Het zusje van George kraakt zijn ballen. Door: kacz@ix.netcom.com (Caligula), Nederlandse vertaling: WatjeKouw. Jenny vindt dat ook mannen iedere maand pijn moeten lijden. Jenny werd die ochtend wakker met een afgrijselijke verrassing... ze bloedde. Ze was voor het eerst ongesteld en ze was vreselijk geschrokken. Haar moeder had haar alles over "ongesteld zijn" uitgelegd, maar dat leek nu weinig te helpen. Ze ging meteen naar mam toe, huilend om haar lot. Moeder probeerde haar zo goed mogelijk te troosten. "Maar het DOET PIJN, mam!!! Waarom hoeven jongens niet zulke pijn te lijden? Waarom George niet?" George was haar oudere stiefbroer van 15. De vader van George was lang geleden overleden. "Het is niet eerlijk! George hoeft daar geen pijn te lijden!" zei Jenny terwijl ze tussen haar benen wees. Jenny's mam glimlachte bij zichzelf. Ze dacht terug aan de keer dat ze haar zoon per ongeluk een knietje in zijn kruis had gegeven toen hij haar aan het kietelen was. Hij had daarna nog HEEL lang liggen huilen. Als Jenny eens wist... Dat bracht haar op een idee. George gedroeg zich de laatste tijd niet al te best en was een waar chauvinistisch zwijn aan het worden. Het zou hem absoluut een lesje leren en tegelijkertijd Jenny zich beter laten voelen. Ze zou er trouwens zelf ook om moeten lachen. Het werd onderhand eens tijd dat mannen net als vrouwen elke maand wat pijn gingen lijden. Er was geen reden waarom George een maandelijkse kwelling bespaard zou moeten blijven. "Jenny, George kan daar ook pijn hebben, hoor. Hij kan veel meer pijn lijden dan jij en ik." "Bedoel je soms zoals in de film, als een man in zijn edele delen wordt geraakt?" "Precies, schat. Het kan heel grappig zijn als een jongen in zijn edele delen wordt geraakt." "Als dat in een film voorkomt, dan vind ik dat altijd heel leuk." Jenny voelde zich nu al een beetje beter. "Ik ook, schat. Heb jij ooit een jongen daar geraakt, Jenny?" Jenny leek hiervan te schrikken. "Nee, mam! Ik zou nooit iemand pijn doen. Jij wel?" "Natuurlijk schatje. Dat hoort erbij als je een meisje bent... als je een vrouw bent." "Ik wou dat iemand George in zijn edele delen zou raken, hij doet me altijd pijn. Hij stompt me en slaat me in mijn gezicht en trekt me aan mijn haar!" "Zou JIJ George in zijn edele delen willen raken?" Jenny had niet lang nodig om daarover na te denken. "JA!!! Hij moet net zo veel pijn lijden als ik! Het is niet eerlijk, mam!!!" "Dat weet ik schat. En jij en ik gaan daar nu verandering in brengen." Jenny's mam ging haar zoon George halen. George zag er heel angstig uit toen hij de kamer binnenkwam. Blijkbaar had zijn moeder iets ONTZETTEND lelijks tegen hem gezegd. "Doe NU al je kleren uit, George!" "Met HAAR erbij?" zei hij terwijl hij naar zijn giechelende zusje wees. "Ja George, en maak het maar niet erger dan het al is." Terwijl hij zijn kleren uittrok, sprak zijn moeder hem toe: "Luister George, vrouwen hebben iedere maand een pijn die ze ongesteldheid noemen." George had met zijn schoolvriendjes grappen gemaakt de ongesteldheid van vrouwen, en gezegd dat hij blij was dat hij dat soort marteling niet hoefde te ondergaan. "Het is een pijn tussen je benen, George. Weet je nog die keer dat je me kietelde en dat ik je daar geraakt heb?" Ze raakte nu zijn naakte testikels aan. "Ja, mam. Je zei toen dat het een ongelukje was." (en het was ook een ongelukje geweest). George schaamde zich dat ze dit ter sprake bracht. "Dat heb ik toen alleen maar gezegd, George. Maar eigenlijk vond ik het wel leuk om je huilend over de grond te zien rollen omdat ik je zo'n pijn had gedaan. Het herinnerde me eraan hoe veel pijn ik heb als ik ongesteld ben. Vind je niet dat mannen net zoveel, of misschien wel meer, pijn zouden moeten lijden als vrouwen als die ongesteld zijn?" Ze zei het op zo'n manier dat het geen vraag was maar een vaststelling, en George was bang dat hij haar niet het juiste antwoord zou geven. "Ik denk van wel, mam." George was nu echt bang. Hij voelde dat hij ernstig in de problemen zat. "Luister George, Jenny is voor het eerst ongesteld, en jij gaat haar laten zien dat jij meer pijn kunt lijden dan zij. Kom hier George en ga voor mij en je zusje staan." George schoof zenuwachtig naar voren, terwijl zijn moeder voorzichtig zijn testikels in haar hand nam. George begon een stijve te krijgen omdat zijn moeder hem aanraakte. Jenny moest erom lachen. "Jenny, schat, dit zijn de ballen van Georgie, en dit is zijn pik. Op dit moment wijst zijn pik omhoog omdat hij houdt van de manier waarop ik zijn ballen vasthoud. Dat vindt hij lekker. Zou jij de pik van George graag omhoog willen laten wijzen en het lekker voor hem maken, Jenny?" "Nou mam! Ik wil hem eerst weer slap maken!" Jenny lachte nu en was haar eigen ellende even helemaal vergeten. Bij George stroomden de tranen echter over zijn wangen van de vernedering en de angst voor wat er zou gaan gebeuren. Jenny nam haar broers testikels van haar moeder over. "Vind je het lekker als je zusje je ballen vasthoudt, Georgie?" plaagde Jenny. "Je zult het niet lang meer lekker vinden." "Nou Jenny, rol zijn twee ballen maar lekker rond in je hand en maak maar uit welke van de twee je graag pijn wilt doen." Dat deed Jenny en ze greep zijn linker kloot stevig beet, zodat haar broer kronkelde van de pijn. "De deze, mammie!" "Dat is een goede keuze, schat. Ik houd zijn handen wel achter zijn rug, dan kun jij beginnen met hem in zijn balletje te knijpen." Toen George hier heftig tegen begon te protesteren, greep zijn moeder hem hardhandig bij zijn andere kloot. "George, ik heb je toch gewaarschuwd! Als je je niet gedraagt, dan snijd ik je ballen eraf, net als ik bij de hond gedaan heb!" George hield onmiddellijk op met tegenstribbelen. Jenny's moeder hield zijn handen vast en Jenny begon te knijpen. In het begin kneep ze nog niet zo hard, maar langzaamaan begon ze er meer schik in te krijgen en gaf ze hem de volle laag. Ze begon te lachen toen de penis van haar broer slap werd en hij begon te huilen van de pijn. "Doet het pijn Georgie? Moet ik nog harder knijpen? Moet ik je bal fijnknijpen? Kom op, Georgie, laat me je bal fijnknijpen. Je hebt toch nog een andere. Luister eens wat voor rare geluiden hij maakt, mam." Jenny's mam moest ook grinniken om de penibele situatie waarin haar zoon zich bevond. "Dit is leuk, schat. Maar knijp zijn bal maar niet fijn, anders gaat hij van zijn stokje en dan kunnen we ons niet meer met hem vermaken." Het enige waardoor George niet op de grond viel, was de sterke greep van zijn moeder die hem overeind hield, en hij was niet in staat om zich te verzetten tegen de vernietigende greep waarin zijn zusje zijn kloot had. Door het donderend geklop in zijn hoofd heen kon hij nog net de twee vrouwen horen lachen. "Mag ik nog iets anders proberen mam? Mag ik hem trappen zoals ze dat in de film doen?" "Dat zou erg leuk zijn, Jenny. Okay, maar laat me zijn pik eerst weer omhoog laten wijzen, zodat die niet in de weg zit als je hem trapt." Hierop begon ze over de penis van haar zoon te aaien, die hierdoor half stijf begon te worden. George ging bijna van zijn stokje van de pijn. Zijn moeder dwong hem op zijn knieën and spreidde zijn benen uit elkaar. Zijn ballen bungelden losjes als kwetsbare doelwitten onder hem. Zijn zusje streek met haar blote voet langs zijn testikels en glimlachte hem lief toe. "Dit gaat leuk worden, Georgie!!!" "Raak hem maar flink, Jenny!" "Dat zal ik zeker doen, mam!" Jenny deed een paar passen naar achteren. "Smeek me Georgie, om je ballen niet te kraken. Vraag me netjes om je niet in je edele delen te trappen." George kon alleen maar zachtjes kreunen. Zijn moeder genoot van de dominante rol die haar dochter speelde. "Kun jij je voorstellen hoe veel pijn het zal doen, Georgie, wanneer mijn poezelige meisjesvoetje zo hard mogelijk tegen je weke ballen aan komt? In de film gaan mannen altijd met een hoge stem praten als een meisje hun ballen kraakt. Ga jij dat ook voor mij doen als ik JOUW ballen gekraakt heb, Georgie?" Daarop deed ze een paar passen naar voren en trapte haar broer uit alle macht met haar voet hard in zijn kloten. Toen George een hoge, jammerende kreet uitte, liet zijn moeder hem eindelijk op de vloer glijden. George rolde zich op in de foetushouding en greep huilend naar zijn balzak. Jenny omhelsde haar mam en ze schoten allebei in de lach. "Dat was pas leuk, mam! Kunnen we dit de volgende maand weer doen?" "Natuurlijk, lieverd! Maar we zijn nog steeds ongesteld, dus staat Georgie nog heel wat lijden te wachten. Laten we mijn schoenen met hoge hakken pakken. Wacht maar tot je het gezicht van Georgie ziet wanneer mam hem DAARMEE in zijn ballen trapt!" Jenny en haar moeder liepen naar de schoenenkast en zochten de puntigste schoenen met hoge hakken uit, terwijl George in zijn eentje lag te huilen... maar niet voor lang.