Secretaresse Constance, Dominatrix
Door Montrose, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw
Een dominante jonge vrouw kiest haar eigen pad naar de top


Is het een of andere chemische aantrekkingskracht, of is het niets 
anders dan haar overheerlijke prammen? Persoonlijk geloof ik dat ze 
een of ander feromoon afscheidt dat het andere geslacht bovenmatig 
aantrekt. Het enige dat ik zeker weet is dat ze mijn hart bezit vanaf 
het moment dat ik haar zag.

Ik stond te wachten bij de liften van het gebouw waar ik werk als 
Hoofd Financi�n, toen ze de hoek om kwam vliegen en afstevende op 
dezelfde lift als waarvoor ik stond. Haar heupen wiegden als die van 
een sekspriesteres, maar haar postuur was dat van een krijgsprinses op 
oorlogspad. Ik nam even de tijd om haar in me op te nemen - het 
zelfvertrouwen in haar ogen (ze wist al dat ze me had en werd zekerder 
naarmate ze me naderde) - haar grote stappen met haar gespierde benen, 
haar tikkende hoge hakken op de marmeren vloer (die bijdroegen aan 
haar lengte van 1.85) � haar golvende bruine lokken - haar volle 
heupen - en bovenal, Haar Glorieuze Bos Hout voor de deur.

Terwijl ik mijn hand klaar hield boven de liftknoppen, staarde ik met 
open mond naar haar borsten: meloengrote bollen, gehuld in een zijden 
topje dat haar welvingen accentueerde en uitmondde in een diep, 
betoverend decollet�. Hemeltjelief, daar zou ik mijn gezicht wel eens 
in willen begraven. Ze duwde mijn hand met nauwelijks verholen 
minachting weg en drukte de liftknop zelf in.

Normaal gesproken ben ik het agressieve type. Ik sta erom bekend dat 
ik een vrouw voor het tweede drankje het bed in kan kletsen. Dan neem 
ik haar zo hard langs achteren, dat ze me om meer smeekt. Maar deze 
vrouw? Ze zette me weer met beide benen op de grond, drong mijn 
persoonlijke ruimte binnen en dwong me weg van de liftdeur. Ik deed 
een stap naar achteren en sloeg mijn ogen neer, niet iets dat een man 
als ik van nature doet. Ze gromde zachtjes naar me en draaide me haar 
rug toe.

Ze was likkebaardend jong; barstend van zelfvertrouwen en 
seksualiteit. Aan haar achterkant sprong haar ronde achterste het 
meest in het oog - levendig pulserende tweelingbollen van erotiek. Hoe 
oud zou ze zijn? 19? 21? Een kind vergeleken met mijn 49 jaar.

Het duurde even voordat ik besefte dat we niet alleen waren - een man 
en twee minder aantrekkelijke vrouwen (vrouwen die ik normaal 
gesproken graag had willen neuken). Ze keken me meesmuilend aan, want 
aan mijn open mond en rode gezicht konden ze wel zien wat er door me 
heen ging. Ze spraken De Vrouw aan alsof ze de president-directeur 
was, eerbiedig glimlachend, ook al waren ze ouder (net als ik). Ze 
deed aardig tegen hen en hoorde hen heel kalm en aandachtig aan.

Toen de liftdeur openging, deden ze een stap opzij en lieten De Vrouw 
als eerste binnengaan. Jezus, wat liep ze majestueus - haar ronde kont 
leek te wiegen op het ritme van een krijgstrom. Zelfs de adem van de 
andere vrouwen stokte toen ze haar zagen lopen. Toen ik de lift 
binnenstapte, keken haar vriendinnen me meesmuilend aan. Voerden ze 
soms iets in hun schild?

Ik probeerde niet te staren naar De Vrouw in deze krappe ruimte. Ze 
stond zo dichtbij dat ik haar kon ruiken, zodat mijn hart sneller ging 
kloppen. Ik drukte op knop 32, wat me wat zelfvertrouwen gaf. Dat is 
de verdieping van de VIPs. Nu zouden deze bimbo�s weten met wie ze te 
maken hadden. Haar vriendinnen drukten op 10 en drukten voor Haar op 
12 - de man liet deze eer over aan de vrouwen. Ik probeerde me te 
herinneren welke afdelingen er op die verdiepingen zaten. 
Salarisadministratie en marketing, dacht ik.

Op de tiende verdieping namen haar vriendinnen afscheid. Een van de 
dames keek me veelbetekenend aan voordat ze uitstapte. "Veel plezier," 
zei ze tegen De Vrouw met Het Bos Hout. De Vrouw wuifde haar met een 
vileine glimlach uit.

Ik schrijf "Vrouw" hier met een hoofdletter om haar aangeboren, 
natuurlijke, sterke persoonlijkheid te benadrukken.

De deur ging dicht. We waren alleen. Toen we weer omhoog gingen, deed 
ze een stap in mijn richting en eiste zo het midden van de lift voor 
zich op. Ik glimlachte haar toe. Op haar hoge hakken was ze drie 
centimeter groter dan ik. Mijn hart klopte in mijn keel, maar ik zette 
een kordate glimlach op en maakte me op om haar de lift te zien 
verlaten. Haar gezichtsuitdrukking was niet te lezen. Toen de deur 
openging, hield ze die open en keek me vol verwachting aan.

"Sorry Schatje," zei ik. "Mijn verdieping is..."

"Je stapt er hier uit," onderbrak ze me. "Schatje."

Ze sprak dat laatste woord uit met wat vermakelijk sarcasme � ze trok 
haar ene mondhoek op.

Ik knipperde verward met mijn ogen.

"Nee, mijn kantoor is op de..."

"Nu," zei ze.

Ze sprak zachtjes, maar dwingend en ongeduldig. Ze duldde geen 
tegenspraak en haar lichaamstaal zei me dat ik maar beter haast kon 
maken.

Vraag me niet waarom, maar ik stapte naar voren en probeerde in het 
voorbijgaan niet tegen haar tieten aan te stoten. Dat lukte me bijna: 
toen ik haar passeerde, wreven haar tepels langs mijn borst. Ze kwam 
achter me aan en nam mijn bovenarm in een verrassend stevige greep. Ze 
sleepte me een gang door en een kantoor binnen. Op de deur stond de 
naam "McConnell".

"Ben jij Mevrouw McConnell?" vroeg ik in een poging om een beetje tot 
bedaren te komen. Ik herinnerde me een McConnell als iemand in de 
leiding van Salarisadministratie.

"Jack McConnell? Ik ben momenteel zijn secretaresse en zijn 
dominatrix," antwoordde ze. "Hij is mijn bezit, om eerlijk te zijn. Ik 
heb iedereen op deze verdieping naar een tweedaagse conferentie 
gestuurd."

Ze trapte haar schoenen in een hoek, wurmde zich achter het bureau en 
plofte neer in de grote stoel.

"We hebben het rijk voor ons alleen."

Het was een mooi kantoor met kunst aan de muren - niet zo mooi als dat 
van mij, maar acceptabel. In een hoek stond een klein drankkastje � 
niets vergeleken met de wijnbar in mijn kantoorsuite.

Hoe kon ze nou zomaar het kantoor van haar baas inlopen en zich zulke 
vrijheden permitteren?

"Wat zijn we... uh..."

Ik raakte in de war toen ze een van haar lange benen met een smak op 
het bureau legde en haar andere op de vloer liet staan. Haar splitrok 
schoof op, zodat het kruis van haar slipje zichtbaar werd. Haar 
vlezige pruim was gehuld in een verschoten roze kanten slipje, 
versierd met gebroken zwarte hartjes. "Oh mijn god," dacht ik bij 
mezelf. Ik voelde mijn wil om rustig te blijven smelten als sneeuw 
voor de zon.

Ze glimlachte betoverend en wees naar haar in nylon gehulde, 
wiebelende tenen.

"Aai die, grote Bobo." Haar ogen twinkelden. "Maak het me naar mijn 
zin."

Ze vouwde haar handen achter haar hoofd en leunde achterover, zodat 
haar Bos Hout naar voren sprong.

"Oh ja, natuurlijk," pruttelde ik toen ik aan haar verzoek voldeed en 
haar prachtige voet begon te masseren. "U hebt verbijsterende 
rondingen, Mevrouw."

Mijn pik steigerde in mijn broek. Haar tenen waren warm en vochtig. Ik 
had de aanvechting om met mijn kruis tegen haar voet aan te wrijven. 
Verwachtingsvolle plannen om haar langs achteren te nemen begonnen 
zich in mijn geest af te tekenen.

Ze lachte lief.

"Ik neem aan dat mijn voeten NIET het eerste waren dat je aan me 
opviel. Mijn bronnen hebben me verteld dat je meer een tieten- en 
kontman bent. En ik heb daar allebei meer dan genoeg van in huis om je 
bij de les te houden. Op je knie�n!"

Een vingergebaar naar het karpet � dezelfde dwingende stem.

Haar bronnen � wie dat ook mochten zijn � hadden gelijk. Terwijl ik 
haar voet bleef aaien, gehoorzaamde ik haar en ik vroeg me af waar dit 
allemaal toe zou leiden.

"Bronnen?"

Ze plantte haar voet in mijn gezicht.

"Mmmmmpf."

Ze duwde haar hiel mijn mond in en drukte die tegen mijn tong aan. Ze 
mepte me met haar tenen in mijn gezicht en giechelde om mijn reactie. 
Ik liet haar begaan, verheugde me om haar aandacht, genoot van haar 
gespannen beenspieren als ze me speels in mijn gezicht sloeg. 
Voorlopig had ik er lol in om de onderdanige te spelen. Na een tijdje 
legde ze haar been weer op het bureau. Ik was snel een benenman aan 
het worden.

Ze tikte op haar kruis met de zwartgelakte nagel van haar grote 
middelvinger. Haar nagels waren lang en zorgvuldig gemanicuurd.

"Kus me hier, Meneer het Hoofd van de afdeling Lichaam Verwennen."

Ze wist dus dat ik Hoofd was - we zouden het later wel over de juiste 
titel hebben. Wat wist ze nog meer?

Ik boog me gretig en vol ongeloof naar voren en plantte een lange kus 
op het kruis van haar slipje. Ik zorgde ervoor dat mijn Griekse neus 
langs haar met kant bedekte clitoris wreef. Ze kreunde en begon tegen 
mijn gezicht aan te rijden.

"Ohhh jaaaah."

De gebroken hartjes waren van zwart zijde en voelden heel zacht aan 
tegen mijn lippen en wangen. De geur van haar pruim bedwelmde me en 
bezorgde me een pijnlijke erectie. Ondertussen tikte ze met een hand 
op het toetsenbord op het bureau. Wat was ze aan het doen? Ik wilde 
wel kijken, maar het lukte me niet om mijn gezicht van haar heerlijke 
kruis te halen.

"Alsjeblieft, laat me... laat me je likken," smeekte ik terwijl mijn 
tong toegang zocht tot de broekspijpjes van haar strakke slipje. "Ik 
wil met mijn tong in je."

"Vertel eens, gedraag jij je altijd als zo een graatloze, miezerige, 
nichterige slaaf?" vroeg ze terloops. "Een onnozele, kronkelende worm 
van een SLET die bereid is om alles te doen wat een vrouw vraagt?"

"Nee," antwoordde ik met mijn gezicht in de hitte van haar kruis. "Ik 
ben geen..."

Haar glimlach lichtte weer op.

"Dus je bent alleen MIJN onnozele, graatloze slet, is dat zo? Wat 
lief. Ik heb altijd al een speeltje willen hebben dat vier ton per 
jaar verdient, exclusief bonussen."

Wist ze mijn salaris? Ik keek naar de computer. Ze had mijn 
personeelsdossier open - toegang tot mijn financi�n, adres, verleden, 
alles. Haar hoon en spot hadden mijn mannelijke trots gekrenkt.

"Ik ben geen..."

PETS! Ze sloeg me met de rug van haar hand in mijn gezicht, zodat ik 
op mijn kont terechtkwam. Hoe kon ze me zo moeiteloos zo hard slaan?

"Ik zeg dat je mijn slet bent, Eugene," sprak ze me aan met mijn 
lachwekkende tweede naam. "En als je het daar niet mee eens bent, dan 
zal ik het je wel leren." Haar stem klonk streng, maar niet boos.

Woedend sprong ik overeind. Mijn gezicht tintelde nog van haar klap en 
mijn handen jeukten om haar over de knie te leggen en haar een lesje 
te leren. Ze was dan wel groot en geweldig, maar die trut zou er 
verdomme wel achter komen! Haar kont zou gloeien als ik klaar met haar 
was!

"Zo kun je niet met me omgaan! En je hebt het recht niet om mijn 
dossier te bekijken!"

Ze ging ontspannen wijdbeens in de stoel zitten. Mijn woede leek haar 
wel te vermaken.

"Heb ik je gezegd om op te staan, SLET?" vroeg ze.

"Ik ben verdomme niet je..."

Dat was alles dat ik kon zeggen voordat ze me met haar voet in mijn 
borst stampte, zodat ik tegen de muur aan vloog. Terwijl ik naar lucht 
lag te happen, stond ze op en stapte heupwiegend naar me toe. Ik 
probeerde adem te halen, maar kon het niet. Ze glimlachte en trok mijn 
hoofd bij mijn haar omhoog. Ik vroeg me af of ik een rib gebroken had.

PETS PETS PETS! Ze mepte me links en rechts om mijn oren, waarna ze 
mijn hoofd stilhield voor een harde kus - haar lange tong verstikte 
me, haar warme lichaam plette me. Ze deed een stap naar achteren en 
gaf me nog een paar oorvijgen. Toen ik mijn handen voor mijn gezicht 
hield, dreef ze haar vuist in mijn reeds geteisterde buik. Het was 
alsof een slopersbal me trof.

Ik sloeg dubbel en dacht dat ik nooit meer adem zou kunnen halen. Ze 
sleepte me bij mijn haar naar het bureau en legde me daar op mijn buik 
op, zodat mijn benen over de rand bungelden. Ze neuriede tevreden, 
alsof ze wist dat ze het gevecht al gewonnen had. Terwijl ik als een 
vis op het droge naar lucht lag te happen, nam ze zelfs de tijd om 
naar het drankkastje te lopen en een whisky met ijs klaar te maken.

"Je bent nu mijn bezit, Dean Eugene Hargrove," deelde ze me mee. "Ja, 
ik weet alles over jou - jou en je ma�tresses en je snelle auto�s en 
je vakantiehuizen."

Terwijl ik naar adem hapte, nam ze een slok van haar drankje.

"Ik zal vaak in die auto�s naar die huizen rijden. Misschien ga ik ook 
wel eens een paar van die ma�tresses verwennen," giechelde ze. "Dan 
zal ik ze eens laten zien wat ze gemist hebben."

Ik probeerde me overeind te drukken, maar toen stapte ze op me af en 
dreef haar elleboog in mijn rug. Ik viel voorover op het bureau. 
Terwijl ik naar lucht lag te happen, trok ze me mijn schoenen, broek 
en boxershort uit. De pijn was zo verlammend, dat ik dat haar niet kon 
verhinderen.

"Vooruit, ik wil het je horen toegeven," zei ze van achter me en nam 
een slok van haar drankje. "Van wie ben jij de slet?"

Ik hoorde de ijsblokjes rinkelen in het glas toen ze een slokje nam.

"Van niemand! Ik ben niemands... OEF!"

Haar knie ramde langs achteren tegen mijn ballen aan. Ik zag 
sterretjes. De pijn schoot door mijn lijf. Ik dacht dat ik ging kotsen 
of flauwvallen. Ik wist dat ze het niet uit alle macht had gedaan, 
maar toch was de pijn verlammend. Ik staarde ademloos naar mijn 
personeelsdossier op het beeldscherm. Ze had het bedrag geselecteerd 
van mijn bonus van afgelopen jaar. Waarom?

Ze draaide me om, kroop boven op me en leunde met haar volle gewicht 
op me. Ze duwde haar grote tong mijn keel in, zodat ik nog moeilijker 
adem kon halen. De whisky in haar mond smaakte prima. Haar gewicht was 
aanzienlijk, maar aangenaam. Ze wreef met haar kruis langs mijn naakte 
roede, totdat die snaarstijf stond en heftig naar haar hunkerde. Toen 
schoof ze verder op, zodat haar magnifieke Bos Hout op mijn gezicht 
belandde en mijn wereld verduisterde.

Geen licht, geen geluid, alleen het kloppen van haar hart. Geen lucht. 
Haar sterke armen duwden mijn schedel diep in haar boezem. Ik vocht 
voor vrijheid, maar dat leverde niets op, niet eens een ademtocht. Ik 
raakte in paniek en begon met mijn vuisten in haar zij te beuken. Aan 
haar schokken kon ik voelen dat ze moest lachen om mijn vruchteloze 
gespartel. Langzaam begon ik mijn positieven te verliezen. Ik bad maar 
dat ze me in leven zou laten.

Toen ik weer bijgekomen was, zat ze op mijn borst met haar knie�n op 
mijn armen. Haar slipje en blouse waren uit. Haar ongelofelijke Bos 
Hout deinde naakt, hoog boven mijn ogen, met stijve tepels vanwege de 
airconditioning. Ze had een verse whisky en zag er een beetje 
aangeschoten uit.

"Laten we het nog eens proberen. Van wie ben jij de slet?" vroeg ze 
met haar lieve jonge stem.

"Van u..."

Ik kon alleen nog maar fluisteren. Ik wist dat ik verslagen was.

PETS.

"Harder."

"VAN U!" riep ik uit.

"Wat?"

PETS.

"Ik ben uw slet!"

Het kwam er als een paniekerige kreet uit. Huilde ik?

"Noem me Mevrouw Constance."

"Jawel, Mevrouw Constance."

PETS.

"Van wie ben jij de slet?" vroeg ze.

"Ik ben uw slet, Mevrouw Constance."

Ik riep het luidkeels. Mijn stem echode door de hal. Ik hoopte maar 
dat ze gelijk had dat iedereen weg was.

Ze lachte en hikte - onmiskenbaar dronken.

PETS! "Goed zo, Slet!" PETS PETS PETS! "Mijn Slet!"

Ze wipte met haar dikke achterste op en neer op mijn borst, zodat de 
lucht uit mijn longen geperst werd en mijn ribben doorbogen. Haar 
borsten deinden op en neer.

Ik was blij dat ik nog leefde. Toen ik naar haar magnifieke lichaam 
keek, vond ik het idee om haar bezit te zijn niet eens zo slecht, 
ondanks de pijn en de vernedering. Haar buik was getooid met 
spierbundels. Haar navel was gesierd met een diamanten traan. Maar ze 
teisterde mijn gezicht met haar klappen. Ik proefde bloed.

Giechelend wipte ze nog even op en neer op me, totdat ik het gevoel 
kreeg dat mijn hoofd zou exploderen als een waterballon.

Ze glimlachte me oogverblindend toe en schoof naar voren, zodat haar 
vlezige, natte spleet in mijn gezicht terechtkwam. Met een diepe, met 
passie doordrenkte stem beval ze me: "Zzzzz... - hik � zuigen, kreng."

Ik zoog aan haar verrukkelijke clitoris en likte haar poesje. Ze begon 
te kreunen en ermee over mijn gezicht te wrijven.

"Ohhhh... lekker, slet," hijgde ze steeds weer tussen haar luide 
genotkreten door. Ze kwam ongegeneerd en veelvuldig klaar. Mijn 
gezicht werd druipnat, mijn oren suisden.

Lange tijd later streek ze met haar kont over mijn gezicht en stond 
op. Ik probeerde ook op te staan, maar toen duwde ze me terug en 
draaide me op mijn buik. De manier waarop ze met me overweg ging 
maakte me duidelijk dat haar armen en rug onvermoede spieren bevatten. 
Ze had niet de bouw van een bodybuilder, maar ze had meer dan genoeg 
spiermassa.

Ze pakte een fles uit het drankkastje en nam er een grote slok uit. Ik 
had nu op kunnen staan, maar daar was ik te bang voor. Ze veegde haar 
mond af en stak de lange flessenhals in mijn achterste. Ik probeerde 
tegen te stribbelen, maar toen leunde ze met haar volle gewicht op me 
en hield me zo in bedwang � giechelend om mijn gespartel. Het 
alcoholrijke vocht brandde in mijn darmen en droop langs mijn ballen. 
Ze was me een Schots klysma aan het geven!

"Ik wil wedden dat je dit bij mij zou willen doen," fluisterde ze me 
in mijn oor terwijl ze de fles er draaiend dieper in ramde. Haar adem 
rook naar de sterke drank.

"Maar dan met die grote - hik � stijve pik van je. Nietwaar slet?"

Ik denk dat de gedachte aan mijn "grote stijve pik" haar opgeilde, 
want ze begon me grommend in mijn nek te bijten.

"Alstublieft," kreunde ik. "Hou alstublieft op!"

Mijn gespartel deed haar niets, hoe dronken ze ook was.

"Zielige slet," snauwde ze. "Zielige! Jankende! Gedegenereerde! Rijke! 
Slet!"

Bij iedere woord drukte ze met haar dij tegen de bodem van de fles, 
zodat die er steeds dieper in ging. Ondertussen trok ze met allebei 
haar handen mijn mondhoeken uit elkaar. Toen de fles niet verder naar 
binnen kon, hield ze die daar net zo lang, totdat ik het gevoel kreeg 
dat die daar altijd gezeten had. Toen liet ze hem los en deed een stap 
opzij. De fles spoot eruit en sloeg tegen de muur aan scherven.

"Het is allemaal voorbij, schat. Geen flesjeneuken meer."

Terwijl ik lag uit te hijgen, tikte ze me troostend op mijn gevoelige 
kont en fluisterde me iets in mijn oor.

"Trouwens, ik ga op je aanbod in."

"H�?" kreunde ik.

"Je aanbod om jouw priv�secretaresse te worden tegen driemaal mijn 
huidige salaris."

"Maar ik heb al een... AHHH!"

Ze draaide mijn zak een kwartslag.

"Ja!" schreeuwde ik. "Bedankt dat je erop ingaat!"

"Graag gedaan," zei ze. Haar hand ontspande zich en liet mijn zak los.

Ze stond op, smeet me in een hoek en plofte toen weer neer in de 
stoel.

"Kruip naar me toe, Slettebaasje," beval ze me lallend en met een 
scheve blik. Er stond een blos op haar wangen en ze hijgde, niet van 
de inspanning, maar van de passie en de whisky. Zou ik het op een 
lopen kunnen zetten en haar te vlug af zijn? Waarschijnlijk niet � 
ondanks haar welvingen leek ze me snel ter been. Trouwens, ze wist 
waar ik woonde.

Trillend gehoorzaamde ik, een slaaf van de wensen van deze jonge 
Vrouw. Toen ik begon te kruipen, gloeide en tintelde mijn kont. Die 
whisky moet mijn co�rdinatie aangetast hebben. Ik was zo dronken als 
een tor. Mijn linkerbeen begon dienst te weigeren en ik stortte neer. 
Mevrouw Constance lachte.

Ze trok me bij mijn stropdas naar zich toe, sloeg haar benen over mijn 
hoofd en confronteerde me met haar roze poepgaatje. In de 
veronderstelling dat ze dat wilde, begon ik eraan te likken en stak ik 
mijn tong erin. Ik had gelijk.

Toen ze daar genoeg van had, liet ze me aan haar pruim beginnen. Ze 
kwam nogmaals hard klaar op mijn gezicht. Ze krijste als een 
speenvarken en ik likte alles op.

Het was buiten al donker aan het worden toen ze me, hijgend en met een 
blos op haar wangen, toe glimlachte en haar kruis afveegde met mijn 
zijden stropdas.

"Aanstaande maandag, als ik me tussen 10 en 12 op het werk meld, dan 
ga je mij een bruine zak overhandigen die vol zit met biljetten van 
twintig dollar. Zorg ervoor dat er minstens tienduizend dollar in 
zit."

"Jawel, Mevrouw Constance."

Wat ze maar wilde, als ze me maar liet gaan zonder me nog meer pijn te 
doen dan ze al gedaan had.

"En daar gaan we mee door totdat heel die bonus de mijne is." Ze tikte 
op het beeldscherm op het bedrag dat ze had geselecteerd.

"Jawel, Mevrouw Constance."

Heel mijn bonus van afgelopen jaar? Daar zou wel wat voor moeten 
gebeuren. Ik zou minstens een jacht moeten verkopen, misschien zelfs 
wat aandelen.

"Als je geluk hebt, dan ga ik dit misschien nog een keer met je doen. 
Maar tot die tijd moet je net doen alsof ik gewoon je secretaresse 
ben. Natuurlijk moet je je huidige secretaresse aanhouden voor het 
GEWONE werk. Begrepen? Jij bent mijn - hik - slaaf, niet andersom."

"Jawel, Mevrouw Constance."

"Mijn vriendinnen gaan dit allemaal te weten komen, want ik ga het ze 
allemaal vertellen," vervolgde ze. "Misschien gaan ze je wel uitlachen 
en nawijzen. Misschien gaan ze je wel uitlachen en met dingen 
bekogelen. Sterker nog - ze ZULLEN je gaan uitlachen en met dingen 
bekogelen. Die ene vrouw, April, die zal waarschijnlijk seks van je 
verlangen. Je gaat alles doen wat ze zegt - en geloof me, ze is een 
echt neukbeest. Je zult je moeten neerleggen bij alles wat mijn 
vriendinnen willen."

Ik knikte en dacht aan de vernedering. Hoe zou ik me ooit nog in de 
lobby kunnen vertonen? Wat kon ik doen? Ze had me niet alleen met 
gemak aan zich onderworpen, maar ik verlangde er ook nog wanhopig naar 
dat ze dat nog eens zou doen!