A.N.G.EL., het misdaadsyndicaat (deel 1) door hero141@hotmail.com Twee bloedmooie, sadistische bodybuildsters in loondienst bij de grootste misdaadorganisatie aller tijden [Alle commentaar op mijn verhalen is welkom. Ik hoor graag wat anderen ervan vinden. Ik ben ook bereid verhalen te schrijven op basis van ideeën die je me aanbiedt. Aarzel dan ook niet om me jullie ideeën door te mailen. Let wel: ik schrijf het liefst over bloedmooie, supergespierde en immens sadistische vrouwen...] Een rotswoestijn in Nevada omstreeks het middaguur. Een zwaarbewapende tank baant zich een weg door het troosteloze, grauwe landschap. Hier en daar langs de weg liggen een aantal autowrakken verspreid, volledig verkoold zonder teken van menselijk leven. Na een lange en vermoeiende tocht bereikt het pantservoertuig de voet van een steile, rode rotsformatie, waarachter zich, volgens de informatie van de geheime dienst, de paradijselijke nederzetting van de wereldwijde misdaadorganisatie A.N.G.E.L. moet bevinden. Uit de cockpit komt een stevig gebouwde jongeman gekropen. Hij kijkt nauwlettend om zich heen en laat zijn pientere blik de omgeving scannen... – De spelonk is te smal om er met de wagen door te rijden. We zullen moeten uitstappen en te voet verder gaan... De twee andere kerels komen nu ook uit het gevaarte, bewapenen zich en nemen voldoende proviand mee om het een dag vier in deze donkere spelonk uit te houden. – Ik hoop dat je zeker bent dat dit de ingang is... Een hoogst onaangename plek om verloren te lopen. Behoedzaam stappen ze de nauwe spleet binnen en banen zich voorzichtig een weg door het ondiepe water. Het lijkt alsof dit gangencomplex door mensenhanden uitgehouwen is... De mannen proberen zo dicht mogelijk bij mekaar te blijven voor het geval iets zou gebeuren. Ze zouden voor mekaar door het vuur gaan – en ze hebben dat al gedaan. Het is namelijk niet hun eerste opdracht samen. Tientallen missies hebben ze al samen succesvol uitgevoerd in opdracht van de geheime dienst. Ditmaal echter is de tegenstander een complex georganiseerd en uiterst gevaarlijk – overal hebben ze infiltranten – syndicaat. Niemand behalve de inner circle van de geheime dienst weet van deze missie af... Als er iets verkeerd gaat, zijn ze op zichzelf aangewezen. Vorige pogingen tot infiltratie zijn steeds mislukt. Hopelijk hebben ze meer succes dan hun voorgangers... Als ze een uurtje aan het laveren zijn door de smalle gangen, horen de twee eersten plots een geweldige plons in het water. Als ze met hun schijnwerpers achterom kijken, blijkt hun jonge collega in het water te zijn verdwenen. Het water is er anderhalve meter diep schatten ze en er komen luchtbellen naar de oppervlakte. – Wat gebeurt er ? Kijk, luchtbellen en beweging in het water ! Hou je klaar... Uit het water verrijzen plots twee donkere silhouetten. Beide mannen willen reageren en trekken hun laserpistool, maar een tel later voelen ze hoe een indrukwekkend gespierde arm hun heel professioneel de adem afsnijdt. Ze voelen hoe een warm voluptueus lijf hen probleemloos optilt en even later zijn ze het bewustzijn verloren... Als de drie mannen weer bijkomen, bevinden ze zich in een donkere ruimte, waar een ongelooflijke stank heerst. Als hun ogen de duisternis wat gewoon zijn, zien ze waar de geur vandaan komt: rond hen liggen tientallen hevig verminkte, graatmagere mannen in hun met bloed vermengde uitwerpselen. Sommigen hebben zelfs geen ledematen meer ! De blik van deze mannen is er één van doodsangst, en van complete onmacht... Hun grote ogen puilen uit hun kassen van ontbering. Hun gruwelijke verminkingen deren hen echter niet om mekaar als ratten aan te vallen voor het minste stukje eten dat van tijd tot tijd in deze donkere ruimte wordt gegooid... – Wie zijn jullie ? Waar zijn we ? Geen antwoord. Enkel het voortdurende gekerm van een aantal stakkers die verschrikkelijk zijn toegetakeld en liggen dood te bloeden. Tot plots... – Straks komt ze ! Wees uiterst stil, of je wordt meegenomen !... Eén van de medegevangenen, een wandelend skelet waarvan beide voeten verminkt zijn, kruipt weer weg als hij lawaai achter de deur hoort. De deur zwaait open en uitdagend in het deurgat staat een ongelooflijke verschijning. In het portaal staat een vrouw met de schoonheid van een topmodel en de spiermassa waarvan iedere mannelijke bodybuilder in het niets zou verdwijnen. Breedgeschouderd, uitdagend gekleed in een pvc pakje dat om haar droomlijf gegoten zit, een boezem die smacht naar aandacht en een brede glimlach om haar sensuele mond... Dit is Denise, de godin van de Dood, één van de bodyguards van Devon, hoofd van A.N.G.EL. ! Onmiddellijk toont ze zich oppermachtig: de gespierde diva neemt twee mannen vast die zich te dicht bij het portaal bevinden en legt haar machtige armen rond hun nek. Ze kijkt hen strak in de ogen als ze haar fenomenale biceps opspant. Tergend langzaam hoor je hoe hun schedels beginnen te kraken onder het machtsvertoon van deze weergaloze bodybuildster. Ze tieren en krijsen als zwijnen ! Denise laat een paar keer haar knie verdwijnen in de onderbuik van beide stakkers. Haar blinkende en immens gespierde droombenen worden overstroomd met hun bloed, vezels, darmen en ingewanden. Ze heeft simpelweg – alsof het haar niet de minste moeite kost – hun onderbuik compleet vermorzeld... Hun gapende ogen smeken naar verlossing. Hun vervormde mond staat wijdgesperd open zonder nog maar het minste geluid uit te brengen. Behalve de ervaring van hun eigen bovenmenselijke pijn zijn ze niet meer in staat andere dingen uit de omgeving in zich op te nemen. Zo merken ze niet eens meer dat Denise hen op de grond gooit – twee verminkte massa’s bloed en beenderen – en ondanks dat de stakkers nog hun smekende armen uitsteken als roep tot genade, dat ze met haar vlijmscherpe naaldhakken hun ribbenkasten verplettert. Helemaal buiten zichzelf laat ze haar vingers in haar druipende poesje verdwijnen en op het ritme van hun gorgelende stuiptrekkingen bezorgt de bloedmooie vechtmachine zichzelf een intens orgasme... De gevangenen weten niet wat ze zien en deinzen panisch van angst achteruit. Na dit gruwelijke vertoon slaan sommigen in blinde paniek op de vlucht en ze proberen de deur te bereiken. Maar als Denise even haar bloedige armen strekt – haar gespierde droomlijf is enorm intimiderend – laten ze zich bevend en onderdanig aan haar voeten vallen. Iedereen is muisstil... De bodybuildster heeft plots iedereens aandacht. Haar perfect gebouwde lichaam en haar vrouwelijke rondingen steken scherp af tegen de magere, skeletachtige lijven die deze kerker bevolken... Zelfvoldaan kijkt ze rond in de duistere ruimte, een sadistische glimlach om haar mond. Enkel het licht van de neonlampen aan de deur verlichten deze lugubere ruimte waarin haar wonderlijf de erotische hoofdrol speelt... De gevangenen beven van pure angst. Even lacht ze haar hagelwitte tanden bloot en ze scheurt langzaam haar opgespannen pakje open. Haar borsten die de absolute perfectie benaderen, worden nu nog meer zichtbaar. Ondanks hun penibele situatie krijgen sommige gevangenen onmiddellijk een erectie... Op masturberen staat de doodstraf in de kerker en daar wordt nauwlettend op toegezien door verborgen camera’s. Sommige van deze uitgemergelde mannen hebben al in geen weken seks gehad en dat laat zich uiteraard merken bij het zien van zoveel erotische dominantie. Denise wandelt tussen haar gevangenen. Haar wulpse borsten wiegen parmantig heen en weer, haar spiermassa trekt sierlijk samen bij elke stap ze zet... De gepiercete tepels zijn staalhard. De man die zo vriendelijk was de drie mannen in te lichten en te waarschuwen – alsof dat nodig was – kan zich niet meer bedwingen als hij haar ziet passeren en hij schiet zijn volledige lading sperma over haar lange, ingeoliede benen. Geamuseerd kijkt de twintigjarige bloedmooie vechtmachine de veertigjarige sukkel aan... – Wat doe je nou ? Je komt klaar waar ik bijsta ! Jeetje... Je weet dat ik daar niet tegenkan, zeker niet als ik zo heet ben, zoals nu... Met haar wijsvinger wenkt ze hem om dichterbij te komen. De arme stakker treedt bevend van doodsangst nader. – Weet je dat je een ‘aan-knop’ hebt op je lichaam ? Wist je dat ? Hij kijkt haar verwonderd aan. Ze tilt de bevende man op en legt zijn pik in de palm van haar hand alsof ze hem even wil controleren of-ie lang genoeg is. Een veelzeggende glimlach verschijnt om haar mond: blijkbaar voldoet zijn materiaal aan Denise’s eisen. – Altijd de waar inspecteren vóór je koopt ! Misschien dat het je wel lukt, we zullen het gauw genoeg weten... Met haar lange nagels krabt ze over zijn teelballen en wrijft ze zachtjes over zijn gevoelige scrotum. In een paar tellen heeft hij opnieuw een fameuze erectie. Zijn penis is ongeveer een 30 cm. lang, een stevige paal met andere woorden. Die paal laat ze nu op en neer gaan tussen haar blinkende boezem als ze plots haar wijsvinger in zijn aars drukt en zijn prostaat begint te masseren. – Dit is de aan-knop ! En ze duwt op zijn prostaat. Zijn penis en eikel worden nu nog groter... Hij neemt haar brede schouders vast en voelt de gedifferentieerde spiermassa onder zijn handen samentrekken en ontspannen. Hij is volledig aan haar duivelse psychopatische fantasie overgelaten en wat een genot ! Haar hemelse borsten bezorgen hem bijna opnieuw een intens orgasme... Nu steekt ze zijn lul in haar gewillig druipende kutje en laat haar nagel harder en sneller over zijn prostaat gaan. Het bloed begint uit zijn aars te druipen als ze haar volledige vuist in zijn kont steekt. De penis wordt wat slapper maar als ze het tempo opvoert, krijgt hij opnieuw een stijve. Telkens ze zijn prostaat masseert en de pik nog in volume toeneemt, gaat er golven van genot door haar fenomenaal gespierde lijf. Hij schreeuwt het uit van de pijn ! Haar andere hand heeft van zijn kont ook al een bloederig slagveld gemaakt door met haar lange nagels zijn huid te doorboren. Als ze opnieuw zijn pik voelt verkleinen, merkt ze dat hij er niet toe zal komen haar veeleisende lijf te bevredigen. De genadeloze bodybuildster rukt haar hand uit zijn anus en laat de man hardhandig op de grond vallen. – Je lul is te klein, schatje ! Een échte vrouw kan je met je nietige lul nooit bevredigen... Haar fenomenale lichaam is volledig opgepompt, de biceps zijn ondertussen welig dooraderd, haar wellustige torso is het toonbeeld van vrouwelijke erotiek. Denise kijkt even rondom zich. Angstige blikken kruisen haar geamuseerde adelaarsblik. De meesten durven de vechtmachine in al haar gespierde glorie niet eens aan te kijken... Poeslief spreekt ze de man opnieuw aan: – En hoe voelde dat, schatje ? Mijn vinger in je aars ? Zet je eens recht. De stakker probeert recht te zitten, maar de pijn is verschrikkelijk. Toch slaagt hij erin om zijn rug even te rechten. De mateloos getrainde machtsvrouw gaat nu heel voorzichtig wijdbeens achter hem neerzitten en likt zachtjes aan zijn oorlelletjes. Hij voelt haar welvende borsten op zijn schouders. In weerwil van de situatie is de aanraking met haar lijf dermate opwindend dat-ie eventjes zijn doodsstrijd vergeet. Als de breedgeschouderde diva hierop zijn zogenaamde kleinood in haar hand neemt en hem teder begint af te trekken, vult zijn lul zich dadelijk met bloed. Zijn ademhaling wordt heviger en haar strelingen feller. Haar andere hand laat ze in zijn mond verdwijnen en hij likt adorerend aan haar lange en fel gekleurde nagels. Denise brengt hem in een gestaag tempo naar een orgastische climax. Net vóór hij opnieuw klaarkomt, perst ze zijn opgezwollen eikel samen tussen haar duim en wijsvinger. Sperma, bloed en vezels vermengen zich tot een bloederige brij en het geluid dat hij voortbrengt snijdt door merg en been... In foetushouding blijft hij als vermoord liggen. De seksbom staat recht en laat hem zo liggen. – Ik schat dat je het nog een tweetal dagen zal uithouden... Hahaha ! – Maak me af, alstublieft Denise ! Dood me ! – Deze keer moet ik weigeren... Maar ik kan je dood altijd een beetje versnellen. Jij en jij daar, bind hem vast aan de muur en begin hem maar te villen. Als jullie weigeren, mag je een paar dagen plaats nemen op mijn martelbank ! Ze wijst willekeurig twee kerels aan die er nog krachtig genoeg uitzien om de man inderdaad te villen. Ze gehoorzamen onmiddellijk, want ze kennen de verhalen van de martelbank... Wie daar belandt... De kreten die straks uit de kerker zullen opwellen, zullen ijzingwekkend zijn. Geen enkele medegevangene zal echter ingrijpen. Alle zijn ze vervuld van panische angst voor Denise, de twintigjarige rondborstige bodybuildster, de sadistische moordmachine... – Ik ben eigenlijk gekomen voor onze nieuwelingen. Die jonge kerel mag meekomen naar Devon’s vertrekken. Volg me maar, ik breng je wel. (wordt vervolgd...)