De Bekeuring. Geschreven door Intenseman, in het Nederlands vertaald door WatjeKouw. Fred wordt aangehouden door een motoragente. Disclaimer. . .Het volgende verhaal bevat tekst voor volwassenen en is niet geschikt voor mensen onder de 18. Ik zit veel op de weg vanwege het feit dat ik vertegenwoordiger ben. Deze dag verstreek als alle andere dagen. Ik reed met ongeveer honderd kilometer per uur over een provinciale weg. Toen zag ik hem: een motoragent achter me met zijn lichten aan. Terwijl hij dichterbij kwam viel me op hoe groot deze man was. Hij reed op een grote Harley Davidson, maar dat leek wel een kinderfietsje vanwege zijn ongelofelijke lengte. Het volgende dat me opviel was hoe breed zijn schouders waren. Die waren zo breed. . .ik had nog nooit iemand gezien met zulke brede schouders. Toen viel mijn oog op zijn dijen. Er leken wel boomstammen te huizen in de strakke rijbroek die hij aanhad. Ik nam me voor om niet met deze man in discussie te gaan. Ik draaide mijn raampje omlaag en zei: "Goede morgen agent." Er was iets vreemds met zijn stem. Die was laag genoeg voor een mannenstem, maar had iets zachts in zich. "Wilt u uitstappen, meneer," vroeg de agent. "Natuurlijk," zei ik. Ik stond naast een van de langste mensen die ik ooit gezien had. Ik staarde recht naar het midden van de borst van deze man. . .en toen zag ik ZE. Deze agent had borsten. Ze waren groot en stevig, tenminste voor zover ik dat door haar uniform heen kon beoordelen. Ik keek haar aan en ze deed haar helm af. Toen ze haar hoofd schudde, kwam haar lange, dikke blonde haar tevoorschijn. Ze had een koddige glimlach op haar gezicht. "Bent u uw tong verloren?" vroeg ze. "Hm. . .hm. . .tja," zei ik met een nerveus lachje. Ze glimlachte en zei: "Dit overkomt me nou altijd. Stadsmensen zijn niet gewend aan vrouwelijke motoragenten die twee meter vijf lang zijn." "Jezus. Bent u twee meter vijf lang?" vroeg ik vol verbazing. "Eigenlijk ben ik waarschijnlijk twee meter tien met deze laarzen aan," zei ze beleefd. "Dat is ongelofelijk! Volgens mij hebt u er nooit moeite mee om mannen in te rekenen," zei ik weer met een nerveus lachje. "Nou, dat zou u nog wel eens tegen kunnen vallen. De mannen hier blijven allemaal uit mijn buurt vanwege mijn reputatie," zei ze vol zelfvertrouwen. "Uw reputatie?" vroeg ik in alle ernst. "Tja. . .de meeste mannen hier zijn doodsbang voor me. De meeste van hen hebben geruchten gehoord over mijn prestaties in de sportschool en mijden me als de pest," zei ze met een teleurgestelde blik in haar ogen. "Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, maar u bent heel knap," zei ik terwijl ik voelde hoe mijn onderlichaam begon te reageren. Ik had me altijd al aangetrokken gevoeld tot lange, atletische vrouwen, maar deze vrouw was een klasse apart. "Knap? Vindt u mij knap? Dat zegt u alleen maar om de bekeuring te ontlopen die ik zo meteen ga uitschrijven. U hebt me trouwens nog niet echt gezien. De meeste mannen knappen af op mijn gespierde lichaam," zei ze. "Gespierde lichaam? Hebt u een gespierd lichaam?" zei ik alsof ik in de maling werd genomen. Ze schoot in een onbedaarlijke lach. "Ik mag je wel. Je bent leuk. Hoe lang ben jij eigenlijk, en wat vind je van lange, atletische vrouwen?" Terwijl ze dat vroeg, merkte ik dat haar blik afdwaalde maar mijn broek en de duidelijke stijve die ik inmiddels had gekregen. "Ik hou inderdaad van lange, atletische vrouwen. Maar ik moet toegeven dat ik nog nooit zo'n lange en atletische vrouw ben tegengekomen. En om je vraag te beantwoorden, ik ben een meter tachtig", zei ik. "Nou, ik wil het volgende voorstellen: in plaats van dat ik een bekeuring voor je uitschrijf, neem je me vanavond mee uit eten. In een van de hotels hier is vast nog plaats voor je," zei ze. "Jezus! Vraag je me mee uit?" vroeg ik. "Als ik iemand zie die huwbaar is, dan ben ik niet meer te houden. In dit stadje zijn er niet veel mannen met wie ik mee uit zou willen, en de meeste met wie ik dat wel zou willen, zijn doodsbang voor me. Ze noemen me overigens Annie de Reuzenagente," zei ze. "Dus je heet Annie. Mijn naam is Fred," zei ik terwijl ik mijn hand naar haar uitstak. Ze stak haar hand ook uit en we gaven elkaar de hand. Mijn hand verdwaalde in de hare. Ik voelde dat ze zich inhield omdat ze me geen pijn wilde doen. "Aangenaam kennis met je te maken Fred. Wat denk je ervan, ga je vanavond met me uit?" vroeg ze. "Dat zou een hele eer voor me zijn!" zei ik. "Goed zo! Ik haal je om zeven uur op in de Stadsherberg. Heb je er bezwaar tegen als ik een jurk en hoge hakken aandoe?" vroeg ze. "Helemaal niet," zei ik. "Ik stel voor dat ik je eerst mijn lichaam zal laten zien, en als dat je te veel angst inboezemt, dan blijf je gewoon op je kamer en gaan we als vrienden uit elkaar," zei ze. "Geloof me, het zal me niet te veel angst inboezemen," zei ik. Ik ging naar mijn hotelkamer en nam een douche. De hele tijd moest ik aan Annie denken. Ik vroeg me af hoe het zou zijn om uit te gaan met een vrouw die zo veel langer, en waarschijnlijk ook veel sterker was dan ik. Hoe langer ik hieraan dacht, des te opgewondener ik werd. Na me gedoucht te hebben kleedde ik me aan en net op het moment dat ik klaar was, werd er op de deur geklopt. Mijn hart bonsde van verwachting. Ik deed de deur open en wat ik toen zag overtrof mijn stoutste verwachtingen. Ze had een rode, mouwloze jurk aan. Haar prachtige blonde haar hing los en ik liet mijn ogen afzakken naar haar ongelofelijk dikke, lange gespierde nek. Vervolgens waren daar haar met ongelofelijke spieren bedekte, brede schouders. Over haar hele lichaam liepen dikke aders. Deze vrouw was niet alleen enorm groot, maar ook nog enorm gespierd. Toen viel mijn oog op haar borst. Door de stof van haar jurk heen priemden een paar bijzonder grote tepels. Het was duidelijk dat ze geen beha aanhad. Die had ze zeker niet nodig. Haar tepels leken recht naar boven te wijzen. Haar borsten waren zo groot als volleyballen. Toen zag ik de ribbels van haar buikspieren door haar jurk heen. Mijn ogen dwaalden naar haar dijen, die een omtrek van zeker negentig centimeter hadden. Die hadden dus een grotere omtrek dan mijn middel. Als kroon op het werk had ze kuiten die alle kanten op bolden en had ze vijftien centimeter hoge hakken aan, zodat ze twee meter twintig lang was. Wat er toen gebeurde weet ik niet meer. Alles wat ik me kan herinneren is dat ik begon te hijgen. Ik moet van mijn stokje zijn gegaan omdat ik zo onder de indruk en opgewonden was bij het zien van haar lichaam. Toen ik weer bijkwam lag ik op mijn bed. Ik voelde iets koels op mijn voorhoofd. Ik deed mijn ogen open en daar zat ze, en streelde met haar hand teder over mijn wang. "God zij dank ben je weer wakker. Ik was even bang dat ik je kwijt was," zei ze met een bezorgde glimlach. Ik keek naar haar dikke onderarmen die overgingen in bovenarmen met een omtrek van minstens zestig centimeter. Ik begon weer te hijgen. "Doe je ogen dicht, lieverd. Ik denk dat ik je te veel opwind. Laat Annie je alles over zichzelf vertellen. Maar laat me beginnen met een kus," zei ze en kuste me teder op mijn lippen. Mijn mannelijke hormonen waren weer op hun post. Ze vertelde me over haar lichaam en haar kracht en voerde me mee naar plaatsen waarvan ik gedacht had dat die alleen in mijn fantasie bestonden. Misschien vertel ik jullie daar nog eens over. Einde. . .misschien. . .