwaar voor zekere winst. 
Ik moest slikken. Misschien was ik wel bang.

Toen keek ik naar Miss Japan. Wat was ze lief en preuts. Ontzettend leuk 
ook. Molesteerbaar zou een beter woord zijn. Wat zou ik ervan genieten om 
haar tegen de vloer te werken en haar op haar strakke kontje te meppen 
totdat ze om genade schreeuwde. Dat zou ze leren!

"Ik kies haar."

Ik wees met mijn wijsvinger naar haar. Ze deed bedeesd een stap naar 
achteren. Ik glimlachte. Ze sloeg haar ogen neer. Was ze bang? Ik durfde te 
wedden dat ze wist wat ik met haar van plan was.

"Okay," zei Blondie. "Quitte of dubbel, plus seks voor jou als je wint."

"Met jullie alledrie," zei ik en ik inspecteerde de rondborstige vrouw van 
top tot teen. Ze meesmuilde en zwaaide met haar paardenstaart. Ze wist wie 
ik als eerste uit zou kiezen voor een stevige beurt.

De twee andere vrouwen gingen tegen de muur staan en lieten de kleine Pearl 
alleen met mij. Ik begon om mijn kleine tegenstandster heen te draaien. 
Mijn prooi.

"Lieveling, ik ga je alle hoeken van de kamer laten zien," gromde ik.

Pearl maakte zich zwijgend klaar voor het gevecht. Ze zag er uit als een 
lam voor de slacht.

Plotseling draaide ze zich om en plantte haar voet in mijn maag. Ik 
wankelde en viel happend naar lucht op een knie. Ze trapte me tegen de 
zijkant van mijn nek. Ik viel op allebei mijn knieën en mijn rechterarm 
begon te tintelen. Ze haalde haar voet naar achteren en ramde me in mijn 
gezicht. Ik viel op mijn rug en proefde bloed op mijn opzwellende lippen. 
Ik probeerde "Godverd...!" te zeggen, maar daar was ik toen al te zwak 
voor.

Pearl ging op haar knieën naast mijn borst zitten en nam mijn rechterarm in 
een armklem. Toen pakte ze doodgemoedereerd mijn hand beet en begon ze die 
te verdraaien alsof ze hem er af wilde schroeven.

De pijn sneed door mijn arm en verspreidde zich door heel mijn borst. Ik 
lag onder haar te janken en te spartelen, maar ze hield me stevig in haar 
greep. Hoe meer ik me bewoog, des te meer pijn het deed.

"Wat is er met je?" vroeg ze terwijl ze mijn hand nog meer verdraaide. Ik 
had het gevoel dat die er binnen een seconde af zou liggen.

"Heb ik alle hoeken van de kamer al gezien?"

"Laat me alsjeblieft los! Ik geef op! Ik geef op!"

"Geef je op?" vroeg ze terwijl ze de druk bleef opvoeren. "Maar we zijn pas 
een paar seconden bezig. Waar zijn alle hoeken van de kamer nou? Wil je dan 
niet winnen en ons alledrie neuken?" (Draai)

"Ja! Ik bedoel NEE! Ik heb me vergist! IK GEEF OP!"

"Nu al? We zijn net begonnen." (Draai Draai) "Het begint nu pas leuk te 
worden!" (Draai)

Ik barstte als een baby in huilen uit.

"Alsjeblieft! Oh, heb alsjeblieft genade!" smeekte en snikte ik.

"Dus... geef je toe dat je verloren hebt?" (Draai)

"AU! Ja!"

"Zeg het."

"Ik heb verloren."

(DRAAI) "HARDER, EIKEL!" 

"IK HEB VERLOREN! JIJ HEBT GEWONNEN! IK HEB VERLOREN! OH GOD!"

"Wie is er hier een stomme slappeling?" (Draai)

"DAT BEN IK! IK BEN EEN STOMME SLAPPELING!"

"NOG EEN KEER!" (DRAAI) 

"IK BEN EEN STOMME SLAPPELING! GENADE!"

Pearl liet mijn arm los, greep mijn andere arm beet en herhaalde de 
procedure totdat ik weer in snikken was uitgebarsten. Binnen de 90 seconden 
had ze me veranderd in een blèrende idioot.

Ze liet mijn arm los en ging over me heen staan.

"Dan had je ook maar niet moeten kiezen voor iemand met de tweede dan 
zwarte band, imbeciel," snauwde ze tegen me terwijl ze zich bij haar 
vriendinnen voegde. Janet gaf haar een high five.

Ik rolde huilend over de vloer en probeerde weer gevoel in mijn armen te 
krijgen. Ik kromp van de pijn en was een shock nabij.

"Dat is dan 600 euro die we van je krijgen," zei Blondie. "Heb je dat geld 
in huis?"

"Nee," moest ik tot mijn afgrijzen bekennen.

"Dat geeft niet, Schlemiel. Geef me je portemonnee en je pincode maar, dan 
zullen Pearl en ik het wel even op gaan halen. Janet zal wel een oogje in 
het zeil houden totdat we terug zijn."

"Zeker weten."

De stevige tante ging over me heen staan en keek op me neer.

"Ik zal wel twee oogjes in het zeil houden."

Ze sprong op en liet haar kont met haar volle gewicht op mijn maag vallen. 
Mijn longen klapten in elkaar. Janet haalde mijn portemonnee uit mijn 
broekzak en gooide die naar Blondie. Blondie gaf hem aan Pearl.

"Je pincode?"

Ik keek hen aan. Ik had geen keuze. Toen ik weer een beetje op adem gekomen 
was, vertelde ik hen mijn pincode. Pearl en Blondie verlieten het pand. Ik 
hoopte maar dat ze het bij 600 euro zouden houden.

"Dat geeft ons de kans om elkaar een beetje beter te leren kennen, of niet 
soms?"

Janet aaide me over mijn wang. Haar hand was zacht.

Ik knikte. Kon ik haar aan? Zoals ze op mijn borst zat, voelde ze 
behoorlijk zwaar aan. Gespierd ook - niet overmatig vet. Ik begon weer een 
beetje gevoel in mijn armen te krijgen. Misschien zou ik mijn kans kunnen 
grijpen...

Ze boog zich voorover en kuste me teder op mijn wang. Ik deinsde terug, 
maar het was heel lekker. Ze glimlachte en likte over mijn opgezwollen 
lippen.

"Arme schat. Heeft dat gemene meisje je in elkaar geslagen?"

We kusten elkaar. Daar was ze goed in. Een van de beste die ik ooit gekust 
had.

We rolden al vrijend over de vloer. Ze bezorgde me een diamantharde stijve. 
Toen fluisterde ze me in mijn oor: "Ik ga je nu in je kont vuisten, 
Schlemiel."

Ik probeerde me los te rukken. Ze gniffelde en hield me in haar sterke 
armen.

Ik vocht als een bezetene, maar ze lachte alleen maar en hield me onder 
zich tegen de vloer gedrukt. Af en toe draaide ze mijn armen alle mogelijke 
en onmogelijke kanten op. En steeds weer fluisterde ze tegen me: "Tot aan 
mijn elleboog, deze vuist hier."

Ze liet me haar knokkels kussen.

"Ik ga je in je kont neuken totdat die helemaal open scheurt."

Achttien centimeter kleiner dan ik en tien kilo lichter, maar toch bleef ze 
me de baas op de vloer. Er was geen ontsnappen aan haar wurggrepen en 
borstklemmen.

Ik probeerde haar om genade te smeken, maar ze luisterde niet naar me en 
bleef maar zeggen hoe veel pijn het vuisten zou gaan doen.

Toen ging ze op mijn gezicht zitten en maakte ze mijn riem los. Onder haar 
rokje was geen slipje te bekennen.

Ik stribbelde tegen, maar kreeg geen adem onder haar ruimbemeten billen. 
Mijn wereld was gereduceerd tot haar bilspleet - niet dat dat een kleine 
wereld was. Hij was zo diep en ondoordringbaar als een oerwoud. Het was het 
enige dat ik kon zien, voelen, proeven en ruiken. Ik verzwakte snel door 
het zuurstofgebrek. Janet negeerde mijn zwakke pogingen om terug te vechten 
en trok me mijn broek uit.

"Geen gepraat meer. De tijd voor het vuisten is gekomen."

Haar stem klonk ver weg door haar hammen.

Ik schreeuwde haar toe: "ALSJEBLIEFT! IK GEEF JULLIE ALLES WAT JULLIE 
HEBBEN WILLEN!"

Ik moest haar op andere gedachten zien te brengen, want anders zou ze me 
ofwel dood wurgen, ofwel me met haar vuist de dood injagen!

"Nog eens duizend erbij?"

Ze vroeg het terloops, alsof het niet van belang was.

"JA!"

Mijn hart sloeg een slag over van de hoop dat ik me voor zo weinig geld 
hieruit zou kunnen redden.

Ze hield een van mijn benen onder haar linkerarm geklemd en stopte drie 
vingers in mijn poepgaatje.

"AU! ALSJEBLIEFT!"

"Ontspan je. Ik probeer je een beetje op te rekken. Daar zul je me later 
dankbaar voor zijn."

Ze wrikte met haar hand. Ik schreeuwde het uit van de pijn.

"Alsjeblieft," smeekte ik. "Nog eens duizend erbij!"

"Wat dacht je van vijfduizend?"

Ze begon haar vierde vinger naar binnen te werken.

"Ik heb drieduizend op de bank staan!" huilde ik. "AU! GOD! Ik kan het 
maandag opnemen! Ik... Ik heb... AU... juwelen... hier in huis! Diamanten!"

Ze trok haar vingers uit mijn kont, nam mijn ballen in haar hand en gaf er 
een gemene draai aan. Ik kermde van de pijn.

"Laat me die diamanten maar eens zien."

Ze liet mijn ballen los en veegde haar hand af aan mijn overhemd. Ze stond 
op en schreed naar een gemakkelijke stoel. Ze ging zitten, met haar benen 
wijd uit elkaar.

Ik strompelde de kamer uit, half naakt, kromgebogen, hijgend en happend 
naar zuurstof. De pijn schoot door mijn hele lijf. Ze had me net met haar 
vingers in mijn kont verkracht, mijn zak er half afgerukt en me bijna 
gesmoord onder haar dikke kont. Ik rilde van de angst. Jeetje, wat was ze 
sterk. En het had haar geen druppeltje zweet gekost.

Natuurlijk dacht ik erover om de politie te bellen, maar wat als ze me 
daarbij zou betrappen? Ik dacht er ook over om een broek aan te trekken, 
maar wat als dat haar razend zou maken? Ik trok snel een ander overhemd 
aan, want ik wilde haar niet te lang laten wachten.

Ik haalde mijn kostbaarheden tevoorschijn en strompelde terug naar de 
huiskamer. Ze was met haar mobieltje aan het bellen.

"Ja, hij heeft doorgeslagen, geen enkel probleem. Drieduizend – ja, ik weet 
zeker dat dat alles is dat hij heeft. Daar zou hij niet over durven te 
liegen."

Ze gebaarde dat ik op mijn knieën aan haar voeten moest gaan zitten. Ik 
gehoorzaamde.

"En hij heeft nog wat spul dat we kunnen verkopen. Ik zie jullie straks 
wel."

Ze klapte haar mobieltje dicht. Ik wilde haar mijn juwelenkistje geven.

"Doe me alsjeblieft geen pijn meer."

Ze nam het kistje niet aan.

"Dat maak ik wel uit, of niet soms?" 

"Ja Mevrouw."

Ze spreidde haar benen.

"Bef me, Oude Man. Laat me merken dat je ervaring iets waard is. En als je 
me niet laat genieten, dan maak ik je af."

Met het kistje nog boven mijn hoofd kroop ik naar voren en stak mijn 
gezicht onder haar rok. Haar glinsterende kutje lachte me toe. Ik likte. 
Zij zuchtte. Ze smaakte lekker. Ik likte haar nog een keer en nam haar 
zoete, opgezwollen, schaamlippen tussen mijn lippen.

"Goed zo slaafman. Ga zo door."

Terwijl ik haar tot een climax aan het beffen was, pakte ze het kistje en 
begon erin rond te neuzen. Op het moment dat ze voor de tweede keer 
klaarkwam, kwamen haar vriendinnen weer binnen.

"Heb je het naar je zin gehad?"

Dat was Blondie.

"Dit moeten jullie ook eens proberen. Die eikel weet heel goed wat hij met 
zijn tong moet doen."

Ze stond op en liet me op mijn knieën voor de stoel zitten. Toen ze over me 
heen stapte, wreef haar kruis over mijn hoofd en liet een nat spoor achter. 
Ze gaf de diamanten aan Blondie.

"Die heeft me niet voor de laatste keer gebeft, dat weet ik wel."

Pearl sprong in de stoel naast me. Met een brede glimlach rukte ze haar 
witte slipje uit en duwde haar geschoren kutje in mijn gezicht.

"Ik heb nog geen bleekgezicht meegemaakt die de moeite waard was. Zorg maar 
dat je het lekker doet!"

Ik likte haar ook. Ze vond het lekker. HEEL LEKKER. Ze smolt zowat. Janet 
moest haar na een uur van de grond rapen.

Blondie zat al die tijd de diamanten te bewonderen.

"Ik neem deze trut mee naar huis," zei Janet met Pearl in haar armen. "Kom 
je ook?"

Blondie glimlachte naar hen.

"Als hij zo goed is als jullie zeggen, dan kom ik ook. Tot morgen."

"Zet me neer," pruilde Pearl. "Ik wil hem in me hebben."

"Hou je kop, goedkope slet," zei Janet. "Hij zou je in tweeën splijten met 
die grote spuit van hem. Tot straks, April. Veel plezier."

Toen Janet de deur achter zich dichtdeed, lag Pearl zachtjes in haar armen 
te lamenteren.

Ik keek naar April. Het kleine tasje dat aan haar schouder bungelde stond 
bol, waarschijnlijk van mijn geld. Ze liet nog steeds mijn diamanten door 
haar vingers glijden.

"Waar heb je dit allemaal voor?" vroeg ze.

"Appeltje voor de dorst," antwoordde ik zachtjes, nog steeds op mijn 
knieën. "Voor mijn oude dag."

"Nu niet meer."

Ze ging op de stoel zitten waarop de andere twee gezeten hadden toen ik hen 
befte. Ze spreidde haar benen om de natte plek van Pearl te ontwijken, 
zodat ik vrij uitzicht op haar roze slipje kreeg.

"Hoeveel denk je dat die vandaag de dag waard zijn?"

Ze was mijn duurste diamant aan het bewonderen. Die meid had een goed oog 
voor edelstenen.

"Twee, misschien drie."

"Duizend?"

Ik slikte.

"Honderdduizend."

Ik zag haar adem stokken. Ze floot van verwondering.

"Janet heeft je zeker bijna moeten afmaken om je deze te laten ophoesten."

Ze haalde een markeerstift uit haar tasje.

"Ze..." Ik keek naar haar voeten. "Als ze me... gevuist had... dan had ze 
me misschien wel vermoord."

"Dat betwijfel ik," wuifde April mijn angst met haar prachtige hand weg. 
"Ik heb haar mannen zien vuisten en die hebben sindsdien dan wel een raar 
loopje, maar ze leven nog allemaal."

Ze schreef iets op mijn voorhoofd, bewonderde haar werk en borg de 
markeerstift weer op.

Ik huiverde. Ze had dus niet zitten bluffen. Ze had inderdaad die grote 
handen van haar in konten gestoken. 

"Zou je iets hiervan terug willen verdienen?" vroeg April terwijl ze de 
diamanten ophield.

"Ja. Alsjeblieft."

"Trek dat uit."

Ze wees naar haar slipje en tilde haar achterste op. Ik gehoorzaamde. Een 
echte blondine. Maar voordat ik mijn tong onder haar rok kon steken, hield 
ze me haar hand voor mijn neus.

"Slik deze door."

Ze had een van mijn duurste diamanten in haar hand.

"En als je net doet alsof, dan breek ik je in tweeën."

Toen ik naar haar dijen keek, wist ik dat ze daartoe in staat was.

"Ja Mevrouw."

Ik zoog de diamant uit haar hand en slikte hem door – binnenkort zou ik in 
mijn eigen stront zitten te graaien op zoek naar een diamantje van 
tienduizend euro.

Ze duwde mijn gezicht tegen haar naar honing geurend kutje. Mijn God, wat 
was ze strak. En wat schreeuwde ze van genot. Ze kwam nog harder klaar dan 
Pearl.

Toen ze lag uit te rusten, zat ik aan haar voeten en liet ze een paar 
diamanten in haar tasje vallen. Ze vroeg me: "Kun je een geheimpje bewaren, 
mijn vakkundige slaaf?"

"Ja, Mevrouw."

Ze fluisterde alsof ze dronken was, maar dat kwam eigenlijk door het 
orgasme dat ze net beleefd had: "Ik ben een ONTZETTENDE nymfomane."

Ze legde haar wijsvinger op haar volle lippen.

"Niemand vertellen."

Mijn hart bonsde in mijn borst. Wat een mazzel!

Ze stak haar onderste lip pruilend naar voren.

"Ik kan niet genoeg krijgen van pikken. Als ik een pik zie, dan wil ik die 
in me hebben!"

"Ach, arme ziel," fluisterde ik.

"Ja... Arme... arme... ik."

Ze liet nog een paar diamanten in haar tasje vallen.

"Arme, arme ik."

Toen zette ze voor de eerste keer haar bril af.

"Misschien kun je me helpen, al is het alleen maar voor vannacht. Je hebt 
een..." Ze likte haar lippen af... "Een grote sappige pik en zo. Begrijp je 
me?"

Ik knikte gretig.

Ze deed een van haar platte schoenen uit en ging met haar tenen onder mijn 
zak langs. Met mijn snaarstijve pik wreef ik haar over haar enkel en 
scheenbeen.

Ze hield me een handvol van mijn diamanten voor mijn neus en zei: "Als je 
deze allemaal doorslikt, dan mag je me op zijn hondjes nemen, zo vaak als 
je wilt."

"Ja, ALSTUBLIEFT, Mevrouw!"

Ik glimlachte naar haar als een uitgelaten hondje. Mijn geld terug en 
neuken met de prachtigste vrouw van de wereld? Daar teken ik voor!

"Wil je dat voor me doen?"

"Met alle plezier!"

"Nu meteen?"

"Ja!"

"Droom maar door!" 

BAM! Ze trapte me met alle kracht van haar lange, stevige been in mijn 
kloten. Het koude zweet brak me uit en de pijn trok langzaam door mijn 
onderlijf. Ze liet doodgemoedereerd de rest van de diamanten in haar tasje 
vallen.

"Geloofde je nou echt dat ik me door jou zou laten neuken? Hou toch op! Ik 
wil nog een paar jaar een strak kutje houden. Ik ben niet van plan om me te 
laten oprekken door een of andere reuzenpik."

PANG! Ze trapte me weer in mijn ballen, zodat ze deze keer in mijn 
lichaamsholte verdwenen. Mijn knieën kwamen eventjes los van de vloer.

Ik stortte kokhalzend van de pijn aan haar voeten neer.

April stond op en trapte me in mijn gezicht. Ze ramde haar voet in mijn 
maag. Het maakte niet uit, ik voelde al geen pijn meer. Ze plette zelfs 
mijn pik onder haar hiel, maar dat was niet erger dan wat ze eerder met me 
gedaan had.

"Wat ben je toch een schlemiel, Oude Man."

Ze raapte haar slipje op en schreed naar de deur.

Haar jonge lach echode in mijn oren toen ze door de hal liep.

Uren later, toen ik weer een beetje kon staan, zag ik dat ze me 
gebrandmerkt had. SCHLEMIEL stond er in felrode letters op mijn voorhoofd.

* * *

Ik zie ze alledrie nog wel eens, in Snelbus 74. Als ze me zien, dan wijzen 
ze naar me en beginnen ze te giechelen. April zwaait dan met autosleutels 
naar me – van een Jaguar. Janet balt haar vuist naar me en knipoogt. Pearl 
schrijft met haar vinger een denkbeeldige "S" van schlemiel op haar 
voorhoofd.

Ik hou me gedeisd, ik wil geen heibel.

* * *

Een maand later kwam mijn ergste nachtmerrie uit. 

Op een zaterdagavond laat deed Janet mijn deur open en stapte binnen. De 
sterke, rondborstige vrouw was terug, de vuistster, de wurgster. Ze was 
alleen en in haar hand bungelde een kopie van mijn sleutel. Ik kwam er 
later achter dat ze daarvan een afdruk had gemaakt toen ik haar aan het 
beffen was.

In haar andere hand had ze een enorme kunstpenis met riempjes eraan. Mijn 
eigen apparaat viel in het niet bij dat kolossale ding.

Ze glimlachte en deed de deur achter zich dicht.

"Hallo, slaafman. Je had toch niet gedacht dat je zo gemakkelijk van me af 
was, of wel soms? Ik had alleen wat geld nodig om dit speeltje te kopen."

Ze zwaaide met de pik naar me.

"En nu ga ik die met je delen."

"M-m-maar, die is v-v-veel t-t-te groot."

"Hij zal wel passen... uiteindelijk."

Haar groene ogen dansten van venijn.

"Weet je, je mag me wel bedanken."

"Je bedanken?"

"Ja. Omdat jij ervoor betaald hebt, ga ik jou de eerste beurt ermee geven. 
Of liever beurten. Meervoud. Ik zal wel een paar uur bezig zijn."

Ik moet een komische uitdrukking op mijn gezicht gehad hebben, want ze 
lachte hartelijk toen ze dat ding omgespte. 

Ik viel in wanhoop op mijn knieën. Van alle Genadeloze Drie was zij de 
meest genadeloze...